«Στις Θερμοπύλες ήταν μια μάχη που έδωσαν οι Έλληνες ενωμένοι. Ήταν μια μάχη που έδειξε τι μπορούν να κάνουν Έλληνες όταν είναι ενωμένοι και πως ενωμένοι μπορούν να υπερασπιστούν αρχές και αξίες της πατρίδας μας».
Αυτό υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος κατά την διάρκεια της αντιφώνησής του στο επίσημο γεύμα που παρέθεσε ο Δήμος της Λαμίας κατά την σημερινή του επίσκεψη.
Ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην ιστορική κληρονομιά που εκπέμπουν οι Θερμοπύλες προς τιμήν των οποίων οργανώνονται οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις και υπενθύμισε πως «οι Θερμοπύλες δεν είναι μόνο μια ιστορική κληρονομιά είναι ένας τόπος ένας φάρος που μας δείχνει τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι Έλληνες το μέλλον».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στάθηκε ιδιαίτερα στις αξίες που εκπέμπει η μάχη των Θερμοπυλών τονίζοντας πως «έχουμε το χρέος να συνεχίσουμε την υπεράσπιση αυτών των αρχών και αξιών που και σήμερα οι Θερμοπύλες εκπέμπουν» συμπληρώνοντας πως «η ελευθερία ευρίσκεται εν κινδύνω όχι μόνο στον τόπο μας, όχι μόνο στην Ευρώπη μα σε όλο τον πλανήτη» .
Τόνισε παράλληλα πως «αυτός ο μικρός τόπος στέλνει τεράστιους συμβολισμούς» και μάλιστα υπενθύμισε πως είναι «ένας τόπος που μας γεμίζει με αίσθηση χρέους» συμπληρώνοντας ότι «οφείλουμε να υπερασπιστούμε τον τόπο μας και τον πολιτισμό μας και ό,τι αυτός ο πολιτισμός συμβολίζει.
»Οφείλουμε να υπερασπιστούμε την έννοια της ελευθερίας γιατί αυτή είναι η βασική αξία του αρχαιοελληνικού πνεύματος και η ρίζα του πολιτισμού μας σήμερα» όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παυλόπουλος.
«Να καταλάβουμε πρώτον ότι οφείλουμε να υπερασπιστούμε την έννοια της ελευθερίας» υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να επαναλάβει πως «πρέπει να το κάνουμε μόνο ενωμένοι θυσιάζοντας ακόμη και τη ζωή μας αν αυτό χρειαστεί.
»Η έννοια της ελευθερίας και της υπεράσπισης της μέσα από την ενότητα και την αυτοθυσία είναι αυτό που μας εμπνέει και οφείλει να μας εμπνέει. Ιδίως αυτούς τους κρίσιμους καιρούς.
»Δεν ξεχνάμε ότι εμείς οι Έλληνες ό,τι σημαντικό πετύχαμε στην ιστορία μας το πετύχαμε ενωμένοι.
»Για ό,τι ντρεπόμαστε το πετύχαμε διχασμένοι. Αυτός ο διχασμός αυτή η διχόνοια στοίχισε πολλά ακόμη και τμήματα του εθνικού μας κορμού..».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που βρίσκεται στη Λαμία για τις εορταστικές εκδηλώσεις για τη μάχη των Θερμοπυλών επισκέφθηκε νωρίς το Σάββατο το μεσημέρι το αρχαιολογικό μουσείο της Λαμίας όπου ξεναγήθηκε από την προϊσταμένη της ΙΔ Εφορείας Αρχαιοτήτων κας Καράτζαλη και παράλληλα ενημερώθηκε για το έργο των ανασκαφών σ’ ολόκληρη την περιοχή.
Εξέφρασε μάλιστα το θαυμασμό του για το Μουσείο καθώς άγνωστα ιστορικά ντοκουμέντα βρίσκονται σε αυτό.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε συνάντηση με το Μητροπολίτη Φθιώτιδας κ.κ. Νικόλαο και με το δήμαρχο Λαμίας Νίκο Σταυρογιάννη ενώ κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο επίσημο γεύμα που παρέθεσε ο Δήμος Λαμιέων στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο δήμαρχος της πόλης ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να θέσει υπό την αιγίδα του τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 2500 ετών από τη μάχη των Θερμοπυλών, εκδηλώσεις που θα γίνουν το 2020 στη Λαμία και τις Θερμοπύλες.
Το Σάββατο βράδυ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα μιλήσει στο χώρο των Θερμοπυλών κατά τη διάρκεια έναρξης των εκδηλώσεων για την ομώνυμη μάχη ενώ νωρίτερα θα διεξαχθεί ενώπιόν του η τελική φάση των αγώνων τοξοβολίας που οργανώνονται στο χώρο των Θερμοπυλών.
Μάχη των Θερμοπυλών
Η Μάχη των Θερμοπυλών διεξήχθη το 480 π.Χ. (παράλληλα με τη ναυμαχία του Αρτεμισίου) μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών, κατά την δεύτερη περσική εισβολή στην Ελλάδα.
Οι Πέρσες είχαν ηττηθεί στον Μαραθώνα δέκα χρόνια νωρίτερα, γι’ αυτό και ετοίμασαν μια δεύτερη εκστρατεία, αρχηγός της οποίας ήταν ο ίδιος ο Μέγας Βασιλέας Ξέρξης.
Ο Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός Θεμιστοκλής έπεισε τους Έλληνες να κλείσουν τα στενά των Θερμοπυλών και του Αρτεμισίου.
Οι Πέρσες, οι οποίοι κατά τις αρχαίες πηγές είχαν εκατομμύρια άνδρες στρατό και κατά τις σύγχρονες εκατό με τριακόσιες χιλιάδες άνδρες, έφθασαν στα στενά στις αρχές του Σεπτεμβρίου.
Ο Ξέρξης έστειλε πρεσβευτή για να πείσει τον Λεωνίδα να καταθέσει τα όπλα.
Η απάντηση του Λεωνίδα ήταν «Μολὼν λαβέ» (αφού / εφόσον έρθεις, πάρ’τα).
Η μάχη ήταν αναπόφευκτη, αλλά ο Ξέρξης προτίμησε να περιμένει τέσσερις μέρες, πιστεύοντας ότι οι Έλληνες θα διασκορπιστούν.
Μετά από τέσσερις μέρες αναμονής, οι Πέρσες επιτέθηκαν, αλλά οι Έλληνες αντιστάθηκαν για δύο μέρες.
Την τρίτη μέρα, ο Εφιάλτης οδήγησε τους Πέρσες πίσω από τους Έλληνες.
Όταν το έμαθε αυτό, ο Λακεδαιμόνιος βασιλεύς Λεωνίδας (των Αγιαδών) αποδεσμεύει τις συμμαχικές δυνάμεις, για να οργανωθεί νέα άμυνα των Ελλήνων νοτιότερα, κρατώντας μαζί του στις Πύλες μονάχα επίλεκτες και εθελοντικές δυνάμεις, επιπλέον από τους θρυλικούς 300 Σπαρτιάτες, δηλαδή 900 με 1000 Περίοικους Λακεδαιμόνιους, ίσως μαζί και με Είλωτες (= απόγονοι κατακτημένων Αχαιών), 400 Θηβαίοι και 700 Θεσπιείς με επικεφαλής τον Δημόφιλο, γιο του Διαδρόμου.
Εθελοντικά έμειναν και 400 Θηβαίοι δημοκρατικοί.
Ο Ξέρξης έκανε θυσίες και ξεκίνησε την επίθεση του – οι Έλληνες κινήθηκαν προς τα εμπρός, στο ευρύτερο σημείο των στενών.
Οι Έλληνες πολέμησαν στην αρχή με τα δόρατά τους και αργότερα με τα ξίφη τους.
Στη μάχη σκοτώθηκαν ο Αβροκόμης και ο Υπεράνθης, οι οποίοι ήταν αδέρφια του Ξέρξη, ενώ αργότερα σκοτώθηκε και ο Λεωνίδας απ’ τα περσικά βέλη.
Τότε ξεκίνησε άγρια μάχη γύρω απ’ το σώμα του Σπαρτιάτη βασιλιά, κατά την οποία νίκησαν οι Έλληνες.
Όταν εμφανίστηκαν οι Αθάνατοι, οι Έλληνες, πλην των Θηβαίων, υποχώρησαν πίσω απ’ το τείχος – οι Θηβαίοι παραδόθηκαν και ο Ξέρξης τους στιγμάτισε με το βασιλικό σήμα.
Οι Πέρσες κατέλαβαν τα στενά, αν και έχασαν 20.000 άνδρες.
Στη μάχη σκοτώθηκαν και 4.000 Πελοποννήσιοι – κύρια πηγή γι’ αυτό τον αριθμό αποτελεί το γνωστό επίγραμμα του Σιμωνίδη.
Ο ελληνικός στόλος, αφού έμαθε τα νέα, αποφάσισε να απομακρυνθεί από το Αρτεμίσιο και να υποχωρήσει στη Σαλαμίνα, όπου αργότερα πέτυχε μια σημαντική νίκη.
Οι Πέρσες υποχώρησαν ολοκληρωτικά μετά τις μάχες των Πλαταιών και της Μυκάλης.
Η μάχη των Θερμοπυλών αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές μάχες στην ελληνική και στην παγκόσμια ιστορία.
Κυρίως όμως από ηθική άποψη είναι λαμπρό παράδειγμα αυταπάρνησης, αυτοθυσίας και υπακοής στην πατρίδα.
Η μάχη έδειξε τα πλεονεκτήματα της στρατιωτικής εκπαίδευσης των Σπαρτιατών, του καλύτερου εξοπλισμού και της έξυπνης χρήσης της διαμόρφωσης του εδάφους.