ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Πώς θα αντιδρούσε ο επισκέπτης της Ελαφονήσου αν στερούνταν της ελεύθερης πρόσβασης στην μαγευτική παραλία του Σαρακήνικου-Σίμου;
Πώς θα ένοιωθε ο κάτοικος του νησιού όταν στη θέση του σπάνιου κεδρόδασους και των εξωτικών αμμόλοφων έχουν ορθωθεί ακαλαίσθητοι όγκοι τσιμέντου; Αν τα παραπάνω ακούγονται εξωπραγματικά τότε προφανώς έχουν υποτιμηθεί οι καταστροφικές για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας μεθοδεύσεις της μνημονιακής συγκυβέρνησης.
Το Νοέμβριο του 2013 η Διυπουργική Επιτροπή Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, δηλαδή όλη η ελληνική κυβέρνηση, μεταβίβασε χωρίς αντάλλαγμα στην εταιρία ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε. ) πλήθος ακινήτων κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου (βλ. ΦΕΚ 2883/2013).
Ανάμεσα τους, όλη η έκταση του Σίμου – Σαρακήνικου Ελαφονήσου, της ομορφότερης παραλίας της Μεσογείου.
Το ΤΑΙΠΕΔ, δημιούργημα των τελευταίων μνημονιακών κυβερνήσεων κατ’ εντολή της τρόικας των δανειστών, πιστό στο όραμά του να μειώσει αποφασιστικά το δημόσιο χρέος, εντάσσει άμεσα στο χαρτοφυλάκιο των ακινήτων του το Σίμο – Σαρακήνικο.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι υπεύθυνοι του ΤΑΙΠΕΔ προτείνουν στους υποψήφιους επενδυτές να αξιοποιήσουν μια περιοχή υψηλής περιβαλλοντικής αξίας, μοναδικού φυσικού πλούτου, ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, χαρακτηρισμένη ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας του δικτύου NATURA 2000 (GR2540002), ανεγείροντας … εξοχικές κατοικίες και ξενοδοχεία! Πού; Μα μέσα στο μοναδικό κεδρόδασος και τους αμμόλοφους του Σίμου και του Σαρακήνικου. Αυτή ακριβώς είναι η έκταση των 175 στρεμμάτων που “βγαίνει στο σφυρί”.
Δεν «αξιοποιούν», για τα Δημόσια Έσοδα, το Άρθρο 4, παρ. 5 του Συντάγματος και αναζητούν ως «ισοδύναμο μέτρο» την υπονόμευση του άρθρου 17 παρ. 1 και του άρθρου 24 παρ. 1 του Συντάγματος
Το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, για τα «Ατομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα» προβλέπει στο Άρθρο 4, παρ. 5 τα εξής:
«Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους»
Εισάγει τοιουτοτρόπως τον αναλογικό και τον προοδευτικό τρόπο επιβάρυνσης και φορολόγησης (με βάση τη φοροδοτική ικανότητα εκάστου), επιβαρύνοντας περισσότερο τους «έχοντες και κατέχοντες» πολύ υψηλά εισοδήματα και πολυτελέστατα τεκμήρια διαβίωσης.
Κι’ όμως πολύ εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι το ως άνω άρθρο, ιδιαίτερα για τα ληφθέντα μέτρα των μνημονίων ή δεν τηρείται σωστά ή δεν λαμβάνεται ιδιαίτερα υπ’ όψιν ή εφαρμόζεται ακόμη και αντιστρόφως ανάλογα!
Πιο αναλυτικά:
► Αύξησαν την Έμμεση φορολογία (Φ.Π.Α. κ.α.), καθιστώντας τουτέστιν περισσότερο άδικο το φορολογικό μας σύστημα, ιδιαίτερα για τα χαμηλά εισοδήματα.
Η Έμμεση φορολογία στη χώρα μας είναι υψηλότερη κατά 41,2% της άμεσης φορολογίας (σύμφωνα με τα στοιχεία του Κρατικού προϋπολογισμού του 2012), υπονομεύοντας τοιουτοτρόπως σε υψηλό βαθμό τον προοδευτικό χαρακτήρα του φορολογικού μας συστήματος.
Η Νέα Κοινωνία, η Νέα Ελλάδα: «Των Κροίσων… και των Κρισόπληκτων»
► Απειλούν και επιβάλλουν χαράτσια σ’ όλα τα νοικοκυριά (σπίτια, χαμόσπιτα, αγροτεμάχια, σαράβαλα κ.α.) και ούτε ένα αποτελεσματικό μέτρο για κατόχους σύγχρονων παλατιών, θαλαμηγών, ελικοπτέρων, ιδιωτικών αεροπλάνων, λοιπών τεκμηρίων προκλητικού πλούτου κ.α. Ούτε ένα μέτρο ακόμη και για τα Νησιά τα οποία κατέχουν Έλληνες Κροίσοι διεθνούς φήμης !
► Κατάργησαν φοροαπαλλαγές πλέον και σε τέκνα, σε μικροδανειστές, ανέργους, αδύνατους, αρρώστους, καρκινοπαθείς, παραπληγικούς, κ.α. και διατηρούν 58 φοροαπαλλαγές για τους εφοπλιστές με το Νόμο 27/1975.
► Βομβαρδίζουν με μέτρα ετήσια εισοδήματα από 0 – 30.000 ευρώ, πλήττουν εισοδήματα ακόμη και κάτω των 5.000 ευρώ και ούτε ένα μέτρο για εισοδήματα από 200.000, από 1.000.000, από 10.000.000 ….. από 1.000.000.000 ευρώ και άνω (κλιμακωτά)!
Την ακραία αυτή πολιτική δεν δείχνουν να την συμμερίζονται και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που ζήτησαν τη «στήριξη» του Δ.Ν.Τ.
Π.χ. -Η ανίσχυρη Λετονία ζήτησε πρώτιστα τη διασφάλιση των μισθών και των συντάξεων
-Η Ουγγαρία παίρνει μέτρα κυρίως για τους πλούσιους
-Η Πορτογαλία επιβάλλει μέτρα και για εισοδήματα πάνω από τα 153.000 ευρώ
Η ισχυρή Γαλλία, για να προλάβει την κρίση, πρότεινε αύξηση των ήδη υψηλών συντελεστών φορολόγησης των πλουσίων, και φορολογεί με 75% τα εισοδήματα άνω του 1.000.000 ευρώ και η Ελλάδα των «πτωχευόμενων» πολιτικών, ούτε ένα επί πλέον 5% δεν επέβαλε ακόμη και για πολλαπλάσια εισοδήματα.
Ποια επίσης δραστικά και αποδοτικά μέτρα έλαβαν – ως Ευρωπαϊκή χώρα- για τους καταχραστές του δημοσίου χρήματος, τους φοροφυγάδες, τους φοροαποφυγάδες, τους φοροαπαλλαγέντες, τους εισφοροφυγάδες, τους εξαγωγείς αφορολόγητων κεφαλαίων, τους εξαγωγείς κεφαλαίων που προέρχονται από παράνομες δραστηριότητες κ.α. Και αν όλα αυτά προαπαιτούν, χρόνο, γνώση και ικανότητα, τι προαπαιτεί η αλλαγή του περίφημο νόμου 3126/2006 περί ευθύνης υπουργών (καθώς και λοιπών ασυλιών), όταν στη χώρα αυτή τιμωρούνται – χωρίς να ευθύνονται – οι νέοι … ακόμη και οι επόμενες γενιές;
► Δεν αξιοποιούν λοιπόν το Άρθρο 4, παρ. 5 του συντάγματος που προβλέπει την προοδευτική φορολόγηση των πλουσιότερων κοινωνικών στρωμάτων και επιλέγουν ως «ισοδύναμα μέτρα» τον σφαγιασμό των συντάξεων και του εφάπαξ που ως γνωστό έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα, δημιουργώντας πρωτότυπες πατέντες και περίεργες επιλογές «Δημοσιονομικής Πολιτικής» διεθνώς.
Επειδή όμως το μέτρο αυτό εξαντλήθηκε κατά κόρον, τα κόκκινα δάνεια εκτινάχθηκαν στα ύψη και το τραπεζικό σύστημα απειλείται με κατάρρευση, βρίσκονται στη διαδικασία της αναζήτησης και εφαρμογής των «Νέων Ισοδύναμων μέτρων».
Αντί να ενημερώσουν τον Ελληνικό Λαό, να λάβουν δραστικά μέτρα, να κάνουν αυστηρούς ελέγχους και να βάλουν χέρι στον υπερφυσικό και ανεξέλεγκτο φορολογικό παράδεισο των «Οφ-σορ» (Offshore) εταιρειών στην Ελλάδα, επιλέγουν ως ισοδύναμο, να βάλουν χέρι στους τελευταίους φυσικούς Ελληνικούς Παράδεισους.
Και οι Αιγιαλοί και Παραλίες να μην ανήκουν πλέον στους Πολίτες αυτής της Χώρας.
Αλήθεια μέσα από τους «Σιμοκτόνους Νόμους» και από τα νομοσχέδια που θα ψηφιστούν μετά τις εκλογές (έχουνε γνώσιν οι φύλακες), κατά πόσον τηρούνται ευλαβικά τα παρακάτω άρθρα του Συντάγματος;
Το αρθρο 17 παρ. 1 που αναφέρει: H ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Kράτους, τα δικαιώματα όμως που απορρέουν από αυτήν δεν μπορούν να ασκούνται σε βάρος του γενικού συμφέροντος.
Και του Αρθρου 24 παρ. 1. που αναφέρει: Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας.
Και η Ελαφόνησος διαθέτει σπάνιο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, αναγνωρισμένο διεθνώς.
Τα Κόμματα της Συγκυβέρνησης «βγαίνουν στις Αγορές» με το ξεπούλημα του Τροπικού Σίμου και προετοιμάζουν το νέο «Πρωτογενές Πλεόνασμα» με το να βγάλουν στο σφυρί το Σμιλεμένο Σίμο και αρκετές ωραίες παραλίες της Πελοποννήσου!
Στο σημείο αυτό αξίζει να παραθέσουμε απόσπασμα από τον επίσημο ιστοχώρο του ΤΑΙΠΕΔ: “Το Διοικητικό Συμβούλιο (ενν. του ΤΑΙΠΕΔ) έχει πλήρη εξουσία σχετικά με τις αποφάσεις των αποκρατικοποιήσεων. Η διοίκηση του Ταμείου έχει την απόλυτη ευθύνη για τη λειτουργία του και εισηγείται τις αποκρατικοποιήσεις στο Διοικητικό Συμβούλιο για τη λήψη αποφάσεων” .
Έτσι ακριβώς αντιλαμβάνεται η συγκυβέρνηση την έννοια του Δημόσιου πλούτου και της δημοκρατίας: Εκχωρώντας την πλήρη εξουσία σε ένα Δ.Σ. διορισμένο από τη Γενική Συνέλευση των Μετόχων να ξεπουλά κατά το δοκούν την άνευ ανταλλάγματος εκχωρηθείσα Δημόσια περιουσία.
Το δεύτερο χτύπημα της κυβέρνησης έρχεται, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, με ένα νομοσχέδιο που τιτλοφορείται: «Οριοθέτηση, διαχείριση, προστασία αιγιαλού και παραλίας». Μέσω αυτού το υπουργείο Οικονομικών ουσιαστικά ιδιωτικοποιεί τις παραλίες καθώς ανοίγει τον δρόμο για την περιορισμένη και επί πληρωμή πρόσβαση σε αυτές χαρίζοντας τον αιγιαλό στα μεγάλα τουριστικά και οικονομικά λόμπυ.
Το κατατεθέν νομοσχέδιο αποτελεί μνημείο πολιτικής προχειρότητας που καταμαρτυρά την αγωνιώδη προσπάθεια εξεύρεσης πόρων και την άνευ όρων διευκόλυνση των υποψηφίων επενδυτών και για λόγους «σταθερότητας» θα ψηφιστεί μετά τις εκλογές!
Αίρονται όλοι οι περιορισμοί στις εκτάσεις του αιγιαλού που μπορεί να παραχωρηθεί, αίρονται όλες οι αναφορές στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικό σκοπό, επιτρέπεται η επιχωμάτωση (μπάζωμα) θαλάσσιου χώρου και δίνεται η δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών έναντι οικονομικού ανταλλάγματος.
Επιπλέον με το άρθρο 14 του Εφαρμοστικού νόμου “Επείγοντα μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015”, με τίτλο «Παραχώρηση χρήσης αιγιαλού και παραλίας», επιτρέπεται η απευθείας παραχώρηση στον κύριο της επένδυσης της χρήσης αιγιαλού και παραλίας. Η παραχώρηση γίνεται για χρονικό διάστημα μέχρι πενήντα (50) χρόνια με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.
Προβλέπει μάλιστα τον επανακαθορισμό των οριογραμμών αιγιαλού−παραλίας όταν αυτό είναι αναγκαίο.
Κοντολογίς, ο υποψήφιος επενδυτής έχει το δικαίωμα με Υπουργική Απόφαση να μπαζώσει τον αιγιαλό, να χτίσει πάνω στην παραλία και να εκμεταλλεύεται για 50 χρόνια (και βλέπουμε … διότι τι θα γίνουν οι κατασκευές των επενδυτών μετά), αποκλειστικά και με αντάλλαγμα, την άλλοτε δημόσια και ελεύθερη παραλία.
Οικολογική και οικονομική καταστροφή της Ελαφονήσου και τεράστιο κτύπημα για τη λαβωμένη οικονομία των Βατίκων, της Λακωνίας, της Πελοποννήσου και της Ν. Ελλάδας
Ο συνδυασμός των παραπάνω δεδομένων αποτελεί το πλέον εφιαλτικό σενάριο για το μέλλον της Ελαφονήσου. Η εκποίηση της παραλίας του Σίμου – Σαρακήνικου σε μεγάλο επενδυτή ιδιωτικών συμφερόντων, η άνευ όρων εκμετάλλευση της έκτασης, η αλλοίωση του φυσικού τοπίου και η άρση της ελεύθερης πρόσβασης στην παραλία, ισοδυναμεί με ολοκληρωτική περιβαλλοντική καταστροφή. Ακυρώνει οριστικά την αναπτυξιακή πορεία του νησιού και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την ευρύτερη περιοχή της Λακωνίας και της Πελοποννήσου στον οικονομικό μαρασμό.
Έλλειψη Υπηρεσιών και Υποδομών στην Ελαφόνησο
Ακόμη και η 3η χιλιετία βρίσκει το μοναδικό κατοικημένο νησί της Λακωνίας και της Πελοποννήσου, τη βιτρίνα της Ν. Ελλάδος, τη μαγευτική και φημισμένη Ελαφόνησο χωρίς καμιά στοιχειώδη υποδομή.
Χωρίς νέους οικισμούς και επέκταση του παλιού και κορεσμένου οικισμού, χωρίς Μουσείο (παρότι διαθέτει την αρχαιότερη βυθισμένη πόλη στον κόσμο στο Παυλοπέτρι), χωρίς λιμάνι, χωρίς αλιευτικό καταφύγιο, χωρίς αποχέτευση και σύγχρονη ύδρευση, χωρίς ακτοπλοΐα, χωρίς καμιά συγκοινωνία από το νησί, χωρίς καμιά συγκοινωνία μέσα στο νησί, χωρίς καμιά Δημόσια Υπηρεσία, χωρίς προστασία των Αρχαιολογικών της χώρων και του σπάνιου φυσικού περιβάλλοντος, χωρίς περιφερειακό δρόμο και χώρους στάθμευσης, χωρίς κανένα σύγχρονο Αθλητικό χώρο και παιδότοπο, χωρίς μια πλατεία, χωρίς πνευματικό κέντρο, χωρίς σύγχρονο ιατρείο, χωρίς την επέκταση του δικτύου της ΔΕΗ, χωρίς επαρκείς Διοικητικές και Επιστημονικές θέσεις εργασίας, και τόσα άλλα !
Δεν υπάρχει ούτε ένα νησί στην Ελλάδα με τις προδιαγραφές της Ελαφονήσου που να διαθέτει αυτή την άθλια υποδομή. Απεναντίας πολλά νησιά (σχεδόν όλα) με μικρότερο πληθυσμό και πολύ λιγότερο τουρισμό, διαθέτουν πολύ καλύτερες υποδομές.
Το ενδιαφέρον της Κρατικής Εξουσίας και των σημερινών κομμάτων της Συγκυβέρνησης για την απομακρυσμένη Ελαφόνησο ήταν πάντοτε «ευθέως ανάλογο» με την απόσταση απ’ αυτήν και για τις αποκεντρωμένες εξουσίες της Λακωνίας (και όπως διαφαίνεται και της Πελοποννήσου) «αντιστρόφως ανάλογο».
Μόνο πρόσφατα θυμήθηκαν έντονα την Ελαφόνησο … για να της υφαρπάξουν το Δήμο και το Σίμο (προσπάθειες και δράσεις, ως φαίνεται, με απόλυτη ενορχήστρωση και συνάφεια μεταξύ τους).
Απούσα απ’ όλα τα προβλήματα της Ελαφονήσου η Περιφέρεια της Πελοποννήσου
Η και «τυπικά απούσα» στο σύνολο των θεμάτων της Ελαφονήσου Περιφέρεια Πελοποννήσου διαισθανόμενη την επερχόμενη εκλογική ήττα αν εξακολουθούσε να κρύβει το σοβαρό αυτό θέμα κάτω από το χαλί, εξέδωσε την ύστατη στιγμή ανακοίνωση με την οποία καλεί το ΤΑΙΠΕΔ να ανακαλέσει τις διαδικασίες εκποίησης. Προτείνει δε την παραχώρηση των παραλιών στην Περιφέρεια η οποία μέσω της εμπειρίας της στην προσέλκυση επενδυτών θα αναλάβει αυτή το ξεπούλημα.
Ποια εξάλλου ήταν η θέση της Περιφέρειας και το ενδιαφέρον της και για τα υπόλοιπα καυτά προβλήματα που ταλανίζουν το όμορφο νησί μας, όπως για:
1. το πολιτικό πραξικόπημα και την προσπάθεια υφαρπαγής του Δήμου της Ελαφονήσου και του διαμελισμού του Δήμου της Μονεμβάσιας, εν μέσω προεκλογικής περιόδου και χωρίς καμιά διαβούλευση;
2. την έλλειψη Υπηρεσιών και Υποδομών, όπως προαναφέραμε;
3. Αρχαιολογικό Μουσείο στο Νησί, καθότι η Ελαφόνησος διαθέτει την αρχαιότερη βυθισμένη πόλη στον κόσμο στο Παυλοπέτρι κ.α.;
Κάλεσμα του Συλλόγου Επιστημόνων Ελαφονήσου
Ο Σύλλογός μας καλεί τον Πρωθυπουργό, τον Αντιπρόεδρο και τον Υπουργό των Οικονομικών της Κυβέρνησης να παρέμβουν και τα κόμματα της συγκυβέρνησης, τον Πρόεδρο και το Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ να μην προχωρήσουν στην σπίλωση και στην κατακρεούργηση του «Σπάνιου Ευρωπαϊκού Μνημείου Σύνθεσης Φυσικού και Πολιτιστικού Περιβάλλοντος» (Μυθικές Οντότητες, προϊστορική θέση εποχής του Χαλκού, ναός του Απόλλωνα, πειρατεία, Βενετοτουρκικοί πόλεμοι, απόφαση για την απελευθέρωση της Ελλάδας στο Σαρακήνικο το 1827 κ.α.)
Καλεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τους αρχηγούς των κομμάτων και όλους τους Έλληνες βουλευτές του Κοινοβουλίου να στηρίξουν το δίκαιο αγώνα μας.
Καλεί τους αναρίθμητους φίλους, επισκέπτες και λάτρεις της Ελαφονήσου και της Πελοποννήσου να στηρίξουν το αγώνα μας για: ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ.
Τέλος ο Σύλλογός μας καλεί το σύνολο των υποψηφίων για τα αξιώματα της τοπικής Αυτοδιοίκησης, (Α’ και Β’ βαθμού), να πάρουν σαφή θέση για το μείζονος σημασίας θέμα των παραλιών της Ελαφονήσου και της Δημόσιας Περιουσίας της Πελοποννήσου. Να δεσμευθούν ότι ο φορέας που θα εκπροσωπούν (Δήμος, Περιφέρεια) θα προσφύγει άμεσα στο Συμβούλιο της Επικρατείας διεκδικώντας τη μη εφαρμογή της καταστρεπτικής νομοθεσίας, διασφαλίζοντας τον αναπαλλοτρίωτο χαρακτήρα της Δημόσιας γης και την ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία.
Καλεί δε τους κατοίκους και ψηφοφόρους της Πελοποννήσου να εξάγουν τα συμπεράσματά τους για την εφαρμοζόμενη πολιτική και τον αντικατοπτρισμό αυτής, δια μέσου των “δικών τους ανθρώπων”, στις περιοχές μας.
