Ισλαμικό ΚράτοςΙσραήλ
Χάρης Τσιόκας
Εκπαιδευτικός, Πρώην Βουλευτής

Η αλήθεια για την “έξοδο στις αγορές”

Η αλήθεια για την “έξοδο στις αγορές”
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS
Διαβάστε σχετικά για Αγορές Κεφαλαίου, Ελληνικό Ομόλογο, Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου, Χάρης Τσιόκας,

Η αναφορά για «έξοδο στις αγορές» για νέο δανεισμό με τι σχετίζεται;

Με την εγγύηση της ΕΚΤ και της ΕΕ για την εφαρμογή ενός σχεδίου ανασυγκρότησης ή την ανάγκη να μεταφερθεί η «κηδεμονία» του δανεισμού σε αλλά «θεσμικά και οικονομικά όργανα» συνέχισης της λιτότητας και εμπέδωσης ενός τριτοκοσμικού κερδοσκοπικού μοντέλου;

Παρότι ο κοινός τόπος κάθε καλοπροαίρετης πολίτικης δύναμης είναι πλέον η διατύπωση μιας αξιόπιστης στρατηγικής για την ανασυγκρότηση, το κοινωνικό και οικονομικό αυτό ζητούμενο φαίνεται να γίνεται “κρεμαστός κήπος” όσο οι δυνάμεις που την επικαλούνται στηρίζουν το σχέδιο εφαρμογής στα αμφιλεγόμενα αποτελέσματα μιας κοινωνικά διχαστικής και παραγωγικά ελλειμματικής δημοσιονομικής μακροχρόνιας “πειθαρχίας”!

Ένα σχέδιο ανασυγκρότησης για την οικονομική – παραγωγική και κοινωνική ανάπτυξη για να γίνεται αξιόπιστο πρέπει να στηρίζεται αποφασιστικά μεταξύ των άλλων και στις προϋποθέσεις βιωσιμότητας του χρέους, της πραγματικής αποτύπωσης των ελλειμμάτων και της σταθεροποίησης των δεικτών παράγωγης “καθαρού” πρωτογενούς πλεονάσματος, διατυπώνουν όλοι οι οικονομολόγοι.

Παραμονές εκλογών και μετά την ψήφιση ενός πολυνομοσχεδίου με έκδηλα τα σημάδια πληγμάτων που επιφέρει (τα νέα μέτρα;) στην αγορά, την παράγωγη, την εργασία, την ασφάλιση και τον τραπεζικό δανεισμό, περισσεύουν οι δηλώσεις ότι:

α) οι υποχρεώσεις των μνημονίων τελειώνουν
β) ότι η «έξοδος στις αγορές ξεκινά» και
γ) ότι η ανάπτυξη -ή πιο προσγειωμένα- η ανασυγκρότηση της χώρας είναι προ των πυλών αν συνεχιστεί με σταθερότητα η ίδια πολιτική!

Το ερώτημα λοιπόν είναι:

Με ποιους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς, ποια περιεχόμενα και ποια δεδομένα μπορεί να γίνει αξιόπιστη η πρόταση ενός «σχεδίου ανασυγκρότησης» που δεν θα μπορεί να επανατοποθετεί «υποχρεώσεις δανεισμού» για να μη «δεσμεύουν» με κερδοσκοπικά μέτρα τη χώρα ως προϋπόθεση εκταμιεύσεων;

Αναφέρομαι σε μέτρα υποχρεώσεων που «μεταφέρουν» χωρίς καν όρους και με «πτωχευτικής αξίας» τιμήματα, ό,τι απέμεινε από “παραγωγική βάση” της χώρας!

Τα προηγούμενα καθιστούν σαφές πως όλα τα «οικονομικά μοντέλα» εξόδου, για να γίνονται αξιόπιστα παραγωγικά και οικονομικά, πρέπει να πείθουν στις απαντήσεις τους και για την απομείωση του χρέους και το «υπαρκτό του πρωτογενούς πλεονάσματος» και τον «χαρακτήρα» του δανεισμού και τους «συντελεστές» του σχεδίου ανασυγκρότησης.

Και σε αυτά όχι μόνο δεν μας έκανε σοφότερους η ανακοίνωση των συμβουλίων Ecofin και Eurogroup στην Αθήνα αλλά ενίσχυσε τις σκέψεις ότι ο κύκλος αυτός του «συντηρητικού συμβιβασμού» επιμηκύνεται ατελέσφορα…

«Δόσεις με υποχρεώσεις και θολό τοπίο» από ένα συσχετισμό εκπροσώπων που επιφυλάσσονται για τον ευρωπαϊκό νότο και την ανασυγκρότηση της Ελλάδας.

Με δεδομένο ότι οι πολύπλευρες κοινωνικές, παραγωγικές και οικονομικές επιπτώσεις έχουν θίξει πλέον τον πυρήνα της κοινωνικής σταθερότητας, είναι πλέον η ώρα, με αφορμή τις εκλογές του Μαΐου, να απαντηθούν ερωτήματα που σχετίζονται με τους πυλώνες πάνω στους οποίους θα στηριχθούν τα σχέδια ανασυγκρότησης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.

Πάνω σε αυτά θα έπρεπε να ήταν το δίπολο της αναμέτρησης ανάμεσα στα νεοφιλελεύθερες – δεξιές και τις προοδευτικές – αριστερές συμμαχίες.

Και αυτά συμπυκνώνονται:

– τι ποσοστό πλεονάσματος πρέπει να έχει η χώρα για να διασφαλίζει τις συμβατικές αποπληρωμές δανεισμού υποχρεώσεων και στήριξης του σχεδίου ανασυγκρότησης;

– έχει αποκλειστεί ο κίνδυνος να επιβληθεί στην χώρα και άλλος δανεισμός όχι για ανασυγκρότηση αλλά για καταβολή των προηγουμένων δόσεων; Αλλά μια τέτοια εκδοχή, τι νέες επιπτώσεις δημιουργεί στο ήδη μη βιώσιμο ελληνικό χρέος;

– η αναφορά για «έξοδο στις αγορές» για νέο δανεισμό με τι σχετίζεται; Με την εγγύηση της ΕΚΤ και της ΕΕ για την εφαρμογή ενός σχεδίου ανασυγκρότησης ή την ανάγκη να μεταφερθεί η «κηδεμονία» του δανεισμού σε αλλά «θεσμικά και οικονομικά όργανα» συνέχισης της λιτότητας και εμπέδωσης ενός τριτοκοσμικού κερδοσκοπικού μοντέλου;

Προφανώς ο επικοινωνιακός βομβαρδισμός «ανέξοδων προθέσεων και καλών λόγων, χωρίς άμεσο αντίκρισμα, ακόμα και για τις δόσεις συσκοτίζει την κοινωνική κρίση.

Ιδιαιτέρα όταν οι «συντελεστές» μεταφέρουν το περιεχόμενο μιας συζήτησης, για το εάν η χώρα θα συμβιβαστεί σε ένα ρόλο «μακροχρόνιας αποικίας χρέους» ή θα προχωρήσει με αξιόπιστα οικονομικά κοινωνικά και παραγωγικά δεδομένα το σχέδιο ανασυγκρότησης στο… μέλλον των επιδιώξεων μόνο των «δανειστών»!

Αλλά έτσι η πρόθεση γίνεται μονομερής, χωρίς ευρωπαϊκή αλληλεγγύη! Για αυτό το δημοκρατικό αντίβαρο είναι οι ευρωπαϊκές εκλογές με προοδευτική καταγραφή συσχετισμών που έχουν λόγους να προσθέσουν στην ατζέντα αποφάσεων, τη σύνδεση του σχεδίου εξόδου με τη στήριξη της ανάπτυξης.

  • Μάτι-Τέμπη, «βδέλλες» και «ύαινες» – Ισοζύγιο της ντροπής
    Εκπαιδευτικός, E.E. Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Αντιπρόεδρος
    Αποδεικνύοντας την «έκπτωση» των πολιτικών ηθών οι «εκπρόσωποι» μας αντάλλαξαν «φιλοφρονήσεις» σκορπίζοντας ρίγη ενθουσιασμού στους «κλακαδόρους» τους. Το γεγονός ότι οι πολίτες γυρίζουν την πλάτη στην άκρως ελλειμματική «δημοκρατία», με την αποχή να πλησιάζει το 50%, δεν τους απασχολεί. Το πολιτικό «φτύσιμο»...
  • «Ρωσικός Κόσμος»: Μία «μεγαλοϊδεατική» χίμαιρα δια χειρός Ντούγκιν
    Ανεξάρτητος Αρθρογράφος
    Don Lope de Aguirre : I am the wrath of God. Who else is with me? Werner Herzog, Aguirre, der Zorn Gottes (Aguirre, the wrath of God, 1972) (Περί «ρωσικού κόσμου», μέρος β΄ Διαβάστε το ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ) Στο δεύτερο...
  • Ο «Ρωσικός Κόσμος» αποκρυφιστική δυϊστική (μανιχαϊστική) κοσμολογία, μια τεχνητή έννοια εθνικισμού και ιμπεριαλισμού
    Ανεξάρτητος Αρθρογράφος
    «Each wrong idea we follow is a crime committed against future generations. » Arthur Koestler, «Darkness at Noon» Αγαπητέ αναγνώστη, το σχόλιο που ακολουθεί είναι ένα συμπλήρωμα σε άρθρο του γράφοντος που δημοσιεύθηκε στην φιλόξενη ιστοσελίδα της ΚΑΘΕΔΡΑΣ στις 20 Νοεμβρίου 2023...