Μια σύντομη επισκόπηση τρέχουσας ειδησιογραφίας, του γερμανικού Τύπου και των δηλώσεων των οικονομικών και πολιτικών επιτελών Ελλάδας και Ευρώπης, θα γεννήσει περισσότερα ερωτηματικά πάρα απαντήσεις σε σχέση με το μέλλον που επιφυλάσσεται στην ελληνική οικονομία.
Ο πρωθυπουργός, σε ομιλία του στο συνέδριο «Τολμήστε τη Δημοκρατία», εκτός από την αβάσιμη επισήμανση ότι ο αριθμός των παράνομων μεταναστών είναι ίδιος με τον αριθμό των ανέργων, συμπλήρωνε ότι, η οικονομική σταθεροποίηση, θα έρθει το 2014 και θα απομακρύνει και τις ψήφους από τον εξτρεμισμό.
Στο ίδιο κλίμα ευφορίας και ο υπουργός οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, δήλωνε για τις πρόσφατες συναντήσεις του στην Φρανκφούρτη: «Ήταν μια επίσκεψη που σκοπό είχε να μεταφέρει στη Λέσχη Επιχειρηματικότητας και στους άλλους συνομιλητές μου τα νέα στοιχεία για την ελληνική οικονομία, τόσο τα δημοσιονομικά όσο και του εξωτερικού ισοζυγίου και της πραγματικής οικονομίας», και συνέχιζε ότι «η ύφεση του 2013 θα είναι μικρότερη του στόχου για 4%, ενώ το πρωτογενές πλεόνασμα πολύ υψηλότερο του στόχου των 812 εκατομμυρίων ευρώ … Ήρθα για να σπάσω τα στερεότυπα, που έχετε για την Ελλάδα».
Ένα πρώτο συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι, αυτό που στην εγχώρια «αγορά» αποκαλείται πρωτογενές πλεόνασμα και επιτυχημένη οικονομική πολιτική, στο πολιτικό ευρωπαϊκό ακροατήριο του συνεδρίου μεταφέρεται ως σταθεροποίηση, ενώ στην πραγματικότητα είναι η ανάσχεση της ύφεσης..
Η πολυγλωσσία και η εφευρετικότητα της κυβέρνησης όμως σε νέους όρους -ιδιαίτερα οικονομικούς ή στην επιβολή μέτρων-, είναι κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Στον αντίποδα, πληροφορίες που διαρρέονται από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, μιλούν για το ενδεχόμενο ενός νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους ή για το ενδεχόμενο ενός, μικρής κλίμακας χρηματοδοτικού προγράμματος, της τάξεως των 10-20 δισ. ευρώ.
Για το μέγεθος της βοήθειας να σημειώσουμε ότι αυτό περίπου είναι και το κενό το οποίο έχει εκτιμήσει η Τρόϊκα ότι θα υπάρξει μέχρι το τέλος της χρονιάς
Είναι γνωστό, ότι τα νέα χρηματοδοτικά προγράμματα συνοδεύονται αντίστοιχα και από δέσμη μέτρων προκειμένου να καταστήσουν το «πρόγραμμα» βιώσιμο.
Επίσης, ο Γερμανός οικονομολόγος Γενς Μπάστιαν (πρώην μέλος της Task Force για το ελληνικό χρέος) σημειώνει: «το μερίδιο του χρέους στο ΑΕΠ αυξάνεται», και συνεχίζει, «η Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα -εκεί έγκειται η ανησυχία μου- να αποπληρώσει τα χρέη αυτά με τις δικές της δυνάμεις». Η θέση του γερμανού οικονομολόγου ολοκληρώνεται με την πρόταση για μια πανευρωπαϊκή συνδιάσκεψη για το χρέος, «στη βάση ότι στα μέσα της χρονιάς, το ελληνικό χρέος θα αγγίξει τα επίπεδα του 2012. Εκεί δηλαδή που έγινε αναγκαστική η λύση του «κουρέματος».
Μας είναι επίσης γνωστό, ότι στο προηγούμενο κούρεμα, κουρεύτηκαν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Μεταξύ αυτών, τα ομόλογα που είχαν δοθεί ως αποζημίωση στους απολυμένους της Ολυμπιακής Αεροπορίας, ομόλογα που είχαν στην κατοχή τους τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία, σε πολλές περιπτώσεις πανεπιστημιακά ιδρύματα και κυρίως ιδιώτες μικροεπενδυτές.
Το ποια θα είναι η κατάληξη της νέας διαπραγμάτευσης δεν μπορεί να το γνωρίζει ακόμα κανείς. Το γεγονός πάντως ότι παρά τις προσπάθειες δημιουργίας κλίματος ευφορίας για την οικονομική επιτυχία της κυβέρνησης και του προγράμματος, η συζήτηση που έχει ξεκινήσει εκ των πραγμάτων σημαίνει ότι στην ουσία έχουμε να διαχειριστούμε μια ακόμη αποτυχία.
Κι αυτό επίσης δεν είναι άγνωστο. Τα ποσοστά της ανεργίας, η μετανάστευση και κυρίως οι κοινωνικές ανισότητες που συνεχώς μεγαλώνουν είναι η σημαντικότερη -και μη αμφισβητήσιμη- απόδειξη.
Εξάλλου, παρά τις κυβερνητικές δηλώσεις, το γεγονός ότι η συζήτηση για την επικείμενη δόση από το δανειακό πρόγραμμα και η δίμηνη καθυστέρηση της και ταυτόχρονη μετάθεσή της για τον Απρίλιο, το μόνο που αποδεικνύει είναι ότι «τα νούμερα δεν βγαίνουν».
Εκτός βέβαια αν επιχειρείται μία προσπάθεια δημιουργίας κλίματος ανασφάλειας προκειμένου, όπως ο Σαμαράς τις προηγούμενες εκλογές, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ να δεσμευτεί εγγράφως για την υλοποίηση-συνέχιση του προγράμματος.