ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Το πρόβλημα με τα στρατευμένα ΜΜΕ δεν είναι ότι είναι στρατευμένα. Αλλά ότι επιχειρούν να το κρύψουν.
Το ακόμη πιο σοβαρό πρόβλημα είναι ότι αυτοί που επιχειρούν να κρύψουν ότι είναι στρατευμένοι, εμφανίζονται ως οι υπέρμαχοι της αντικειμενικότητας, της ακηδεμόνευτης δημοσιογραφίας και της Ελευθερίας του Λόγου.
Και για να σταματήσουμε με τα αστεία, η αντικειμενικότητα ως έννοια, απλά δεν υφίσταται ούτε στη δημοσιογραφία, ούτε στη ζωή.
Δεν βλέπεις με τον ίδιο «αντικειμενικό» τρόπο τον κόσμο από ένα υπόγειο στον Άγιο Παντελεήμονα και από ένα ρετιρέ στη Ρηγίλλης.
Η προσπάθεια να εμφανίζονται κάποια ΜΜΕ ως αντικειμενικά, έχει νόημα μόνο στην περίπτωση εκείνη όπου η αντικειμενικότητα ορίζεται ως η προσπάθεια να τηρηθούν ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε δύο απόψεις. Ανάμεσα, όμως, στις δύο απόψεις γύρω από τα θέματα που καταφέρνουν να εισχωρήσουν στην ατζέντα που καθημερινά θέτουν τα ΜΜΕ.
Σε μία απόλυτα κατευθυνόμενη ατζέντα, σε ένα απολύτως καθοριζόμενο πλαίσιο, ακόμη και η προσπάθεια για αντικειμενική παρουσίαση των θεμάτων, παύει να είναι αντικειμενική γιατί έχει προηγηθεί το απολύτως υποκειμενικό κριτήριο της επιλογής των συγκεκριμένων θεμάτων και του τρόπου με τον οποίο θα παρουσιαστούν.
Η αντικειμενικότητα επομένως, η οποία προβάλλεται ως τεκμήριο αθωότητας (ανάμεσα σε πολλά άλλα) για να δικαιολογεί την πρακτική των ΜΜΕ, αποκρύβει το ουσιαστικό γεγονός ότι το πλαίσιο το οποίο διαμορφώνεται δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε φυσικά αντικειμενικό.
Ένα μόνο παράδειγμα είναι αρκετό, προκειμένου να δείξει ότι η γραμμή που ακολουθούν τα ΜΜΕ, είναι αποκλειστικά η γραμμή που επιβάλλουν οι ιδιοκτήτες τους. Το ένα άτομο δηλαδή, που ελέγχει έναν όμιλο ενημέρωσης, έχει την απόλυτη ελευθερία να επιβάλλει πλήρως την άποψή του και να την περάσει ως αντικειμενική αποτύπωση της πραγματικότητας.
Έρευνα του Guardian απέδειξε ότι οι δεκάδες εφημερίδες που ανήκουν στον όμιλο Murdoch, ακολούθησαν πλήρως την γραμμή του ιδιοκτήτη και υπερασπίστηκαν την εισβολή των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας στο Ιράκ το 2003, παρά τις πρωτοφανείς αντιδράσεις εκατομμυρίων πολιτών σε ολόκληρο τον κόσμο και την μετέπειτα απόδειξη ότι το επιχείρημα των όπλων μαζικής καταστροφής που διέθετε ο Σαντάμ, ήταν πλαστό.
Με την ίδια λογική, τα εγχώρια ΜΜΕ, μιλούν για αντικειμενική παράθεση των γεγονότων, αποκρύβοντας ότι η επιλογή των θεμάτων και η στόχευση δεν είναι, όχι απλά αντικειμενική, αλλά αδιαφορεί για την δεοντολογία και μετατρέπεται σε απλή αναπαραγωγή του κυρίαρχου αφηγήματος συγκεκριμένων κομμάτων, συμφερόντων και ομάδων πίεσης.
Εάν το κάνει αυτό μία εφημερίδα όπως ο Ριζοσπάστης, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα γιατί όλοι γνωρίζουν ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα αποτελεί κομματικό όργανο. Δεν υπάρχει πρόβλημα εάν η Αυγή υπερασπίζεται τις θέσεις της Αριστεράς γιατί ποτέ δεν το έχουν κρύψει.
Όταν, όμως, γίνονται από τηλεοράσεις, εφημερίδες και κυρίως από διαδικτυακά μέσα που αυτοπροσδιορίζονται ως «ελεύθερα» και «αντικειμενικά» και ισχυρίζονται ότι δεν είναι κομματικά και ιδεολογικά τοποθετημένα, τότε μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι στόχος τους δεν είναι να ενημερώνουν, αλλά να παραπλανούν.
Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα και μία (λίγο) προσεκτική ανάγνωση της κοινής πάνω-κάτω καθημερινής θεματολογίας κάποιων εφημερίδων, τηλεοράσεων και site που διαμορφώνουν την ατζέντα, αλλά και της ταύτισής τους με το κυρίαρχο αφήγημα της ΝΔ, πείθει ότι όχι απλά δεν είναι αντικειμενικά, αλλά ότι είναι απόλυτα στρατευμένα.
Είναι καθημερινές οι στρεβλώσεις και τα ψέματα που αναδεικνύουν για παράδειγμα το protothema.gr, το iefimerida.gr, ή ο Σκάι και είναι ενδεικτική της μεθόδου και λειτουργίας τους, ο πανομοιότυπος τρόπος με τον οποίο επέλεξαν για παράδειγμα, να αναδείξουν την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο υπουργείο Υγείας.
Και τα τρία αυτά Μέσα, επέλεξαν να κάνουν πρώτο θέμα, την «στήριξη Τσίπρα στον Πολάκη» και όχι τις προσπάθειες που γίνονται για να ανακάμψει ο χώρος της Υγείας από τα καταλυτικά πλήγματα που δέχθηκε με τα μνημονιακά μέτρα, τα οποία παρεμπιπτόντως αυτά τα ΜΜΕ υπερασπίζονταν σθεναρά μέχρι το 2015 αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις τους στην κοινωνία, γιατί τότε προείχε η… διάσωση της χώρας.
Και τα τρία αυτά μέσα επέλεξαν από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο υπουργείο Υγείας να αναδείξουν «την στήριξη στον Πολάκη» κάτι που ταυτίζεται απόλυτα με την γραμμή που έδωσε η ΝΔ.
«Τσίπρας και Πολάκης είναι ένα και το αυτό» γράφει η ΝΔ, «Ένα με τον Πολάκη ο Τσίπρας, γράφει το iefimerida.gr, «Στήριξη στον Πολάκη» γράφουν Πρώτο Θέμα και ΣΚΑΙ.
Το πρόβλημα με τον Σκάι και το Πρώτο Θέμα και το κάθε Πρώτο Θέμα, δεν είναι ότι στηρίζουν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, ιδεολογία και συγκεκριμένα κόμματα.
Το πρόβλημα, γίνεται σοβαρό και επικίνδυνο όταν ΜΜΕ-φερέφωνα συμφερόντων, επιχειρούν να εμφανιστούν ως αντικειμενικά και εκφραστές της «σιωπηλής πλειοψηφίας» όπως λέει και ο κ. Μητσοτάκης. Και αυτή η τακτική, αυτή η υπεροψία, αυτός ο λαϊκισμός, συνιστά ένα τρόπο σκέψης και λειτουργίας που εκτός από εξοργιστικά παραπλανητικός (εγώ είμαι αυτός που ξέρω τι θέλει η κοινωνία και άρα μόνο εγώ έχω δικαίωμα να την εκφράσω) είναι και εξαιρετικά διαβρωτικός για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας.
ΥΓ1. Το αστείο είναι ότι αυτοί οι ίδιοι, κατηγορούν τα Δημόσια Μέσα για προπαγάνδα την ίδια στιγμή που ως καλοπληρωμένα παπαγαλάκια, καταπίνουν αμάσητη τη γραμμή που τους δίνει το αφεντικό τους, ακόμη και για τα πιο απλά ζητήματα.
ΥΓ2. Το ακόμη πιο αστείο είναι ότι αυτοί οι ίδιοι, προσπαθούν να πείσουν τα υπόγεια ότι ενδιαφέρονται για τα προβλήματά τους, παλεύουν για αυτά και ότι θα τους σώσουν τα ρετιρέ.
