Στην πλατεία Αβησσυνίας παραπέμπει το «παζάρι» που διεξάγεται εδώ και κάποιους μήνες γύρω από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Οι «μνηστήρες», οι «λαγοί» τους (και οι σπόνσορες/κηδεμόνες τους(;)) πολιορκούν το Μέγαρο/«Ιθάκη».
Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτήν τη διεκδίκηση έχουν τα στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ. αρνούμενα να αποδεχθούν την περιθωριοποίηση στην οποία καταδίκασαν το, πάλαι ποτέ κραταιό, ΠΑ.ΣΟ.Κ. οι πολίτες.
Έτσι, -ενώ το κόμμα αδυνατεί να λύσει τα υπαρξιακά του προβλήματα- επιμένουν στην προβολή υποψηφίων, «ράβοντας κοστούμι» στα μέτρα τους.
Τον «χορό» είχε ανοίξει δύο χρόνια πριν (Σεπτέμβριος 2017) ο κύριος Ραγκούσης –στέλεχος ακόμα τότε του «παλιού» ΠΑ.ΣΟ.Κ. πριν μεταλαμπαδεύσει την «προοδευτική» ορμή του στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.- δηλώνοντας σε συνέντευξη του(ΝΕΑ) ότι θα ψήφιζε Πρόεδρο «μόνο Παπανδρέου ή Σημίτη»!!!
Έκτοτε την σκυτάλη πήραν πολλοί δημοσίως και ακόμα περισσότεροι υπογείως.
Σε συνέντευξή του (24/8) –στην ίδια εφημερίδα- ο κύριος Καμίνης δήλωνε ότι:
«Ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας από τη δική μας παράταξη θα έφερνε ισορροπία στους πολιτικούς συσχετισμούς».
Η ίδια εφημερίδα, συντηρώντας με επιμονή το θέμα, έγραφε(21/9) για πρόσωπα που «έχουν μπει ξανά στο κάδρο της προεδρικής εκλογής την τελευταία δεκαετία» και που επανέρχονται ως υποψήφιοι διάδοχοι του νυν Προέδρου την απομάκρυνση του οποίου φαίνεται να επιθυμεί -ή να εντέλλεται(για λογαριασμό τίνος;)- η ίδια αφού συστηματικά ορισμένοι αρθρογράφοι και σχολιαστές της για χρόνια επιχειρούν την «αποδόμηση του χαρακτήρα» του.
Το serial συνεχίστηκε κατά την πρόσφατη συνάντηση Πρωθυπουργού-Γεννηματά η οποία, αν και εκτός ατζέντας, ανακίνησε το θέμα.
Στο «ίδιο έργο», αναδυόμενοι επί σκηνής, ορισμένοι εξ αναθέσεως υπέρ-καινοφανείς πολιτικοί αστέρες, επιχειρούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις.
Κάνοντας αναφορές άλλος για «λύσεις πακέτο» και άλλος για Π.τ.Δ. «πέρα από πολιτικά στεγανά» προλειαίνουν το έδαφος, λειτουργώντας ως «πρόδρομοι», ενώ είναι άγνωστο αν «φυτρώνουν εκεί που δεν τους σπέρνουν» ή αν κάποιοι κινούν τα νήματα πίσω από κουίντα.
Στην τελευταία περίπτωση το «έργο» πρέπει να κατέβει άμεσα αφού δεν ευτελίζεται μόνο ο θεσμός αλλά, σε τελική ανάλυση, τον λογαριασμό αργά ή γρήγορα θα τον πληρώσει όχι μόνον ο «σκηνοθέτης» αλλά και η Νέα Δημοκρατία.
Ακόμα, αν είναι απαράδεκτο να μετατρέπεται η επιλογή του Π.τ.Δ. σε Ανατολίτικο παζάρι μεταξύ των κομμάτων, είναι επικίνδυνο να επιτρέπεται σε μη πολιτικούς, ωστόσο ιδιαίτερα ισχυρούς, παράγοντες έστω και να διανοούνται ότι μπορούν να επηρεάσουν ή ακόμα χειρότερα να υποδείξουν τον «εκλεκτό» της κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους ότι η επιλογή Π.τ.Δ. αφορά κυρίως την «ψυχή» της παράταξης, τους πολίτες που αποτέλεσαν με συνέπεια τα «θεμέλια» της όταν άλλοι την «λιθοβολούσαν».
Αυτούς που αναγνωρίζοντας την προσφορά της παράταξης –δηλαδή της Ε.Ρ.Ε. και της Ν.Δ.- στην χώρα και το Έθνος σέβονται και τιμούν την ιστορία της.
Ο Πρωθυπουργός, με την αναφορά του στον Εθνάρχη Καραμανλή στην συνέντευξη στον Χατζηνικολάου, έδειξε ότι αναγνωρίζει και τιμά αυτή την προσφορά. Είναι καιρός να ξεκαθαρίσει το τοπίο τερματίζοντας το «Προεδρικό γιουσουρούμ».