ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Η Διεθνής Ημέρα Μείωσης των Καταστροφών μάς υπενθυμίζει ότι η πρόληψη είναι πολιτισμός ευθύνης, ότι πίσω από κάθε κρατικό μηχανισμό υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται με συνέπεια και ενσυναίσθηση.
Η 13η Οκτωβρίου, καθιερωμένη από τον ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα για τη Μείωση των Καταστροφών, αποτελεί μια υπόμνηση ευθύνης και πρόνοιας – για το πώς οι κοινωνίες μπορούν να μάθουν, να προβλέψουν και να αντέξουν.
Από το 1989, όταν η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών καθιέρωσε τη μέρα αυτή στο πλαίσιο της Δεκαετίας για τη Μείωση των Φυσικών Καταστροφών, η πρόληψη, η ανθεκτικότητα και η επιστημονική γνώση αναδείχθηκαν σε βασικά θεμέλια του κοινού μας μέλλοντος.
Σύμφωνα με την UNDRR και την UNESCO, οι φυσικές καταστροφές δεν είναι μόνο φαινόμενα της φύσης· είναι και αποτελέσματα επιλογών – του τρόπου που χτίζουμε, σχεδιάζουμε, διαχειριζόμαστε το περιβάλλον και τις ανισότητες.
Το 70% των απωλειών, όπως δείχνουν τα στοιχεία της τελευταίας δεκαετίας, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί με έγκαιρη εκτίμηση κινδύνου και σωστή οργάνωση.
Η πρόληψη είναι προτιμότερη από την αποκατάσταση. Η φροντίδα πρόληψης αποτελεί επένδυση για ένα οργανωμένο κράτος· είναι και η πιο δίκαιη μορφή ανάπτυξης.
Στην Ελλάδα, ο συλλογικός αυτός στόχος έχει ένα ιδιαίτερο βάρος. Μια χώρα εκτεθειμένη σε σεισμούς, πυρκαγιές και πλημμύρες, όπου οι πληγές των καταστροφών αφήνουν πίσω τους κοινωνικά και οικονομικά ίχνη που κρατούν χρόνια.
Σύμφωνα με δεδομένα της έρευνας της Βασιλικής Νεοφωτίστου, που παρουσιάζεται στο Documento, «οι συνεχείς αυξήσεις των ετήσιων θανάτων, τραυματισμών, πληγέντων πληθυσμών και ζημιών που παρατηρούνται κατά τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας, φέρουν ως πιθανές αιτιολογίες τα κλιματολογικά και μετεωρολογικά φαινόμενα».
Είναι ένα δεδομένο που επιβεβαιώνει ότι η πρόληψη, η ετοιμότητα και η ανθεκτικότητα δεν αποτελούν θεωρητικές έννοιες, αλλά κρίσιμες κοινωνικές υποδομές.
Σ’ αυτό το πεδίο, η Γενική Διεύθυνση Αποκατάστασης Επιπτώσεων Φυσικών Καταστροφών (ΓΔΑΕΦΚ) και οι εργαζόμενοι -μηχανικοί και διοικητικοί- αποτελούν πολύτιμο κρίκο ανάμεσα στην κρατική υπόσχεση και τη ζωή των πολιτών.
Είναι οι άνθρωποι που φτάνουν πρώτοι στα χωριά που πνίγηκαν, στα σπίτια που ράγισαν, στις επιχειρήσεις που επλήγησαν.
Καταγράφουν, εκτιμούν, σχεδιάζουν την επανεκκίνηση, συχνά υπό δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες.
Δεν είναι απλώς «δημόσιοι υπάλληλοι» ή «τεχνικά συνεργεία»· είναι το ανθρώπινο πρόσωπο της Πολιτικής Προστασίας, εκεί όπου η γραφειοκρατία συναντά το χώμα και την ανάγκη.
Η 13η Οκτωβρίου προσφέρει την ευκαιρία να αναδειχθεί μια ιδιαίτερη διάσταση της συμβολής των Εργαζομένων στην Αποκατάσταση Επιπτώσεων Φυσικών Καταστροφών, στη μεγάλη τους πλειοψηφία με καθεστώς ορισμένου χρόνου.
Δεν μπορείς να κάνεις σωστά αυτή τη δουλειά αν δεν διαθέτεις ευαισθησία και ενσυναίσθηση – αρετές που κοστίζουν, αλλά αποτελούν την ψυχή του έργου.
Αυτή η πραγματικότητα αντικατοπτρίζεται και στη λειτουργία του ΣΕΑΕΦΚ, του συλλόγου που συνδέει συστηματικά και ανελλιπώς τα αιτήματα και τις θεμιτές επιδιώξεις με την έννοια του δημόσιου συμφέροντος.
Η διαρκής επαναφορά αυτής της διάστασης μπορεί να μη διασφαλίζει ακόμη τη δικαίωση μιας επταετούς πορείας εργασιακής ανασφάλειας και αδικίας, όμως προσφέρει κάτι ουσιαστικότερο: την ηθική δικαίωση και την κοινωνική αναγνώριση ενός έργου που γίνεται με συνέπεια, αφοσίωση και προσωπικό κόστος.
Οι εργαζόμενοι ζητούν να σταματήσει η ανασφάλεια, να θεσμοθετηθεί σταθερό πλαίσιο, να αναγνωριστεί η εμπειρία τους ως στοιχείο συνέχειας του κράτους. Το αίτημά τους δεν είναι συντεχνιακό· είναι υπαρξιακό για μια Πολιτική Προστασία που θέλει να λειτουργεί με συνέχεια και αξιοπιστία.
Σε αυτή τη Διεθνή Ημέρα, που υπενθυμίζει ότι «η μείωση των καταστροφών ξεκινά πριν από τη στιγμή της κρίσης», η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να δείξει πως η πρόληψη δεν είναι μόνο σύστημα, αλλά και κουλτούρα. Ότι η ανθεκτικότητα δεν μετριέται μόνο με δείκτες, αλλά με ανθρώπους που γνωρίζουν, νοιάζονται και ενεργούν.
Κάθε μέρα που περνά χωρίς να ολοκληρώνεται το οργανόγραμμα, χωρίς να διασφαλίζεται η συνέχεια των συμβάσεων, χωρίς να οργανώνεται ο μηχανισμός Υγείας και Ασφάλειας στο πεδίο, δεν είναι απλώς μια μέρα χαμένη στη γραφειοκρατία.
Είναι μια μέρα που αποδυναμώνει την κοινή μας ικανότητα να απαντήσουμε πιο αποτελεσματικά στην επόμενη καταστροφή.
Η 13η Οκτωβρίου δεν είναι μέρα για δηλώσεις. Είναι μέρα για δέσμευση και σχέδιο, για επιβεβαίωση της αξίας του ανθρώπινου κεφαλαίου που στηρίζει την αποκατάσταση – όχι μόνο σε έκτακτες συνθήκες, αλλά καθημερινά.
Και σ’ αυτή τη δέσμευση, οι εργαζόμενοι στην αποκατάσταση των επιπτώσεων φυσικών καταστροφών δεν είναι απλοί παρατηρητές, είναι η πρώτη γραμμή.
