Ισλαμικό ΚράτοςΙσραήλ
Στέφανος Μυτιληναίος
Αρθρογράφος, Συγγραφέας

Για «μακεδονοσύνη» μίλησε ο Πρόεδρος των Σκοπίων – Δεν είναι ζήτημα «γεωγραφίας» αλλά «ταυτότητας»

Για «μακεδονοσύνη» μίλησε ο Πρόεδρος των Σκοπίων – Δεν είναι ζήτημα «γεωγραφίας» αλλά «ταυτότητας»
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS
Διαβάστε σχετικά για Βαλκάνια, Γκιόργκι Ιβάνοφ, Μακεδονία, Σκόπια, Στέφανος Μυτιληναίος,

Αμετανόητος ψευδομακεδόνας παραμένει ο εθνικιστής βουλγαρόφωνος πρόεδρος της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ.

Στην ομιλία του που εκφώνησε την Τετάρτη 2 Αυγούστου στα Σκόπια με αφορμή την εθνική επέτειο του κρατιδίου, την Εξέγερση του Ίλιντεν το 1903, δηλαδή τον ξεσηκωμό των βουλγαρόφωνων της Παιονίας ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, που για τους Σκοπιανούς εορτάζεται ως μία κάποια δήθεν “μακεδονική επανάσταση”, παρά το γεγονός ότι το Ίλιντεν εορτάζεται και από τη Βουλγαρία, δεν παρέλειψε με ακραίο λόγο να επαναλάβει όλες τις παλαβομάρες του σλαβομακεδονικού εθνικισμού.

Αφού απηύθυνε έκκληση για συνοχή στη χώρα όσον αφορά τα εθνικά και κρατικά της συμφέροντα, ιδιαίτερα στην επιθυμία της να ενταχθεί στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, ισχυρίστηκε ότι το πολυεθνικό κρατίδιό του “εκβιάζεται” για να αποβάλει τον ψευδομακεδονισμό του.

«Δεχόμαστε εκβιασμούς και το τίμημα είναι μεγάλο… Καμία χώρα-μέλος δεν βρέθηκε αντιμέτωπη με ζητήματα όπως αυτά που αγγίζουν εμάς.

»Για καμία άλλη χώρα-μέλος δεν αμφισβητήθηκε το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό», είπε, “παραβλέποντας” ότι καμία χώρα του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ δεν σφετερίστηκε την εθνική ταυτότητα, ιστορία, πολιτισμό και παράδοση μιας άλλης χώρας για να… αυτοπροσδιοριστεί.

Ακόμα και οι Βέλγοι γνωρίζουν ότι είναι ένας γεωγραφικός προσδιορισμός, αφού το Βέλγιο πρόκειται για μια ομοσπονδία αποτελούμενη από Ολλανδούς (Φλαμανδούς), Γάλλους (Βαλλώνους) και λίγους Γερμανούς.

Κανείς τρελός δεν ισχυρίζεται την ύπαρξη βελγικού έθνους, παρότι η χώρα ονομάστηκε Βέλγιο από μια αρχαία κελτική φυλή, τους Βέλγους, της οποίας ίσως απόγονοι είναι οι γαλλόφωνοι Βαλλώνοι.

Τονίζουμε λοιπόν ότι καμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν καπηλεύτηκε την ιστορία και την ταυτότητα μιας άλλης, ούτε συνέγραψε νεομυθολογίες για να αποκτήσει ιστορία, ούτε ανέτρεξε σε ψευδογενετιστές για να αποδείξει ότι οι γείτονές της, εν προκειμένω οι Έλληνες, είναι “αφρικανοί”.

Επίσης, καμία άλλη χώρα -εξαιρουμένης της Τουρκίας που είναι μέλος του ΝΑΤΟ κατά λάθος- δεν καλλιεργεί αλυτρωτισμούς για τους γείτονές της.

Μόνο αυτό το κρατίδιο φάρσα έκανε και συνεχίζει να κάνει όλα αυτά.

Ένα κρατικό μόρφωμα στο μέσο του πουθενά, με βαθιά δυστυχισμένους πολίτες εξαιτίας του αδιέξοδου παρανοϊκού εθνικισμού μιας κλίκας, μιας πολιτικής συμμορίας, που παρασιτεί εις βάρος του λαού που υποτίθεται ότι κυβερνά.

Μιας κλίκας που επιμένει σε μια ψεύτικη εθνική ταυτότητα ώστε να κρατά έναν λαό μαντρωμένο σε εθνικιστικά παραμύθια για να τον απομυζεί.

Τι θα απογίνει αυτή η κλίκα, η σκοπιανή ελίτ δηλαδή, εάν η ψεύτικη ταυτότητά της χαθεί; Θα χαθεί και η ίδια. Απλά πράγματα.

Ο ψευδομακεδονισμός είναι πρωτίστως ζωτικής σημασίας για την κλίκα, όχι για τον λαό των Σκοπίων, ο οποίος ακόμα “ψάχνεται” να βρει τι είναι και καταλήγει συνήθως να αποκτά βουλγάρικα διαβατήρια.

Μια κλίκα που κρατά έναν λαό όμηρο και τον ταΐζει εθνικιστικό κουτόχορτο ώστε να καλοπερνά εις βάρος του δεν είναι έργο άγνωστο στην ιστορία.

Για παράδειγμα, οι ναζί ισχυρίστηκαν ότι ήταν… υπερβόρειοι εξωγήινοι υπεράνθρωποι κι αυτό δεν χάλασε καθόλου τους Γερμανούς, άλλο που μετά έκαναν ότι… δεν το άκουσαν.

Οι Σκοπιανοί θα μπορούσαν να εφεύρουν μια νέα ταυτότητα για να στήσουν το κράτος-μαγαζάκι τους. Αυτό δεν θα ενοχλούσε κανέναν. Δεν το έκαναν όμως.

Ούτε έπλασαν κάποια επική παράδοση περί “εκλεκτού λαού” για να τονώσουν μια ήδη υπαρκτή και μη αμφισβητούμενη εθνική ταυτότητα, όπως έκαναν οι Εβραίοι στην αρχαιότητα.

Οι Σκοπιανοί θρασύτατα έκλεψαν την ταυτότητα ενός άλλου έθνους και μάλιστα μιας εκλεκτής φυλής αυτού του έθνους.

Όχι έθνους εξαφανισμένου πριν κάποιους αιώνες (όπως οι αρχαίοι Βέλγοι) που δεν θα μπορούσε να υπερασπιστεί τα δίκια του και το όνομά του, αλλά έθνους υπαρκτού, έθνους ισχυρού και γειτονικού. Αυτό είναι καινοφανές στην ιστορία.

Εάν ο Ιβάνοφ και οι εξτρεμιστές παραμυθάδες και παραμυθιασμένοι ξυπόλητοι μεγαλοϊδεάτες ομοϊδεάτες του νομίζουν ότι ένα εκατομμύριο βουλγαρόφωνοι, γιατί τόσοι είναι όλοι κι όλοι οι ψευδομακεδόνες, μπορούν να καπηλεύονται την ιστορία, τον πολιτισμό και την ταυτότητα του υπαρκτού ελληνικού έθνους, τότε είναι μακρά γελασμένοι αλλά και κουτοί, διότι τα μέχρι τώρα παθήματά τους προφανώς και δεν τους έγιναν μαθήματα.

Ούτε φυσικά φαίνεται να έχουν κάποια ευγνωμοσύνη προς την Ελλάδα όταν πριν μερικούς μήνες τους προστάτεψε από τον διαμελισμό.

Δεν έχουν συνειδητοποιήσει φαίνεται ότι η αχαριστία και η αλαζονεία μιας χούφτας φτωχοδιάβολων έχει πάψει εδώ και καιρό να συγκινεί, να πείθει ή να γίνεται ανεκτή.

«Κατά τα προηγούμενα πέντε έτη, δύο, τώρα πλέον πρώην, Πρόεδροι δύο γειτονικών χωρών, μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, προειδοποίησαν ότι με τον “μακεδονισμό” οι πόρτες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι κλειστές για μας και ότι η “Μακεδονία” πρέπει να εισέλθει στην ΕΕ, δίχως, όμως, τον “μακεδονισμό”», συνέχισε ο Ιβάνοφ.

«Και οι δύο, υποτίθεται καλοπροαίρετα, μας συμβούλεψαν να βγάλουμε τον μανδύα του “μακεδονισμού” και να τον αφήσουμε στο κατώφλι του ευρωατλαντικού οίκου.

»Υποθέτοντας και οι δύο ότι αυτός ο μανδύας είναι κλεμμένος και ότι κάποιος μας τον επέβαλε ή μας τον πούλησε λαθραία, ισχυρίζονται ότι ο “μακεδονισμός” είναι ψευδής και ότι με αυτόν κρύβουμε την αλήθεια για το ποιοι πραγματικά είμαστε», ανέφερε ο Ιβάνοφ, τονίζοντας ότι «“μακεδονισμός” σημαίνει και “μακεδονοσύνη”» και κάλεσε τους πολίτες της πΓΔΜ «να υπερασπιστούν τη “μακεδονοσύνη”», διότι δίχως αυτή, κατά τον ίδιο, το κράτος θα ήταν ένα τυπικό μόρφωμα δίχως ουσία.

«Η ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ αναπόφευκτα απαιτούν θυσίες. Ωστόσο, για κάθε θυσία χρειάζεται ευρεία εθνική και κρατική συναίνεση.

»Πρέπει να προσέχουμε να μην θυσιάσουμε αυτό για το οποίο θυσιάστηκαν οι πρόγονοί μας: την ταυτότητά μας», επισήμανε ο Πρόεδρος Ιβάνοφ.

Ο Σκοπιανός Πρόεδρος τόνισε επίσης ότι ενώπιον της χώρας του ορθώνονται δύο προβλήματα: το ζήτημα της ονομασίας με την Ελλάδα και η Συμφωνία Καλής Γειτονίας με τη Βουλγαρία.

«Μπορούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία με την Ελλάδα μόνον στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και των διεθνών υποχρεώσεων.

»Χρειάζεται να διαμορφωθεί κατάλληλο κλίμα για επίλυση του ζητήματος.

»Το δεύτερο πρόβλημα είναι η Συμφωνία με τη Βουλγαρία.

»Πιστεύω ότι ως γείτονες φυσιολογικά τείνουμε προς τη συνεργασία.

»Η πείρα έδειξε ότι όλα τα προβλήματα στα Βαλκάνια δημιουργούνται όταν οι πολιτικοί ασχολούνται με την ιστορία και οι ιστορικοί με την πολιτική.

»Εάν αρχίσουμε να ανοίγουμε τις παλιές πληγές, θα βρούμε τρόπους για αντιπαράθεση…

»Η Συμφωνία (με τη Βουλγαρία) είναι αποτέλεσμα συμβιβασμών που είναι αδύνατον να τους ικανοποιήσουν όλους.

»Καλώ και τις δύο κυβερνήσεις να συνεισφέρουν στη σχέση αυτή της καλής γειτονίας», διεμήνυσε ο Πρόεδρος Ιβάνοφ, υπογραμμίζοντας ακόμη ότι είναι έτοιμος να συναινέσει στην υιοθέτηση όλων των νόμων της νέας κυβέρνησης που θα οικοδομήσουν ένα καλύτερο μέλλον για τα Σκόπια.

Από ό,τι καταλάβατε, το μεγάλο τους πρόβλημα είναι να έχουν μια “ταυτότητα” και έχουν εγκλωβιστεί στην ψευδοταυτότητα.

Δεν τους ικανοποιεί να είναι Βούλγαροι, αν και είναι βουλγαρόφωνοι.

Επίσης, δεν αποδέχονται τη Μακεδονία ως γεωγραφικό προσδιορισμό.

Θέλουν τη Μακεδονία ως εθνική ταυτότητα, μιλάνε ξεκάθαρα για “μακεδονοσύνη”.

Να το εξηγήσουμε με παράδειγμα: Οι Κύπριοι είναι γεωγραφικός προσδιορισμός γιατί εθνικά είναι Έλληνες. Δεν λένε οι Κύπριοι “είμαστε άλλο έθνος”, αν και είναι ανεξάρτητο κράτος.

Αλλά ακόμα κι εάν μια χούφτα γραφικοί ή “περίεργοι” στην Κύπρο αισθάνονται ή αισθανθούν “κυπριακό έθνος”, αυτό δεν θα είναι αλυτρωτικό προς κάποιο άλλο κυπριακό έθνος γιατί απλά δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Θα είναι απλά ένα νέο έθνος.

Αντιθέτως, οι βουλγαρόφωνοι των Σκοπίων δεν λένε ότι είμαστε Βούλγαροι, ένα δεύτερο βουλγαρικό κράτος, που ονομάζεται γεωγραφικά “Μακεδονία”.

Θέλουν να είναι μακεδονικό έθνος σε ένα μακεδονικό κράτος και διακηρύττουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με Έλληνες, Βούλγαρους ή Σέρβους, για αυτό και ο Ιβάνοφ μιλάει για “μακεδονοσύνη”.

Η γλώσσα που μιλάνε είναι βουλγαρικά. Τα λεγόμενα ψευδομακεδονικά είναι βουλγαρικά. Οι Σκοπιανοί πουλάνε τρέλα ισχυριζόμενοι ότι πρόκειται για άλλη γλώσσα.

Προσέξτε, όχι κάποια βουλγαρική διάλεκτος που την ονομάζουν “μακεδονική”. Θρασύτατα επιμένουν ότι τα βουλγαρικά που μιλάνε είναι άλλη γλώσσα.

Ισχυρίζονται δηλαδή, αυτοί οι ψεύτες και απατεώνες, ότι τα βουλγαρικά που μιλάνε δεν είναι βουλγαρικά αλλά “μακεδονικά” κι αυτό εξοργίζει κάθε λογικό άνθρωπο, ιδίως όταν ακόμα και ο πιο ανόητος μπορεί να δει ότι με τους Βούλγαρους συνεννοούνται δίχως ανάγκη μεταφραστή αφού μιλάνε την ίδια γλώσσα.

Να κάνουμε τώρα μια υπόθεση: Εάν δήλωναν Μακεδόνες αναγνωρίζοντας ότι έχουν ελληνική εθνική καταγωγή και δικαιολογούσαν τη βουλγαροφωνία τους ως αποτέλεσμα εκβουλγαρισμού τους σε κάποια ιστορική στιγμή, η Ελλάδα δεν θα είχε πρόβλημα να τους αναγνωρίσει. Θα ήταν απλά ένα τρίτο ελληνικό κράτος.

Αλλά αυτοί οι απατεώνες ισχυρίζονται ότι οι Μακεδόνες δεν είναι Έλληνες και προεκτείνουν το ψέμα τους μέχρι τα αρχαία χρόνια, διαδίδοντας ότι ούτε ο Αλέξανδρος, ούτε ο Φίλιππος, ούτε κανείς από τους αρχαίους Μακεδόνες είχε σχέση με τους Έλληνες.

Και το κάνουν αυτό για να υποστηρίξουν στη συνέχεια ότι αυτοί οι βουλγαρόφωνοι, με τα σλαβικά ζυγωματικά που βγάζουν μάτι, είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων που δεν ήταν Έλληνες, αλλά κάτι άλλο. Τι άλλο; Δεν ξέρουν να πουν… Εκεί εξαντλούν το παραμυθάκι τους.

Οι Μακεδόνες είναι πανάρχαια ελληνική φυλή. Ο Μακεδόνας δεν είναι ένας γεωγραφικός προσδιορισμός για τους Έλληνες, ενώ γεωγραφικός προσδιορισμός είναι ο Πελοποννήσιος ή ο Στερεοελλαδίτης, διότι οι Μακεδόνες ήταν μια ελληνική δωρική φυλή που ονόμασε τη γη που κατοίκησε, η οποία προηγουμένως λεγόταν Θράκη (διότι η πανάρχαια Θράκη στα χρόνια του Ορφέα περιλάμβανε και τα εδάφη της Μακεδονίας), από το όνομά τους, δηλαδή Μακεδονία.

Δεν μπορεί να υπάρχει Μακεδόνας που να μην είναι Έλληνας. Ακόμα και που τους αναγνωρίζουμε ως Σλαβομακεδόνες είναι ήδη μεγάλη παραχώρηση.

Οι Σκοπιανοί επιδιώκουν να κρατήσουν για εκείνους την μακεδονική εθνική ταυτότητα και μάλιστα ως ξένη προς την ελληνική, διεκδικώντας ως δική τους και την αρχαία ιστορία της Μακεδονίας την οποία δεν θεωρούν ελληνική και σε εμάς, τους κανονικούς Μακεδόνες, θα μείνει ο γεωγραφικός προσδιορισμός. Αυτή είναι η παγίδα.

Βεβαίως αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Όχι μόνο γιατί είναι πομπώδη ψέμματα αλλά και γιατί εάν αναγνωριστούν από την Ελλάδα έστω και εμμέσως ως μακεδονικό έθνος (αυτή είναι η παγίδα της σύνθετης ονομασίας) και μάλιστα ως συνέχεια του… Αλεξάνδρου, όπως διακαώς επιθυμούν, θα νομιμοποιούνται να μιλούν από εδώ και πέρα για τα υποτιθέμενα “μακεδονικά” εδάφη τους, για τις “χαμένες πατρίδες τους”, που κατέχει η Ελλάδα όπως και για τη λαμπρή ιστορία των αρχαίων προγόνων τους “που καπηλεύεται η Ελλάδα”.

Οι Σκοπιανοί, για να το μαζέψουμε διότι πολύ μελάνι σπαταλάμε για τα αυτονόητα, εάν θέλουν να δουν κάποιο φως στο τούνελ που είναι χωμένοι και σαπίζουν, οφείλουν να αποβάλουν τη “μακεδονοσύνη”, η οποία διαρκώς θα τροφοδοτεί την αλλοφροσύνη και θα υπονομεύει την ειρήνη και τη σταθερότητα στα Βαλκάνια.

Εξάλλου, να το υπογραμμίσουμε γιατί είναι σημαντικό, η περιοχή των Σκοπίων γεωγραφικά δεν είναι καν η αρχαία Μακεδονία.

Τα Σκόπια καταλαμβάνουν το έδαφος της αρχαίας Παιονίας.

Η αρχαία Μακεδονία έχει απελευθερωθεί πλήρως από την Ελλάδα εκτός από την περιοχή του Μοναστηρίου που κατέχουν τα Σκόπια. Στο ελληνικό Μοναστήρι υπάρχει η μη αναγνωρισμένη αλλά γνωστή και καταμετρημένη ελληνική μακεδονική μειονότητα της ΠΓΔΜ.

Εάν λοιπόν τα Σκόπια θέλουν να ενταχθούν στα κράτη του δυτικού κόσμου, οφείλουν να ξεκαθαρίσουν τα υπαρξιακά τους και να συνεργαστούν με την Ελλάδα για λύση σύμφωνη με την ιστορία και την αλήθεια.

Να σημειωθεί εδώ ότι όλο το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα γνωρίζει καλά ένα πράγμα. Μπορεί με τα μνημόνια μέχρι τώρα να τη “γλίτωσαν”, όποιος όμως Έλληνας πολιτικός αναγνωρίσει “μακεδονοσύνη” στους Σκοπιανούς και παραχωρήσει το όνομα Μακεδονία έστω και ως επώνυμο στο τεχνητό κρατίδιό τους, δεν γλιτώνει το Γουδή.

  • Ο Γκένσερ και οι «Αγάπες εκ του πονηρού»
    Εκπαιδευτικός, E.E. Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Αντιπρόεδρος
    Ο Μανώλης Κοττάκης σε άρθρο του υπό τον τίτλο «Αγάπες εκ του πονηρού» (ΕΣΤΙΑ, 18/12/2024) επιχειρηματολογεί τονίζοντας την υποκριτικότητα στην στάση του Κυριάκου και της Ντόρας όταν επικαλούνται το όνομα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Αφού κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν ο...
  • Απειλές και ευκαιρίες για την Ελλάδα έπειτα από την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία
    Πολιτικός Επιστήμονας - Διεθνολόγος
    Η 8η Δεκεμβρίου 2024 ανέτειλε με μια ιστορικής σημασίας εξέλιξη για τη Συρία και τη Μέση Ανατολή γενικότερα. Οι δυνάμεις των Σύρων ανταρτών σε συνεργασία με άτακτες ομάδες διωκόμενων του Άσαντ και Τζιχαντιστών, κατέλαβαν τη Δαμασκό ανατρέποντας το καθεστώς Άσαντ (που...
  • Η γεωπολιτική απληστία της ρωσικής Εκκλησίας
    Ανεξάρτητος Αρθρογράφος
    «Ch'hai di nuovo, buffon? Che dell'usato Più noioso voi siete.» G. Verdi, RIGOLETTO, ATTO PRIMO Διαβάζοντας στην ιστοσελίδα του Τμήματος Εξωτερικών κλπ. του Πατριαρχείου Μόσχας την συνέντευξη του μητροπολίτου Τσερκάσι και Κάνεφ Θεοδοσίου της επαρχίας της Εκκλησίας της Ρωσίας στην Ουκρανία (περισσότερο γνωστής ως...