ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ο ιρανικός στρατός “έχει στρατολογήσει τουλάχιστον από τον Νοέμβριο του 2013 χιλιάδες Αφγανούς που ζουν χωρίς χαρτιά” στο Ιράν για να πολεμήσουν στη Συρία, ορισμένους ύστερα από καταναγκασμό, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων HRW.
Σε έκθεση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα στη Νέα Υόρκη, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφέρει ότι είχε ρωτήσει στα τέλη του 2015 περισσότερους από 20 μεταξύ των Αφγανών αυτών που ζούσαν στο Ιράν στους οποίους προσφέρθηκαν οικονομικά κίνητρα και νόμιμη κατοικία στο Ιράν ώστε να “ενθαρρυνθούν να ενταχθούν στις τάξεις των συριακών φιλοκυβερνητικών πολιτοφυλακών”.
“Ορισμένοι είπαν ότι οι ίδιοι ή οικεία τους πρόσωπα εξαναγκάστηκαν να πολεμήσουν στη Συρία και στη συνέχεια διέφυγαν προς την Ελλάδα ή απελάθηκαν στο Αφγανιστάν έπειτα από την άρνησή τους. Άλλοι είπαν ότι πήγαν ως εθελοντές να πολεμήσουν στη Συρία, είτε λόγω θρησκευτικής πεποίθησης είτε για να νομιμοποιήσουν την κατάσταση διαμονής τους στο Ιράν”, επισημαίνει η Διεθνής Αμνηστία.
Οι στρατολογήσεις έγιναν από τους Φρουρούς της Επανάστασης, το επίλεκτο σώμα των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων.
“Το Ιράν δεν πρόσφερε μόνο κίνητρα στους αφγανούς πρόσφυγες και μετανάστες ώστε να πολεμήσουν στη Συρία αλλά ορισμένοι δήλωσαν ότι απειλήθηκαν με εξαναγκαστική επιστροφή στο Αφγανιστάν αν δεν πήγαιναν στο πεδίο της μάχης. Απέναντι στη φοβερή αυτή επιλογή, ορισμένοι από τους Αφγανούς διέφυγαν από το Ιράν για να φθάσουν στην Ευρώπη”, δήλωσε ο Πίτερ Μπούκαρτ, ένα από τα στελέχη του Παρατηρητηρίου, τον οποίο επικαλείται η μελέτη.
Περίπου τρία εκατομμύρια Αφγανοί ζουν στο Ιράν, γειτονική χώρα με τη δική τους από την οποία διέφυγαν για να σωθούν από τις συγκρούσεις και τις διώξεις. Μόνο 950.000 μεταξύ αυτών διαθέτουν στο Ιράν νόμιμο καθεστώς πρόσφυγα, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο.
Το Ιράν είναι ο κύριος υποστηρικτής στην περιοχή της κυβέρνησης της Δαμασκού υπό τον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Ασαντ στην οποία προσφέρει οικονομική βοήθεια αλλά και στρατιωτική, με την αποστολή συμβούλων επί του πεδίου και “εθελοντών” κυρίως Αφγανών.
