Προφανώς μικρή αξία έχουν οι διαβεβαιώσεις του Πρωθυπουργού για τον χρόνο των εκλογών.
Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν στο τέλος της τετραετίας.
Το ερώτημα είναι αν θα διεξαχθούν το προσεχές Φθινόπωρο ή τον Μάιο του 2019 σε συνδυασμό με τις εκλογές για την αυτοδιοίκηση.
Η τελική απόφαση συναρτάται ασφαλώς με τις εξελίξεις στο Σκοπιανό όμως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές ύστερα από άλλες οι οποίες θα επιβεβαιώνουν την πρωτοπορία της Ν.Δ.
Οι οιωνοί που σηματοδοτούν την διεξαγωγή των εκλογών τον Μάιο πληθαίνουν.
Η μεταφορά του χρόνου των Αυτοδιοικητικών εκλογών αποτελεί απλή επιβεβαίωση της λογικής ανάλυσης η οποία θέλει την λήξη της θητείας της παρούσας Βουλής πριν από την ολοκλήρωση της συμφωνίας με τα Σκόπια.
Υποθέτοντας ότι η FYROM θα εγκρίνει τη συμφωνία των Πρεσπών στο δημοψήφισμα αναμένεται οι διαδικασίες από την πλευρά της να ολοκληρωθούν στις αρχές του 2019.
Τότε θα σημάνει η ώρα της Ελλάδας να κυρώσει τη συμφωνία.
Η δεδομένη άρνηση των ΑΝ.ΕΛ. να την ψηφίσουν δεν οδηγεί αναγκαστικά σε αδιέξοδο αφού τόσο το Ποτάμι καθώς και κάποιοι άλλοι, «σκόρπιοι» βουλευτές, ενδέχεται να την ψηφίσουν.
Είναι αμφίβολο όμως αν μια τέτοια εξέλιξη εξυπηρετεί τα σχέδια του Πρωθυπουργού.
Σε αυτή την περίπτωση η απαίτηση για έγκριση με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών θα αποτελέσει το πρόσχημα για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές υπό προϋποθέσεις που εξυπηρετούν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Όσον αφορά το χρόνο τα πράγματα είναι ξεκάθαρα αφού, για λόγους που δεν είναι δυνατόν να αναλυθούν στο παρόν, ο σχεδιασμός είναι να συμπέσουν με τον δεύτερο γύρο των εκλογών για την αυτοδιοίκηση.
Όμως ο ουσιαστικότερος λόγος για την μεθόδευση αυτή είναι καθαρά πολιτικός.
Παγιδεύει τα υπόλοιπα κόμματα -κυρίως την Ν.Δ.- σε μια θέση που πλέον δεν θα είναι για εσωτερική χρήση αλλά erga omnes και καθορίζει την προεκλογική ατζέντα με το θέμα της συμφωνίας να εκτοπίζει όλα τα άλλα.
Εκλογικά πέραν του γεγονότος ότι η κοινή γνώμη δεν θα ασχοληθεί με τα λοιπά πεπραγμένα της κυβέρνησης, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα εκφράζει όλους εκείνους που θεωρούν την συμφωνία καλή ενώ οι μνηστήρες για τους αρνητές της θα είναι πολλοί.
Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα, για όσους βιάστηκαν να δηλώσουν ότι δεν πρόκειται να κυρώσουν την συμφωνία μετεκλογικά, είναι ότι καθιστά αδύνατη την κυβίστηση.
Οι συνέπειες βεβαίως αυτής της εκδοχής για τους ίδιους και το κόμμα τους, αλλά κυρίως για την χώρα, είναι ανυπολόγιστες. Όμως αυτές είναι απλώς οιωνοσκοπήσεις. Ή μήπως όχι;