Με το στόμα ανοιχτό έμειναν οι Αυστραλοί ψαράδες όταν τραβώντας τα δίχτυα τους βρέθηκαν μπροστά στον προϊστορικό καρχαρία που είχαν πιάσει.
Ο πτυχωτός καρχαρίας βρισκόταν σε μεγάλο βάθος όταν πιάστηκε στα δίχτυα των ψαράδων.
Με μήκος πάνω από δύο μέτρα, το χρώμα του ήταν σκούρο καφέ και το σχήμα του ήταν όμοιο με αυτό του χελιού.
Τα τρομακτικά του σαγόνια που έχουν 300 δόντια σε 25 σειρές καθιστούν αδύνατο τον απεγκλωβισμό των θυμάτων του.
Λέγεται μάλιστα, πως το συγκεκριμένο είδος καρχαρία χάρη στο σχεδιασμό των σαγονιών του έχει τη δυνατότητα να καταπίνει τα θύματά του ζωντανά.
Το είδος αυτό του καρχαρία είναι γνωστό και ως «ζωντανό απολίθωμα», καθώς υπολογίζεται πως βρίσκεται στη γη εδώ και 80 εκατομμύρια χρόνια.
Θεωρείται μάλιστα ένα από τα μόλις δύο είδη που εξακολουθούν να υπάρχουν στον πλανήτη από την περίοδο εκείνη.
Ο πτυχωτός καρχαρίας (επιστημονική ονομασία Chlamydoselachus anguineus – Χλαμυδοσελάχος ο φιδίσιος) είναι ένα από τα δύο ζώντα μέλη της οικογενείας Χλαμυδοσελαχίδες, με ευρεία, αν και αποσπασματική εξάπλωση σε Ατλαντικό και Ειρηνικό.
Ζει πέρα από την άκρη της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας, κοντά στο βυθό, αν και υπάρχουν ενδείξεις για σημαντική κάθετη μετακίνηση.
Ζει συνήθως σε βάθος 50 με 200 μέτρων, αν και ένας πιάστηκε σε βάθος 1.570 μέτρων στην Ιαπωνία.
Διαθέτει πολλά πρωτόγονα χαρακτηριστικά. Φτάνει σε μήκος δύο μέτρων και έχει σκούρο καφέ σώμα, που μοιάζει με χέλι, με ραχιαίο, πυελικό και πρωκτικό πτερύγιο. Το όνομά του προέρχεται από την πτυχωτή εμφάνιση των βραχγίων του, τα οποία είναι σε έξι ζεύγη.
Παρατηρείται σπάνια. Τα μακρά, εξαιρετικά ευλίγιστα σαγόνια του του επιτρέπουν να καταπιεί ολόκληρο ένα μεγάλο θήραμα, ενώ οι πολλές σειρές από μικρά, βελονοειδή δόντια αποτρέπουν το θήραμα από να διαφύγει.
Τρέφεται κυρίως με κεφαλόποδα, ενώ επίσης καταναλώνει οστεϊχθύες και άλλους καρχαρίες. Αυτό το είδος είναι ωοζωοτόκο: τα έμβρυα βγαίνουν από τη κάψουλα του αυγού τους μέσα στη μήτρα της μητέρας.
Η περίοδος κύησης μπορεί να είναι τόσο μεγάλη όσο τρία έτη και έξι μήνες, το μεγαλύτερο από όλα τα σπονδυλωτά. Δύο εως 15 μικρά γεννιούνται σε έναν χρόνο. Δεν υπάρχει ξεχωριστή εποχή αναπαραγωγής.
Οι πτυχωτοί καρχαρίες κατά καιρούς συλλαμβάνονται ως παρεμπίπτοντα αλιεύματα από την εμπορική αλιεία, αλλά έχουν μικρή οικονομική αξία.
Το είδος έχει αξιολογηθεί ως σχεδόν απειλούμενο, δεδομένου ότι εξαιτίας του πολύ χαμηλού ρυθμού αναπαραγωγής τους, ακόμα και τα παρεμπιπτόντα αλιευμάτα μπορούν να καταστρέψουν τον πληθυσμό τους. Αυτός ο καρχαρίας, ή ενας υποτιθέμενος γιγάντιος συγγενής του, έχει προταθεί ως πηγή για τις ιστορίες των θαλάσσιων φιδιών.