ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Το ερώτημα «με ποιον επικεφαλής θα πάει στις εκλογές η ΝΔ» δείχνει παράλογο, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη τις προβαλλόμενες επιμόνως δημοσκοπικές αναφορές για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα.
Πώς είναι δυνατόν να τίθεται τέτοιο ερώτημα για έναν πολιτικό αρχηγό από το επιτελείο του οποίου το μόνο θέμα που ανακινείται στα ΜΜΕ είναι αν θα είναι σε θέση να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ή αν θα χρειαστεί και κάποια πρόσθετη στήριξη στη Βουλή.
Πώς γίνεται να κινείται η οποιαδήποτε αμφιβολία για το -εκλογικό- τουλάχιστον-μέλλον του;
Κι όμως κινείται, που θα έλεγε και ο Γαλιλαίος. Ή αλλιώς ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Στα βαθιά παρασκήνια της ΝΔ και στο περιθώριο των προβλέψεων που κάνουν αρκετοί πολιτικοί αναλυτές τίθεται -έστω και ως περιορισμένη πιθανότητα- το ενδεχόμενο να… καταρρεύσει πριν τις εκλογές ο πρόεδρος της ΝΔ. Τρελό; Καθόλου.
Εννοούν να καταρρεύσει η στρατηγική του και να τον παρασύρει- διακρίνουν μάλιστα τα πρώτα σημάδια, όπως π.χ. η εγκατάλειψη της ρητορικής για τη «συμφωνία αλήθειας» και η παταγώδης αποτυχία του αιτήματος για άμεσες εκλογές.
Το σύνολο των επιφυλάξεων που διατυπώνονται για την πορεία του προέδρου της ΝΔ εξελίσσεται σε βάση για πιθανή παρέμβαση των «μεγάλων» της συντηρητικής παράταξης, με επιδίωξη την αλλαγή ηγεσίας πριν από τις επόμενες κάλπες- κατά το προηγούμενο του Ευάγγελου Αβέρωφ το 1984: αντικαταστάθηκε από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, όταν διαπιστώθηκε -με αφορμή την ήττα τους στις ευρωεκλογές εκείνης της χρονιάς -ότι ήταν αδύνατο να αντιπαρατεθεί με τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Τηρουμένων των αναλογικών αντίστοιχες σκέψεις γίνονται και σήμερα για τις δυνατότητες του Κυριάκου απέναντι τον Τσίπρα αλλά και για τη βιωσιμότητα της στρατηγικής του, καθώς και τον τρόπο κομματικής λειτουργίας του.
«Δεν κάνει το παιδί»
Όλα αυτά αποτυπώνονται σε συγκεκριμένες παρατηρήσεις που συνιστούν εν δυνάμει αμφισβήτηση της ικανότητάς του να φέρει τη νίκη που επιδιώκει η ΝΔ στις επόμενες εκλογές, ώστε να να μην έχει στη συνέχεια την τύχη του ΠΑΣΟΚ που αποδιαρθρώθηκε μετά τη διαχείριση του από το Γ. Παπανδρέου. Με τον οποίο ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ δείχνει να έχει κοινά στοιχεία, αν όχι και κοινούς -αφανείς- υπερατλαντικούς συμβούλους.
Είναι χαρακτηριστικός ο παραλληλισμός από έμπειρο πολιτικό αναλυτή «ο Κυριάκος θυμίζει αυτό που είχε πει ο πατέρας του για τον Γ. Παπανδρέου: «δεν κάνει το παιδί». Παλαίμαχος της ΝΔ λέει αναφερόμενος στις δυνατότητές του: «Όταν τον ψάχνουμε βρίσκουμε πάντα μειονεκτήματα και ποτέ προσόντα».
Η διατύπωση συμπυκνώνει την κριτική που ασκείται σιωπηρά, αλλά εκτεταμένα πλέον στον πρόεδρο της ΝΔ, δίκην απολογισμού για τη θητεία του ως τώρα.
Πρώτο. Πεδίο προβληματισμού για την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι το πλήρες αδιέξοδο στο οποίο έφτασε ήδη το κεντρικό αίτημα του για άμεσες εκλογές. Το διατύπωσε μόλις δυο μήνες μετρά την εκλογή του, κατά τρόπο που δημιουργούσε υπόνοιες ότι του υποβλήθηκε από ισχυρά μιντιακά κέντρα -που κινδυνεύουν και βρίσκονται σε αναμέτρηση με την κυβέρνηση Τσίπρα.
Το αίτημα αυτό συντηρήθηκε με επιμονή για ένα χρόνο παρά τις συστάσεις παραγόντων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να εγκαταλειφθεί,- καθώς σε καμία πρωτεύουσα δεν υπάρχει σενάριο κυβερνητικής μεταβολής στην Ελλάδα πριν τη λήξη του Μνημονίου.
Ωστόσο μετά το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης καταρρέει. Μόνο ως ανέκδοτο θα μπορεί να προβάλλει εφεξής η ΝΔ το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών και ο επικεφαλής της μένει εκτεθειμένος ως προς την ικανότητα του να διαμορφώνει τις εξελίξεις.
Δεύτερο. Μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο προσωπικής αντιπαράθεσης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αλέξη Τσίπρα πανθομολογείται ότι ο πρόεδρος της ΝΔ υστερεί δραματικά και σε κάθε σύγκρουση τους στη Βουλή φεύγει ηττημένος. Αυτή η διαπίστωση αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν συνδεθεί με άλλα στοιχεία:
«Το διαρκώς επιδεινούμενο προφίλ του, σε ό,τι αφορά τη σκηνική παρουσία του, τη ρητορική του και την ικανότητά του να εκπροσωπήσει πολιτική που συγκινεί τη «δεξαμενή του Κέντρου». Μπορεί να εμφανιστεί ως κεντρώος με προμετωπίδα τον Γεωργιάδη και μέντορα τον Σαμαρά;» σχολιάζουν παλαιοί πολιτικοί της ΝΔ.
Τρίτο. Καθώς η πολιτική είναι ανταγωνιστική υπόθεση, η διαπίστωση ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει επιβάλει τον πολιτικό σχεδιασμό του στην Ευρώπη, απειλεί να αφαιρέσει πλήρως όχι μόνο την μεταρρυθμιστική ατζέντα του Κυριάκου, αλλά και τις σχεδιαζόμενες προεκλογικές παροχές του, σχεδόν ακυρώνει τον πρόεδρο της ΝΔ ως φορέα πολιτικής που μπορεί να επικρατήσει.
Συγκεκριμένα, εφόσον η κυβέρνηση εξασφαλίσει το 2017 τις επιδόσεις που επιδιώκει στην οικονομία, ώστε να κλείσει επιτυχώς το Μνημόνιο, -με ευρωπαϊκή επιβεβαίωση γι’ αυτό- θα αλλάξουν τα δεδομένα.
Θα έχει ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που ζητούν οι δανειστές αφήνοντάς χωρίς πολιτκό αφήγημα τον Μητσοτάκη και ο Τσίπρας θα πάει σε εκλογές στα τέλη του 2018 μοιράζοντας αυτά που ο η ΝΔ θα υπόσχεται, όπως π.χ. η μείωση του ΕΝΦΙΑ.
Στον Κυριάκο καταλογίζεται ότι αντί να προβάλλει το πρόγραμμα που έχει συντάξει ο αντιπρόεδρος Κωστής Χατζηδάκης και να εξηγήσει τους στόχους του, παρασύρεται σε ευτελή αντιπολίτευσή με αναφορές στον … Μαδούρο και τα Εξάρχεια.
Γενικότερα η κριτική που του ασκείται αποδίδεται από την εκτίμηση μιντιακού παράγοντα; «Λέει γιατί να φύγει ο Τσίπρας, αλλά δεν λέει γιατί να έλθει αυτός».
Άλλο πρόεδρος, άλλο ηγέτης
Τέταρτο. Η διαπίστωση ότι ο Κυριάκος έγινε πρόεδρος της ΝΔ δεν αλλά δεν εκλαμβάνεται από κανέναν ως ηγέτης της παράταξης , είναι κοινό μυστικό. Άλλωστε και ο ίδιος προσφεύγει συχνά στον πραγματικό ηγέτη του χώρου. Σ’ αυτό το πλαίσιο πληθαίνουν οι παρατηρήσεις για τους αδέξιους χειρισμούς του σε όλα τα μέτωπα.
Συχνά εκτίθεται προσωπικά με την προβολή των «πτυχίων που πήρε» ή με αναφορές όπως «ο πατέρας μου ζει για να με δει πρωθυπουργό». Κυρίως όμως μένει μετέωρος στη Βουλή -πέραν της αδυναμίας του να αντιπαρατεθεί με τον Τσίπρα.
Του καταλογίζονται συγκεκριμένες κοινοβουλευτικές ήττες στις οποίες οδηγήθηκε η ΝΔ, η λειτουργία της οποία συνεχώς αναδύει διάθεση υποστήριξης των «νταβατζήδων» και της οικονομικής εξουσίας που χειραγωγεί την πολιτική τάξη από δεκαετίες.
Στο εσωτερικό της ΝΔ του προσάπτουν ότι προσπαθεί να μετατρέψει σε ΙΧ κόμμα με το περίφημο «μητρώο στελεχών» στο οποίο «έχουν ενταχθεί καριερίστες, απόλιτικα πρόσωπα και άγνωστοι», όπως λέγεται. Οι τομεάρχες διαμαρτύρονται ότι δεν τους συμβουλεύεται ποτέ και περιορίζεται σε έναν κύκλο προσωπικών συνεργατών και φίλων του στον οποίο εντάσσονται και ανεπιθύμητα πρόσωπα.
Βαρύτερη είναι η κατηγορία ότι «άγεται και φέρεται από τον Άδωνι Γεωργιάδη» .» Ο Μητσοτάκης είναι πρόεδρος της, ο Γεωργιάδης αρχηγός της» λένε. Επιβάλλει την πολιτική κουλτούρα του και την αντίληψη του για την πολιτική, ενώ είναι πρόσωπο που έτσι κι αλλιώς εκθέτει με το παρελθόν του και τη δημόσια παρουσία του, είτε στη Βουλή, είτε στις μεταμεσονύκτιες δραστηριότητες του σε περιθωριακά κανάλια.
Πολλοί φοβούνται ότι θα μετατρέψει σε κομματικό πρόβλημα την υπόθεση της διερεύνησης της υπουργίας του από την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Η υπερπροβολή Γεωργιάδη παραγκωνίζει τον έτερο αντιπρόεδρο Κωστή Χατζηδάκη του οποίου το ήθος και το ευρωπαϊκό προφίλ έχει διείσδυση στο Κέντρο, ενώ αντί για την προβολή του προγράμματος -που συνέταξε ο ίδιος- η ΝΔ ασχολείται με τις ακρότητες του Άδωνι που εμφανίζεται ως …Κουταλιανός της ΝΔ κατά του Τσίπρα, υπερσκελίζοντας και σε αυτό τον Κυριάκο.
Πρωθυπουργός ο Κυριάκος; Όχι, ευχαριστώ!
Πέμπτο. Η εσωκομματική αδυναμία του Κυριάκου, η ισχνή δημόσια παρουσία του, η έλλειψη ηγετικότητας η θυσία προγραμματικού λόγου στην οξύτητα και η εγκατάλειψη του προφίλ με το οποίο αναδείχθηκε, χάριν της δεξιάς απόκλισης, έχουν σαν συνέπεια να ανανεώνονται οι σχεδιασμοί ηγετικών στελεχών που είχαν θεωρήσει μεταβατική την εκλογή του 2015-16.
Συγκεκριμένοι κομματικοί παράγοντες δεν κρύβουν στις ιδιαίτερες συζητήσεις τους την απογοήτευσή του για τον Κυριάκο, αλλά και τις επιδιώξεις τους.
Η Ντόρα Μπακογιάννη «ευχαρίστως θα τον έβλεπε κρεμασμένο» όπως λέει πρόσωπο που τη γνωρίζει καλά, επειδή της στέρησε το δικαίωμα στη δεύτερη ευκαιρία και την ακύρωσε πολιτικά, αφαιρώντας της την αρμοδιότητα στα εξωτερικά.
Ανάλογα είναι τα αισθήματά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη που δεν ξέχασε τη «δολιοφθορά των κομπιούτερ» που του στέρησαν την επικράτηση.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης τον αγκαλιάζει δυνατά με σκοπό να τον πνίξει και να πάρει η θέση του ως εκλεκτός της βάσης.
Ο Αντώνης Σαμαράς τον αντιμετωπίζει ως λαγό που στρώνει το χαλί για να επιστρέψει ίδιος στην πρωθυπουργία.
Οι Καραμανλικοί έτσι κι αλλιώς δεν θα επιτρέψουν την άλωση του κόμματος και την αλλοίωση του χαρακτήρα του- και αν δεν ήταν ο Κ. Καραμανλής θα τον είχαν κατακρεουργήσει ήδη. Και στο βάθος υπάρχουν πάντα οι σχεδιασμοί που επιτρέπουν στον Δημήτρη Αβραμόπουλο να προσδοκά σε κυβέρνηση συνεργασίας με τον ίδιο επικεφαλής.
Με άλλα λόγια πολλοί δεν βλέπουν -ή δεν θέλουν -τον Κυριάκο στην πρωθυπουργία. Αυτό είναι ένας επιπλέον λόγος για τη δημιουργία εδάφους που θα αναδείξει το αίτημα για αλλαγή ανάβατη στο μέσον της κούρσας.
Πολλοί εικάζουν ότι η αναμενόμενη αντεπίθεση Τσίπρα θα ανατρέψει την αλαζονική αμεριμνησία που καλλιεργούν στον Κυριάκο συγκεκριμένοι αρθρογράφοι και σύμβουλοι του και το αίτημα αντικατάστασής του πριν τις εκλογές θα προκύψει από τη βάση, που δεν αντέχει νέα ήττα.
Σ’ αυτή την περίπτωση η αποδυνάμωσή του θα είναι ραγδαία και θα λειτουργήσει σαν χιονοστιβάδα που θα τον παρασύρει.
Για τον πρόεδρο τη ΝΔ η επιφανειακή κυριαρχία μπορεί να αποδειχθεί εφήμερη και εύθραυστη στις πρώτες πολιτικές αναταράξεις που θα προκαλέσουν είτε οι πρωτοβουλίες Τσίπρα, είτε η εξέλιξη των πραγμάτων. Η γραμμή άμυνάς του αποτελείται κυρίως από … οικογενειακούς αρθρογράφους, φερέφωνα της διαπλοκής που θέλουν να τον χρησιμοποιήσουν υπέρ των συμφερόντων της και τυχοδιώκτες της πολιτικής.
Οι δημοσκοπήσεις που λειτουργούν ως «αέρας στα πανιά του» είναι αμφισβητουμένης εγκυρότητας και οι επιτελείς του τις αντιμετωπίζουν ερασιτεχνικά. Αποδέχονται θριαμβευτικά τις προβλέψεις για .. 17 μονάδες διαφορά, και η αυτονόητη διόρθωση -από τους ίδιους δημοσκόπους- όσο πλησιάζουν οι εκλογές και.. δεν πέφτει ο Τσίπρας- θα δημιουργήσουν κλίμα πανικού στή βάση και τα στελέχη της ΝΔ.
Σ’ αυτή την περίπτωση η αλλαγή αρχηγού θα είναι μονόδρομος για να εισπραχθεί η λαϊκή δυσφορία από την κυβερνητική πολιτική και τις συνέπειες του Μνημονίου.
Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιώργου Λακόπουλου στο Ανοιχτό Παράθυρο
