Για τον ελληνοτουρκικό διάλογο και τη σχέση της Ελλάδας με τη διεθνή κοινότητα έκανε λόγο ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, Πρόεδρος της Δημοκρατίας (2015-2020), μιλώντας στο συνέδριο «Μεταπολίτευση 1974-2024: 50 Χρόνια Ελληνική Εξωτερική Πολιτική», που πραγματοποιείται 12 και 13 Δεκεμβρίου.
Τη συζήτηση συντόνισε ο κ. Άγγελος Κωβαίος, Πολιτικός Συντάκτης στο «ΒΗΜΑ».
Σε σχέση με τον ελληνοτουρκικό διάλογο, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι πρέπει να συζητάμε, υπερασπιζόμενοι τις θέσεις μας για να αποδεικνύουμε στη διεθνή κοινότητα ποια είναι η πραγματική Τουρκία, σημειώνοντας ότι υπάρχουν δυσκολίες στη συνεννόηση με τη γειτονική χώρα, αφού δεν θεωρεί το διεθνές δίκαιο δεσμευτικό.
Ο κ. Παυλόπουλος ανέλυσε τους τρεις στόχους της Άγκυρας: ένα είδος επικυριαρχίας στο σύνολο της Κύπρου, συγκυριαρχία στο Αιγαίο (ένα είδος διχοτόμησης με βάση τον 25ο μεσημβρινό) και δημιουργία συνθηκών αυτονόμησης στην ελληνική Θράκη (εκεί αποβλέπει η έννοια της «τουρκικής μειονότητας»).
Σε ερώτηση του κ. Κωβαίου, αν η Ελλάδα θα μπορούσε να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια νότια της Κρήτης, ο πρώην Πρόεδρος απάντησε ότι έπρεπε να το έχουμε κάνει ήδη ως άμεση απάντηση στο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
«Μια διαδικασία που δεν χρειάζεται πάνω από ένα μήνα», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Παυλόπουλος παραδέχθηκε ότι όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν μη εσκεμμένες αστοχίες στην εξωτερική μας πολιτική, φέρνοντας ως παράδειγμα τη φρασεολογία που χρησιμοποιήθηκε το 1997 στο περιθώριο συνόδου του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, τόνισε ότι δεν υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο πατριώτες.
«Αυτό που μας λείπει είναι η συνέχεια στην πολιτική μας.
»Βάζουμε πολλές φορές την εξωτερική πολιτική στην προκρούστεια κλίνη των πολιτικών διαφορών, αλλά η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης», σχολίασε.
Σχετικά με τις δικές μας διεκδικήσεις, ανέφερε ότι διεκδικούμε το μέγιστο που μας αναλογεί και περιέγραψε τα «αδύναμα» σημεία της Άγκυρας, λέγοντας ότι υπογράφει συμφωνίες που δεν εφαρμόζει (συνθήκη της Λωζάνης), καταρτίζει ανυπόστατες συμφωνίες (τουρκολιβυκό μνημόνιο) και δεν προσχωρεί σε συμβάσεις παγκόσμιας εμβέλειας (σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας), τονίζοντας ότι η πολιτική της είναι γεμάτη αντιφάσεις.
Επίσης, χαρακτήρισε την εξωτερική μας πολιτική αυτόνομη, σημειώνοντας ότι η φύση της αυτονομίας της καλύπτει ιδανικά το Κυπριακό.
«Η ελληνική εξωτερική πολιτική, ιδίως μετά το 1974, βασίζεται διαχρονικώς στο Δόγμα Κωνσταντίνου Καραμανλή, το “Ανήκομεν εις τη Δύσιν”», εξήγησε ο κ. Παυλόπουλος, τονίζοντας ότι η Ελλάδα δεν ζητά τίποτα από κανέναν, πέρα από την εφαρμογή του διεθνούς Δικαίου.
«Από την ημέρα που έγινε η εισβολή ζούμε την βάρβαρη κατοχή του 1/3 του εδάφους από την Τουρκία χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αντίδραση», υπογράμμισε.
Μάλιστα, χαρακτήρισε παράδειγμα προς αποφυγή την ιδεολογία του Ερντογάν περί Γαλάζιας Πατρίδας, σημειώνοντας πως εμείς δεν παρασυρόμαστε από αυτές.
Τέλος, για τις εξελίξεις στη Συρία, είπε ότι, αν δημιουργηθούν νέα κράτη και αλλάξουν τα σύνορα, τότε θα είμαστε μπροστά σε μια αλλαγή αντιμετώπισης των διεθνών συνθηκών, καθώς με τη γείτονα χώρα, αυτό μπορεί να ενέχει κινδύνους για το μέλλον.
Το συνέδριο «Μεταπολίτευση 1974-2024: 50 Χρόνια Ελληνική Εξωτερική Πολιτική» οργανώνεται από το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων, το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών και την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ.