ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Από τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου ένα μέγα θέμα απασχολεί την ελληνική κοινή γνώμη. Ποιο; Ότι “χάνουμε επένδυση 2 δισ. γιατί τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου τον κυνηγούν το Δασαρχείο, η Εφορία, η Εκκλησία Ζακύνθου, η Πολεοδομία και ο ΟΑΕΔ”, σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα. Ποιον κυνηγούν όλοι αυτοί; Τον Εμίρη του Κατάρ; Και γιατί;
“Ήρθε στην Ελλάδα με σκοπό να επενδύσει σχεδόν 2 δισ. ευρώ, ως ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές διεθνώς”, γράφει το Πρώτο Θέμα και συνεχίζει:
“Αγόρασε ένα νησί (Οξυά) για να το μετατρέψει σε art island, μεγάλες εκτάσεις στη Ζάκυνθο για τουριστική εκμετάλλευση και το ξενοδοχείο «Miramare» στην Κέρκυρα. Κι όμως, εδώ και τέσσερα χρόνια ο εμίρης Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι του Κατάρ, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη (7oς στη λίστα του «Forbes»), βλέπει από τη μια τα σχέδιά του να παραμένουν στα χαρτιά και από την άλλη να τον κυνηγούν όλες οι δημόσιες αρχές της χώρας, από εισαγγελείς, Δασαρχείο, Εφορία, Εκκλησία, Πολεοδομία μέχρι και το… Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας”.
Δείτε την Οξυά στον χάρτη της Google:
Ας μείνουμε στο νησί Οξυά. Για την Οξυά γράφει το Πρώτο Θέμα:
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο εμίρης του Κατάρ, σε συνάντηση που είχε με τους εκπροσώπους του στην Ελλάδα την προηγούμενη εβδομάδα και στο περιθώριο της επίσκεψής του στην Κέρκυρα, εξέφρασε την απορία του πώς μια χώρα με τόσα οικονομικά προβλήματα εμποδίζει δύο ώριμες επενδυτικές προσπάθειες που αναμένεται να εισφέρουν επενδυτικά κεφάλαια άνω των 2 δισ. ευρώ.
Πιο συγκεκριμένα, τον Αλ Θάνι φαίνεται να τον έχει ενοχλήσει σφόδρα το πρόστιμο των 9,5 εκατ. ευρώ που επιβλήθηκε από την Α’ ΔΟΥ Πατρών για τη μεταβίβαση της Οξυάς στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Εχινάδων στο Ιόνιο πέλαγος.
Οπως παρουσιάζεται και στο σχετικό έγγραφο, με ημερομηνία 26 Μαΐου, η ΔΟΥ προχώρησε σε διορθωτικό προσδιορισμό φόρου μεταβίβασης του εν λόγω νησιού αυξάνοντας το σχετικό ποσό από 559.600 ευρώ στα 9.506.343,28 ευρώ και αλλάζοντας πλήρως τα δεδομένα που είχαν συμφωνηθεί με τον επενδυτή.
Στοχεύοντας να δημιουργήσει ένα νησί πολιτισμού και τέχνης (art island) και κατόπιν υποσχέσεων που είχε για παροχή σειράς πρακτικών διευκολύνσεων από την πλευρά της κυβέρνησης, ο εμίρης προβληματίστηκε ιδιαίτερα από τη συγκεκριμένη ενέργεια την οποία, όπως αναφέρουν στο «ΘΕΜΑ» στενοί συνεργάτες του, θεωρεί τουλάχιστον «επιθετική».
Είναι όμως αυτή όλη η αλήθεια; Στην Οξυά ο Εμίρης δεν θέλει απλά “να δημιουργήσει ένα νησί πολιτισμού και τέχνης (art island)”, όπως διαβάζουμε, αλλά και ένα υπερσύγχρονο ιδιωτικό ξενοδοχείο – νησί.
Στις ακόλουθες εικόνες, που αλιεύθηκαν από την ιστοσελίδα του αρχιτέκτονα Αγιοστρατείτη [δείτε εδώ], βλέπουμε ότι αυτό που θα χτιστεί στην Οξυά είναι ένα σούπερ λουξ ξενοδοχείο που παρουσιάζεται ως “νησί πολιτισμού και τέχνης”:
“Εύλογο” είναι το “νησί πολιτισμού και τέχνης” να έχει ξενοδοχείο, μαρίνα, πισίνες και από όλα τα καλά. Πώς θα το επισκέπτονται αλλιώς οι φιλότεχνοι και που θα διανυκτερεύουν;
Το θέμα μας όμως δεν είναι τι θα χτιστεί στο νησί αλλά πώς θα χτιστεί στο νησί.
Γιατί η Οξυά όταν πουλήθηκε στον Εμίρη ήταν χαρακτηρισμένη από το 2006 ως περιοχή NATURA.
Τι είπατε; Πώς το είπατε; Μάλιστα. NATURA.
Πράγμα που σημαίνει τι; Ας διαβάσουμε τι έγραφε η Ελευθεροτυπία στις 3 Μαρτίου 2013:
Η Οξειά, το «Natura», ο εμίρης του Κατάρ και οι κακομοίρηδες
Της ΝΤΙΝΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Παρ’ ότι στο Μαξίμου θεωρούν «τελειωμένη υπόθεση» τη μεταβίβαση της νησίδας του Ιονίου, οι επενδύσεις και το real estate της χλιδής, που οραματίζονται και οι ντόπιοι παράγοντες, κολλάνε στη νομοθεσία
Αν ο εμίρης του Κατάρ θελήσει να κατασκευάσει μία αγροικία 80 τ.μ. στην Οξειά ή να φτιάξει ένα μελίσσι, τότε ναι, μπορεί να το κάνει. Κάπου εκεί, όμως, πρέπει να περιοριστούν τα επενδυτικά σχέδιά του για το ακατοίκητο νησάκι του Ιονίου. Μπορεί στου Μαξίμου από την προηγούμενη εβδομάδα να πνέει αέρας αισιοδοξίας και να θεωρούν τη μεταβίβαση της νήσου περίπου ως «τελειωμένη υπόθεση», ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Η Οξειά βρίσκεται όχι μόνο εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου -Αιτωλικού, αλλά περιλαμβάνεται στο Δίκτυο περιοχών Natura, ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη διατήρηση και προστασία της φύσης. Κατά τα λοιπά, αυτά που ελέχθησαν, ότι η διαδικασία είχε απλώς κολλήσει στο δασαρχείο, είναι μάλλον απλουστευμένη περιγραφή της «εμπλοκής».
«Αδειοδότηση»
Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο υφυπουργός Ανάπτυξης Ν. Μηταράκης είχε δηλώσει ότι «προχωράμε κανονικά στην ολοκλήρωση της αδειοδότησης για τη μεταβίβαση της νήσου στον επενδυτή που θέλει να αγοράσει το νησί». Αγνωστο βέβαια είναι με ποιον τρόπο δρομολογείται η «αδειοδότηση» την οποία επικαλείται ο υφυπουργός. Πάντως, από το Φορέα Διαχείρισης στον οποίο υπάγεται το νησί σημειώνεται ότι «κανένα αίτημα αξιοποίησης της νήσου δεν έχει διαβιβαστεί για γνωμοδότηση στο Φορέα».
«Η ειδική νομοθεσία προστασίας της περιοχής είναι σαφής, ως προς το τι επιτρέπεται και τι απογορεύεται», εξηγεί η υπεύθυνη πολιτικής του WWF Θεοδότα Νάντσου. Και προσθέτει: «Εάν επιχειρηθεί φωτογραφική αλλαγή της νομοθεσίας ώστε να γίνει κάποια άλλη μεγάλη επένδυση στην περιοχή, ή άλλες δραστηριότητες που δεν επιτρέπονται (βαριές εγκαταστάσεις), τότε επιτείνεται η ανασφάλεια δικαίου, που έτσι και αλλιώς παρακωλύει τη σωστή ανάπτυξη της χώρας.Με αποτέλεσμα, να αποθαρρύνονται τα επενδυτικά σχήματα που θέλουν να τηρούν τη νομιμότητα, αποζητώντας σαφή και ξεκάθαρα πλαίσια».
Οι «αισιόδοξοι»
Σε κάθε περίπτωση, είναι απορίας άξιον από πού εκπορεύεται η αισιοδοξία της κυβέρνησης ότι το πρόζεκτ της Οξειάς θα προχωρήσει, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι Καταριανοί προτιμούν τις καθαρές και γρήγορες (απ’ ευθείας αναθέσεις) δουλειές, χωρίς νομικές σκιές και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.
Από την ίδια αισιοδοξία διαπνέεται και ο δήμαρχος Ιθάκης, Ιωάννης Κασσιανός, όπου υπάγεται διοικητικά το νησί: «Το παλάτι που θα χτίσει ο εμίρης του Κατάρ στην Οξειά θα είναι ό,τι καλύτερο». Δηλώνει θετικός στην πώληση και σύμφωνα μ’ αυτά που γνωρίζει, λέει ότι «οι σχετικές διαδικασίες προχωρούν, καθώς η κυβέρνηση θα τους διευκολύνει σε ό,τι αφορά την επίλυση γραφειοκρατικών θεμάτων». Θεωρεί επίσης ότι η Ιθάκη θα ευνοηθεί από τη συγκεκριμένη επένδυση, «η οποία θα τονώσει την τουριστική κίνηση αλλά και την ανάπτυξη του νησιού. Το παλάτι που θέλει να χτίσει ο εμίρης του Κατάρ στην Οξειά θα αποτελέσει τουριστικό προορισμό για Ελληνες και ξένους».
Οσο για το ισχυρό καθεστώς προστασίας, πιστεύει ότι δεν θα αποτελέσει τροχοπέδη στην αγοραπωλησία: «Δεν υπάρχει πρόβλημα που το νησί προστατεύεται από το Δίκτυο Natura. Απ’ όσο γνωρίζω, επιτρέπεται να χτίσεις και σ’ αυτές τις περιοχές».
Υπό μία έννοια, ο δήμαρχος έχει δίκιο. Πράγματι, εκτός από μελίσσια και παραδοσιακές εγκαταστάσεις σταβλισμού, μπορεί ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος να προχωρήσει και στην κατασκευή ενός, για παράδειγμα, ξύλινου αναψυκτηρίου.
Τι προβλέπεται
Πριν από λίγες μέρες και μετά την «αναθέρμανση» του εν λόγω επενδυτικού σχεδίου, ο πρόεδρος του Φορέα Προστασίας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Νίκος Αναγνόπουλος παρέθεσε επακριβώς τι μπορεί να γίνει στην Οξειά:
* Γεωργία στις υφιστάμενες ελαιοκαλλιέργειες.
**Βόσκηση και παραδοσιακές εγκαταστάσεις σταβλισμού μέχρι την εκπόνηση και έγκριση μελέτης βοσκοϊκανότητας.
**Μελισσοκομία.
* Η κατασκευή υποδομής στις ακτές για την εξυπηρέτηση των υδατοκαλλιεργειών.
* Επιτρέπεται επίσης ήπια αναψυχή (π.χ. ξύλινο αναψυκτήριο) για ανάπτυξη της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Σημειώνεται δε, ότι «για το νησιωτικό σύμπλεγμα, απαιτείται η εκπόνηση ειδικής μελέτης προκειμένου να τεκμηριωθεί η έκταση, οι όροι δόμησης και η υποδομή στην οποία θα αναπτυχθεί η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και η ήπια αναψυχή, σύμφωνα με τη φέρουσα ικανότητα του οικοσυστήματος, και η έκδοση σχετικού Κανονισμού Διοίκησης και Λειτουργίας του Φορέα Διαχείρισης».
* Είναι αποδεκτή και η εγκατάσταση υποδομής για την εξυπηρέτηση των επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων, όπως μικρή αγροτική κατοικία επιφάνειας μέχρι 80 τ.μ., αποθήκες φύλαξης αγροτικών εργαλείων επιφάνειας μέχρι 50 τ.μ.».
Πιο καυστική, η δραστήρια Κίνηση Πολιτών Ξηρομερίου σημειώνει: «Τα πράγματα όσον αφορά τις Εχινάδες είναι απλά: όποιος θέλει να αγοράσει νησί εκεί, πρέπει να ξέρει πως επιτρέπεται να χτίσει ένα μαντρί, να βάλει αγριοκάτσικα κι αγριοκούνελα και να παρακολουθεί τα πουλιά. Επίσης μπορεί να κάνει και μικρή υποδομή γι’ αυτά. Για ξενοδοχεία, πισίνες, βίλες και τουρίστες, ούτε λόγος. Πέρα από δασικές εκτάσεις, που είναι τα περισσότερα απ’ αυτά, άπαντα είναι περιοχές Natura. Οι χρήσεις γης για το καθένα ορίζονται αυστηρά(;) από την ΚΥΑ 22306/ΦΕΚ 477/31.5.2006».
Και προσθέτουν: «Τώρα αυτοί που κραυγάζουν για επενδύσεις (για μια παραγωγική επένδυση δεν ακούσαμε, αντίθετα ακούμε πολλά για παραγωγική ανασυγκρότηση), ας έχουν τουλάχιστο υπ’ όψιν πως παρέλαβαν μια χώρα 132.000 τ.χλμ. και περίπου τέτοια οφείλουν να την παραδώσουν. Εμείς καλούμε όλους τους φορείς και τους πολίτες σε ετοιμότητα γιατί σ’ αυτή τη χώρα πολλές φορές χρειάζεται να υπερασπιζόμαστε τα αυτονόητα».
Πούλησαν δηλαδή στον Εμίρη του Κατάρ ένα νησί όπου η μοναδική επιχειρηματική εκμετάλλευση που επιτρεπόταν ήταν α) Γεωργία στις υφιστάμενες ελαιοκαλλιέργειες, β) βόσκηση και παραδοσιακές εγκαταστάσεις σταβλισμού μέχρι την εκπόνηση και έγκριση μελέτης βοσκοϊκανότητας και γ) Μελισσοκομία. Επίσης ο Εμίρης αγόρασε ένα νησί που δεν μπορούσε να χτίσει περισσότερα από 80 τ.μ. εξοχικό – αγροικία και 50 τ.μ. αποθήκη.
Ας παρακολουθήσουμε την “περιπέτεια” της Οξυάς μέσα από τα δημοσιεύματα του Capital.gr:
Το ελληνικό νησί “Οξυά” αγόρασε η βασιλική οικογένεια του Κατάρ (26 Απριλίου 2012):
H βασιλική οικογένεια του Κατάρ σύμφωνα με την Τelegraph αγόρασε το ιδιωτικό νησί «Οξυά» (ή Ναυσικά) που ανήκει στο σύμπλεγμα των Εχινάδων, ανοικτά του λιμανιού του Αστακού, έναντι 5 εκατ. ευρώ.
Το ακατοίκητο νησί της Οξυάς, έχει έκταση 5.500 στρέμματα και άνηκε μέχρι τώρα σε οικογένεια Ελληνοαυστραλών. Βρίσκεται κοντά στην ομηρική Ιθάκη του Οδυσσέα και καλύπτεται από πευκοδάσος, ενώ διαθέτει τρεις μεγάλους κόλπους, που είναι ιδανικοί για να φιλοξενήσουν σκάφη αναψυχής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν εκ μέρους του Κατάρ για την αγορά του νησιού, μπόρεσαν να ρίξουν την τιμή από τα 7 εκατ. στα 5 εκατ. ευρώ λόγω της αύξηση των φόρων ακινήτων που θεσπίστηκε πρόσφατα από την ελληνική κυβέρνηση.
Μάλιστα, η Οξυά, αναφέρεται σε sites που ασχολούνται με αγοραπωλησίες ιδιωτικών νησιών ως ένα από τα πιο επιθυμητά στην αγορά.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η αγορά αυτή της βασιλικής οικογένειας έρχεται ένα μήνα μετά την αγορά ενός χαρτοφυλακίου ξενοδοχείων στην Costa Smeralda της Σαρδηνίας.
Το Κατάρ με πληθυσμό μόλις 1,7 εκατ. αναδείχθηκε στο Forbes η πλουσιότερα χώρα του κόσμου εξαιτίας των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Από τις δικαστικές αίθουσες… περνάει και το νησάκι Οξυά (19 Σεπτεμβρίου 2014)
Στα δικαστήρια θα κριθεί το επόμενο επεισόδιο της διαμάχης μεταξύ ελληνικού μελετητικού γραφείου και της εταιρείας μέσω της οποίας ο τέως εμίρης του Κατάρ απέκτησε το νησάκι Οξυά στο Ιόνιο. Υπενθυμίζεται ότι ο τέως Εμίρης αγόρασε το νησί έναντι ποσού της τάξης των 5,6 εκατ. ευρώ, με τα σχέδια ανάπτυξης να βρίσκονται στο στάδιο της λήψης των απαιτούμενων αδειοδοτήσεων.
Η διαμάχη οφείλεται, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά πηγές που γνωρίζουν, σε διαφορετικό προσανατολισμό των δύο πλευρών αναφορικά με το σχέδιο ανάπτυξης του νησιού.
Οι περιπέτειες του Σεΐχη με την Οξυά (7 Νοεμβρίου 2014)
Του Δημήτρη Δελεβέγκου
Όταν τον Απρίλιο του 2012 ο Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θανί, ο τέως, σήμερα, Εμίρης του Κατάρ, αγόραζε προς περίπου 5 εκατ. ευρώ τη νησίδα Οξυά στο Ιόνιο Πέλαγος, δυτικά του νομού Αιτωλοακαρνανίας και ανατολικά της Ιθάκης, δεν ήταν λίγοι όσοι είχαν σπεύσει να μιλήσουν για… ξεπούλημα.
Άλλοι, πάλι, ήταν ιδιαίτερα δύσπιστοι σχετικά με το εάν ο Άραβας, που κατά τη 18χρονη περίοδό διακυβέρνησής του, μετέτρεψε το Κατάρ στην πλουσιότερη χώρα παγκοσμίως θα καταφέρει να χτίσει έστω και…. καλύβα στο γραφικό νησί των Εχινάδων.
Σήμερα, δυόμιση χρόνια μετά την αγορά του νησιού, έκτασης 4.220 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όσοι έβλεπαν το ποτήρι μισοάδειο φαίνεται να δικαιώνονται και το «στόρι» της Οξυάς θα ενέπνεε, εάν βρισκόταν στη ζωή, τον Τσέχο συγγραφέα Φραντς Κάφκα.
Στο σημείο μηδέν
Όσοι έχουν γνωρίζει τον Σεΐχη τον περιγράφουν ως Φιλέλληνα και ερωτευμένο με τη σπάνια ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου.
Τα σχέδιά του για το ειδυλλιακό νησί της Οξυάς περιλαμβάνουν την επένδυση ποσού της τάξης των 300 εκατ. ευρώ για την αξιοποίηση της έκτασης βάσει όσων προβλέπουν οι αυστηρότερες προδιαγραφές περιβαλλοντικής προστασίας.
Ωστόσο, τα σχέδια αυτά δεν προχώρησαν, εξέλιξη που-για μία από τις ελάχιστες φορές- δεν αποδίδεται στην ελληνική γραφειοκρατία.
Προκειμένου τμήμα, έστω, της νησίδας, που βρίσκεται σε ζώνη Natura, να πολεοδομηθεί απαιτούνται, μεταξύ άλλων, η ένταξη του έργου στο καθεστώς αδειοδότησης των στρατηγικών επενδύσεων, η εκπόνηση Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ) και εν συνεχεία η έκδοση προεδρικού διατάγματος, διαδικασίες, δηλαδή, αρκετά χρονοβόρες.
Όπως αναφέρουν από το περιβάλλον του Άραβα κροίσου, την υλοποίηση της αδειοδοτικής διαδικασίας είχε αναθέσει το ελληνικών συμφερόντων επενδυτικό όχημα Pimara Α.Ε.- ενεργεί για λογαριασμό του τέως Εμίρη- στο αρχιτεκτονικό γραφείο aa Associates του Στέλιου Αγιοστρατίτη που έχει βάλει την υπογραφή του σε ορισμένα από τα πιο εμβληματικά κτήρια των Βορείων Προαστίων και όχι μόνο.
Η επιλογή δεν ήταν τυχαία, καθώς ο Στέλιος Αγιοστρατίτης διατηρεί στενές σχέσεις με την Μέση Ανατολή, γνωρίζει αραβικά, είναι μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και έχει υλοποιήσει μεγάλο αριθμό έργων σε Αίγυπτο και Κατάρ.
Το art island
Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, το αρχιτεκτονικό γραφείο είχε «διαρρεύσει», κατά το παρελθόν, στα media τα σχέδια για την μετατροπή της Οξυάς σε art island.
Σε προορισμό, που με κυρίαρχο στοιχείο τις πολιτιστικές αναπτύξεις, τους οικισμούς καλλιτεχνών, τα μουσεία και τις γκαλερί θα περιλαμβάνει πολυτελή ξενοδοχεία, bungalows, μαρίνες, τουριστικά χωριά, εμπορικούς χώρους, ελικοδρόμια, εγκαταστάσεις προσαπογείωσης υδροπλάνων και χώρους άθλησης.
Ωστόσο, αυτού του είδους η ανάπτυξη της Οξυάς δεν είχε την έγκριση του Εμίρη και μάλιστα κύκλοι προσκείμενοι στον Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θανί αναφέρουν ότι πρόκειται για «πρόχειρα και ανεδαφικά σχέδια που δεν έχουν λάβει υπόψη τους τις ιδιαιτερότητες του φυσικού περιβάλλοντος του νησιού».
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την μη υποβολή στο υπουργείο Ανάπτυξης αιτήματος ένταξης του έργου στο καθεστώς «fast track», οδήγησε -τον Οκτώβριο του 2013- σε τερματισμό τη συνεργασία μεταξύ της Pimara και του αρχιτεκτονικού γραφείου.
Επακόλουθο της παραπάνω εξέλιξης υπήρξε, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, η διεκδίκηση αποζημίωσης, δια της δικαστικής οδού, από το γραφείο Αγιοστρατίτη που έχει αμειφθεί με το ποσό των 400 χιλιάδων ευρώ για τις όποιες υπηρεσίες έχει προσφέρει.
Το λόγο πάντως, για τη διένεξη μεταξύ των δύο πλευρών θα έχει η δικαιοσύνη την ερχόμενη Τρίτη, οπότε έχει προγραμματιστεί η υπόθεση να συζητηθεί στις δικαστικές αίθουσες.
Σε κάθε περίπτωση, ο Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θανί, που έχει επενδύσει περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια, παγκοσμίως σε εταιρείες και τράπεζες, όπως η Barclays, η Siemens, η Harrods, η Volkswagen, αλλά και η αθλητική ομάδα Paris Saint-Germain F.C. συνεχίζει το εγχείρημα της λήψης των απαιτούμενων αδειών για το νησάκι του Ιονίου.
Έτσι έχει αναθέσει την υλοποίηση των γραφειοκρατικών διαβημάτων σε επιτελείο ειδικών που ανήκει στη βασιλική οικογένεια.
Και χωρίς αμφισβήτηση, θα απαιτηθεί να παρέλθει ένα μακρύ χρονικό διάστημα εωσότου αντιμετωπιστεί το “paperwork” και όσα σχεδιάζει ο τέως Εμίρης του Κατάρ για την Οξυά τεθούν σε εφαρμογή.
Ξεκίνησε το δικαστικό σήριαλ της αραβικής επένδυσης στην Οξυά (12 Νοεμβρίου 2014)
Του Δημήτρη Δελεβέγκου
Πριν από μερικές εβδομάδες διαφημιστική καταχώρηση για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας στην Wall Street Journal, χαρακτήριζε την αγορά έξι νησιών προς 8,5 εκατ. ευρώ-συμπεριλαμβανομένου της Οξυάς- στο Ιόνιο ως την μεγαλύτερη ξένη επένδυση της χώρας που υλοποιείται από τον τέως Εμίρη του Κατάρ Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θανί.
Ωστόσο, η επένδυση, ύψους 300 εκατ. ευρώ, που αφορά την οικιστική και τουριστική αξιοποίηση του νησιού Οξυά, θα πρέπει, προς στιγμήν, να παραμείνει μακέτα ή τουλάχιστον εωσότου η δικαιοσύνη αποφασίσει για τις αξιώσεις που εγείρει το αρχιτεκτονικό γραφείο aa Associates του Στέλιου Αγιοστρατίτη από τους εντολείς του.
Χθες στην οδό Ευελπίδων έλαβε χώρα η πρώτη «πράξη» της υπόθεσης στην οποία πρωταγωνιστούν ο γνωστός αρχιτέκτονας, η εταιρεία τουριστικών και αστικών ακινήτων Pimara και έως ένα βαθμό, ακούσια, ο Σεΐχης.
Ακούσια διότι η εταιρεία Pimara, που συστάθηκε το 2011, αγόρασε από την οικογένεια Σταμούλη, προς 5,6 εκατ. ευρώ, το γραφικό νησί του Ιονίου, με τον Άραβα κροίσο να έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για την αγορά του (από την Pimara) όταν αυτό αξιοποιηθεί, όταν δηλαδή αποκτήσει συγκεκριμένες χρήσεις γης.
Στο πλαίσιο αυτό, η Pimara ανέθεσε το έργο της αδειοδότησης της έκτασης 4,220 τετραγωνικών χιλιομέτρων στον Στέλιο Αγιοστρατίτη, ο οποίος παρουσίασε στο Κατάρ, στον τέως Εμίρη ένα «πρωτόλειο» σχέδιο αξιοποίησης του νησιού που προέβλεπε την μετατροπή του σε art island.
Σε προορισμό, που με κυρίαρχο στοιχείο τις πολιτιστικές αναπτύξεις, τους οικισμούς καλλιτεχνών, τα μουσεία και τις γκαλερί θα περιλαμβάνει πολυτελή ξενοδοχεία, bungalows, μαρίνες, τουριστικά χωριά, εμπορικούς χώρους, ελικοδρόμια, εγκαταστάσεις προσαπογείωσης υδροπλάνων και χώρους άθλησης.
«Μας υποσχέθηκε ότι θα αναλάβει την αδειοδότηση»
Όπως ανέφερε κατά τη χθεσινή εκδίκαση της υπόθεσης η εκπρόσωπος της Pimara Τζουμάνα Μπεχάρα (Joumana Bechara), ο Στέλιος Αγιοστρατίτης προσφέρθηκε να συμβάλει στην λήψη των απαιτούμενων αδειών και εγκρίσεων για την ανάπτυξη της Οξυάς.
«Ανέλαβε να καταρτίσει για λογαριασμό της Pimara το master plan της έκτασης το οποίο θα κατέθετε προς έγκριση στις αρχές.
Για το έργο αυτό, όπως είπε, απαιτούνταν 500.000 ευρώ. Ο κ. Αγιοστρατίτης πληρώθηκε προκαταβολικά με το ποσό των 400.000 ευρώ.
Ωστόσο, δημιούργησε απλώς ένα master plan που απεικόνιζε πως θα έμοιαζε το νησί αφότου αξιοποιηθεί, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2013 ζήτησε περισσότερα χρήματα για να φτιάξει και άλλα σχέδια.
Έτσι, του είπαν να φέρει σε πέρας το έργο, που αντιστοιχούσε στις 400.000 ευρώ που είχε εισπράξει, και αφορούσε την λήψη έγκρισης για το master plan από τις ελληνικές αρχές.
Παρόλ’ αυτά, εμφάνισε κάποια ΦΕΚ που προϋπήρχαν και δεν αφορούσαν την Οξυά.
Στο πλαίσιο αυτό, η Pimara του είπε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε σχέδια για κάτι που δεν μπορούμε να χτίσουμε» ανέφερε στο δικαστήριο η εκπρόσωπος της Pimara.
Και σημείωσε χαρακτηριστικά ότι η Pimara είχε ανάγκη από έναν Έλληνα που θα διεκπεραίωνε το αδειοδοτικό σκέλος της επένδυσης, μιας και η εταιρεία διαθέτει 375 μηχανικούς που θα μπορούσαν να αναλάβουν εξ’ολοκλήρου την ανάπτυξη της έκτασης.
Επίσης, ο πρώην επικεφαλής της Pimara Τζαμάλ Ζοράτλυ- υπήρξε διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος του δ.σ. της Pimara από 14 Νοεμβρίου 2011 μέχρι 1 Μαρτίου 2013- ανέφερε ότι ο κ. Αγιοστρατίτης είχε αναλάβει τον αποχαρακτηρισμό του νησιού ως δάσος και δασική έκταση.
Από την πλευρά του ο κ. Αγιοστρατίτης, σημείωσε ότι τον Ιούλιο του 2013 παράλληλα με τις εν εξελίξει μελέτες ενημέρωσε την εταιρεία για το χρονοδιάγραμμα, τις υποστηρικτικές μελέτες και τις ενέργειες που πρέπει να ακολουθηθούν προκειμένου να εκδοθεί το απαιτούμενο προεδρικό διάταγμα για την ανάπτυξη και αδειοδότηση του έργου.
Χαρακτήρισε ως αδικαιολόγητη και αιφνιδιαστική την απόφαση της Pimara, τον Οκτώβριο του 2013, να διακόψει τη συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο. Σε κάθε περίπτωση, η ετυμηγορία της δικαιοσύνης αναμένεται μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2015.
H Pimara
Επικεφαλής της εταιρείας με έδρα την Αθήνα είναι ο Λιβανέζος Christian Comair που φέρεται να βρίσκεται στο τιμόνι μεγάλων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο real estate, όπως η λιβανέζικη εταιρεία Les Cimes du Liban.
Η Pimara συναντάται και ως Pimana, η οποία έχει κοινή έδρα και τουλάχιστον ένα κοινό μέλος του δ.σ. με την πρώτη (Pimara).
Η εταιρεία δημιουργεί και αναπτύσσει ακίνητα τα οποία πουλά σε ενδιαφερόμενους επενδυτές.
Τα “ντεσού” της δικαστικής διαμάχης για την Οξυά (23 Νοεμβρίου 2014)
Του Δημήτρη Δελεβέγκου
Από την ετυμηγορία της δικαιοσύνης, για την αντιδικία της επενδυτικής εταιρείας Pimara που έχει αγοράσει τη νησίδα Οξυά με το αρχιτεκτονικό γραφείο Αγιοστρατίτη, εξαρτάται η επανεκκίνηση του έργου αξιοποίησης της έκτασης 4,220 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Υπενθυμίζεται ότι η Pimara απέκτησε την άνοιξη του 2012 το γραφικό νησί στο σύμπλεγμα των νοτίων Εχινάδων στο Ιόνιο Πέλαγος, το οποίο φέρεται ότι ενδιαφέρεται να αγοράσει ο τέως Εμίρης του Κατάρ Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θανί όταν και εφόσον αυτό αξιοποιηθεί από την Pimara, αποκτήσει, δηλαδή, συγκεκριμένες χρήσεις γης.
Ωστόσο, η συνεργασία με την Pimara του αρχιτεκτονικού γραφείου aa Associates προκάλεσε το «πάγωμα» της επένδυσης, καθώς το πρώτο προσέφυγε στη δικαιοσύνη θεωρώντας ότι δεν πληρώθηκε για τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει.
Tο Capital.gr παρουσιάζει τις λεπτομέρειες της διένεξης που δεν έχουν γίνει, μέχρι σήμερα, γνωστές.
Η διαμάχη
Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν προς τη δικαιοσύνη, με κείμενο προτάσεων, οι επενδυτές, κατά την κατάρτιση της συμφωνίας αγοραπωλησίας, γνώριζαν, μεταξύ άλλων, ότι:
– το νησί είναι ιδιωτική δασική έκταση
– το νησί εμπίπτει στο δίκτυο Natura 2000
– ο χαρακτηρισμός και η οριοθέτηση του νησιωτικού συμπλέγματος των Β. και Ν. Εχινάδων στα οποία περιλαμβάνεται και η νήσος Οξυά έχει πραγματοποιηθεί βάσει της ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης του συμπλέγματος των υγροτόπων Μεσολογγίου Αιτωλικού και της ευρύτερης περιοχής τους (1999) και την Κ.Υ.Α. 22306 (ΦΕΚ 477Δ’/31-5-2006).
– εμπίπτει στη Ζώνη Προστασίας της Φύσης 4 (Π.Φ.4) και εντός της θαλάσσιας Περιφερειακής Ζώνης
Οι αγοραστές, δηλαδή, αναφέρουν ότι η Οξυά είχε περιορισμένες δυνατότητες ανάπτυξης και εκμετάλλευσης, καθώς το νομοθετικό πλαίσιο-που επικρατούσε την εποχή της αγοραπωλησίας- επέτρεπε μόνο ελάχιστες κατασκευές και αυτές υπό τους περιορισμούς της νομοθεσίας για τις δασικές εκτάσεις. Ξεκαθαρίζουν, ακόμη, ότι κάθε είδους τουριστική ανάπτυξη απαγορευόταν.
Τότε, γιατί αγόρασαν το νησί;
“Διότι αποσκοπούσαν στην υλοποίηση μίας μακροπρόθεσμης επένδυσης και η όποια ανάπτυξη θα είχε ήπιο χαρακτήρα. Αλλά και επειδή, όπως διευκρινίζουν σε υπόμνημά τους προς τη δικαιοσύνη, η πολιτεία σχεδίαζε να τροποποιήσει το νομοθετικό καθεστώς ώστε να καταστεί εφικτή η αξιοποίηση των ακατοίκητων νησιών (σ.σ.: κίνηση που έχει πραγματοποιήσει το υπουργείο Περιβάλλοντος)” αναφέρουν.
Η εμπλοκή Αγιοστρατίτη
Όπως αναφέρει η πλευρά των επενδυτών -και δεν έχουν διαψεύσει μέχρι σήμερα από το αρχιτεκτονικό γραφείο- ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας κ. Αγιοστρατίτης ενημέρωσε τα στελέχη της Pimara -πριν πέσουν οι τελικές υπογραφές για την αγοραπωλησία του νησιού- ότι πρόκειται να προωθηθούν νομοθετικές ρυθμίσεις για την αξιοποίηση και ανάπτυξη των ακατοίκητων ιδιωτικών νησιών.
Σύμφωνα με όσα επισημαίνονται στο σχετικό υπόμνημα, η aa Associates είχε μεγάλη εμπειρία στην προετοιμασία επιχειρησιακών σχεδίων (master plan) επενδύσεων, καθώς και μακρόχρονη και στενή συνεργασία με τα αρμόδια υπουργεία και φορείς (Ανάπτυξης, Τουρισμού, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κλπ).
«Ως εκ τούτου ο κ. Αγιοστρατίτης ανέφερε στους επενδυτές ότι είχε τη δυνατότητα να παρέμβει και να επιτύχει την μεταρρύθμιση του υφιστάμενου -τότε- νομοθετικού πλαισίου για την Οξυά» επισημαίνεται.
«Μετά την επερχόμενη νομοθετική ρύθμιση για την αξιοποίηση των ακατοίκητων νησιών και με την δική τους παρέμβαση, θα ήταν δυνατή η τουριστική ανάπτυξη της Οξυάς, σε τμήμα αυτού επιφανείας 253.000 τ.μ., το οποίο θα αποχαρακτηρίζετο από δασική έκταση. Ενόψει αυτού ισχυρίσθηκαν περαιτέρω ότι θα υπάρχει δυνατότητα κατασκευής τουριστικών εγκαταστάσεων συνολικής επιφανείας 81.765 τ.μ. Το ενδεικτικό κόστος της εν λόγω προτεινόμενης επένδυσης ανήρχετο κατά τους αντιδίκους στο ενδεικτικό ποσό των 210.000.000 ευρώ».
Η συνάντηση στο Κατάρ
Σύμφωνα πάντοτε, με το υπόμνημα προς τη δικαιοσύνη, σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Κατάρ με τον βασικό μέτοχο της Pimara Christian Comair, ο κ. Αγιοστρατίτης ισχυρίσθηκε ότι «η εταιρεία του και οι συνεργάτες του έχουν τη δυνατότητα για άμεση υλοποίηση της εν λόγω προτεινόμενης από αυτούς επένδυσης, την οποία μάλιστα θα ενέτασσαν, λόγω του ύψους της επένδυσης, στο ν. 4163/2013 για τις στρατηγικές επενδύσεις, ακολουθώντας τη διαδικασία του fast track. […] για την παρουσίαση του επιχειρηματικού σχεδίου (master plan), στις αρμόδιες αρχές, ώστε να επιτευχθούν τα ανωτέρω αποτελέσματα και να καταστεί δυνατή η τουριστική αξιοποίηση του νησιού, θα έπρεπε να υποβληθούν σ’ αυτές και σχέδια που να αποτυπώνουν την ιδέα της προτεινόμενης επιχειρηματικής επένδυσης (τα οποία κατονόμασε ως concept ή/και conceptual designs)».
Η αμοιβή των 7,5 εκατ. ευρώ
Στο πλαίσιο αυτό, όπως αναφέρεται, «ο κ. Αγιοστρατίτης ζήτησε να λάβει η εταιρεία του ως αμοιβή για τις υπηρεσίες αυτές, δηλ. για διεκπεραίωση της διαδικασίας, ώστε να καταστεί δυνατή η άμεση υλοποίηση της προτεινόμενης αυτούς τουριστική αξιοποίηση αυτού, το ποσό των 500.000 ευρώ.
Ζήτησε ακόμη, σε περίπτωση που καταστεί δυνατό να υλοποιηθεί η προτεινόμενη επένδυση να αναλάβει ο κ. Αγιοστρατίτης με την εταιρεία του και τους συνεργάτες του το έργο της εκπόνησης των απαιτούμενων μελετών. Επιπροσθέτως ζήτησε για το έργο αυτό να λάβουν, ως αμοιβή, το κατ’ αποκοπή ποσό των 7.500.000,00 ευρώ».
Οι δύο πλευρές συμφώνησαν το γραφείο Αγιοστρατίτη να προετοιμάσει το φάκελο με τα στοιχεία και τα σχέδια της ιδέας της επένδυσης, τα οποία απαιτούνται για την παρουσίαση του προτεινόμενου από αυτούς επιχειρηματικού σχεδίου (master plan) στις αρμόδιες αρχές.
Για την συγκεκριμένη υπηρεσία ο κ. Αγιοστρατίτης ζήτησε και έλαβε αμοιβή 400.000 ευρώ, συναλλαγή που αποδεικνύεται σε ιδιόγραφο σημείωμα.
Ωστόσο, η πλευρά των επενδυτών απέρριψε το αίτημα του γραφείου Αγιοστρατίτη για υπογραφή σύμβασης με την οποία θα αναλάβει την εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών τη σύνταξη του Προεδρικού Διατάγματος και στη συνέχεια για την έκδοση οικοδομικής άδειας.
Και αυτό καθώς «ο κ. Comair (σ.σ.: επικεφαλής της Pimara) ξεκαθάρισε στον κ. Αγιοστρατίτη, ότι, το θέμα αυτό θα εξεταζόταν αποκλειστικά και μόνο σε περίπτωση που καθίστατο δυνατή η άμεση και δη τουριστική αξιοποίηση του νησιού» επισημαίνεται στο κείμενο.
«Για το λόγο αυτό ουδέποτε υπογράφηκαν από την εταιρεία μας τα σχέδια σύμβασης που κατά καιρούς μας έστελνε η ενάγουσα (σ.σ.: το γραφείο Αγιοστρατίτη), τα οποία αφορούσαν την ανάθεση σ’ αυτούς της εκπόνησης όλων των σχεδίων και μελετών που απαιτούνται από το νόμο για την κατασκευή ενός υλοποιήσιμου κτιριακού έργου για προτεινόμενο, αλλά μη υλοποιήσιμο, έργο. Και αυτό δεδομένου ότι ουδέν ουσιαστικό έργο ήταν σε θέση να κατασκευασθεί, βάσει του υφιστάμενου νομοθετικού καθεστώτος. Δηλαδή, δεν υπήρχε δομήσιμη επιφάνεια και δεν υπήρχαν όροι δόμησης» αναφέρεται.
Στο σχετικό υπόμνημα προς τη δικαιοσύνη επισημαίνεται ότι το αρχιτεκτονικό γραφείο -«χωρίς να έχει επιλυθεί το θέμα του χαρακτηρισμού του νησιού ως δάσους και δασικής έκτασης»- εκτιμούσε ότι η ανάπτυξη της Οξυάς θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί σε 6-8 μήνες.
Η ρήξη
Η Pimara «αντιλαμβανόμενη πλήρως ότι ουδεμία ουσιαστική εξέλιξη είχε πραγματοποιηθεί μέχρι το χρονικό εκείνο σημείο, όσον αφορά την θετική για το ακίνητο της εταιρείας μας μεταβολή του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου και τη δυνατότητα άμεσης αξιοποίησης αυτού. Καθώς επίσης ότι δεν διαφαίνεται η οποιαδήποτε σχετική εξέλιξη στο άμεσο μέλλον, με ηλεκτρονικό μήνυμα που έστειλε στους αντιδίκους τον Οκτώβριο του 2013, τους δίνει ρητή εντολή να μην προχωρήσουν σε λεπτομερέστερα σχέδια, μέχρι νεωτέρας ειδοποίησης» διευκρινίζεται στο υπόμνημα.
Εν τέλει, οι δύο πλευρές επήλθαν σε ρήξη, καθώς, βάσει όσων επισημαίνονται στο κείμενο, το αρχιτεκτονικό γραφείο δεν προσκόμισε τις άδειες που θα έπρεπε να έχει λάβει μέχρι την ημερομηνία εκείνη, τις περιοχές που χτίζονται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και τοπογραφικούς χάρτες.
Από την πλευρά του, ο κ. Αγιοστρατίτης ανάφερε, κατά την πρόσφατη εκδίκαση της υπόθεσης, ότι τον Ιούλιο του 2013 παράλληλα με τις εν εξελίξει μελέτες ενημέρωσε την εταιρεία για το χρονοδιάγραμμα, τις υποστηρικτικές μελέτες και τις ενέργειες που πρέπει να ακολουθηθούν προκειμένου να εκδοθεί το απαιτούμενο προεδρικό διάταγμα για την ανάπτυξη και αδειοδότηση του έργου.
«Σήμερα διαπιστώσαμε για πρώτη φορά έκπληκτοι ότι το νησί δεν ανήκει στον Εμίρη. Είναι υποψήφιος επενδυτής και η οικογένειά του συμμετέχει στα διάφορα projects. […] Κάναμε όλες τις διαδικασίες, μετ’ εκπλήξεως διαπιστώσαμε ότι δεν παραδώσαμε μελέτες. […] Επενδύσεις χωρίς να πληρώνονται οι μελετητές δεν γίνονται με τίποτα» είχε δηλώσει ο κ. Αγιοστρατίτης στις 11 Νοεμβρίου κατά την εξέταση της υπόθεσης από τη δικαιοσύνη, εξερχόμενος από τα δικαστήρια Ευελπίδων.
Αναμφισβήτητα, ποια από τις δύο πλευρές έχει δίκιο θα κρίνει η δικαιοσύνη. Μέχρι τότε, όμως, το γραφικό νησάκι του Ιονίου θα παραμείνει αναξιοποίητο και το όραμα της μετατροπής του σε διεθνή τουριστικό προορισμό θα πρέπει να περιμένει…
Στην αντεπίθεση η Pimara για την Οξυά (11 Δεκεμβρίου 2015)
Στην κατάθεση αγωγής κατά της AA Associates, εταιρείας του γνωστού αρχιτέκτονα Στ. Αγιοστρατίτη, προχώρησε σύμφωνα με πληροφορίες, η καταριανών συμφερόντων Pimara για την υπόθεση της νήσου Οξυά.
Οι δύο πλευρές βρίσκονται σε αντιδικία με αντικείμενο την αδειοδοτική διαδικασία που είχε αναθέσει το επενδυτικό όχημα Pimara στο αρχιτεκτονικό γραφείο aa Associates.
Η υπόθεση χρονολογείται από το 2013 όταν η Pimara – μεγαλομέτοχος της οποίας είναι η καταριανών συμφερόντων Al Rayyan – προχωρά στην αγορά της Οξυάς, στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Εχινάδων, κοντά στην τοποθεσία Νεοχώρι Μεσολογγίου, έναντι 5.600.000 ευρώ.
Τυπικά, η Οξυά αγοράστηκε από την Pimara AE, η οποία διαχειρίζεται επίσης το portfolio πολλών άλλων επενδυτών.
Πρόθεση του επενδυτή ήταν (και παραμένει) η δημιουργία ενός πρότυπου “Art Island”, αξίας εκατομμυρίων ευρώ, που θα αποτελούσε διεθνή τουριστικό πόλο έλξης.
Τη μελέτη για το μεγαλεπήβολο αυτό έργο ανέλαβε ο γνωστός αρχιτέκτονας Στέλιος Αγιοστρατίτης καθώς εξαρχής επρόκειτο για ένα εξαιρετικά σύνθετο project.
Και αυτό διότι τo ισχύον καθεστώς στο νησί δεν επέτρεπε και δεν επιτρέπει οποιαδήποτε δόμηση, καθώς υπάγεται σε ζώνη Natura.
H επιλογή της aa Associates έγινε λόγω της μεγάλης εμπειρίας στην προετοιμασία επιχειρησιακών σχεδίων (master plan) επενδύσεων, καθώς και διότι διέθετε μακρόχρονη και στενή συνεργασία με τα αρμόδια υπουργεία και φορείς (Ανάπτυξης, Τουρισμού, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κλπ).
H aa Associates αναλάμβανε την υποχρέωση να ολοκληρώσει τις τυπικές διαδικασίες για την αδειοδότηση των εργασιών που θα γίνονταν στην Οξυά.
Συγκεκριμένα, προκειμένου τμήμα, έστω, της νησίδας, να πολεοδομηθεί απαιτούνταν, μεταξύ άλλων, η ένταξη του έργου στο καθεστώς αδειοδότησης των στρατηγικών επενδύσεων, η εκπόνηση Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ) και εν συνεχεία η έκδοση προεδρικού διατάγματος, διαδικασίες, δηλαδή, αρκετά χρονοβόρες.
Ωστόσο, το γεγονός ότι υπήρξαν διαρροές της τεχνικής μελέτης της aa Associates για το νησί και δημοσιοποίηση στην ιστοσελίδα του γραφείου σχεδίων και μακετών του έργου χωρίς την τυπική έγκριση του επενδυτή αλλά και η αδυναμία υλοποίησης των απαιτούμενων ενεργειών για την έναρξη της διαδικασίας οδήγησε -τον Οκτώβριο του 2013- σε τερματισμό τη συνεργασία μεταξύ της Pimara και του αρχιτεκτονικού γραφείου.
Σύμφωνα με την αγωγή που κατατέθηκε, το γραφείο του γνωστού αρχιτέκτονα, έχει λάβει ως προκαταβολή για τις υπηρεσίες που εφέρετο ότι θα παρείχε, το ποσό των 400.000 ευρώ το οποίο υποτίθεται ότι δαπανήθηκε για τις διαδικασίες αδειοδοτήσεων και αλλαγής των χρήσεων γης, που όμως δεν προχώρησαν.
Από την πλευρά του, ο αρχιτέκτονας διεκδικεί και περί τα 7 εκατ. ευρώ από την Pimara, η οποία με τη σειρά της κατέθεσε αγωγή κατά της aa Associates αναφορικά με την υπόθεση της Οξυάς.
Αρμόδιες πηγές ανέφεραν πως η συγκεκριμένη εξέλιξη έχει καθυστερήσει το project, ωστόσο αποτελεί επιθυμία του επενδυτή, όπως αναφέρθηκε η δημιουργία ενός Art Island, επένδυση από την οποία δεν προσδοκάται όφελος αλλά, όπως τονίστηκε χαρακτηριστικά, αποτελεί ένα δείγμα αναγνώρισης των δεσμών που υπάρχουν με την Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η δικαστική διαμάχη καθυστερεί μια ακόμη επένδυση και μάλιστα σε μια περίοδο που η χώρα αναζητά ερείσματα στο εξωτερικό προκειμένου να αποκατασταθεί – λόγω των γεγονότων των τελευταίων μηνων – η εικόνα της ως business friendly προορισμός.
Ν. Χρυσικόπουλος
Το Πρώτο Θέμα έγραφε στις 24/09/214, δηλαδή πριν δύο χρόνια: Οξυά: Δύο χρόνια μετά ο Εμίρης δεν πήρε ακόμα άδεια
Σε μια εξαιρετικά δυσάρεστη για τους νέους του ιδιοκτήτες περιπέτεια φαίνεται ότι εξελίσσεται η αγορά τoυ νησιού Οξυά.
Πριν από περίπου δύο χρόνια, η εταιρία εκμετάλλευσης ακινήτων Pimara AE εξαγόρασε το μικροσκοπικό νησί του Ιονίου με σκοπό να προχωρήσει στην αξιοποίησή του.
To καλοκαίρι του 2012 η Ελλάδα, μετά από τον αναβρασμό των αλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων, βρισκόταν στο αποκορύφωμα της αγωνίας για το άμεσο οικονομικό της μέλλον.
Με δεδομένο το κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό κλίμα της περιόδου, οι ξένες επενδύσεις δεν ήταν μόνο ευπρόσδεκτες αλλά συνιστούσαν μάλλον ζήτημα ζωτικής σημασίας.
Με αυτά τα δεδομένα η πώληση της Οξυάς χαιρετίστηκε ως εξαιρετικά σημαντικό γεγονός και προάγγελος μιας νέας, πιο ευέλικτης πολιτικής σχετικά με την προσέλκυση διεθνών κεφαλαίων, εν προκειμένω μέσω των αγοραπωλησιών γης.
Παρόλ’ αυτά, οι υποσχέσεις για την επιτάχυνση των διατυπώσεων για την ολοκλήρωση της αγοραπωλησίας και κυρίως για την αξιοποίηση του νησιού, κατ’ ουσίαν δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να αναδείξουν το πόσο αναποτελεσματικό ήταν στην πράξη το περιβόητο «fast track».
Οι υποτιθέμενες «συνοπτικές διαδικασίες» που θα διευκόλυναν τους ξένους επενδυτές να παρακάμψουν την επάρατη ελληνική γραφειοκρατία, θα προσήλκυαν νέους ενδιαφερόμενους να δραστηριοποιηθούν στην ελληνική αγορά κ.ο.κ, τελικά δεν λειτούργησαν.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά προξένησαν άσχημες παρενέργειες: Στην περίπτωση της Οξυάς, οι επιπλοκές από τη δυσλειτουργία του «χαλασμένου» fast track έφεραν σε σκληρή αντιπαράθεση την Pimara AE με το γραφείο aaAssociates του γνωστού αρχιτέκτονα Στέλιου Αγιοστρατίτη.
Η δυσαρέσκεια των ιδιοκτητών της Οξυάς για την επ’ άπειρον παράταση της διαδικασίας αδειοδοτήσεων, καθώς και οι αντιρρήσεις τους για τα σχέδια ανάπτυξης που παρουσίασε η aaAssociates, οδήγησε τις δύο πλευρές στις δικαστικές αίθουσες.
Μάλιστα, η υπόθεση πρόκειται να περάσει στην ακροαματική διαδικασία σε αθηναϊκό δικαστήριο πιθανότατα τον ερχόμενο Νοέμβριο.
Το χαμένο art-island
Η νησίδα Οξυά βρίσκεται στο Ιόνιο πέλαγος, σε απόσταση περίπου 1,5 χιλιομέτρου από την ακτή της Αιτωλοακαρνανίας, απέναντι από τις εκβολές του Αχελώου και δυτικά του υγρότοπου Μεσολογγίου.
Εχει έκταση 4.200 τ.μ., περιλαμβάνεται στο ευρωπαϊκό δίκτυο οικολογικής προστασίας Natura 2000 και συνδέθηκε, σύμφωνα με πάμπολλα δημοσιεύματα στον ελληνικό και διεθνή τύπο, με τον Εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι.
Εάν ευσταθούν οι φήμες, υποτίθεται ότι ο Εμίρης κατέβαλε 5.6 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει την καταπράσινη Οξυά -αν και το ακριβές ποσόν δεν έγινε ποτέ γνωστό.
Για το τι σκοπεύει να κάνει το νησί, οι γνώμες διίστανται, καθώς έχουν παρουσιαστεί κατά καιρούς διάφορα σενάρια, με πιο συναρπαστικό αυτό της μετατροπής του σε «νησίδα-παγκόσμιο κέντρο μοντέρνας τέχνης», ένα art-island κατά τα ιαπωνικά πρότυπα.
Τυπικά, η Οξυά αγοράστηκε από την Pimara AE, η οποία είναι λιβανέζικων συμφερόντων, όπως και η Pimana ΑΕ, η οποία επίσης έχει συνδεθεί με τον Εμίρη.
Οι Pimara και Pimana εκπροσωπούν βέβαια τα συμφέροντα της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ, στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι επενδύσεις του Εμίρη και των συγγενών του στην Ελλάδα.
Ωστόσο, οι δύο εταιρίες διαχειρίζονται επίσης το portfolio πολλών άλλων επενδυτών.
Περί το τέλος του 2012 η Pimara AE ανέθεσε στο αρχιτεκτονικό γραφείο Αγιοστρατίτη την επιμέλεια των διαδικασιών ένταξης του «project Οξυά» στο νέο -τότε- πολεοδομικό μοντέλο Ειδικών Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ) και, βέβαια, σε διαδικασία «fast track».
H aa Associates αναλάμβανε την υποχρέωση να ολοκλήρωσει τις τυπικές διαδικασίες για την αδειοδότηση των εργασιών που θα γίνονταν στην Οξυά.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η αμοιβή του τεχνικού γραφείου ήταν 400.000 ευρώ -και μάλιστα χωρίς καμία ενυπόγραφη δέσμευση οποιουδήποτε από τα δύο μέρη.
Η έντονη δυσφορία των επενδυτών οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στο γεγονός ότι έως σήμερα δεν έχει παραληφθεί καμία από τις απαιτούμενες άδειες, παρόλο που, όπως ισχυρίζονται αξιόπιστες πηγές, οι υπεύθυνοι του τεχνικού γραφείου είχαν δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες, για ταχύτατη επίλυση των αδειοδοτικών ζητημάτων.
Παρόλο που οι ξένοι επενδυτές δεν ήταν αδαείς ως προς την χρονοτριβή της ελληνικής γραφειοκρατίας και ήταν προετοιμασμένοι να περιμένουν, η υπομονή τους εξαντλήθηκε και θέλησαν να διακόψουν την συνεργασία με τον Στέλιο Αγιοστρατίτη και τους συνεργάτες του.
Η ενόχλησή τους, δε, έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν διαπίστωσαν ότι το τεχνικό γραφείο εξακολούθησε να παρουσιάζει τα σχέδιά του για την Οξυά, ακόμη και αφότου είχε παυθεί από την επιχείρηση ανάπτυξης του νησιού.
Εν τω μεταξύ, περαιτέρω σύγχυση επικρατεί σχετικά με την υποβολή του φακέλου της Οξυάς προς ένταξη στη διαδικασία fast track, καθώς, ύστερα από το δημοσίευμα της εφημερίδας Πρώτο Θέμα σχετικά με το ζήτημα, ο υφυπoυργός Ανάπτυξης κ. Νότης Μηταράκης θέλησε να διευκρινίσει ότι υπήρξε εθιμοτυπική συνάντηση με τους επενδυτές, «αλλά δεν έχει υποβληθεί εκ μέρους τους αίτημα και φάκελος ένταξης στο fast track».
Πληροφορίες που διαρρέουν από την πλευρά της Pimara AE αναφέρουν ότι η πρόθεση των επενδυτών ήταν να προχωρήσουν σε μια απολύτως νομότυπη ανάπτυξη.
Παραπονούνται, όμως, ότι το αρχιτεκτονικό γραφείο Αγιοστρατίτη, με το οποίο υπήρχε συνεργασία από το τέλος του 2012 έως το φθινόπωρο του 2013, «όχι μόνον δεν έλαβε υπόψη του τους αυστηρούς οικοδομικούς περιορισμούς που ισχύουν στην Οξυά, αλλά αντιθέτως πρότεινε ‘φαραωνικού’ τύπου σχέδια -και εξακολουθούσε να τα προβάλει δημόσια, ακόμη και αρκετούς μήνες μετά από το τέλος της συνεργασίας».
Κι αυτό έγινε, όπως τονίζουν οι ίδιες πηγές, «αποκλειστικά και μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων».
Για τις διαφορές ανάμεσα στην Pimara AE και την aa Associates θα αποφανθούν τα δικαστήρια, ενώ η ανάπτυξη της Οξυάς, έχει περάσει πλέον στον άμεσο έλεγχο των επενδυτών και διενεργείται εσωτερικά, από το τεχνικό επιτελείο της εταιρίας.
Οσο για το «fast track» και την προσέλκυση ξένων επενδυτών, είναι σαφές ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να υπολογίζει στην επίδειξη της περίπτωσης Οξυά ως λαμπρού παραδείγματος.
Θα μας τρελάνουν εντελώς; Πουλάνε NATURA και ζητάνε και τα ρέστα;
Εδώ, όπως αντιλαμβάνεστε από τα παραπάνω δημοσιεύματα, έχουμε μπλέξει με πραγματικά απίθανους τύπους.
Πούλησαν στον εμίρη του Κατάρ ένα νησί, την Οξυά, που από το 2006 θεωρείται περιοχή NATURA και ως προστατευμένο περιβάλλον δεν μπορεί να χτιστεί.
Όλοι ήξεραν -και η πλευρά του εμίρη- ότι αγόραζε περιοχή NATURA. Κάποιος όμως τους έδινε ελπίδες ότι αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα.
Ύστερα το αστέρι ο Μηταράκης, επί κυβέρνησης Σαμαρά -φαίνεται αυτό από τις δηλώσεις του που φιλοξενούν τα ρεπορτάζ- άφηνε να εννοηθεί συνεχώς προς την πλευρά του εμίρη ότι θα δοθεί κάποια λύση.
Ποια ακριβώς λύση όμως δεν έλεγε. Τον δούλευαν κανονικά τον εμίρη που αγόρασε μελίσσια και βοσκοτόπια ενώ νόμισε ότι πήρε το… νησί του θησαυρού.
Και τώρα εκείνοι, που από το 2012 πουλάνε τρέλα στον εμίρη, αφού αγόρασε ως… επένδυση ένα νησί NATURA, τώρα έχουν το θράσος να λένε ότι ευθύνεται η κυβέρνηση Τσίπρα. Ω ναι, έχουν αυτό το θράσος:
Εάν όμως εδώ η ελληνική κυβέρνηση, όχι του Αλέξη αλλά του μεγάλου επιχειρηματία Αντώνη από πάνω, έκλεινε τα “ντιλ” με τους Καταριανούς -όπως ισχυρίζεται ο σύμβουλός του Μουρούτης- τότε είναι ο Αντώνης Σαμαράς που οφείλει να δώσει εξηγήσεις τόσο στην ελληνική κοινή γνώμη όσο και στον εμίρη του Κατάρ για το βοσκοτόπι που αγόρασε ως art island.
Δεν τα λέμε εμείς! Ο Μουρούτης λέει ότι ο Σαμαράς “τον έφερε στην Ελλάδα”. Άρα; Ο Αλέξης Τσίπρας είναι που πρέπει να δώσει εξηγήσεις ή ο θίασος της κυβέρνησης Σαμαρά;
NATURA από το 2006
Σε κομμάτι του «Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου-Αιτωλικού, κάτω ρου και εκβολών ποταμών Αχελώου και Ευήνου και νήσων Εχινάδων» εντάσσεται η περιοχή που θέλει να επενδύσει ο εμίρης του Κατάρ Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θανί.
Τόσο το νησάκι Οξυά, όσο και τα υπόλοιπα πέντε που φέρεται να αγόρασε ο αλ Θανί, στο σύμπλεγμα νησιών Εχινάδες, στις εκβολές του Αχελώου ποταμού, δυτικά του νομού Αιτωλοακαρνανίας και ανατολικά της Ιθάκης, στο Ιόνιο πέλαγος, αποτελούν τμήμα των περιοχών που προστατεύονται ως Natura 2000.
Μάλιστα, το ΦΕΚ με αριθμό 477 της 31ης Μαΐου 2006, στο οποίο χαρακτηρίζονται οι λιμνοθαλάσσιες, οι χερσαίες και οι ποτάμιες περιοχές του νότιου τμήματος του νομού Αιτωλοακαρνανίας και του συμπλέγματος Βόρειων και Νότιων Εχινάδων, υπογράφουν μέλη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας το 2006 και συγκεκριμένα ο υφυπουργός Ανάπτυξης Αναστάσιος Νεράντζης, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γεώργιος Σουφλιάς, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Ευάγγελος Μπασιάκος και ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μανώλης Κεφαλογιάννης.
Τι αναφέρει το ΦΕΚ 477: Όπως αναφέρει το Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, σκοπός της κοινής υπουργικής απόφασης είναι «η προστασία, διατήρηση και διαχείριση της φύσης και του τοπίου, ως φυσικής κληρονομιάς και πολύτιμου εθνικού φυσικού πόρου σε λιμνοθαλάσσιες, χερσαίες, ποτάμιες περιοχές του νοτίου τμήματος του Νομού Αιτωλοακαρνανίας και στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Β. και Ν. Εχινάδων του νομού Κεφαλληνίας που διακρίνονται για την μεγάλη βιολογική, οικολογική, αισθητική, επιστημονική, γεωμορφολογική και παιδαγωγική τους αξία».
Παράλληλα, με το ΦΕΚ 477, οριοθετούνται οι Ζώνες Απόλυτης Προστασίας και οι Ζώνες Προστασίας της Φύσης του Εθνικού Πάρκου, ενώ συγκεκριμένα η Οξεία εντάσσεται στην Ζώνη Προστασίας της Φύσης 4, ενώ περιλαμβάνεται στο δίκτυο περιοχών Natura 2000 [ΤΚΣ (SCI) – GR 2310001 και ΖΕΠ (SPA) – GR 2310015].
Τι είδους ανάπτυξη προβλέπει ο Φορέας Διαχείρισης: Σύμφωνα με τον Φορέα Διαχείρισης της Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου, στο νησί -η αγορά του οποίου φέρεται να κόστισε 5 εκατ. ευρώ- επιτρέπονται:
Η γεωργία στις υφιστάμενες κατά την έκδοσή της Κοινή υπουργική απόφαση 1319/1993 (ΦΕΚ 755Β) ελαιοκαλλιέργειες
Η βόσκηση και οι παραδοσιακές εγκαταστάσεις εσταυλισμού μέχρι την εκπόνηση και έγκριση μελέτης βοσκοϊκανότητας. Ο τρόπος κατασκευής των εγκαταστάσεων και η αισθητική ένταξή τους στο περιβάλλον καθορίζεται από τη μελέτη βοσκοϊκανότητας.
Η μελισσοκομία
Η κατασκευή υποδομής στις ακτές για την εξυπηρέτηση των υδατοκαλλιεργειών
Η ήπια αναψυχή για ανάπτυξη της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Για το νησιωτικό σύμπλεγμα, απαιτείται η εκπόνηση ειδικής μελέτης προκειμένου να τεκμηριωθεί η έκταση, οι όροι δόμησης και η υποδομή στην οποία θα αναπτυχθεί η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και η ήπια αναψυχή σύμφωνα με τη φέρουσα ικανότητα του οικοσυστήματος και η έκδοση σχετικού Κανονισμού Διοίκησης και Λειτουργίας του Φορέα Διαχείρισης.
Η εγκατάσταση υποδομής για την εξυπηρέτηση των επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων, όπως μικρή αγροτική κατοικία επιφάνειας μέχρι 80 τ.μ., αποθήκες φύλαξης αγροτικών εργαλείων επιφάνειας μέχρι 50 τ.μ., κλπ.
Για τις επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες ορίζονται κατώτατο όριο κατάτμησης και αρτιότητας τα δέκα (10) στρέμματα.
