ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Σε αρκετά γερμανικά καφέ και εστιατόρια έχουν αρχίσει να αφαιρούν από τα μενού τους τα παραδοσιακά γερμανικά χοιρινά λουκάνικα ώστε να μην προσβάλλονται οι νεοφερμένοι μουσουλμάνοι στη χώρα, μεταδίδει η Deutsche Welle.
Μέλη του κόμματος της Άνγκελας Μέρκελ (CDU) επικρίνουν αυτή την πρωτοβουλία εστιατόρων και σχεδιάζουν να φροντίσουν ότι το παραδοσιακό χοιρινό λουκάνικο θα συνεχίσει να είναι διαθέσιμο στους χώρους εργασίας και στις καντίνες των πανεπιστημίων, αναφέρει το άρθρο.
Η προστασία των μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και των θρησκευτικών δοξασιών τους, δεν σημαίνει ότι η πλειονότητα θα απορρίψει την ελεύθερη βούλησή της υπό τέτοιες λανθασμένες αποφάσεις, είπε εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος, εννοώντας ότι δεν θα επιβάλλει η μειονότητα και μάλιστα η αλλοδαπή τον τρόπο ζωής της στην πλειονότητα των γηγενών.
Ο ίδιος υποστήριξε ότι όσοι δεν θέλουν να τρώνε χοιρινό ας το κάνουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα εξαφανιστεί και από τα μενού.
Η κατανάλωση χοιρινού λουκάνικου είναι μέρος της γερμανικής κουλτούρας, είπε, σθεναρά αντιτιθέμενος σε αυτή την πρωτοβουλία.
Η απαγόρευση κατανάλωσης χοιρινού, όπως και η περιτομή, ήταν αρχαία αιγυπτιακά έθιμα. Από εκεί τα κληρονόμησαν οι Εβραίοι και στη συνέχεια τα ίδια έθιμα πέρασαν και στο Ισλάμ το οποίο είναι ιουδαιογενής θρησκεία.
Για τους μουσουλμάνους η κατανάλωση χοιρινού είναι το ίδιο φρικτή όπως για τους δυτικούς η κατανάλωση σκύλου, που συνηθίζουν οι Κινέζοι και οι λαοί της Άπω Ανατολής. Οι Ινδουιστές, από την άλλη, δεν τρώνε βοδινό.
Όπως γράφει ο Πλάτων «δεν πρέπει να φέρνουμε στην πόλη ξένους πολίτες που δεν έχουν εκπαιδευθεί με τον σωστό τρόπο» («Νόμοι», 741a), εννοώντας ότι είναι μέγα λάθος η εισαγωγή προσφυγικού ή μεταναστευτικού πληθυσμού σε μια κοινωνία εάν πρώτα οι νεοφερμένοι δεν εκπαιδευτούν στα ήθη και τα έθιμα των γηγενών για να συμβιώσουν αρμονικά μαζί τους.
Πράγματι, όπως όταν πάμε καλεσμένοι σε ένα σπίτι σεβόμαστε τους κανόνες του οικοδεσπότη, έτσι και οφείλουμε να σεβόμαστε τους κανόνες των λαών που μας υποδέχονται και μας φιλοξενούν στις χώρες τους.
Οι φανατικοί μουσουλμάνοι, ενώ έχουν την απαίτηση άπαντες να σέβονται τους δικούς τους τρόπους, εκείνοι δεν αισθάνονται υποχρεωμένοι να σεβαστούν τους τρόπους των άλλων, επειδή η θρησκεία τους ισχυρίζεται πως αποτελεί τη μοναδική αλήθεια και ως τέτοια όλοι οι άνθρωποι πρέπει να γίνουν μουσουλμάνοι και να ζουν σύμφωνα με το Κοράνι.
Το Ισλάμ στη φύση του δεν είναι συμβιωτικό αλλά επιθετικό και κατακτητικό. Εξάλλου για αυτό δημιουργήθηκε, ως μια θρησκεία που θα ένωνε τους Άραβες και θα τους έκανε αυτοκρατορία, όσοι έχουν μελετήσει ιστορία το γνωρίζουν. Το Ισλάμ ουδέποτε υπήρξε θρησκεία ειρήνης, αυτά τα λένε νεοφιλελεύθεροι σαχλαμάρες.
Δεν εννοούμε βεβαίως ότι όλοι οι μουσουλμάνοι είναι οπαδοί του τζιχάντ ή της Σαρία, αλλά οι φανατικοί είναι, όπως οι φανατικοί όλων των θρησκειών ομοίως συμπεριφέρονται.
Όταν οι άνθρωποι αποφασίζουμε να φύγουμε από τις χώρες μας και να πάμε σε ξένες, είτε ως μετανάστες, είτε ως επισκέπτες, είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε σύμφωνα με τα ήθη και τα έθιμα του τόπου που μας φιλοξενεί. Και για να γίνει αυτό οφείλουμε να τα γνωρίζουμε.
Για αυτό και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν αποφασίσει να δημιουργήσουν εντατικά μαθήματα για τους πρόσφυγες, ώστε να τους διδάξουν τον δυτικό τρόπο ζωής, όπως για παράδειγμα να μην παρενοχλούν γυναίκες όπως κάνουν στις πατρίδες τους, να μην αφοδεύουν όπου βρουν και να σέβονται τους τρόπους, τους νόμους και τους κανόνες των χωρών υποδοχής τους.
Αυτό που από ανάγκη ωθούνται να κάνουν οι Ευρωπαίοι τώρα, ειδικά μετά από τις χιλιάδες περιπτώσεις σεξουαλικών παρενοχλήσεων, ο Πλάτων μας το έχει πει εδώ και 2.500 χρόνια και μας έχει προειδοποιήσει.
Πρώτα τους εκπαιδεύεις στον τρόπο ζωής σου και μετά τους δέχεσαι να περάσουν τα σύνορά σου, λέει ο σοφός Πλάτων.
Δικαιολογημένα λοιπόν οι Γερμανοί πολιτικοί είναι έξαλλοι με την αφαίρεση του χοιρινού λουκάνικου από τα μενού.
Είναι σαν να καταργήσουμε στην Ελλάδα το χοιρινό σουβλάκι επειδή μας ήρθαν πρόσφυγες από τη Συρία.
Οι πρόσφυγες πρέπει να συμβιβαστούν με τον δικό μας τρόπο ζωής και όχι εμείς με τον δικό τους. Έτσι προστάζουν τόσο οι κανόνες ευγένειας όσο και η λογική.
Εάν πρόσφυγας θέλει να επιβάλλει τον δικό του τρόπο ζωής στη χώρα που μεταβαίνει, τότε δεν είναι πρόσφυγας αλλά κατακτητής.
