Φτηνές δικαιολογίες χρησιμοποίησε ο απερχόμενος πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποποιηθεί των ευθυνών του, για την συντριπτική εκλογική ήττα του κόμματος του, δείχνοντας ότι δεν έχει το ανάστημα να αναλάβει τις ευθύνες του και να παραιτηθεί από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Ευθύνες που βαρύνουν αποκλειστικά τον ίδιο και τους λιγοστούς παρατρεχάμενους του στο Μαξίμου που χρόνια είχαν κλειστά μάτια και αυτιά σε όλους όσους πραγματικά αγωνίζονταν για την παράταξη και την πατρίδα.
Ο κ. Σαμαράς μετά την οριστικοποίηση της μεγάλης του ήττας από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από το Ζάππειο Μέγαρο, επιχείρησε να δικαιολόγηση την συντριβή της Νέας Δημοκρατίας, λέγοντας ότι ανέλαβε ένα δύσκολο έργο και πήρε δύσκολα αντιλαϊκά αλλά αναγκαία μέτρα.
Κλείνοντας την δήλωση του ο κ. Σαμαράς ανέφερε ότι η Νέα Δημοκρατία θα συνεχίσει να δίνει την μάχη για την χώρα και δεν είχε την γενναιότητα να παραιτηθεί, όπως στο παρελθόν έπραξαν άλλοι αρχηγοί και πρωθυπουργοί της φιλελεύθερης παράταξης.
Και κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι ο πρώην αρχηγός της ΝΔ και πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής παραιτήθηκε μετά την ήττα του το 2009 όταν μάλιστα είχε λάβει αισθητά υψηλότεροι ποσοστό από αυτό πού φαίνεται να λαμβάνει η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά.
Μια Νέα Δημοκρατία, μάλιστα, που τον Μάιο του 2012 υπό την ηγεσία του κατρακύλησε στο ντροπιαστικό ποσοστό του 18 και κάτι τοις εκατό.
Χωρίς αιδώ προς τους εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας ο Αντώνης Σαμαράς για να σώσει την αρχηγική του καρέκλα έφτασε μέχρι του σημείου να ισχυριστεί ότι έχει τη συνείδησή του ήσυχη γιατί είπε την αλήθεια μέχρι τέλους.
Τη μεσαία τάξη, όμως, τα εκατομμύρια οπαδούς της ΝΔ δεν τους ενδιαφέρει αν ο κ. Σαμαράς έχει τη συνείδηση του ήσυχη. Τους ενδιαφέρει ότι η παράταξη τους διασύρθηκε.
Και θα συνεχίσει να διασύρεται και να ταλανίζεται από εσωστρέφεια αν ο κ. Σαμαράς έστω και τώρα δεν έχει το ανάστημα να παραιτηθεί, προκειμένου το κόμμα της μεσαίας τάξης να ανακτήσει και πάλι την αίγλη και την ταυτότητα του και να σταθεί στο ύψος των δύσκολων περιστάσεων που αντιμετωπίζει η χώρα.
Αν μη τι άλλο ο κ. Σαμαράς θα έπρεπε να ζητήσει ένα συγνώμη από τον ελληνικό λαό και τους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας και όχι να κομπορρημονεί ότι έσωσε τη χώρα και ότι έκανε το έκανε για το καλό του τόπου.
Δεν αρκούν τα ψελλίσματα και «πως έγιναν σφάλματα και αδικίες, αλλά αποτρέψαμε τα χειρότερα», όπως είπε.
Χρειάζεται μια έμπρακτη συγνώμη και αυτή δεν είναι άλλη από την παραίτηση.
Γιατί θα ήταν τελείως απαξιωτικό και για τον ίδιο να τον διώξουν. Γιατί αυτό αργά ή γρήγορα θα γίνει κάτω από άσχημες συνθήκες και για τον ίδιο τον πρώην πλέον πρωθυπουργό, αλλά πολύ περισσότερο για την παράταξη.
Αυτή την παράταξη που έχει το δικαίωμα να βρει ένα νέο ηγέτη που θα την οδηγήσει και πάλι ψηλά.
Άλλωστε η παράταξη αυτή είχε την ιδεολογική ηγεμονία στο χώρο της μεσαίας τάξης και μπορεί και πάλι να την κερδίσει.
Και κάτι τελευταίο. Μέχρι και ο Ευάγγελος Βενιζέλος προανήγγειλε συνέδριο και εκλογή νέου αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ!