Στο προηγούμενο άρθρο ξεκινούσα ως εξής: «Η πολιτική διαδοχικών κυβερνήσεων στην Αθήνα, έφερε την Τουρκία να προαναγγέλλει επιδρομή έξω από την … Κρήτη με σκοπό τον ακρωτηριασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας». Και κατέληγα: «Στις επόμενες εβδομάδες θα φανεί αν όντως η Αθήνα έχει ξεπεράσει τις φοβίες της απέναντι στον Ερντογάν».
Στην πρόσφατη επίσκεψή του στις ΗΠΑ, ο Έλληνας πρωθυπουργός απέκλεισε κάθε ασάφεια που θα μας επαναφέρει στην πεπατημένη δεκαετιών.
Πριν και μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο Τραμπ, ο Κ. Μητσοτάκης έθεσε διπλωματικά αλλά ξεκάθαρα την αντίδραση της Αθήνας στο σχεδιαζόμενο ακρωτηριασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας:
«Τέθηκαν όλα τα ζητήματα που αφορούν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
»Έγινε ξεκάθαρο στην αμερικανική πλευρά ότι δεν θα δείξουμε καμιά ανοχή σε παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων».
Σε παρόμοιες δηλώσεις προέβη και ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας την επομένη.
Στις διάφορες συζητήσεις, δημόσια και μη, επέμενα για εβδομάδες ότι η στάση της Αθήνας θα καθορίσει το μέλλον της Αν. Μεσογείου, γι’ αυτό θα πρέπει εκ των προτέρων να ξεκαθαρίσει σε ΗΠΑ και ΕΕ ότι θα παρεμποδίσει οποιαδήποτε τουρκική ενέργεια.
Αυτό θα λειτουργούσε ενδεχομένως αποτρεπτικά, ενώ η υιοθέτηση της πεπατημένης κατευναστικής πολιτικής θα επιφέρει εθνικό ακρωτηριασμό.
Δεν έλειψαν οι ειρωνείες από τους γνωστούς της αριστεροδέξιας πλατφόρμας, αλλά πλέον κατανοούν ότι έχουν απογυμνωθεί από επιχειρήματα.
Είναι η επιμονή τους ότι «δεν αξίζει να αντιδράσουμε για ένα βράχο» που έφερε την Τουρκία έξω από την Κρήτη.
Σε Κύπρο και Ελλάδα, οι… γνωστοί του 2004 επανέρχονται και χλευάζουν, επειδή είναι «ένας αγωγός στα χαρτιά»!
Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε ότι το τεράστιο έργο του αγωγού East-Med θα υλοποιηθεί, εάν ικανοποιηθούν τεχνικά στοιχεία.
Σήμερα όμως, στην κρίσιμη αυτή ώρα, αποτελεί απάντηση στην επικείμενη τουρκική παρανομία.
Επιπλέον, ως διεθνής συμφωνία, θα επιτρέψει τη μακροπρόθεση εμβάθυνση της συνεργασίας των κρατών που εμπλέκονται και σε θέματα ασφάλειας.
Οι τουρκικές διεκδικήσεις δεν περιορίζονται στον ακρωτηριασμό κυριαρχικών δικαιωμάτων στη θάλασσα, αλλά κυριαρχίας σε κατοικημένα ελληνικά νησιά.
Αυτό θέτει η νεο-οθωμανική Τουρκία με αντιλήψεις και εργαλεία της ναζιστικής επεκτατικής πολιτικής περί «ζωτικού χώρου, που βρίσκει κατανόηση σε μια δική μας ελίτ «μοντέρνων» και «προοδευτικών», οι οποίοι επιμένουν στη συνεργασία με το ισλαμοφασιστικό καθεστώς του Ερντογάν.
Αν, μετά από τις πρόσφατες ξεκάθαρες θέσεις της, η Αθήνα περιοριστεί πάλι στην … παρακολούθηση του ακρωτηριασμού των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, αυτό θα συνιστά συντριπτική ήττα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε υποτελή της νεο-οθωμανικής Τουρκίας.
Η στάση της θα καθορίσει το μέλλον στην Αν. Μεσόγειο. Ευτύχημα που οι σκεπτόμενοι πολίτες απορρίπτουν κάθε μορφή υποτέλειας.