Σε μία γυάλινη λειψανοθήκη στην εκκλησία Basilica di Santa Maria in Cosmedin στη Ρώμη βρίσκεται ένα κρανίο, στολισμένο με λουλούδια. Η επιγραφή στο μέτωπο ταυτοποιεί το κρανίο ως την κάρα του Αγίου Βαλεντίνου, προστάτη αγίου των ερωτευμένων.
Ωστόσο, είναι περιπεπλεγμένο το ποιου ακριβώς το κρανίο είναι.
Υπάρχει πάνω από ένας άγιος της Αγίας Ρωμαϊκής Καθολικής Εκκλησίας με το όνομα Άγιος Βαλεντίνος.
Επιπλέον, πέρασαν περίπου 1.500 χρόνια από τον θάνατο αυτών των μαρτύρων έως την ενθουσιώδη διασπορά και ονοματοποίηση των λειψάνων τους τον 19ο αιώνα.
Τέλος -και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό- υπάρχουν όχι λιγότερα από 10 μέρη στον κόσμο που διεκδικούν την κατοχή των πραγματικών λειψάνων του αγίου.
Δεν γνωρίζουμε πολλά για τους άνδρες πίσω από τον μύθο, αλλά τουλάχιστον δύο Άγιοι Βαλεντίνοι ζούσαν στην Ιταλία στα τέλη του 3ου αιώνα, καθώς και άλλος ένας στη Βόρεια Αφρική την ίδια πάνω κάτω περίοδο.
Η «μυθολογία» γύρω από τον Βαλεντίνο επικεντρώνεται στο ότι ήταν ο προστάτης άγιος των ερωτευμένων και, το 496 μΧ, ο Πάπας Γελάσιος ο 1ος καθιέρωσε την 14η Φεβρουαρίου -αρχικά, ημέρα της περιόδου του εορτασμού των Lupercalia στην Αρχαία Ρώμη- ως ημέρα αφιερωμένη στον Άγιο Βαλεντίνο, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ.
Η ίδια η Βασιλική είναι παλαιά, ανεγερμένη σε σημείο όπου τον 2ο αιώνα πΧ υπήρχε Ρωμαϊκός ναός.
Αυτό που ως επί το πλείστον σήμερα βλέπει κανείς ανάγεται στον 8ο και 12 αιώνα, συμπεριλαμβανομένης και της κρύπτης κάτω από την Αγία Τράπεζα.
Η κάρα του Αγίου βρίσκεται στην αριστερή πλευρά της εκκλησίας.
Δίπλα στο προστώο μπορεί κανείς να επισκεφθεί το πασίγνωστο Bocca della Veritá (το στόμα της αλήθειας).
Info: Σταθμός του Μετρό Circo Massimo. Η θύρα της εκκλησίας είναι δεξιά του Στόματος της Αλήθειας και η είσοδος επιτρέπεται μόνον σε όσες και όσους έχουν καλυμμένους ώμους και γόνατα.
Εκκλησία της αρχαίας ελληνικής παροικίας της Ρώμης
Η εκκλησία χτίστηκε τον 6ο αιώνα στο κέντρο της ελληνικής συνοικίας της Ρώμης. Αφιερώθηκε στην Παναγία, που ιδιαίτερα λάτρευαν οι Έλληνες.
Ήταν δηλαδή η εκκλησία της αρχαίας και μεσαιωνικής ελληνικής παροικίας της Ρώμης.
Η λέξη «κοσμεντίν» που έχει η εκκλησία στην ονομασία της προέρχεται από την ελληνική λέξη «κοσμίδιον» που σημαίνει αγνό ή καλαίσθητο.