Οι Γάλλοι έχουν μία έκφραση, το l’appel du vide ( “η κλήση του κενού”), όταν θέλουν να αναφερθούν στην ανάγκη να κάνει κάποιος κάτι αυτοκαταστροφικό, όπως άλμα από ένα βράχο. Αντιλαμβάνεται το ρίγος που θα αισθανθεί εάν προχωρήσει στην πράξη, αλλά αντιστέκεται. Ωστόσο ο Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, φαίνεται να έχει παραδοθεί».
Αυτό αναφέρει άρθρο του Economist για την πορεία και τις τελευταίες κινήσεις του Γάλλου Προέδρου.
Κατά τον συντάκτη του άρθρου, αποτελεί “αυτοκτονική” συμπεριφορά όταν 6 μήνες πριν τις Προεδρικές εκλογές στη Γαλλία εκδίδεται ένα βιβλίο από δύο δημοσιογράφους, με μαγνητοφωνημένες συνεντεύξεις του σοσιαλιστή πολιτικού, στις οποίες ο Ολάντ προσβάλλει τους πάντες: δικαστές, ποδοσφαιριστές, υπουργούς του και πολλούς άλλους, ενώ παράλληλα παραδέχεται πως εξουσιοδότησε “τουλάχιστον” τέσσερις δολοφονίες από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες.
Αν και στη συνέχεια ο κ.Ολάντ αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη από όσους προσέβαλε -συνεχίζει ο Economist- μια δημοσκόπηση που έγινε μετά τη δημοσιοποίηση του συγκεκριμένου βιβλίου έδειξε ότι η αποδοχή του Γάλλου Προέδρου φτάνει μόλις στο 4% !
“Εσκαψε μια τρύπα για τον εαυτό του”
Αν και τις προηγούμενες φορές που ο Πρόεδρος “έσκαψε μια τρύπα για τον εαυτό του” τον βοήθησαν οι συνεργάτες του να βγει, αυτή τη φορά του έδωσαν και ένα φτυάρι. Ο αρθρογράφος αναφέρει ως παράδειγμα τον πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς, που έκανε λόγο για ντροπή.
Οι Γάλλοι υπερψήφισαν τον Ολάντ απέναντι στον “ξέφρενο” κεντροδεξιό Σαρκοζί, για να έχουν έναν “κανονικό” Πρόεδρο, όπως άλλωστε ήταν και το προεκλογικό του σύνθημα, αλλά πλέον ο κ. Ολάντ -που στο περιβόητο πλέον βιβλίο αποκαλεί τον εαυτό του “φάντασμα του Elysee”- έχει διαρρήξει πιθανότατα ανεπανόρθωτα τις σχέσεις του με τους ψηφοφόρους.
Το ερώτημα που θέτει ο αρθρογράφος είναι αν ο Ολάντ θα κατέβει και πάλι για υποψήφιος. Σύμφωνα με έναν συνεργάτη του, η υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό του -που πιθανότατα τον οδήγησε ως εδώ- αλλά και η μικρή μείωση της ανεργίας με την επίσης μικρή βελτίωση της οικονομίας, ίσως τον οδηγήσουν να διεκδικήσει και πάλι το αξίωμα. Ωστόσο το σοσιαλιστικό κόμμα κινδυνεύει να μην περάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, ξεπερνώντας είτε τον κεντροδεξιό υποψήφιο, είτε τη Λεπέν. Ακόμη κι αν ο Ολάντ αποσυρθεί. Εκτός κι αν -όπως αναφέρει και το βιβλίο- ο Γάλλος Πρόεδρος πραγματικά δεν φοβάται το κενό.