Έξι πρωτοκλασάτοι υπουργοί, ένας πρωθυπουργός και μύριοι ακόλουθοι σύμβουλοι περιδιαβαίνουν της Κεφαλονιάς την ερειπωμένη ράχη. Την ίδια ώρα οι Ληξουριώτες είναι χωρίς τρόφιμα, κοιμούνται στα αυτοκίνητα με τα μωρά στα χέρια, συνωστίζονται στο λιμάνι για να φύγουν όπως -όπως.
Κατανοητά τα επικοινωνιακά παιχνίδια και οι εντυπωσιασμοί, όμως όταν οι κάτοικοι του νησιού βλέπουν τις περιουσίες τους να γκρεμίζονται σε μία από τις δυσκολότερες ιστορικά στιγμές που περνά οικονομικά η χώρα, επιβάλλεται και ολίγη… σοβαρότητα.
Έχουν γίνει και άλλοι σεισμοί στη χώρα μας και καταστροφικότεροι, που άφησαν και νεκρούς. Όμως αυτό το χτύπημα του Εγκέλαδου είναι από τα χειρότερα γιατί συντελέστηκε στην Ελλάδα της κρίσης.
Οι κάτοικοι που τα σπίτια τους γκρεμίστηκαν ή έπαθαν σοβαρές ζημιές είναι σίγουρο ότι δεν μπορούν να ξανακτίσουν τα σπίτια τους. Εδώ θα έπρεπε να σταθεί το κράτος. Θα το πράξει;
Υπάρχουν μία σειρά από βοηθήματα, ενισχύσεις, δάνεια μέχρι ενός ποσού που δίνονταν σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Παλαιότερα η βοήθεια αυτή αρκούσε. Έτσι ξανακτίστηκαν τα σπίτια στην Αθήνα μετά το σεισμό της Πάρνηθας και αλλού, με την βοήθεια του κράτους αλλά και από το στέρημα των πολιτών. Τώρα είναι διαφορετικά. Τώρα πλέον σχεδόν η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν έχει τη δυνατότητα να διαθέσει ούτε χίλια ευρώ, γιατί απλά δεν τα έχει.
Βγήκαν επί παραδείγματι σήμερα οι υπεύθυνοι και μίλησαν για χαμηλότοκα δάνεια . Μήπως, λέω μήπως, και φυσικά η κοινή γνώμη θα το αντιμετώπιζε θετικά, να δοθούν άτοκα δάνεια στους συνανθρώπους μας που μένουν άστεγοι από μία φυσική καταστροφή;
Θα υπάρξει λέει και επιδότηση ενοικίου. Σε ποιά πόλη όμως θα βρουν να νοικιάσουν, για να επιδοτηθούν; Προφανώς σε άλλη γειτονική πόλη. Τα παιδιά θα πάνε σε άλλα σχολεία. Και γενικά θα πρέπει να στήσουν μία νέα ζωή.
Για να σκεφτούμε πόσο ανάλγητο είναι το ελληνικό κράτος, δεν εξέδωσε μία απόφαση να δοθεί παράταση για οφειλές στην εφορία που είναι σίγουρο ότι οι κάτοικοι δεν μπορούν εν μέσω των δεινών που τους έχουν βρει να μπορούν να εξυπηρετήσουν τον καταιγιστικό ρυθμό των φόρων εμπρόθεσμα. Αφήστε δε που κάποιοι έχουν τα χαρτιά τους μέσα στα… γκρεμισμένα σπίτια.
Και καλά, αυτά ίσως είναι θέματα της επόμενης ημέρας.
Σήμερα; Σήμερα απλά στήθηκαν οι πρώτες σκηνές. Θαύμα! Ελάχιστες σκηνές στο γήπεδο λέει το ρεπορτάζ. Δεν φτάνουν για όλους. Και οι Ληξουριώτες συνεχίζουν να κοιμούνται και ζουν στα αυτοκίνητά τους.
Που είναι οι υπεύθυνοι, με τα σχέδια που έχουν εκπονήσει για περιπτώσεις σεισμού σε ένα νησί που βρίσκεται στην… πιο σεισμογενή περιοχή της χώρας;
Πως κάλεσαν τα στρατιωτικά πλοία να πάνε να βοηθήσουν χωρίς να έχουν ελέγξει το λιμάνι; Οι υπεύθυνοι που βρίσκονται; Στο Μαυροβούνιο; Μόνο τις φωτογραφίες στο facebook να βλέπανε
Θα καταλάβαιναν ότι δεν μπορούν να δέσουν στο Ληξούρι! Και όντως δεν έδεσαν ποτέ στο Ληξούρι και δεν βοήθησαν ποτέ τους κατοίκους!
Γιατί πρέπει η Ελληνική Πολιτεία να δρα πάντα χωρίς σχέδιο και χωρίς λογική;
Γιατί πρέπει σε αυτή τη χώρα η κρατική ετοιμότητα να εξαντλείται όταν είναι να απαντήσουμε στον πολιτικό μας αντίπαλο και όχι όταν πρόκειται να στηρίξει τους πολίτες;
Έλεγε ο Κώστας Σαρικάς στο ρεπορτάζ του Alpha ότι “οι κάτοικοι της Σάμης πήγαν 100 μερίδες φαγητού και οι Ληξουριώτες τους φιλούσαν τα χέρια” . Κι αυτό γιατί όλοι οι ξεσπιτωμένοι κάτοικοι δεν μπορούν να μαγειρέψουν, τα τρόφιμα στα μαγαζιά λιγοστεύουν και δεν έχουν οργανωθεί συσσίτια! Οπότε η ανθρωπιά των γειτόνων της Σάμης τους συγκινεί, γιατί κάποιος τους σκέφτηκε. Όμως αυτός δεν ήταν το ελληνικό κράτος για άλλη μία φορά.
Το… άσχημο παιχνίδι, που παίζει συστηματικά το ελληνικό κράτος τα τελευταία χρόνια, είναι ότι στερεί με τον τρόπο που συμπεριφέρεται στους πολίτες του, το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια.
Η Κεφαλονιά είναι άλλο ένα παράδειγμα στην μακρά αλυσίδα των γεγονότων που στερούν την αξιοπρέπεια από τους Έλληνες πολίτες.