Από πότε το ελληνικό κράτος εκδίδει στην Τουρκία αριστερούς πολιτικούς αγωνιστές, τους οποίους ζητά η γειτονική χώρα με την απίστευτη κατηγορία ότι «υποκινούσαν σε διαδήλωση» άλλους συμπατριώτες τους πριν από 7 χρόνια;
Από πότε η Ελληνική Δικαιοσύνη θεωρεί, σε αντίθεση με όσα λέει το Σύνταγμα, πως αποτελεί αξιόποινη πράξη η υποκίνηση διαδήλωσης;
Ανάλογα εύλογα ερωτήματα προκαλεί η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Β. Αιγαίου, το οποίο τη Δευτέρα στη Μυτιλήνη ικανοποίησε το αίτημα έκδοσης στην Τουρκία του 30χρονου Κούρδου, πεμπτοετή φοιτητή Ιατρικής Feyyaz Bayram, γνωστού αγωνιστή και στελέχους του κεντρικού συμβουλίου της νεολαίας του HDP.
Γεννημένος στην πόλη Λίτσε, η οποία ισοπεδώθηκε το 1993 από τον τουρκικό στρατό, ο Feyyaz αναγκάστηκε για 7 χρόνια να ζήσει ως πρόσφυγας στο Ντιγιάρμπακιρ.
Το 2006 ως αριστούχος περνά στην Ιατρική Σχολή Κωνσταντινούπολης, όπου παράλληλα δραστηριοποιείται ως συνδικαλιστής φοιτητικών και κουρδικών οργανώσεων.
Τον Νοέμβριο του 2010 συλλαμβάνεται για υποκίνηση διαδήλωσης, φυλακίζεται σε κελί τύπου F και βασανίζεται για 45 μέρες μέχρι να αφεθεί ελεύθερος.
Την άνοιξη του 2014 καταδικάζεται σε 9 χρόνια φυλακή για την ίδια υπόθεση και αποφασίζει να περάσει στην παρανομία.
Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, αντιλαμβάνεται ότι απειλείται άμεσα η ζωή του.
Επιβιβάζεται στις 9 Οκτωβρίου 2016 στη Σμύρνη σε δουλεμπορικό σκάφος μαζί με άλλους περίπου 120 μετανάστες και πρόσφυγες (Σύροι, Αφγανοί και Ιρακινοί), με σκοπό να περάσει από την Τουρκία προς την Ιταλία.
Για κακή τύχη των επιβαινόντων, στο καράβι προέκυψε σοβαρό μηχανικό πρόβλημα στα ανοιχτά της Μήλου, το οποίο έθεσε σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή τους.
Ολοι όσοι ήταν πάνω στο σκάφος διασώθηκαν από το Λιμενικό Σώμα, το οποίο πληροφορήθηκε για το περιστατικό από τηλεφώνημα που έκανε ο ίδιος ο Κούρδος.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και πριν παρουσιαστεί η βλάβη ο Feyyaz, όντας ο μοναδικός στο πλοίο που γνώριζε αγγλικά, κουρδικά και κυρίως τουρκικά, δέχθηκε τηλεφωνικές κλήσεις από τον Τούρκο διακινητή, ο οποίος ζητούσε πληροφορίες από τους Μολδαβούς ναυτικούς, που δεν μιλούσαν τουρκικά, για την πορεία του πλοίου.
Η κρίσιμη δίκη
Οι συγκεκριμένες συνομιλίες του Κούρδου μέσω κινητού τηλεφώνου οδήγησαν στη σύλληψη του Feyyaz από τις ελληνικές Αρχές, με την κατηγορία ότι ήταν ο ίδιος διακινητής.
Ο Feyyaz αρνείται κατηγορηματικά κάθε κατηγορία.
Οδηγείται στις φυλακές της Χίου, όπου παραμένει μέχρι σήμερα κρατούμενος, αναμένοντας την κρίσιμη δίκη του, που θα διεξαχθεί στις 6 Νοεμβρίου στο Εφετείο Αιγαίου στην Ερμούπολη.
Παρότι όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι ήταν θύμα, οι κατηγορίες με τις οποίες βαρύνεται είναι πολύ σοβαρές και αν καταδικαστεί η ποινή φυλάκισης είναι 25 χρόνια.
Να σημειωθεί, πάντως, ότι αυτές οι κατηγορίες δεν έχουν καμία σχέση με το αίτημα έκδοσής του στην Τουρκία.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που έγινε γνωστή η σύλληψή του στην Ελλάδα, οι τουρκικές Αρχές μέσω δημοσιευμάτων στον τουρκικό Τύπο τον «φωτογράφιζαν» ως μέλος του PKK, με το οποίο ο Feyyaz δεν έχει σχέση καθώς είναι στέλεχος του HDP.
Οι τουρκικές Αρχές στέλνουν αίτημα έκδοσης στην Ελλάδα, το οποίο εκδικάστηκε την προηγούμενη Δευτέρα.
Στη δικογραφία που σχηματίστηκε, μοναδικό «επιβαρυντικό» στοιχείο ήταν η κατάθεση ενός φυλακισμένου 15χρονου, ο οποίος βλέποντας κάποιες φωτογραφίες κατονόμασε στους αστυνομικούς τον Feyyaz ως υποκινητή (!) μικρής διαδήλωσης 10-15 ατόμων στη Σμύρνη το 2010.
Οπως δήλωσε αργότερα ο 15χρονος, η κατάθεσή του εναντίον του Feyyaz ήταν αποτέλεσμα άγριου ξυλοδαρμού του από τους Τούρκους αστυνομικούς.
Τα… αριστερά τραγούδια
Στα επίσημα έγγραφα που έστειλαν οι τουρκικές Αρχές στο υπουργείο Εξωτερικών αναφέρεται πως ο Feyyaz δεν συμμετείχε καν στην περιβόητη επίμαχη διαδήλωση.
Το δεύτερο «επιβαρυντικό» στοιχείο εναντίον του, σύμφωνα με τους Τούρκους, είναι πως σε έλεγχο που του έγινε βρέθηκαν αριστερά κουρδικά τραγούδια στο κινητό του!
Με αυτά τα στοιχεία το δικαστήριο αποφάσισε την έκδοσή του στην Τουρκία χωρίς καμία αιτιολογία.
Η δε Εισαγγελέας πρότεινε να γίνει δεκτό το αίτημα επικαλούμενη πως σε μια άλλη περίπτωση στο παρελθόν, που το «δικαστήριο είχε φερθεί καλά σε κάποιον Τούρκο, κάποιοι συγγενείς του αργότερα είχαν προβεί σε τρομοκρατική ενέργεια εναντίον κάποιου εισαγγελέα στην Τουρκία».
Το δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ούτε τις μαρτυρίες δύο συμφοιτητών του ούτε τις επιστολές της βουλευτίνας του HDP Σεμπαχάτ Τουνσέλ, ούτε του αντιπροέδρου του HDP Κωνσταντινούπολης Ντογκάν Ερμπάς, ούτε της τουρκικής Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σύμφωνα με τις οποίες ο Feyyaz είναι στέλεχος της νεολαίας του HDP και απειλείται η ζωή του στην Τουρκία.
Ο ίδιος άσκησε έφεση κατά της απόφασης έκδοσης.