Το παρακάτω κείμενο διακινείται στο Facebook από status σε status με share. Διακινείται και γίνεται ανάρπαστο γιατί περιγράφει μια ιστορία επιτυχίας (success story) της διπλανής πόρτας.
Μόνο που αυτή η ιστορία επιτυχίας δεν έχει να κάνει με κάποιο παράδειγμα προς μίμηση, με κάποιον λαμπρό και ικανό συμπολίτη μας που είτε επιχειρηματικά, είτε επιστημονικά, ξεχώρισε και πέτυχε.
Το κείμενο περιγράφει, αρκετά γλαφυρά θα μπορούσαμε να πούμε, πώς “φτιάχτηκε” τις δεκαετίες του 80 και του 90 μεγάλος μέρος της παρασιτικής μεσαίας τάξης, εκείνων δηλαδή που χρησιμοποίησαν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να πλουτίσουν αν και στις καριέρες τους δεν υπήρξαν τίποτα περισσότερο από υπάλληλοι.
Δεν είμαστε σε θέση να εξακριβώσουμε εάν η ιστορία που περιγράφει είναι πραγματική. Και λίγη σημασία έχει. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πολλοί “τέτοιοι” ζουν ανάμεσά μας.
Διαβάστε το κείμενο όπως ακριβώς αναρτήθηκε:
Έκανα αποδεκτό ενα αίτημα φιλίας μιας παλιάς μου συμμαθήτριας. Χάρηκα που αυτό το χαζοκούτι, μηδενίζει τον πανδαμάτορα χρόνο. Και βρεθήκαμε να τα πούμε. Τι το ήθελα ??? Εφυγα άρρωστη.
Η φίλη μου ; λοιπόν η Ανδριάννα, το 1982, μπήκε σε μια τράπεζα. Παντρεύτηκε, και έβαλε και τον άνδρα της,ομως οχι στην ιδια τράπεζα, γιατί εν τω μεταξύ, είχε γκόμενο τον δ/ντή της δικής της τράπεζας !!!
Μπήκε και σε μια σχολή, επαιρνε και εκπαιδευτικες αδειες, εκανε και τρια παιδιά, (μην ειστε πονηροί, δεν ξερω με ποιον),και κάθησε περίπου τρία χρόνια. Οταν τελείωσε με τις γενες, εκανε και δυο μεταπτυχιακά, και για τα μορια, και για να μπορεί να βλέπει τον γκόμενο. !!!!! Απεκτησαν ενα μεγαλο σπίτι στα β. Προαστ., δυο μαγαζιά στο κέντρο, τα οποια εχει ενοικιασει η τράπεζα εως το 2025, δυο εξοχικά, και ενα σκαφος.
Και ολα αυτα, φυσικά με δανεια και των δύο, απο την τράπεζα. Με αυτά και αυτά, εφτασε στα 45, και με ανηλικο παιδί, και με διευθ/κη θεση, φευγει με εθελουσία εξοδο. 250.000€ αποζημίωση και εφάπαξ.
Δυο χρονια μετά, στα 50 φευγει και ο ανδρας της, με 200000€ αποζημίωση και εφάπαξ.
Σημερα εχουν μια στενότητα, γιατι με το ενοικιο της τράπεζας, πληρωνει ενα δανειο, και τους λογαριασμους ολων των σπιτιών.(5000€ το ενοίκιο). Εχει ενα αγχος για την χωρα, αλλα δεν την νοιαζει, γιατι τα χρηματα τα εχουν στην Γερμανία. Επι μία ώρα, δεν είχα πεί, ουτε μια λέξη.
Είχα μπροστά μου ενα δείγμα κτήνους, που εφτασε την Ελλαδα σε αυτό το χάλι. Μετά απο μια ωρα, με ρωτησε τι κάνω !!!!!
Της απάντησα οτι νιώθω αηδια, και αποχώρησα, αφου αφησα επιδεικτικά στο τραπεζι τα τρια € μόνο για τον δικό μου καφέ. Φυσικά την διέγραψα απο το facebook, και για δευτερη φορά απο τη ζωή μου.
Υ.Γ απο τους δημοσίους υπαλλήλους, εξαιρώ ενα μεγάλο κομματι εκπαιδευτικών, ολων των βαθμίδων !!!