ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ένα δημοσίευμα – ανάλυση στο The National Interest αποκάλυψε με πικρία πώς οι ισλαμιστές μαχητές της συριακής αντιπολίτευσης παγιδεύτηκαν να πολεμούν στο εξωτερικό υποστηρίζοντας τους συμμάχους της Άγκυρας στη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν.
Το 2020, η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) στην Τρίπολη της Λιβύης δέχθηκε επίθεση από δυνάμεις του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, του ισχυρού άνδρα της ανατολικής Λιβύης (Κυρηναϊκής) και επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA).
Ωστόσο, αντί να στείλει στρατεύματα στη βοήθεια στον (τουρκολίβυο) Φαγιέζ αλ Σαράτζ, η Άγκυρα είχε άλλο σενάριο να παίξει.
Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (MIT) δραστηριοποιήθηκαν στη στρατολόγηση Συροτουρκμένων ισλαμιστών που εστάλησαν στις πρώτες γραμμές στη Λιβύη.
Έλαβαν πομπώδεις υποσχέσεις για όταν επιστρέψουν στη Συρία και κατευναστικές δεσμεύσεις προς τα μέλη των οικογενειών τους σε περίπτωση που σκοτωθούν, ωστόσο, η πραγματικότητα στο εξωτερικό αποδείχτηκε διαφορετική.
Κατά την άφιξή τους, «Σύροι μισθοφόροι», όπως του αναφέρει το δημοσίευμα, «βρέθηκαν παγιδευμένοι σε ανεπιθύμητα εδάφη».
Επιπλέον, γίνονται εύκολα θηράματα στα πλήγματα υψηλής τεχνολογικής ακρίβειας.
Το δημοσίευμα αναφέρει τον Αχμάντ που πήγε στη λιβυκή πρωτεύουσα και επέστρεψε με σπασμένη λεκάνη, λαμβάνοντας μόνο το ένα «τέταρτο των 10.000 δολαρίων που οφείλονταν».
Ο Αχμάντ δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση.
Καθώς ο πόλεμος γινόταν όλο και πιο λυσσαλέος, αναζητούνταν περισσότεροι μισθοφόροι στο εξωτερικό.
Δεν τέθηκαν περιορισμοί στον «αριθμό» ή την «ηλικία» των αγωνιστών. Ήταν ένα κερδοφόρο εμπόριο για τους οπλαρχηγούς τους.
Ο Σαΐφ Αμπού Μπακρ, ηγέτης της υποστηριζόμενης από την Τουρκία Μεραρχίας Αλ Χαμζάτ, της διαβόητης μονάδας για τις παραβιάσεις και τα εγκλήματά της κατά των Κούρδων της Συρίας, πιο συγκεκριμένα στο Αφρίν, ήταν μεταξύ εκείνων των στρατολογητών που ήταν βουτηγμένοι στη διαφθορά.
«Οι μισθοφόροι που στρατολογεί ο Αμπού Μπακρ είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία νεαροί άνδρες χωρίς εισόδημα και λίγες προοπτικές απασχόλησης», προστίθεται στο δημοσίευμα.
Η ζήτηση ήταν μεγάλη για να σταλούν μαχητές για τη διάσωση των συμμάχων της Άγκυρας.
Προσφέρθηκε ακόμα και σε Κούρδους κρατούμενους σε φυλακές που διοικούνται από τη Μεραρχία Αλ Χαμζάτ να επιλέξουν ή να αφεθούν ελεύθεροι υπό τον όρο να πολεμήσουν για τους συμμάχους της Άγκυρας ή να παραμείνουν φυλακισμένοι.
«Πολλοί Κούρδοι δέχθηκαν απρόθυμα την προσφορά», σημειώνει το δημοσίευμα.
Η περίπτωση δεν ήταν διαφορετική στο Αζερμπαϊτζάν, που έχει μεγάλη σημασία για τους Τούρκους λόγω γλωσσικών, πολιτιστικών και ιστορικών ριζών.
«Οι Τούρκοι βλέπουν τους Αζέρους ως αδέρφια και η υποστήριξή τους προς το Αζερμπαϊτζάν είναι ιδεολογική, σε αντίθεση με την υποστήριξή τους στη GNA στη Λιβύη, η οποία ήταν συμβατική και βασιζόταν σε γεωπολιτικά συμφέροντα».
Ωστόσο, η διαφθορά παρέμεινε κοινός τόπος και στις δύο περιπτώσεις.
Ο Χασάν, ένας νεαρός από το Χαλέπι, πολέμησε για μήνες στο Αζερμπαϊτζάν, αφού πυροβολήθηκε από ελεύθερο σκοπευτή και επέστρεψε στο σπίτι του.
Όπως πολλοί άλλοι, ο Χασάν έλαβε μόνο ένα μικρό μέρος του οφειλόμενου μισθού του.
«Ενώ η διαφθορά ήταν ο κοινός παρονομαστής από τους διοικητές της συριακής αντιπολίτευσης του προγράμματος που συνέταξαν οι τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών, οι Σύροι μισθοφόροι βρέθηκαν ανεπαρκώς εξοπλισμένοι και θύματα και στις δύο περιπτώσεις».
Το δημοσίευμα δείχνει πώς «Σύροι μισθοφόροι» παγιδεύτηκαν συναισθηματικά από την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών.
Τη μια φορά τους είπαν ότι συμμετείχαν σε θρησκευτικό πόλεμο και την άλλη ότι ο πόλεμος ήταν εθνοτικός.
