ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Πέρα από τους αστικούς μύθους που περιβάλλουν το περίφημο «Τρίγωνο», οι Βερμούδες φέρνουν στο φως ένα αυθεντικό επιστημονικό μυστήριο.
Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Geophysical Research Letters, αποκαλύπτει μια μοναδική στον κόσμο γεωλογική δομή, κρυμμένη βαθιά κάτω από το αρχιπέλαγος.
Η ανακάλυψη της «γιγαντιαίας δομής»
Επιστήμονες, με επικεφαλής τον σεισμολόγο Γουίλιαμ Φρέιζερ (William Frazer) του Ινστιτούτου Επιστημών Κάρνεγκι (Carnegie Science), εντόπισαν ένα ασυνήθιστο στρώμα πετρωμάτων, πάχους 20 χιλιομέτρων, το οποίο βρίσκεται «σφηνωμένο» ανάμεσα στον ωκεάνιο φλοιό και τον μανδύα της Γης.
Το εύρημα αυτό προκαλεί έκπληξη στην επιστημονική κοινότητα, καθώς η συμβατική γεωλογία υπαγορεύει μια σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ φλοιού και μανδύα.
«Στις Βερμούδες υπάρχει αυτό το επιπλέον στρώμα, τοποθετημένο μέσα στην τεκτονική πλάκα», εξηγεί ο Φρέιζερ.
«Πρόκειται για μια δομή που δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ ξανά σε τέτοια έκταση σε κανένα άλλο σημείο του πλανήτη».
Η λύση στο μυστήριο του υψώματος
Η ανακάλυψη φαίνεται να λύνει το αίνιγμα του «ωκεάνιου υψώματος» των Βερμούδων.
Ενώ το νησί βρίσκεται σε μια περιοχή ανυψωμένη κατά 500 μέτρα σε σχέση με τον περιβάλλοντα πυθμένα, η απουσία ηφαιστειακής δραστηριότητας εδώ και 31 εκατομμύρια χρόνια καθιστούσε αυτή την ανύψωση δυσεξήγητη.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η τελευταία ηφαιστειακή έκρηξη δεν απελευθέρωσε απλώς λάβα, αλλά προκάλεσε την έγχυση υλικού από τον μανδύα στον φλοιό.
Το υλικό αυτό «πάγωσε» εκεί, δημιουργώντας μια τεράστια γεωλογική «σχεδία».
Λόγω της χαμηλής του πυκνότητας, το στρώμα αυτό λειτουργεί ως πλεούμενο σώμα που συντηρεί το ύψωμα των Βερμούδων, εμποδίζοντάς το να βυθιστεί, παρά την πάροδο εκατομμυρίων ετών αδράνειας.
Η κληρονομιά της Παγγαίας
Η γεωλόγος Σάρα Μάτσα (Sarah Mazza) από το Κολλέγιο Σμιθ (Smith College), συνδέει τη μοναδικότητα των Βερμούδων με την ιστορία των ηπείρων.
Η έρευνά της δείχνει ότι τα πετρώματα της περιοχής είναι πλούσια σε άνθρακα, ο οποίος πιθανότατα εγκλωβίστηκε στα βάθη του μανδύα κατά τον σχηματισμό της υπερηπείρου Παγγαίας, πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.
Γεωγραφικό πλεονέκτημα: Ο Ατλαντικός, όντας «νεότερος» ωκεανός, διατηρεί ακόμη τα γεωλογικά ίχνη της καρδιάς της Παγγαίας.
Σεισμική απεικόνιση: Η ανακάλυψη κατέστη δυνατή μέσω της ανάλυσης σεισμικών κυμάτων από απομακρυσμένους σεισμούς, επιτρέποντας στους επιστήμονες να «ακτινογραφήσουν» τη Γη σε βάθος 50 χιλιομέτρων.
Συμπέρασμα
Οι Βερμούδες παύουν να αποτελούν απλώς ένα σημείο στο χάρτη των παραφυσικών θρύλων και αναδεικνύονται σε ένα κομβικό «εργαστήριο» για την κατανόηση των ακραίων γεωλογικών διεργασιών.
Η μελέτη αυτής της «ακραίας περίπτωσης» αναμένεται να ρίξει φως στις φυσιολογικές λειτουργίες του πλανήτη μας και στη δυναμική των τεκτονικών πλακών.
