Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο μπορεί να υπάρξει. Αφού πρώτα καθοριστεί στα 12 μίλια η αιγιαλίτιδα ζώνη και στη συνέχεια η υφαλοκρηπίδα και η ελληνική ΑΟΖ σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τη Συμφωνία της Θάλασσας (1982).
Τότε και μόνον τότε μπορεί να υπάρξει συνεκμετάλλευση σε ό,τι περισσεύει!
Ειδάλλως συνεκμετάλλευση μέσα στα δικά μας χωρικά ύδατα σημαίνει εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Το Διεθνές Δίκαιο δεν μπορεί να είναι αλά καρτ και δεν μπορούμε να υποχωρούμε σε κάθε εκβιασμό του εκάστοτε σουλτάνου.
Όσοι μιλούν για συνεκμετάλλευση ας μας πούνε και ποια ελληνικά νησιά θα προτίθενται να δώσουν στον επόμενο εκβιασμό της Τουρκίας.
Και τέλος μια παρατήρηση σε όλους αυτούς τους φωστήρες που επιζητούν συνεκμετάλλευση.
Βρείτε δικά σας επιχειρήματα, γιατί τα όσα μας λέτε μέχρι τώρα τα έχουμε διαβάσει εδώ και πολλά χρόνια στις ιστοσελίδες του Τουρκικού ΥΠΕΞ.
Και το τουρκικό ΥΠΕΞ είναι το εθνικιστικό, λεβέντες. Μην μας παπαγαλίζετε λοιπόν τα επιχειρήματα του τουρκικού εθνικισμού.