


Η Ελλάδα είναι η χώρα που γέννησε τη φιλοσοφία. Δεν πρόκειται απλώς για έναν ιστορικό τίτλο, αλλά για μια υπαρξιακή πραγματικότητα που διαποτίζει βαθιά το πολιτισμικό και πνευματικό της υπόστρωμα.
Η φιλοσοφία στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ ένας αφηρημένος στοχασμός αποκομμένος από την πράξη· υπήρξε και παραμένει μια στάση ζωής, ένας διαρκής αγώνας να νοηματοδοτηθεί η ύπαρξη, να ενωθεί το Λόγιον με το Είναι, ο στοχασμός με την πράξη, το ιδεώδες με το βίωμα.
Σε αυτήν τη μοναδική μήτρα πολιτισμού, ο Φιλοσοφικός Τεκτονισμός δεν μπορεί παρά να λάβει έναν εντελώς ιδιαίτερο χαρακτήρα: μεταστοιχειώνεται σε Ελληνικό Τεκτονισμό — όχι ως εθνική διαφοροποίηση, αλλά ως ουσιώδης μορφή πνευματικής φανέρωσης.
Διότι στην Ελλάδα, η ίδια η έννοια «φιλοσοφία» είναι ταυτόσημη με την «Ελλάδα».
Δεν υπάρχει ελληνισμός χωρίς φιλοσοφία, ούτε φιλοσοφία χωρίς ελληνική παιδεία.
Η Φιλοσοφία ως Τέκνο και Μητέρα του Τεκτονισμού
Η σχέση μεταξύ Τεκτονισμού και φιλοσοφίας είναι παλαιά και στενή. Ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος (ΑΑΣΤ) αναγνωρίζει σαφώς, ιδίως από τον 18ο βαθμό και άνω, ότι η προσέγγισή του είναι φιλοσοφική, όχι με την έννοια της ακαδημαϊκής σχολής, αλλά με την έννοια της αναζήτησης Αλήθειας, Αρετής και Δικαίου.
Όμως στην Ελλάδα, ο Τεκτονισμός αυτός αποκτά μια διαφορετική χροιά: η φιλοσοφία δεν είναι διακοσμητικό ένδυμα, αλλά ενδοτεκτονική ουσία.
Η εργασία του τέκτονα δεν περιορίζεται σε τελετουργική τελειότητα ή θεωρητική διδασκαλία· μεταβάλλεται σε διαρκή αυτογνωσία, σε πορεία ψυχικής κάθαρσης, σε πρακτικό φιλοσοφείν. Και τούτο διότι η ελληνική σκέψη, από τον Ηράκλειτο έως τον Αριστοτέλη, δεν αναζητά «απόψεις» αλλά τρόπους βίου.
Ο Φιλοσοφικός Τεκτονισμός ως Ελληνική Υπόσταση
Είναι λοιπόν αναπόφευκτο, σχεδόν φυσικό, ο φιλοσοφικός Τεκτονισμός στην Ελλάδα να μην είναι απλώς ένα επίπεδο του Τύπου, αλλά μια οντολογική διάσταση του Έλληνα. Εδώ ο Φιλοσοφικός Τεκτονισμός δεν μιμείται· ερμηνεύει.
Δεν εισάγει νοητικά σχήματα αλλά ξυπνά μνήμες παλαιών αληθειών που φέρει μέσα του κάθε ελεύθερος και φιλομαθής Έλληνας.
Μέσα από τα φιλοσοφικά εργαστήρια δεν διατυπώνονται μόνο νοήματα· διατυπώνεται η ίδια η ελληνική ψυχή: η ανάγκη για μέτρο και υπέρβαση, για λόγο και μυστήριο, για αποδοχή και διάλογο, για διαφορετική άποψη και τελική σύνθεση.
Η Ελληνική Φιλοσοφική Μορφή του Σκωτικού Τύπου
Ο ΑΑΣΤ στην Ελλάδα, υπό την αιγίδα του Ύπατου Συμβουλίου 33° -που εδράζεται συνεχώς και αδιαλείπτως στην Αθήνα από το έτος 1872- συνιστά μια ζωντανή φιλοσοφική παράδοση, που δεν εξαντλείται σε τυπικές διαβαθμίσεις ή επιφανειακές αναγνωρίσεις, αλλά συμμετέχει στον ιστορικό και πνευματικό πυρήνα της ελληνικής σκέψης.
Τα τέσσερα βασικά φιλοσοφικά εργαστήρια του Τύπου -η Στοά Τελειοποιήσεως, το Υπέρτατο Περιστύλιο, το Συμβούλιο των Ιπποτών Καδώς και η Σύνοδος του 32ου βαθμού– αποκτούν στην Ελλάδα χαρακτήρα πνευματικής συνέλευσης, όχι διοικητικού οργάνου. Κάθε συγκέντρωση είναι μια πράξη φιλοσοφικής τελέσεως· κάθε εργασία, ένας διάλογος με το Είναι και το Χάος.
Ενότητα μέσα από τις Αντιθέσεις
Στην ελληνική σκέψη, οι διαφορετικές απόψεις δεν είναι προς καταστολή, αλλά προς σύνθεση. Ο Ηράκλειτος μας διδάσκει ότι «πόλεμος πατήρ πάντων» — αλλά και ότι μέσα από την αντιθετική αρμονία γεννιέται το Όλον.
Ο Πλάτων αναζητά την ανάμνηση, και ο Αριστοτέλης το αεί κινούμενον.
Έτσι και ο Φιλοσοφικός Ελληνικός Τεκτονισμός δεν φοβάται τη διαφορετικότητα. Την εντάσσει στην πορεία προς το Τέλειο. Αναγνωρίζει ότι η τελειότητα δεν είναι μια στατική κατάσταση, αλλά μια αέναη κίνηση προς την πληρότητα, μια ασκητική συμφιλίωσης του ανθρώπου με τον εαυτό του και τον Κόσμο.
Συμπέρασμα: Πέρα από τη Θεωρητικολογία – Μια Ζωντανή Παράδοση
Ο Φιλοσοφικός Τεκτονισμός στην Ελλάδα είναι κάτι πολύ περισσότερο από φιλοσοφική θεωρητικολογία. Είναι μορφή βιώματος, στάση ζωής, επιβεβαίωση του ελληνικού τρόπου ύπαρξης μέσα στο πλαίσιο του Σκωτικού Τύπου.
Είναι ο καρπός της συνάντησης του ΑΑΣΤ με το ελληνικό πνεύμα — εκεί όπου η Μύηση δεν είναι διαδικασία αλλά μετουσίωση, και η Φιλοσοφία δεν είναι επιστήμη αλλά δρόμος προς το Φως.
Εκεί όπου, τελικά, ο Τεκτονισμός γίνεται αληθινά Ελληνικός: όχι εθνολογικά, αλλά οντολογικά· όχι διαχωριστικά, αλλά ενωτικά· όχι απομιμητικά, αλλά δημιουργικά.
Διότι στην Ελλάδα, η Φιλοσοφία -όπως και ο Τεκτονισμός- δεν γράφεται μόνο με λέξεις, αλλά με Ζωή.
Σημείωση Προβληματισμού και Αξιακής Θέσεως
Ως Έλληνας Τέκτων, φορέας μιας παράδοσης που ριζώνει βαθιά στην καρδιά της φιλοσοφίας και της πνευματικής αναζήτησης, θεωρώ ντροπή -και μάλιστα διπλή- να χρησιμοποιείται ο Τουρκικός Τεκτονισμός ως μέσο ή εργαλείο για την υπονόμευση του Ελληνικού Φιλοσοφικού Τεκτονισμού.