Ο πρόεδρος της Αλγερίας Αμπντελμαζίντ Τεμπούν έστειλε έμμεσα μηνύματα στη Γαλλία που υποδηλώνουν την προθυμία της χώρας του να συνάψει μια στρατηγική εταιρική σχέση με την Τουρκία, γράφει ο Αλγερινός αρθρογράφος Σαμπέρ Μπλίντι στην ιστοσελίδα The Arab Weekly.
Όπως εξηγεί πρόκειται περί ειρωνείας, επειδή ο πρόεδρος της Αλγερίας ενώ επιτίθεται στη γαλλική αποικιακή κληρονομιά της χώρας του, παρουσιάζει το τουρκικό επενδυτικό μοντέλο ως εναλλακτική λύση, αγνοώντας κατά κάποιον τρόπο ότι και οι Οθωμανοί ήταν αποικιακή δύναμη στην Αλγερία, όπως ότι, η προτεραιότητα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι η αναβίωση του οθωμανικού μοντέλου στις πρώην οθωμανικές επαρχίες, ιδίως εκείνες που βρίσκονται στη λεκάνη της Μεσογείου.
Ο Τεμπούν είπε στο γαλλικό περιοδικό Le Point, ότι «η Αλγερία έχει εξαιρετικές σχέσεις με την Τουρκία, η οποία έχει επενδύσει περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια στην Αλγερία χωρίς πολιτικές συμβουλές. Όποιος ενοχλείται από αυτήν τη σχέση πρέπει να επενδύσει στη χώρα μας».
Σύμφωνα με την Αλγερινή Υπηρεσία Προώθησης Επενδύσεων, η Τουρκία έχει ξεπεράσει τη Γαλλία και έγινε ο κορυφαίος ξένος επενδυτής στη χώρα με επενδύσεις που φτάνουν περίπου 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια.
Επιπλέον, περισσότερες από 800 τουρκικές εταιρείες δραστηριοποιούνται στην Αλγερία σε διάφορους τομείς.
Οι αναλυτές είδαν στις δηλώσεις του Τεμπούν ένα σαφές μήνυμα από τον πρόεδρο της Αλγερίας προς τους Γάλλους, που είναι δυσαρεστημένοι με την τουρκική επέκταση στην Αλγερία, ιδίως στον οικονομικό και πολιτιστικό τομέα.
Ενώ υπάρχει συναίνεση στην Αλγερία σχετικά με την καταδίκη της γαλλικής αποικιακής περιόδου (1830-1962) και τις διφορούμενες σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών από την ανεξαρτησία, οι σχέσεις Αλγερίας-Τουρκίας απολαμβάνουν ένα είδος ευνοϊκής προκατάληψης από τους επίσημους κύκλους.
Αυτή η φιλόξενη στάση απέναντι στην Τουρκία δεν αναχαιτίζεται από προειδοποιήσεις για αυτό που περιγράφεται ως «μαλακή τουρκική αποικιοκρατία», ένα εργαλείο που ο Ερντογάν είναι γνωστός για τη χρήση του στην προσπάθειά του να αναβιώσει τις προηγούμενες δόξες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να κυριαρχήσει στις παλιές αποικίες της.
Στη συνέντευξή του στο γαλλικό εβδομαδιαίο περιοδικό, ο Τεμπούν δεν εξέφρασε ανησυχία ή επιφυλακτικότητα για τον κίνδυνο επιστροφής των δυνάμεων του πολιτικού Ισλάμ, που υποστηρίζονται από την Τουρκία, στις επικείμενες κοινοβουλευτικές εκλογές, καθώς πιστεύει ότι η ισλαμιστική ιδεολογία δεν αποτελεί πλέον πηγή ανησυχίας για τις Αρχές της χώρας.
Είπε: «Ο Ισλαμισμός ως ιδεολογία, που προσπάθησε να επιβληθεί στη δεκαετία του 1990 στη χώρα μας, δεν υπάρχει πια στην Αλγερία».
Αναφέρθηκε στην αλλαγή των πολιτικών θέσεων των ισλαμιστικών κομμάτων ως αποτέλεσμα της αιματηρής κληρονομιάς της Μαύρης δεκαετίας (1990-2000).
Η ρητορική που χρησιμοποίησε ο Τεμπούν υποδηλώνει ότι έχει ακλόνητες διαβεβαιώσεις για την πρόθεση των ενεργών ισλαμιστικών κομμάτων και ότι δεν πειράζει να συνεργαστεί μαζί τους εάν παρουσιάσουν καλή απόδοση κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών εκλογών.
Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι η εμπειρία της αιματηρής δεκαετίας δίδαξε τους ισλαμιστές να αποφεύγουν την αντιπαράθεση με τις Αρχές και να μετατοπίσουν τη στρατηγική τους στη διείσδυση στο σύστημα εκ των έσω.
Ο Τεμπούν επεσήμανε ως παράδειγμα της επιχειρηματολογίας του την προσέγγιση που ακολούθησαν τα ισλαμιστικά κόμματα, που συμμετείχαν στα εκτελεστικά όργανα, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 έως το 2011.
Αναφερόταν σε κόμματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που κάθονταν στα κοινοβουλευτικά έδρανα και συμμετείχαν σε προηγούμενες κυβερνήσεις, με επικεφαλής το Κίνημα της Ειρήνης (Hams).
Ο πρόεδρος της Αλγερίας τόνισε ότι το πολιτικό Ισλάμ που υποστηρίζεται από την Τουρκία δεν εμποδίζει την ανάπτυξη στην Αλγερία.
Αναμένεται ότι μια επίσκεψη στην Τουρκία θα είναι ένα από τα σημαντικότερα ταξίδια που έχουν προγραμματιστεί στην ημερήσια διάταξη του Τεμπούν, μετά την υποχώρηση της πανδημίας, μαζί με το Κατάρ, την Τυνησία, την Ιταλία και τη Ρωσία.
Φαίνεται, σύμφωνα με τους αναλυτές, ότι κουνώντας το τουρκικό χαρτί και τονίζοντας ότι η Άγκυρα είναι σύμμαχος, ο Τεμπούν θέλει να ασκήσει πίεση στους Γάλλους και να τους υπενθυμίσει το άλυτο ζήτημα της ιστορίας και της κοινής μνήμης, όπως τόνισε ότι, «οι Αλγερινοί περιμένουν πλήρη αναγνώριση όλων των (γαλλικών) εγκλημάτων».
Είπε ότι στην ιστορία της γαλλικής αποικιοκρατίας στην Αλγερία «υπήρχαν τρία οδυνηρά στάδια: η έναρξη του αποικισμού, με την εξόντωση κατά τη διάρκεια σαράντα ετών ολόκληρων φυλών και χωριών…
»Ύστερα η περίοδος της λαφυραγωγίας, όταν η γη αρπάχτηκε από τους Αλγερινούς και διανεμήθηκε στους Ευρωπαίους, συμπεριλαμβανομένων των φρικαλεοτήτων της 8ης Μαΐου 1945 και των 45.000 νεκρών τους.
»Τέλος, ο απελευθερωτικός πόλεμος, όταν οι Αλγερινοί πήραν τα όπλα για να ελευθερώσουν τη χώρα τους».
Παρόλο που ο Τεμπούν εξέφρασε ελάχιστο ενδιαφέρον προσκόλλησης στην εξουσία και απέκλεισε να βάλει υποψηφιότητα διεκδικώντας επανεκλογή, φάνηκε να χαιρετίζει τα σχέδια για την ίδρυση ενός πολιτικού κόμματος που θα προσελκύσει δυνάμεις πιστές σε αυτόν, ειδικά οργανώσεις, ενώσεις και ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών και ανεξάρτητους υποψηφίους στις κοινοβουλευτικές εκλογές, οι οποίοι αναμένεται να κερδίσουν ένα μεγάλο τμήμα των εδρών στο νέο κοινοβούλιο.