Ο Ερντογάν φαίνεται να επιδίδεται στην κακή του συνήθεια, αυτή της διέλευσης των κόκκινων γραμμών, που τον παύουν από έμπιστο συνεργάτη ή σεβαστό ηγέτη στη Δύση, την ίδια ώρα που οι σύμμαχοι του τον καλύπτουν επαίσχυντα στα εγκλήματα του, γράφουν οι New York Times.
Το τελευταίο ατόπημα το Ερντογάν ήταν η επίκληση της Γερμανίας του Χίτλερ ως παράδειγμα για το μετασχηματισμό του προεδρικού συστήματος της Τουρκίας.
Ο Τούρκος Πρόεδρος θα εντείνει τις προσπάθειες του προς αυτή την κατεύθυνση μετά τη νίκη που πήρε το κόμμα του στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου.
Η τουρκική προεδρία προσπάθησε αργότερα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τη δήλωση αυτή του Ερντογάν, μιλώντας για παραποίηση των λεγομένων αλλά όπως γράφουν οι New York Times “έχει ήδη κάνει ρεκόρ ως αυταρχικός ηγέτης, πρόθυμος να καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και την ελευθερία του Τύπου”.
“Οι σύμμαχοι της Τουρκίας είναι επαίσχυντα συγκαταβατικοί με τα εγκλήματα του Ερντογάν στη νοτιοανατολική Τουρκία” αναφέρουν οι New York Times.
Μία από αυτές τις αυταρχικές του τάσεις, εκφράστηκαν εναντίον του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ). Η σύγκρουση εδώ και δεκαετίες έχει κοστίσει τη ζωή σε 45.000 ανθρώπους αλλά υπήρχε κάποια στιγμή η ελπίδα ότι οι συνομιλίες μεταξύ της κυβέρνησης του Ερντογάν και του ΡΚΚ θα μπορούσαν να φέρουν διαρκή ειρήνη.
Αυτή η ελπίδα γκρεμίστηκε όταν η εύθραυστη εκεχειρία κατέρρευσε το 2015. Τη χρονιά αυτή περίπου 3.100 Κούρδοι μαχητές και άγνωστος αριθμός αμάχων έχασαν τη ζωή τους ενώ η Δύση παρέμεινε σιωπηλή.
Η κατάσταση χειροτερεύει μετά την επιδείνωση των σχέσεων του Ερντογάν με το φιλοκουρδικό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (ΗDP).
“Αν ο Ερντογάν ήθελε ειρήνη βιώσιμη, θα συνεργαζόταν με τον Ντερμιτάς του ΗDP. Αντί αυτού, φαίνεται αποφασισμένος να συντρίψει τους Κούρδους στο πολιτικό πεδίο, όπως και στο πεδίο της μάχης, κατηγορώντας για προδοσία τον Ντερμιτάς” αναφέρουν οι New York Times.
Η Άγκυρα έχει εντείνει την αντικουρδική εκστρατεία την ώρα που σε άλλες χώρες, μεταξύ αυτών και οι ΗΠΑ, στοχεύουν στην ήττα του Ισλαμικού Κράτους στη Μέση Ανατολή.
Ο Ερντογάν έχει επανειλλημένα δηλώσει ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίση το Ισλαμικό Κράτος, αλλά δεν κάνει σχεδόν τίποτε για αυτό.
Σύμφωνα με τους New York Times, “αγνοεί το στοίχημα της καταπολέμησης των τζιχαντιστών, και τροφοδοτεί περαιτέρω τις περιφερειακές εντάσεις με τους Κούρδους. Με αυτό τον τρόπο έχει απομακρυνθεί από την εποχή που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας σεβαστός ηγέτης και αξιόπιστος εταίρος στην περιοχή”.