«Ήδη το 1794 μαρτυρείται στην Κωνσταντινούπολη η ύπαρξη μίας λαϊκής λέσχης, που ζήτησε και έγινε δεκτή ως παράρτημα της Εταιρείας των Ιακωβίνων.
»Στα Επτάνησα υπήρχαν Ιακωβίνοι οργανωμένοι σε συλλόγους, τα Ιακωβινεία, αρκετά πριν την άφιξη του στρατηγού Gentili το 1797.
»Οι Ιακωβίνοι της Ζακύνθου πρωταγωνιστούσαν σε επαναστατικές εκδηλώσεις “σχεδιάζοντες πολλά περί πλούτου, ιδιοκτησίας, διατηρήσεως των ελευθεριών του λαού, αρχαίας δόξης και Θρησκείας”, ενώ στην Κεφαλονιά το Ιακωβινείον αποτελούσε χώρο συζητήσεων για την ανασύσταση των Ολυμπιακών Αγώνων, την κατάργηση της χριστιανικής Θρησκείας και την επάνοδο στην προγονική λατρεία των Ολυμπίων Θεών.
»Στην Κέρκυρα, η Πατριωτική Εταιρεία είχε σκοπό “να χειραγωγήσει τους πολίτας εις τα πρώτα της ελευθερίας βήματα”…».
βλ. «Η Γαλλική Επανάσταση και η νοτιοανατολική Ευρώπη», σελ. 56). Πασχάλης Κιτρομηλίδης
Λέσχη των Ιακωβίνων
Η Λέσχη των Ιακωβίνων, με παλαιότερη ονομασία Εταιρεία Φίλων του Συντάγματος ήταν πολιτική ομάδα κατά τη Γαλλική Επανάσταση.
«Εδώ προετοιμάστηκε η Επανάσταση, εδώ έγινε, εδώ σχεδιάστηκαν όλα τα σημαντικά γεγονότα», είπε ο Ζωρζ Κουτόν το 1793.
Αρχικά ονομαζόταν Λέσχη της Βρετάνης, πήρε δε το όνομά της από το μοναστήρι των Ιακωβίνων της οδού Σαιντ-Ονορέ όπου εγκαταστάθηκε το 1789.
Η δράση της λέσχης, ουσιαστικά από τις αρχές του 1790, κορυφώθηκε μεταξύ 1792 και 1794 και έπαιξε σημαντικό ρόλο την περίοδο του Τρόμου.
Η πτώση του Ροβεσπιέρου, αδιαμφισβήτητου ηγέτη της, προκάλεσε τη διάλυσή της το Νοέμβριο του 1794.