Ισλαμικό ΚράτοςΙσραήλ
Αίθουσα Σύνταξης
Τμήμα ειδήσεων tribune.gr

Μητσοτάκης σε εκδήλωση για το bullying: Κι εμένα μου πετούσαν την τσάντα από το παράθυρο

Μητσοτάκης σε εκδήλωση για το bullying: Κι εμένα μου πετούσαν την τσάντα από το παράθυρο
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS
Διαβάστε σχετικά για Bullying, Θεσσαλονίκη, Κυριάκος Μητσοτάκης, Κυριάκος Πιερρακάκης,

Σε ένα προσωπικό βίωμα από τα σχολικά του χρόνια, αναφέρθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα που του απηύθυνε μία μαθήτρια, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας (bullying) στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης.

«Όταν είδα το βίντεο ήρθαν και σε εμένα πίσω κάποιες αναμνήσεις. Κι εμένα μου πετούσαν την τσάντα από το παράθυρο, ήταν αστείο και λίγο πολύ κάτι το οποίο γινόταν για τους πολύ καλούς μαθητές», είπε αρχικά ο πρωθυπουργός, σημειώνοντας ότι κατά συνέπεια το βίντεο που προβλήθηκε δεν του ήταν κάτι ξένο ή ασυνήθιστο.

«Ήταν χαβαλές τότε κι έτσι λίγο πολύ όλοι τον αντιμετωπίζαμε. Κι εγώ ως χαβαλέ τον αντιμετώπιζα, πήγαινα και μάζευα την τσάντα… Ήμουν πολύ αγαπητός μαθητής, ήμουν πρόεδρος κάποια στιγμή της μαθητικής κοινότητας», τόνισε ο κ. Μητσοτάκης. «Τότε δεν δίναμε πολύ μεγάλη σημασία σε αυτά τα φαινόμενα, θα έλεγα ήταν σχεδόν μέρος της κανονικότητας της σχολικής ζωής και μπορεί μεν εμένα αυτό να μην με επηρέασε ιδιαίτερα, με πολύ μεγάλη βεβαιότητα όμως μπορώ να σου πω ότι υπήρχαν συμμαθητές μας, οι οποίοι υπέφεραν. Τους μιλάς τώρα για το σχολείο και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση, δεν συμμετέχουν στις δράσεις των αποφοίτων, έχουν μία πολύ κακή εικόνα για το σχολείο και είμαι σίγουρος ότι ένας λόγος είναι ότι υπήρχαν τέτοια φαινόμενα, τα οποία τους τραυμάτισαν και αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις στη συνέχεια».

Όπως υπογράμμισε ο πρωθυπουργός, «αυτά είναι τραύματα τα οποία μπορούν να μείνουν και να αφήσουν και κατάλοιπα, εάν δεν μπορέσουμε να τα διαχειριστούμε» και συμπλήρωσε πως «τώρα ξέρουμε περισσότερα πια, όπως ξέρουμε πχ πόσο κακό κάνει το κάπνισμα… Οι κοινωνίες προχωρούν». Σε αυτό το σημείο υπογράμμισε ότι «η ψυχική υγεία και των παιδιών και των εφήβων, είναι ένα ζήτημα που στη δικιά μας εποχή δεν μας απασχολούσε, δεν υπήρχε η έννοια της ψυχικής υγείας, δεν τα συζητούσαμε καν, δεν τα ξέραμε ότι υπήρχαν. Τώρα τα ξέρουμε…» και επισήμανε την ανάγκη για κοινωνικούς λειτουργούς και περισσότερους ψυχολόγους στα σχολεία.

«Η δικιά σας ηλικία έχει μεγαλύτερη άνεση να μιλάει γι’ αυτά και να αναζητεί βοήθεια. Θα μιλήσεις σε όποιον εμπιστεύεσαι…» συμπλήρωσε ο κ. Μητσοτάκης απευθυνόμενος στους μαθητές και κατέληξε λέγοντας πως «όλα αυτά τα θέματα πια αποκτούν μεγαλύτερη σημασία και έχουμε και την δυνατότητα να μπορούμε επιστημονικά να τα καταλαβαίνουμε καλύτερα».

Εθνική εκστρατεία για το Bullying

Την έναρξη της εθνικής εκστρατείας κατά του σχολικού εκφοβισμού κήρυξε από τη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος επισκέφθηκε το 3ο Γυμνάσιο Πολίχνης και συζήτησε για το πρόβλημα με μαθητές και εκπαιδευτικούς, ενώ ο υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, παρουσίασε τα μέτρα για την αντιμετώπιση του bullying.

«Πρόκειται για ένα συνολικό σχέδιο το οποίο πρώτα απ όλα δεν διστάζει να μιλήσει ανοιχτά για το πρόβλημα. Δεν μπορούμε να το κρύψουμε κάτω από το χαλί. Υπάρχει. Απασχολεί όλους μας, δεν απασχολεί μόνο την πολιτεία. Απασχολεί όλους τους θεσμούς, απασχολεί την εκκλησία, απασχολεί τους γονείς, τους συλλόγους των γονέων. Πρέπει πρώτα να το αναγνωρίσουμε και μετά να παρουσιάσουμε ένα συνολικό σχέδιο», είπε ο κ. Μητσοτάκης.

Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι πίσω από το bullying κρύβεται η μη ανοχή στην διαφορετικότητα και αναφερόμενος στο πρωτόκολλο για την αντιμετώπισή του παρατήρησε: “Η λέξη πρωτόκολλα είναι λίγο κακοποιημένη τελευταία. Όμως τα πρωτόκολλα δεν είναι τίποτα άλλο από συγκεκριμένες διαδικασίες με τις οποίες μας υποδεικνύουν οι ειδικοί τι πρέπει να κάνουμε εάν συμβεί αυτό το περιστατικό.

Εγώ θέλω να ζητήσω από όλες και από όλους να σπάσουμε πραγματικά αυτή τη σιωπή. Και η σιωπή δεν αφορά μόνο το θύμα. Αφορά και τους παρατηρητές. Δεν είναι μαγκιά, ούτε να σπας τον άλλον στο ξύλο, ούτε να τον λοιδορείς δημόσια για τις όποιες επιλογές μπορεί να κάνει. Να καταφέρουμε αυτό να το περάσουμε στη σχολική κοινότητα, εκεί που γίνεται ένα περιστατικό, να πούμε “κάτσε, τι κάνεις εδώ πέρα”, ώστε ο θύτης να αισθάνεται ότι είναι ουσιαστικά απομονωμένος. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος».

Σχετικά άρθρα