Ο Βίκτορ Όρμπαν είναι μεγάλος ηγέτης. Υπερασπίζεται την χώρα του σαν αφοσιωμένος σκύλος φύλακας.
Κι όσοι ξέρουν την φύση αυτών των υπέροχων ζώων και την βαθιά μου αγάπη γι’ αυτά, ξέρουν πως για μένα είναι ύψιστη φιλοφρόνηση αυταπάρνησης κι αφοσίωσης να είσαι “μαντρόσκυλο” του Έθνους σου.
Ο Όρμπαν δεν αγόρασε την ακριβή “βοήθεια” των δανειστών, αντιθέτως με ατσάλινο εθνικό χέρι σβέρκωσε τις τράπεζες.
Δεν επέτρεψε σε καμία “τρόϊκα” και κανένα “κουαρτέτο” να μπαινοβγαίνουν στα υπουργεία του και το Γενικό Λογιστήριο, ως Γκεστάπο.
Δεν είχε δικηγορικό γραφείο από το οποίο να φεύγουν απαιτήσεις τραπεζιτών και να επιστρέφουν από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο ως προαπαιτούμενα.
Δεν υπάκουσε στην λιτότητα και δεν δέχτηκε να γίνει ο μεταφραστής κι εφαρμοστής των γερμανικών οδηγιών στον δρόμο προς το τευτονικό δημοσιονομικό φρενοκομείο.
Ο Όρμπαν αρνήθηκε να γίνει πουτάνα του Βερολίνου και των δυνάμεων της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης.
Έπιασε τον σκοτεινό Σόρος από το αφτί, τον ίδιο που διευκολύνουν ο Καμίνης κι άλλοι, και τον σήκωσε ψηλά.
Έκλεισε το πανεπιστήμιο του “φιλάνθρωπου” που με ένα παγκόσμιο δίκτυο χρήματος, συμβούλων και οργανώσεων, επιδιώκει την διάλυση των εθνικών ταυτοτήτων και των εθνικών κρατών, διευκολύνοντας τον λαθροεποικισμό με μη αφομοιώσιμους.
Τσάκισε την ραχοκοκαλιά αυτού του υπονομευτικού συστήματος, εφαρμόζοντας δρακόντειους νόμους επί των ΜΚΟ.
Σταμάτησε με την βία την εισβολή στην Ουγγαρία σουνιτών λαθραίων ή “προσφύγων”, δέχθηκε μόνο χριστιανούς στην αρχή κι αρνήθηκε να δεχτεί την αυτοχειρία, να μοιραστεί αυτούς που η κυρά Τασία κι ο δουλέμπορος και τρομοκράτης Ερντογάν αμόλησαν μέσα στην Ευρώπη με πύλη εισόδου και καλωσορίσματος την Ελλάδα.
Όταν ο Φερχόϊφσνταντ πήγε να του κουνήσει το δάχτυλο στην Ευρωβουλή ο Όρμπαν, αφού τον έγραψε στα παλαιότερα μαγυάρικα υποδήματα του, τον εξευτέλισε με μια υποδειγματική πατριωτική ομιλία.
Αναζητείστε τις ομιλίες του, υπάρχουν με αγγλικούς υπότιτλους, όπου εξηγεί γιατί η Παράνομη μετανάστευση ΔΕΝ είναι δικαίωμα, όπου θυμίζει πως η Ευρώπη είναι Ελλάδα, όχι Περσία, Χριστιανισμός και όχι Ισλάμ και πολλά άλλα, που ντρέπονται και να τα ψελλίσουν τα δουλικά τις παγκοσμιοποίησης και του Σόρος, που υποδύονται τους “συντηρητικούς” ηγέτες.
Σε αυτόν τον άνδρα, σε αυτές τις ρωμαλέες πολιτικές πράξεις, σε αυτόν τον ρωμαλέο πολιτικό λόγο, τόλμησε να επιτεθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην σύνοδο του ΕΛΚ.
Στόχος δεν ήταν τόσο ο ίδιος ο Όρμπαν, που τον ταπείνωσε αδιαφορώντας, αλλά να δείξει στην χρυσοκάνθαρη ευρωγραφειοκρατία και το Βερολίνο, πως είναι πιστός στα κελεύσματα τους, πως δεν είναι Φύλακας του Έθνους του και της Γης του αλλά ένα παράξενο υβρίδιο που ξαπλώνει ανάσκελα κλαψουρίζοντας και δείχνει την κοιλιά του στους λύκους και τα τσακάλια και περιμένει τα αποφάγια τους.
Επιτέθηκε σε έναν πατριώτη ηγέτη γιατί κάνει το αυτονόητο, αυτό που ο ίδιος και οι κολλεγιόπαιδες κρατικοδίαιτοι νεοφιλελέδες του είναι ανίκανοι να κάνουν.
Να μην ξεχνάτε όμως μια σοβαρή παράμετρο, έναν επιπρόσθετο λόγο, πέραν της εθνικής ισοπέδωσης, που οι Γερμανοί, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Μητσοτάκης και η ψευοελίτ παρέα του γουστάρουν ανοιχτά σύνορα και χιλιάδες λαθραίους πρόσφυγες να συνεχίσουν να εισρέουν παράνομα.
Δεν θα σας το πουν ευθέως, θα το ντύσουν με “ανθρωπισμό”, “διεθνισμό”, “ανθρώπινα δικαιώματα” και “σωφροσύνη”.
Λέγεται μαύρη εργασία, όλο και πιο φτηνά χέρια.
Οι ισχυροί του χρήματος που θα “αυτορρυθμιστούν”, να έχουν σχεδόν τζάμπα χέρια στην διάθεση τους, με ακόμη λιγότερα δικαιώματα, χέρια που θα σκοτώσουν τους μισθούς, τα μεροκάματα των γηγενών, οι οποίοι θα είναι τόσο ζαλισμένοι από την κατάρρευση της ζωή τους, από την ραγδαία αύξηση των σκληροπυρηνικών κι ενίοτε επικίνδυνα φανατικών μουσαφιραίων, που δεν θα μπορούν εύκολα να αντιδράσουν.
Η παντελής απουσία οποιασδήποτε σοβαρής κριτικής και έμπρακτης αντίδρασης της παρέας Μητσοτάκη στην ψευτολίτ των Βρυξελλών και τον κεφαλαιουχικό και δημοσιονομικό επεκτατισμό του Βερολίνου, οφείλεται, πέραν της έλλειψης εθνικής Παιδείας και ανακλαστικών, στο ότι αυτοί οι τύποι θεωρούν πως ανήκουν κι οι ίδιοι σε αυτή την πανευρωπαϊκή ελίτ με γερμανική καθοδήγηση και πως αν δώσουν επαρκή δείγματα υποταγής, τότε το αφεντικό θα τους επιτρέψει να είναι οι Οσποδάροι του στην Αθήνα με πλούσιες απολαβές και την κολοβή ηγεσία του προτεκτοράτου στα κρινένια χεράκια τους.
Γιατί, μην το ξεχνάτε, αυτό που μας συμβαίνει έχει σίγουρα ρίζες στα δικά μας λάθη δεκαετιών αλλά ο δημοσιονομικός ζουρλομανδύας σκληρής λιτότητας, υπανάπτυξης, ανεργίας, απομύζησης κάθε πόρου και ξεπουλήματος για 60 χρόνια της δημόσιας περιουσίας, με ανελέητη φορολογική επίθεση στην ιδιοκατοίκηση και εν γένει την ιδιωτική περιουσία, όπως και η επιδοτούμενη λαθρομετανάστευση και ο ισλαμικός εποικισμός, δεν είναι χαοτικές συνέπειες της κρίσης και προσπάθειες διάσωσης μας.
Είναι σχεδιασμένη πολιτική της Γερμανίας, που εκμεταλλευόμενη την κρίση, ως βδέλλα απομυζά τους πάντες, ευημερεί η ίδια και φτωχοποιεί τους άλλους με όπλο όχι πάντσερ και αεροπλάνα αλλά την κεφαλαιουχική της δύναμη και τις ασφυκτικές γραφειοκρατικές δομές της Ε.Ε., τις οποίες ελέγχει.
Η θέση όσων κρεμάνε ξένη φούντα στο ψωραλέο σπαθάκι τους, είτε αφορά τον ισλαμικό εποικισμό, είτε την υπεράσπιση της Β. Ηπείρου, την αποτροπή λύσης Απαρτχάιντ στην Κύπρο με στρατό κατοχής και τουρκικές εγγυήσεις ή το ψευδομακεδονικό, είναι στον κάλαθο της Ιστορίας, μαζί με άλλους που πρότασσαν αλλότρια συμφέροντα στις εθνικές μάχες.
Η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ είναι δύναμη αντίστασης. Δεν αισθάνεται δέος για την Ε.Ε. την Μέρκελ ή οποιονδήποτε.
Δέος νοιώθουμε μόνον μπροστά στον Θεό και στους Ήρωες του λαού μας που έπεσαν για την ελευθερία του.
Δεν κάνουμε παρέα με τους λύκους, ούτε κοιμόμαστε με τα τσακάλια.
Ως μόνη ελίτ αναγνωρίζουμε τους Άριστους, όχι τους πορφυρογέννητους και κατά φαντασίαν “κληρονόμους” της εξουσίας.
Ανήκουμε στους Φύλακες της Πατρίδας και του Έθνους. Κι επειδή βλέπουμε την κοινωνία από την πλευρά των πολλών, των αδυνάτων, δεν θεωρούμε πρόοδο τον εκβαρβαρισμό της εργασίας και την νέα ξενιτειά, ούτε το γκρέμισμα των συνόρων και την διάρρηξη του εθνικού και κοινωνικού ιστού με κατάλυση των αποτελεσμάτων της Ελληνικής Επανάστασης.
Δεν μπορούμε να αφήσουμε να μας κατακλύσουν επιδοτούμενοι αυτοί που διώξαμε με τα όπλα για να είμαστε ελεύθεροι.