Ισλαμικό ΚράτοςΙσραήλ
Στέφανος Μυτιληναίος
Αρθρογράφος, Συγγραφέας

Με αφορμή την ένταση στην Ιερουσαλήμ: Φανταστείτε ο Παρθενώνας να ήταν τζαμί – Θα σας άρεσε;

Με αφορμή την ένταση στην Ιερουσαλήμ: Φανταστείτε ο Παρθενώνας να ήταν τζαμί – Θα σας άρεσε;
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS
Διαβάστε σχετικά για Ακρόπολη, Ιεροσόλυμα (Ιερουσαλήμ), Ισλαμιστές, Ισραήλ, Όρος του Ναού, Παλαιστίνη, Παλαιστίνιοι, Παρθενώνας, Τζαμί, Τζιχαντιστές,

Στην τουρκοκρατούμενη Αθήνα ο Παρθενώνας είχε μετατραπεί σε τζαμί. Μετά την ανατίναξη του Παρθενώνα-τζαμιού από βόμβα του Μοροζίνι (1687), οι Οθωμανοί έχτισαν ένα μικρότερο τζαμί στο εσωτερικό του.

Μετά την απελευθέρωση της Αθήνας (31η Μαρτίου 1833) οι Έλληνες το 1844 γκρεμίσαμε το τζαμί στο εσωτερικό του Παρθενώνα.

Φανταστείτε όμως η Ελλάδα να είχε απελευθερωθεί 100 χρόνια μετά και να μας έλεγαν ότι, η Ακρόπολη αποτελεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ιερό τόπο των μουσουλμάνων και ότι απαγορεύεται οποιαδήποτε άλλη χρήση του ιερότερου τόπου του ελληνικού πολιτισμού εκτός της μουσουλμανικής λατρείας.

Μάλιστα, όποτε οι Έλληνες διεκδικούσαν την αποκατάσταση και ανοικοδόμηση του Παρθενώνα, να κατηγορούνται ως εθνικιστές, «έποικοι» που θέλουν να διώξουν τους ντόπιους μουσουλμάνους από την Αθήνα κλπ.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Ιερουσαλήμ. Οι Άραβες έκτισαν τα τεμένη τους (692 και 705) επί του ιερότερου τόπου των Εβραίων, στο Όρος του Ναού, εκεί δηλαδή που ήταν χτισμένος αρχικά ο ναός του Σολομώντα και ύστερα ο ναός του Ηρώδη.

Στους Εβραίους, μέχρι και σήμερα, δεν επιτρέπεται να προσευχηθούν πάνω στο Όρος του Ναού, για αυτό μαζεύονται από κάτω, στο Τείχος των Δακρύων.

Δεν θα κρίνω ποιος έχει δίκιο ή άδικο στην μπερδεμένη ιστορία της Ιερουσαλήμ, απλώς προσπαθώ να μας βάλω στη θέση των Εβραίων.

Στο σημείο αυτό να σημειώσω ότι, η λεγόμενη Δυτική Όχθη, στην οποία οι Παλαιστίνιοι θέλουν να ιδρύσουν κράτος, δεν είναι άλλη από την Ιουδαία.

Εάν τη γράφαμε Ιουδαία, αντί για Δυτική Όχθη, προφανώς και όλοι θα καταλαβαίναμε ότι είναι παράλογο να ζητάμε από τους Εβραίους να παραχωρήσουν την ιστορική κοιτίδα τους για να ιδρυθεί σε αυτή παλαιστινιακό κράτος.

Να σημειωθεί ότι η Δυτική Όχθη και η Ανατολική Ιερουσαλήμ, όταν καταλήφθηκαν από το Ισραήλ το 1967, ήταν ΙΟΡΔΑΝΙΑ, δηλαδή ιορδανικά εδάφη και οι λεγόμενοι Παλαιστίνιοι ήταν (και είναι) Ιορδανοί.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 η Ιορδανία παραιτήθηκε από τις εδαφικές της αξιώσεις στην περιοχή ώστε να ιδρυθεί εκεί ένα παλαιστινιακό κράτος.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι η κλιμάκωση της έντασης στην Ιερουσαλήμ έγινε μετά το κάλεσμα Ερντογάν την Κυριακή -και η μετάδοσή του από τους μιναρέδες της Αγίας Σοφίας– για «απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ» και των τεμενών της από τους «τυράννους», δηλαδή τους Ισραηλινούς.

Μετά τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, ο Ερντογάν κήρυξε ότι ακολουθεί η Ιερουσαλήμ. Αυτά είναι ειπωμένα δημόσια. Είναι ο νεο-οθωμανισμός.

Από τη στιγμή που ο Ερντογάν κηρύττει τζιχάντ στο κράτος του Ισραήλ, εμείς οφείλουμε να σταθούμε στο πλευρό του Ισραήλ.

Είναι άλλο πράγμα το Ισραήλ να αντιμετωπίζει ταραχές στο εσωτερικό του και είναι εντελώς άλλο να δέχεται πυραυλική επίθεση από τη Γάζα -η οποία είναι ανεξάρτητο κράτος- μετά από κήρυξη τζιχάντ από τον Ερντογάν.

Το να στεκόμαστε στα ανθρώπινα δικαιώματα ΜΟΝΟ (και αποκλειστικά των Παλαιστινίων) όταν το Ισραήλ δέχεται επίθεση από τον νεο-οθωμανισμό και το εξτρεμιστικό ισλάμ είναι προβληματικό για μία χώρα όπως η Ελλάδα που θα επιθυμούσε στρατιωτική υποστήριξη από το Ισραήλ σε περίπτωση που δεχθεί τουρκική επίθεση.

Θα είμαι σαφής:

Στέκομαι αλληλέγγυος σε κάθε Άραβα σύμμαχό μας, όπως και στους συμμάχους μας Ισραηλινούς.

Οι Παλαιστίνιοι όμως ΔΕΝ είναι σύμμαχοί μας, η ηγεσία τους έχει προσκυνήσει τον Ερντογάν και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Η ελληνοαραβική φιλία δεν περνά μέσα από το παλαιστινιακό.

Δεν έχω κανένα δάκρυ για εκείνους που βάζουν τα παιδιά τους ανθρώπινες ασπίδες μπροστά στους εκτοξευτές ρουκετών.

Δεν έχω καμία συμπάθεια σε ισλαμοφασίστες.

Αναγνωρίζω ότι ο παλαιστινιακός λαός έχει σοβαρά προβλήματα, το μεγαλύτερό του πρόβλημα είναι ότι έχει να κάνει εκλογές 15 χρόνια και κυβερνιέται από τυραννικά καθεστώτα τόσο στη Δυτική Όχθη όσο και στη Γάζα.

Για τα δημοκρατικά δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού και ελεύθερες εκλογές δεν έχω δει πολλούς να αγωνιούν… κακώς.

Μόνο οι Ισραηλινοί παραβιάζουν -για τους ντόπιους ευαισθητούληδες- τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Έχετε δει τι κάνει η Χαμάς στη Γάζα στους Παλαιστίνιους αντιφρονούντες;

Αφού τους καταγγείλει για πράκτορες του Ισραήλ, τους δένει από τα πόδια πίσω από αυτοκίνητα ή μοτοσικλέτες και τους σέρνει στους δρόμους για παραδειγματισμό.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσα δισεκατομμύρια του παλαιστινιακού λαού έχει «φυγαδεύσει» η Φατάχ στο εξωτερικό;

Από τη μία έχουμε μία σύμμαχο δυτική χώρα, δηλαδή το Ισραήλ, κι από την άλλη λαμόγια, συμμορίες, πολέμαρχους, τζιχαντιστές μία σύναξη ημιπαραφρόνων και μαφιόζων που προσκυνά τον Ερντογάν.

Οι Παλαιστίνιοι με το κλάμα πράγματι πέτυχαν πολλά. Να μη βλέπουμε την αλήθεια τους.

Φανταστείτε λοιπόν ο Παρθενώνας να ήταν τζαμί και αποκλειστικά χώρος λατρείας των μουσουλμάνων; Θα σας άρεσε;

  • Απειλές και ευκαιρίες για την Ελλάδα έπειτα από την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία
    Πολιτικός Επιστήμονας - Διεθνολόγος
    Η 8η Δεκεμβρίου 2024 ανέτειλε με μια ιστορικής σημασίας εξέλιξη για τη Συρία και τη Μέση Ανατολή γενικότερα. Οι δυνάμεις των Σύρων ανταρτών σε συνεργασία με άτακτες ομάδες διωκόμενων του Άσαντ και Τζιχαντιστών, κατέλαβαν τη Δαμασκό ανατρέποντας το καθεστώς Άσαντ (που...
  • Η γεωπολιτική απληστία της ρωσικής Εκκλησίας
    Ανεξάρτητος Αρθρογράφος
    «Ch'hai di nuovo, buffon? Che dell'usato Più noioso voi siete.» G. Verdi, RIGOLETTO, ATTO PRIMO Διαβάζοντας στην ιστοσελίδα του Τμήματος Εξωτερικών κλπ. του Πατριαρχείου Μόσχας την συνέντευξη του μητροπολίτου Τσερκάσι και Κάνεφ Θεοδοσίου της επαρχίας της Εκκλησίας της Ρωσίας στην Ουκρανία (περισσότερο γνωστής ως...
  • Για την Εξουσία και την Εθνική Κυριαρχία
    Νομικός, Ύπατος Μεγάλος Ταξιάρχης του Υπάτου Συμβουλίου του 33° του ΑΑΣΤ για την Ελλάδα
    Η περίοδος των Χριστουγέννων προσφέρει πάντοτε αφορμές για περισυλλογή. Πέρα από τις συνήθεις εορταστικές παραδόσεις –τη γαλοπούλα, τα δώρα, τις μελωδίες– η ουσία των ημερών μάς καλεί να σκεφτούμε βαθύτερα. Θέματα όπως η εξουσία, η δολιότητα και η σωτηρία αναδύονται μέσα...