Η νέα προβοκάτσια Τσαβούσογλου, που δήλωσε τη Δευτέρα τη διάθεση της Τουρκίας να «συζητήσει» με την Αίγυπτο «οριοθέτηση» ΑΟΖ, στοχεύοντας -μάλλον- ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, έχει ένα «αδύνατο» σημείο που, κατά την πάγια τουρκική τακτική αγνοεί το διεθνές δίκαιο, την πραγματικότητα αλλά και τις διακρατικές συμφωνίες.
Συγκεκριμένα, Ελλάδα και Αίγυπτος έχουν δεσμευτεί εκατέρωθεν να μην ορίσουν ΑΟΖ με τρίτο μέρος εάν πρώτα δεν ενημερώσουν, διαβουλευτούν και προφανώς συμφωνήσουν μεταξύ τους.
Αναλυτικά, αν οποιοδήποτε από τα δύο συμβαλλόμενα Μέρη αρχίσει τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με σκοπό την οριοθέτηση ΑΟΖ με άλλο κράτος που μοιράζεται με τα δύο Μέρη τις θαλάσσιες ζώνες τους, το Μέρος αυτό προτού καταλήξει σε συμφωνία με το τρίτο κράτος θα πρέπει να διαβουλευθεί και να ενημερώσει το άλλο Μέρος της Συμφωνίας.
Οι προβοκατόρικες λοιπόν δηλώσεις Τσαβούσογλου δεν πρέπει να μας ανησυχούν, τουλάχιστον στον βαθμό που η φίλη και σύμμαχος Αίγυπτος τηρεί τα συμφωνηθέντα και μέχρι στιγμής δεν έχει αποδείξει το αντίθετο.
Αυτό όμως που πρέπει να μας κινητοποιήσει είναι η ολοκλήρωση της οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο μέχρι και την κυπριακή ΑΟΖ «κλείνοντας» την Ανατολική Μεσόγειο με πυξίδα τον Χάρτη της Σεβίλλης.
Η οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, δυτικά του 28ου μεσημβρινού, είναι «μερική» και αποσκοπούσε στην έμπρακτη ακύρωση της ανυπόστατης, άκυρης και παράνομης «οριοθέτησης» ΑΟΖ μεταξύ του ισλαμιστικού τουρκικού καθεστώτος και της ισλαμιστικής διοίκησης της Τρίπολης της Λιβύης υπό τον Φαγιέζ αλ Σαράτζ.
Εδώ πρέπει πάντα να υπενθυμίζεται ότι η λιβυκή Βουλή -και το σύνολο των Λίβυων συμμάχων μας- επανειλημμένα έχει (έχουν) δηλώσει ότι δεν υφίσταται «οριοθέτηση» ΑΟΖ με την Τουρκία.
Είναι εξάλλου σαφές ότι η Λιβύη συνορεύει με την Ελλάδα και όχι με την Τουρκία.
Δεν τσιμπάμε από τις τουρκικές προβοκάτσιες, δεν εφησυχάζουμε, με το διεθνές δίκαιο πορευόμαστε και με την ισχύ των όπλων μας το υπερασπιζόμαστε.