Ισλαμικό ΚράτοςΙσραήλ
Αίθουσα Σύνταξης
Τμήμα ειδήσεων tribune.gr

Independent: Ο Κάμερον είναι ο χειρότερος πρωθυπουργός του αιώνα

Independent: Ο Κάμερον είναι ο χειρότερος πρωθυπουργός του αιώνα
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS
Διαβάστε σχετικά για Independent, Βρετανία, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ηνωμένο Βασίλειο, Ντέιβιντ Κάμερον,

Με τον τίτλο “Αντίο Ντέιβιντ Κάμερον: Ο χειρότερος πρωθυπουργός του αιώνα” αποχαιρετά ο Independent τον Βρετανό πρωθυπουργό που υπέβαλλε την παραίτησή του την Παρασκευή έπειτα από την ήττα του στο δημοψήφισμα και την ψήφο των Βρετανών υπέρ της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η βρετανική εφημερίδα χαρακτηρίζει το δημοψήφισμα “κάτι που έμοιαζε με τζογάρισμα, αλλά τελικώς αποδείχθηκε στατηγική αποτυχία”, ενώ συνεχίζει “Ο 74ος πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και προσφάτως και της Βόρειας Ιρλανδίας, ίσως να είναι ο προτελευταίος, πριν η Μικρά Αγγλία αφεθεί στον κόσμο”.

“Χαλασμένη Βρετανία”

Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα: “Χαλασμένη Βρετανία” είναι ένας όρος που μπήκε τελευταία στο λεξιλόγιο των πολιτών στα χρόνια του Κάμερον, που ήταν έξι και πέρασαν. Λοιπόν, τώρα πράγματι θα είναι χαλασμένη. Και αυτό θα είναι το μόνο που θα θυμόμαστε από αυτόν.

“Είμαι πολύ περήφανος που υπήρξα πρωθυπουργός της χώρας για έξι χρόνια” είπε καθώς βγήκε στο πρωινό φως. “Περήφανος για όσα πετύχαμε. Που κρατήσαμε τις υποσχέσεις μας προς τους φτωχότερους. Που αποκαταστήσαμε την οικονομική ισχύ της Βρετανίας”.

Πέρασαν περισσότερα από 10 χρόνια -σημειώνει ο Independent- από τότε που ο Ντέιβιντ Κάμερον ανέλαβε ένα διασπασμένο και αποτυχημένο κόμμα. Το μεταμόρφωσε, και τώρα το αφήνει όπως το άφησε. Είναι δύσκολο να μην δεις πως χωρίς αυτόν, θα συνεχίσει να είναι έτσι.

“Καθώς γύρισε και κατευθύνθηκε προς την πόρτα της Downing Street, τα μαλλιά στο πίσω μέρος του κεφαλιού του έμοιαζαν να έχουν γκριζάρει κατά τη διάρκεια της νύχτα” λέει ο Independent και συνεχίζει “O νεότερος πρώην πρωθυπουργός από το 1895, να σχεδιάζει την πολιτική του σύνταξη. Ένας άνδρας του παρελθόντος, που με τους κινδύνους του μέλλοντος, το κόμμα του θα τον χρειαστεί περισσότερο από ποτέ.”

Σχετικά άρθρα