ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Με τον Αλέξη Τσίπρα να αναχωρεί για το Άμπου Ντάμπι, όπου θα συναντήσει τον Πρόεδρο της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ λίγες ώρες πριν το κρίσιμο Eurogroup της Δευτέρας, συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις σε τεχνικό επίπεδο με την ανταλλαγή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας μεταξύ όλων των μερών.
Όλα δείχνουν πως η 5η Δεκέμβρη ως ορόσημο για πολιτική συμφωνία δείχνει όλο και πιο δύσκολο να επιτευχθεί, ωστόσο στο κυβερνητικό επιτελείο εμφανίζονται αισιόδοξοι για συμφωνία πακέτο μέσα στο έτος, η οποία θα περιλαμβάνει το χρέος, το κλείσιμο της αξιολόγησης και εν συνεχεία την ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης το πρώτο τρίμηνο του 2017.
Όσον αφορά στα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, αυτά πρέπει να θεωρούνται ήδη μία πρώτη νίκη για την Αθήνα, αφού έχουν κλειδώσει και με τη συγκατάθεση – μέχρι τώρα τουλάχιστον – του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Το σκληρό πόκερ ωστόσο παίζεται για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος που θα ενεργοποιηθούν το 2018, τα οποία το ΔΝΤ απειλώντας να μη μετέχει στο πρόγραμμα θέλει να συγκεκριμενοποιήσει από τώρα, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Ο φόβος για το Μαξίμου δεν είναι άλλος από το να ζητήσει το ΔΝΤ την υπογραφή μίας παράλληλης συμφωνίας, η οποία θα ξεπερνά σε χρονική διάρκεια την υπάρχουσα, που λήγει το 2018, η οποία θα συνεπάγεται και την αποδοχή νέων μέτρων για την περίοδο 2019 – 2020.
Για αυτό και συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα απορρίπτουν κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο, τονίζοντας ότι “νέα μέτρα πέραν του 2018 δεν γίνονται αποδεκτά”.
Πληροφορίες από το κυβερνητικό στρατόπεδο επιβεβαιώνουν πως η κυβέρνηση πορεύεται με μοναδικό στόχο το κλείσιμο της συμφωνίας, ωστόσο δεν διαφαίνεται κάποια πρόθεση… άτακτης υποχώρησης από την κόκκινη γραμμή για το 2018.
Σε αυτό το σημείο εξάλλου, στο Μαξίμου υπογραμμίζουν ότι το ευρωπαϊκό σκέλος των θεσμών καλείται να παίξει το ρόλο του, αφού τυχόν αποδοχή τους αποτελεί έμμεση αναγνώριση αποτυχίας του προγράμματος που οι ίδιοι συνέταξαν τον Ιούλιο του 2015.
Οι ίδιες πηγές φέρουν την ελληνική πλευρά να επιχειρεί μία νέα ντρίμπλα, όπως αυτή των αυξημένων πλεονασμάτων για 2019 και 2020, τα οποία όμως θα μειωθούν αυτομάτως με την ενεργοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση φέρεται να έχει ρίξει στο τραπέζι την ιδέα της επέκτασης της διάρκειας του κόφτη έως και το 2020 προκειμένου να διευκολύνει την επίτευξη συμφωνίας και να αποφύγει τη μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων.
Τις τελευταίες ώρες σε Βρυξέλλες και Βερολίνο επικρατεί κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας για συνολική συμφωνία έως το τέλος του έτους.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, στις αποφάσεις τους οι ευρωπαίοι ηγέτες, τόσο απέναντι στην Ελλάδα όσο και στο ΔΝΤ θα πρέπει να συνυπολογίσουν τα εξής: Την Κυριακή οι Ιταλοί προσέρχονται στις κάλπες για ένα εξαιρετικά αμφίρροπο δημοψήφισμα, Γερμανία, Γαλλία και Ολλανδία εισέρχονται σε προεκλογική χρονιά με το φάντασμα της ακροδεξιάς να έχει καλύψει ολόκληρη την ήπειρο και την ίδια ώρα η Τουρκία του Ερντογάν απειλεί τόσο με το προσφυγικό όσο και με τις αλλεπάλληλες επεκτατικές αναθεωρητικές δηλώσεις της να τινάξει στον αέρα το προπύργιο γεωστρατηγικής σταθερότητας της Ευρώπης, που είναι η Ελλάδα.
Και όποιος κατάλαβε κατάλαβε…
