ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Μετά τη Συρία ακολουθούν Κύπρος και Αιγαίο. Αυτό προανήγγειλε, σε «πανηγυρικό» άρθρο του για την τουρκική εισβολή στο συριακό Κουρδιστάν, ο αρχισυντάκτης της ερντογανικής εφημερίδας «Yeni Safak» Ιμπραήμ Καραγκιούλ.
«Τα σχέδια εκείνων που ήθελαν να μας πολιορκήσουν από τη Μεσόγειο, το Αιγαίο και τον βορρά της Συρίας, το αμερικανικό σχέδιο “διάδρομος τρομοκρατίας”, το δεύτερο Ισραήλ σχέδιο, οι προσπάθειές τους να “πολιορκήσουν την Τουρκία από τον νότο” όλα κατέρρευσαν.
»Αυτή η κατάρρευση συνέβη σήμερα ανατολικά του ποταμού Ευφράτη στη Συρία.
»Αύριο θα επεκταθεί στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο», έγραψε πολύ σοβαρά.
Ο Ιμπραήμ Καραγκιούλ δεν είναι ένας ακόμα λαϊκιστής δημοσιογράφος που υμνεί το ισλαμικό καθεστώς της Άγκυρας.
Είναι «η φωνή του Ερντογάν», το φερέφωνό του.
Εκφράζει απολύτως τον Τούρκο πρόεδρο και την αυλή του.
Ό,τι έγραψε στο παρελθόν αργά ή γρήγορα επιβεβαιώθηκε.
Ο ίδιος είχε προαναγγείλει, μεταξύ άλλων, την εισβολή στο συριακό Κουρδιστάν -όπως εξελίσσεται σήμερα- εδώ και τρία χρόνια.
Στις αρχές Νοεμβρίου 2016 ο Ιμπραήμ Καραγκιούλ έγραφε:
«Πρέπει να γνωρίζουμε σε τι είδους αγώνα έχουμε μπει, τι είδους αντίσταση προβάλλουμε, ότι αυτή η αναμέτρηση δεν είναι ένας μοναχικός πόλεμος της Τουρκίας, είναι ένας γεωγραφικός πόλεμος.
»Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι τα βήματα που κάνουμε σήμερα θα αλλάξουν τους αιώνες (που έρχονται). (…)
»Η Τουρκία έκανε ένα εθνικό άνοιγμα για πρώτη φορά με την επιχείριση “Ασπίδα του Ευφράτη” (σ.σ. 24 Αυγούστου 2016, πρώτη τουρκική εισβολή στη βορειοδυτική Συρία). (…)
»Εάν δεν πραγματοποιούσαμε την επιχείριση “Ασπίδα του Ευφράτη”, την οποία έπρεπε να είχαμε κάνει έναν χρόνο πριν (σ.σ. 2015), δεν θα μπορούσαμε ποτέ να ξεφύγουμε από αυτό.
»Το σχέδιο να πολιορκήσουν τη χώρα μας από τις μεσογειακές ακτές μέχρι τα ιρακινά σύνορα θα είχε ολοκληρωθεί. (…)
»Τους χαλάσαμε το παιχνίδι για τώρα… (…). Ο διάδρομος της τρομοκρατίας σταμάτησε και η πολιορκία έσπασε.
»Αλλά εάν το σχέδιό τους είναι να επεκτείνουν αυτή τη ζώνη μέχρι τα ιρανικά σύνορα, είναι προφανές ότι δεν μας αρκεί η “Ασπίδα του Ευφράτη”.
»Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να πραγματοποιήσουμε ακόμα δύο επιχειρήσεις (σ.σ. εισβολές) στη συριακή επικράτεια και τουλάχιστον μία στο έδαφος του Ιράκ. (…)
»Για παράδειγμα, μια παρόμοια επιχείριση (σ.σ. εισβολή) πρέπει να πραγματοποιηθεί από την Αφρίν (σ.σ. πραγματοποιήθηκε με την επιχείριση «Κλάδος Ελαίας» από τις 20 Ιανουαρίου έως τις 24 Μαρτίου 2018), από την Τελ Αμπιάντ (σ.σ. συμβαίνει τώρα με την επιχείριση «Πηγή Ειρήνης»).
»Να πάμε βαθιά μέχρι την Ταλ Αφάρ (σ.σ. στο Ιράκ), βαθιά μέχρι τη Μοσούλη ενάντια σε εκείνους που προσπαθούν να μας κρατήσουν μακριά από το ζήτημα της Μοσούλης», έγραφε, αποκαλύπτοντας ευθαρσώς τα σχέδια της Τουρκίας και συνέχιζε:
«Οι δύο πόλεις, η Μοσούλη και το Χαλέπι, θα παίξουν σημαντικούς ρόλους στη μοίρα της περιοχής. (…)
»Τα αποτελέσματα εάν η οποιαδήποτε ξένη δύναμη πάρει τον έλεγχο αυτών των πόλεων θα είναι θανάσιμα… (…) …χρειάζεται να εισέλθουμε στο συριακό και ιρακινό έδαφος σε βάθος με έναν ξαφνικό και αιφνιδιαστικό τρόπο από πολλές περιοχές και να καταστρέψουμε αυτό το παγκόσμιο παιχνίδι», τόνιζε.
Τώρα, με την τρίτη τουρκική εισβολή στη Συρία να βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Ιμπραήμ Καραγκιούλ επέλεξε για πρώτη φορά να βάλει τόσο ανοιχτά και ξεκάθαρα στο κάδρο Ελλάδα και Κύπρο.
Και αυτή την προειδοποίηση οφείλουμε να την πάρουμε πολύ σοβαρά.
Καμία πολιτική κατευνασμού (Appeasement Policy) απέναντι στην Άγκυρα δεν πρόκειται να έχει ειρηνικό αποτέλεσμα.
Το μόνο που καταφέρνει είναι να ανοίγει ακόμα περισσότερο την επεκτατική όρεξη του «σουλτάνου».
Η ιστορία διδάσκει: Η πολιτική κατευνασμού της Καρχηδόνας προς τη Ρώμη οδήγησε στον Τρίτο Καρχηδονιακό Πόλεμο (149-146 π.Χ.) και στην ολοκληρωτική καταστροφή της πρώτης.
Η πολιτική κατευνασμού του Βρετανού πρωθυπουργού Νέβιλ Τσάμπερλεν προς τον Αδόλφο Χίτλερ (1937-1940), που συνοψίστηκε στη φράση «ειρήνη στην εποχή μας» (“peace for our time”), με την οποία ανακοίνωσε τη Συμφωνία του Μονάχου, οδήγησε στο ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Τα ιστορικά προηγούμενα είναι εξαιρετικά ανησυχητικά, ιδίως εάν λάβουμε υπόψη μας και τον διακηρυγμένο θαυμασμό του Τούρκου προέδρου (01/01/16) στο πρόσωπο του ηγέτη των ναζί.
Με συνέπεια υλοποιεί τον «Όρκο του Έθνους»
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με συνέπεια υλοποιεί τον «Όρκο του Έθνους» (Mîsâk-ı Millî), δηλαδή τη διακήρυξη που ψήφισε το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο στις 28 Ιανουαρίου 1920, που έθετε τα ελάχιστα αποδεκτά σύνορα μιας μελλοντικής τουρκικής δημοκρατίας.
Σύμφωνα με αυτόν, τουρκικά εδάφη πρέπει να είναι ολόκληρη η Θράκη, δηλαδή, εκτός από την ανατολική, η δυτική που σήμερα ανήκει στην Ελλάδα και η βόρεια που ανήκει στη Βουλγαρία, τα Δωδεκάνησα, η Κύπρος, η περιοχή της Αντιόχειας (σημερινό Χατάι της Τουρκίας), τα βόρεια εδάφη των σημερινών συριακών επαρχιών Χαλεπιού, Ράκκα και Χασάκα, δηλαδή το συριακό Κουρδιστάν, ολόκληρο το βόρειο Ιράκ, δηλαδή το ιρακινό Κουρδιστάν, η Μοσούλη και το Κιρκούκ, μέρος από την ιρανική επαρχία του Δυτικού Αζερμπαϊτζάν, ο σημερινός αζέρικος θύλακα του Νακχιβάν στα νότια της Αρμενίας και η Αζαρία (Κολχίδα) της σημερινής Γεωργίας.
Το 2016 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άρχισε να αμφισβητεί με δημόσιες δηλώσεις τη Συνθήκη της Λωζάνης («επικαιροποίηση») του 1923 αναφερόμενος και στον «Όρκο του Έθνους».
Τον Μάρτιο του 2017 το «Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών “Νέα Τουρκία”», εξέδωσε έναν ογκώδη τόμο 1450 σελίδων αφιερωμένο στον «Misak-ı Millî».
Ο Τούρκος πρόεδρος προλόγισε την έκδοση με ένα κείμενο που χαρακτηρίστηκε ως το «μανιφέστο» του.
Σε αυτό απροκάλυπτα έγραψε: «Η Βουλή των Οθωμανών κήρυξε το Misak-ı Millî, δηλαδή τη διεκδίκηση των ελάχιστων εδαφών που θα μπορούσαμε να αποδεχθούμε.
»Η Εθνοσυνέλευση που συγκλήθηκε μετά την ίδρυση της Δημοκρατίας αποδέχθηκε πλήρως το εθνικό σύμφωνο που πρόσθετε στα σύνορα μας τη Μοσούλη, το Κιρκούκ, το Χαλέπι, τη Δυτική Θράκη, το Μπατούμ, την Κύπρο και μερικά Νησιά. (…)
»Αρνούμαστε να φυλακίσουμε το έθνος μας με το ένδοξο παρελθόν, στην στείρα ιστορική περίοδο που δεν συμπληρώνει ούτε εκατό χρόνια.
»Μπορείτε να αντιληφθείτε το ενδιαφέρον και την ανάμειξη μας στα τεκταινόμενα στη Συρία, την Αίγυπτο, το Ιράκ, τη Λιβύη, τα Βαλκάνια και τον Καύκασο, ατενίζοντας το ιστορικό παρελθόν μας.
»Η Ιστορία θα δώσει την καλύτερη απάντηση σε αυτούς που λένε “τι δουλειά έχει η Τουρκία σε αυτά τα μέρη;”.
»Είναι ολοφάνερο: Δεν έληξε ακόμα ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος.
»Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα και τις προσπάθειες μας. (…) Πρωταρχικός όρος του αγώνα μας είναι να μην ξεχαστεί το Misak-ı Millî”».
