ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Στο Δεύτερο Μέρος της καταλογογράφησης των ενόπλων ομάδων που εμπλέκονται στον πόλεμο της Συρίας, περιλαμβάνονται οι ένοπλες ισλαμιστικές ομάδες.
Ο κατάλογος που ακολουθεί δεν τις περιλαμβάνει όλες αφού οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι είναι πάνω από 1200.
Εμείς ακολουθούμε αυτές που έχουν καταγραφεί σε μια τουλάχιστον εμπόλεμη πράξη ή που έχουν αναφερθεί ως συμμετέχουσες σε κάποιο από τα κοινά κέντρα επιχειρήσεων που έχουν συστήσει διαφορετικές συμμαχίες ανά γεωγραφική περιοχή.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα παζλ οργανώσεων, φυλάρχων, τοπικών ηγετών, παραστρατιωτικών που δημιουργήθηκε σταδιακά στα 5 χρόνια της εμφύλιας στήριξης.
Αν και μπορεί να φαίνονται ιδεολογικές διαφορές ή θρησκευτικές προσεγγίσεις στο Ισλάμ, το βασικό κίνητρο δημιουργίας και μετατόπισης των ομάδων από συμμαχία σε συμμαχία είναι το… χρήμα.
Χρήμα που σημαίνει μισθοδοσία των ανταρτών μελών και παροχή κατάλληλου στρατιωτικού εξοπλισμού.
Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA)
Θα ξεκινήσουμε όμως με μια “μετριοπαθή” ισλαμιστική οργάνωση, αφού ιστορικά ήταν η πρώτη οργανωμένη στρατιωτική αντίσταση στον Άσαντ.
Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA) δημιουργήθηκε τον Ιούλιο του 2011 από αξιωματικούς του τακτικού στρατού που εγκατέλειψαν τον Άσαντ και τάχθηκαν στο πλευρό των διαδηλωτών της Συριακής Άνοιξης (αν και οι πρώτες λιποταξίες από τον Συριακό στρατό ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2011 όταν μονάδες που στάλθηκαν στην Νταράα να χτυπήσουν διαδηλωτές αρνήθηκαν να πυροβολήσουν.
Υπάρχουν βίντεο που πολίτες βοήθησαν χτυπημένους λιποτάκτες, επειδή αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τις διαταγές των ανωτέρων τους).
Ιδρύθηκε από τον Συνταγματάρχη Ριάντ Αλ Ασαάντ στις 29 Ιουλίου του 2011, σταδιακά ενσωμάτωσε 20000 λιποτάκτες, εκπαιδεύτηκε σε στρατιωτική βάση στην Τουρκία από τις ΗΠΑ, αλλά ποτέ δεν πήρε την υποσχόμενη βοήθεια και δεν μπόρεσε να παίξει τον τακτικό στρατό.
Σταδιακά από τον Ιούλιο του 2012 έχασε έδαφος σε σχέση με τα Ισλαμιστικά γκρουπ και τον ISIL λόγω χαμηλού ηθικού, οικονομικής αδυναμίας και εσωτερικών συγκρούσεων.
Παραμένει βέβαια συνομιλητής της Ενωμένης Συριακής Αντιπολίτευσης, αλλά πολλοί αμφισβητούν την ίδια του την ύπαρξη πλέον.
Τζαμπχάτ Φάτεχ Αλ Σαμ (πρώην Μέτωπο Αλ Νούσρα – Αλ Κάιντα)
Μέτωπο Αλ Νούσρα ή αλλιώς Μέτωπο για την Στήριξη των κατοίκων του Αλ Σαμ (το βυζαντινό αραβικό όνομα της περιοχής της Συρίας, του Λεβάντ.
Μετονόμαστηκε πριν λίγες μέρες σε Τζαμπχάτ Φάτεχ Αλ Σαμ = Μέτωπο για την Κατάκτηση του Λεβάντ, σε μια κίνηση να δείξει απογαλακτισμό από την Αλ Κάιντα της οποίας και αποτελεί “παιδί” τόσο πνευματικά όσο και στρατιωτικά.
Ο αρχηγός του, εμίρης Αμπού Μοχάμαντ Αλ Τζουλάνι, δήλωσε ότι η αποχώρηση από την Αλ Κάιντα δεν σημαίνει την εγκατάλειψη του στόχου δημιουργίας Χαλιφάτου στην Συρία και επιβολής της Σαρία.
Βέβαια η διαφορά σε σχέση με το Ισλαμικό Κράτος, είναι ότι το Μέτωπο δεν κινήθηκε βίαια για την επιβολή της Σαρίας αλλά με διπλωματία και όπου βρήκε αντίσταση δεν επέμενε στην επιβολή της.
Αυτό δεν αναιρεί τον στόχο του βέβαια. Παραμένουν φανατικοί Σαλαφιστές, έχουν χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση, 3 από τους 7 των ηγετών του έχουν δολοφονηθεί από τις ΗΠΑ σε αεροπορικές επιθέσεις.
Το 2013 ο Τζουλάνι ήρθε σε άμεση ρήξη με τον Αλ Μπαγκντάτι του Ισλαμικού Κράτους και ο επικεφαλής της Αλ Κάιντα, Μοχάμεντ Αλ Ζαουάχρι, αποκήρυξε τον Μπαγκντάτι και ανακήρυξε ως μόνη δύναμη της τζιχάντ στην Συρία το Αλ Νούσρα.
Τότε ξεκίνησαν και οι ανοικτές μάχες μεταξύ Αλ Νούσρα και ISIS. Παρά τις εκ του αντιθέτου διαβεβαιώσεις το Αλ Νούσρα έχει την στήριξη του Κατάρ κυρίως (όπως και όλων των σουνιτικών κρατών του Κόλπου) και της Σαουδικής Αραβίας.
Επίσης έρευνες έχουν αποδείξει και την στήριξη της Τουρκίας στο Μέτωπο.
Στρατός Εμιγκρέδων και Υποστηρικτών (JMA)
Ομάδα Αράβων από διαφορετικές χώρες που στην αρχή πολέμησαν στο πλευρό του ISIS μετά την αλλαγή ηγεσίας τους όμως αποστασιοποιήθηκαν και τώρα δηλώνουν σύμμαχοι του Αλ Νούσρα.
Έχουν χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από Καναδά και ΗΠΑ.
Ιδρύθηκαν το καλοκαίρι του 2012 από έναν Κιστ (υπο-εθνική ομάδα Τσετσένων), τον Αμπού Ομάρ Αλ Σισάνι, μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης Πανκίσι Γκόργκε.
Πολεμιστής εναντίον των Ρώσων στην Γεωργία, στρατολόγησε κυρίως μη Σύρους (Λιβύη, Σ Αραβία) και στην πορεία ήρθαν και Σύροι.
Το 2013 απορρόφησε άλλες 2 ομάδες: Τον Στρατό του Μωάμεθ και την Ταξιαρχία Χατάμπ. Και οι 2 με τζιχαντιστές από Ιράκ και Σ Αραβία.
Στο τέλος του 2014 το Πράσινο Σύνταγμα, μια ομάδα με κυρίως Σαουδάραβες δήλωσε πίστη στον Σισάνι και προσχώρησε στο JMA.
Στα μέσα του 2015 ο Σισάνι ήρθε σε σύγκρουση με τον Σαουδάραβα επικεφαλής της Επιτροπής της Σαρία του JMA (Μουατασίμ Μπιλάλ Αλ Μαντάνι) και εκδιώχθηκε από την εξουσία.
Ο Αλ Μαντάνι έγινε ο αρχηγός του JMA, ενώ ο Αλ Σισάνι έφτιαξε μια νέα ομάδα (Τζαΐς Αλ Ούσρα) και δήλωσε πίστη στον Εμιράτο του Καυκάσου και στον ηγέτη του Μαγκομέντ Σουλεϊμάνοφ.
Η Ομάδα του Χορασάν (που είναι το όνομα μιας περιοχής του Βόρειου Ιράν, Δυτικού Αφγανιστάν και Τουρκμενιστάν)
Οι ΗΠΑ θεωρούν την ολιγομελή ομάδα μέλος του δικτύου της Αλ Κάιντα ως την μεγαλύτερη απειλή στην ασφάλεια τους.
Θεωρητικά είναι μια ομάδα 2-50 μαχητών, πολύ υψηλά στην ιεραρχία της Αλ Κάιντα, που στο παρελθόν οργάνωσαν επιθέσεις εναντίον των ΗΠΑ και της Δύσης.
Κατά την ΗΠΑ αρχηγός είναι ο Μοχάμαντ Ισλαμπούλι, αδερφός του Χαλίντ Ισλαμπούλι, δολοφόνου του Αιγύπτιου Προέδρου Σαντάτ το 1981.
Άλλοι δημοσιογράφοι θεωρούν την διακριτότητα της ομάδας εντός της Αλ Κάιντα ως επικοινωνιακό τέχνασμα των ΗΠΑ παρά ως πραγματικότητα.
Ο ίδιος ο αρχηγός του Αλ Νούσρα (Τζουλάνι ή Γκολάνι = είναι μάλλον από το Γκολάν, αν και κανείς δεν ξέρει) αμφισβήτησε δημόσια σε συνέντευξη του στο Αλ Τζαζίρα ότι υπάρχει η ομάδα:
“Επικοινωνιακό τέχνασμα των ΗΠΑ για ξεγελάσει τον κόσμο”.
Στην ίδια συνέντευξη ο Γκολάνι/Τζουλάνι ξεκαθάρισε ότι “ΔΕΝ υπάρχει καμία πρόθεση να γίνει στόχος η Δύση από το Αλ Νούσρα (!!). Στρατηγική που έχει κατά άλλους συνομολογηθεί με την Αλ Κάιντα. Οι ΗΠΑ και ο Συριακός στρατός από την άλλη μεριά συνεχίζουν να αναφέρουν επιχειρήσεις εναντίον της ομάδας με νεκρούς από Καζακστάν, Μπούρμα, Σ Αραβία και Τσετσενία.
Ταξιαρχία του Μουντασίρ Μπιλάχ
350 μαχητές, 170 εξ αυτών Τουρκμένοι, με σχέσεις με τους Γκρίζους Λύκους και στρατολογήσεις από Τουρκία.
O αρχηγός της ομάδας Φιράτ Πασσά, αλλού δηλώνεται ως “Τούρκος”.
Η ομάδα δραστηριοποιείται στο Χαλέπι εναντίον Ασαντ και Ρώσων.
Έχει καταγγείλει εθνοκάθαρση εναντίον των Τουρκμένων. Θεωρείται κομμάτι του δικτύου του Αλ Νούσρα.
Εδώ ο ίδιος παρουσιάζεται:
Katibat al Tawhid wal Jihad (KTJ)
Ουζμπέκοι που έχουν δηλώσει πίστη στο Αλ- Νούσρα. Αρχηγός Αμπού Σαλόχ. Συνδέονται με Αλ Κάιντα, το JMA και την νέα ομάδα του Σισάνι. Πολεμούν μαζί στο Χαλέπι και στο Ιντλίμπ.
Οι Υποστηρικτές του Θρησκευτικού Μετώπου
Συμμαχία 2 ομάδων που ανακοινώθηκε το καλοκαίρι του 2014. Προσπάθησαν να μείνουν ουδέτεροι στην σύγκρουση μεταξυ ISIS και Αλ Νούσρα.
Η μια οργάνωση Harakat Fajr Sham Al- Islamiya (Ισλαμικό Κίνημα της Αυγής του Λεβάντ) αποτελείται κυρίως από Σύρους, ενώ η 2η οργάνωση Harakat Sham Al- Islam (Ισλαμικό Κίνημα του Λεβαντ) από Μαροκινούς μαχητές, οι ιδρυτές του 3 αποφυλακισμένοι από το Γκουαντάναμο!
Junud Al Makhdi
Τατάροι και Μπασκίρ (περιοχή Ουραλίων, τουρκικής καταγωγής). Φτιάχτηκε από 2 ομάδες ενεργές στο Αφγανιστάν η μια δίπλα στους Ταλιμπάν και στην Συρία ήδη η άλλη.
Οι Ξένοι στην Επαρχία της Συρίας
Τούρκοι και άλλοι εξ ανατολών. Ενεργοί από τον πόλεμο στο Ιράκ βοηθώντας στο πέρασμα μαχητών εναντίον των ΗΠΑ, στον Λίβανο το 2007 και τώρα στην Συρία.
Ιδρύθηκε από τον Ιμάμη Μαχμούντ Αλ Αγκάσι ή πιο γνωστό ως Αμπου Αλ Κάκα.
Η συριακή αντιπολίτευση τον κατηγόρησε παλιότερα ως πληροφοριοδότη της ασφάλειας του Άσαντ.
Δολοφονήθηκε από ένα πρώην κρατούμενο που απελευθέρωσαν οι ΗΠΑ το 2007.
Πιο πριν τον είχαν αποκαλέσει τον Νονό της Φαταχ Αλ Ισλάμ (Ισλάμ Κατακτητής) σουνίτικη εξτρεμιστική οργάνωση στα στρατόπεδα Παλαιστινίων στον Λίβανο.
Η Συμμαχία των Βοηθών και Εμιγκρέδων
Ιδρύθηκε από 4 ομάδες:
1) Στρατιώτες του Αλ Ακσα, που ιδρύθηκαν ως υπο-ομάδα του Αλ Νούσρα, αποσχίστηκαν, μπήκαν σε αυτή την συμμαχία, έφυγαν και πάλι και δηλώνουν πίστη στην Αλ Κάιντα.
2) Η Σημαία του Έθνους, ιδρύθηκε από έναν Ιρλανδό-Λίβυο, τον Μαχντί Αλ Χαράτι που οδήγησε την μάχη στην Τρίπολη της Λιβύης.
Έχει 6000 μαχητές, 90% Συροι και 10% Αιγύπτιοι, Σουδανοί, Παλαιστίνιοι, Λίβυοι κ.α.
Ξεκίνησε σε συνεργασία με τον FSA αλλά μετά συνδέθηκε με τα ισλαμιστικά γκρουπ στην αντίσταση.
Σκοπεύει να δημιουργήσει και πολιτικό σκέλος για παρουσία στην μετεμφυλιακή εποχή.
Πάντως για τον Χαράτι οι πληροφορίες λένε ότι δεν είναι τζιχαντιστής, κάτι σαν Τσε Γκεβάρα βλέπει το εαυτό του.
3) H ταξιαρχία του Σεϊχη Ομάρ Χαντίντ, παλαιστινιακό παρακλάδι της Αλ Κάιντα που στην αρχή συνεργάστηκε με το Ισλαμικό Κράτος.
Μετά από ένα πογκρόμ της Χαμάς στην Γάζα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και της ήττας της Χαμάς στο Παλαιστινιακό στρατόπεδο του Γιαρμούκ οδήγησε σε διόγκωση του γκρουπ και αναβάθμισε τον ρόλο του ανάμεσα στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στην Συρία αλλά και στην Γάζα.
Πρόσφατα αποδείχθηκε η σχέση με το εξτρεμιστικό γκρουπ “Υποστηρικτές του Αγίου Οίκου” της Αιγύπτου και επιθέσεις στο Ισραήλ έγιναν στο όνομα του.
4) Η ταξιαρχία της Αλήθειας που βρίσκεται στη Χομς και στην Ιντλίμπ.
Αποχώρησε από την Συμμαχία όμως και συνδέθηκε με το Αλ Νούσρα.
Πακιστανικό Κίνημα των Ταλιμπάν
Αρχηγός ο Μαουλάνα Φαζλουλάχ. Δεν έχουν άμεσες σχέσεις με τους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν (αν και οι 2 ομάδες είναι Παστούν).
Φυλλοροεί με διασπάσεις από το 2013 αλλά προβάλλει και βίντεο με τους μαχητές του στην Συρία. Σχέσεις με Αλ Κάιντα και Αλ Νούσρα.
Ισλαμικό Κόμμα του Τουρκιστάν (για την στήριξη του λαού της Συρίας προστίθεται στην αραβική ονομασία)
Ουιγούροι από την Δυτική Κίνα. Ένα μέλος του Αλ Νούσρα τους βοήθησε να ξεκινήσουν στρατόπεδο εκπαίδευσης στην Συρία και ένα website στα Τουρκικά άρχισε να αναζητά μαχητές για την Συρία.
Ο Αρχηγός Αμπού Ρίντα Αλ Τουρκεστάνι δολοφονήθηκε από τον Συριακό στρατό τον Μάιο του 2015.
Έχουν συμμετάσχει σε καταστροφή χριστιανικών εκκλησιών και Αλ Νούσρα και Ισλαμικό Κράτος ανταγωνίζονται για τον προσεταιρισμό τους.
Έχουν βοηθήσει και τους 2 πάντως σε θρησκευτικές εκκαθαρίσεις. Υπάρχουν βίντεο που τους δείχνουν να εκπαιδεύουν παιδιά-τζιχαντιστές στο στρατόπεδο τους στην Συρία.
Το Τάγμα του Ιμάμ Μπουχάρι
Ουζμπέκοι που δηλώνουν πίστη στους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν αλλά στην Συρία είναι στο πλευρό του Αλ Νούσρα και του άλλου μετώπου του Αχράρ Αλ Σαμ.
Συμμετέχουν στο συντονιστικό κέντρο Στρατός της Κατάκτησης.
Εδώ τελειώνω το δεύτερο μέρος.
Καλύψαμε κυρίως το κομμάτι της τζιχάντ που συνδέεται με το Μέτωπο Αλ Νούσρα και συνεπαγόμενα με την Αλ Κάιντα.
Για να μην μεγαλώσει πολύ το ποστ σταματούμε εδώ και θα συνεχίσουμε στο τρίτο μέρος με την υπόλοιπη ισλαμιστική αντίσταση.
Είναι προφανές μέχρις εδώ η σχέση της Αλ Κάιντα με τις περισσότερες οργανώσεις που συμμετέχουν σε συμμαχίες, συντονιστικά επιχειρησιακά κέντρα κλπ.
Είναι επίσης ΠΡΟΦΑΝΗΣ η σχέση της Τουρκίας με το Αλ Νούσρα τουλάχιστον σε επιχειρησιακό επίπεδο.
