ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ήμουν ανέκαθεν, ξεκάθαρα, υπέρ των πρότυπων σχολείων. Επίσης τιμούσα τους Εθνικούς ευεργέτες και χορηγούς. Υπό προϋποθέσεις όμως και τα δύο.
Αφ’ ενός αιτιολογημένη εκπαιδευτικά, παιδαγωγικά και κοινωνικά υπεύθυνη απόφαση του αρμόδιου υπουργείου και της κυβέρνησης.
Αφ’ ετέρου η «χορηγία» να είναι του ιδιώτη-χορηγού προς το Δημόσιο και όχι το αντίστροφο.
Στην περίπτωση του Δικτύου «Δημόσιων» Ωνασείων Σχολείων δεν υφίσταται καμία από τις δύο προϋποθέσεις.
Δεν έκρινε Πολιτεία ότι υπήρχε ανάγκη δημιουργίας νέων προτύπων σχολείων.
Δεν υπήρξε καμία μελέτη που να προσδιορίζει την σκοπιμότητα, την αναγκαιότητα, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά παιδαγωγικής-εκπαιδευτικής λειτουργίας, τον αριθμό, την γεωγραφική κατανομή που έπρεπε να διέπουν την δημιουργία κάποιων νέων Προτύπων Σχολείων.
Αν υπήρχε τέτοια μελέτη θα έπρεπε να συνοδεύεται με το κόστος λειτουργίας και σε περίπτωση διαπίστωσης αδυναμίας χρηματοδότησης από το κράτος, ίσως να αναζητηθούν ευεργέτες ή χορηγοί.
Όμως ούτε η δεύτερη προϋπόθεση ισχύει.
Η «χορηγία – συμμετοχή» του Ωνασείου Ιδρύματος είναι αστεία.
Τα 160 εκ. σε βάθος 12 χρόνων, ακόμα και αν χορηγηθούν στο ακέραιο –στην ανακοίνωση του Ωνασείου αναφέρεται: «Θα διαθέσει έως 1.000.000 ευρώ ανά σχολική μονάδα για την αναβάθμιση και βελτίωση των υποδομών και έως 500.000 ευρώ ανά σχολική μονάδα και ανά σχολικό έτος για την ενίσχυση δράσεων και την κάλυψη δαπανών», ποιος προσέχει το «έως»; άλλωστε- είναι μηδαμινό ποσό σε σχέση με την δαπάνη του Δημοσίου το οποίο χορηγεί τα κτίρια, το κόστος λειτουργίας και πάγιας (εκτός από ένα, υποτιθέμενο, αρχικό ρετούς που θα κάνει το Ωνάσειο, αν το κρίνει αναγκαίο) συντήρησης, τους μισθούς των εκπαιδευτικών, την μεταφορά των μαθητών και ό,τι άλλο απαιτήσει στην συνέχεια το Ίδρυμα.
Γιατί είναι δεδομένο ότι, «ήταν να μην τρυπώσει» από την στιγμή που «τρύπωσε» θα εγείρει απαιτήσεις και όχι μόνον σχετικές με την λειτουργία των σχολείων.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ωνασείου, «Ο συνολικός αριθμός μαθητών και μαθητριών στα ΔΗΜ.Ω.Σ. θα φτάσει τους 6.000 ανά έτος και συνολικά πάνω από 22.000 σε ορίζοντα δωδεκαετίας» και «Πρόκειται για 22 Σχολεία (11 Γυμνάσια και 11 Λύκεια) σε όλη τη χώρα. Τον Σεπτέμβριο του 2025 θα λειτουργήσουν οι πρώτες 12 σχολικές μονάδες (6 Λύκεια, 6 Γυμνάσια)».
Είναι απόλυτα εμφανής η προχειρότητα και η έλλειψη σοβαρότητας με την οποία αντιμετώπισε την «χορηγία» τόσο το Ωνάσειο όσο και το Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνηση.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Αν «πάνω από 22.000» είναι ο προβλεπόμενος ετήσιος αριθμός μετά το 2037 μιλάμε για 22 σχολικές μονάδες των 1.000 μαθητών η κάθε μία.
Αν το «πάνω από 22.000» αναφέρεται σε συνολικό αριθμό μαθητών στην διάρκεια της 12ετίας για τα 12 σχολεία, που μέχρι τότε θα έχουν γίνει 22, τότε μιλάμε για αριθμό μαθητών που δύσκολα θα ξεπερνά τους 100 ανά σχολική μονάδα.
Γι’ αυτούς το Ωνάσειο θα διαθέτει «έως 500.000». Με αυτά τα χρήματα το Ίδρυμα θα: «καλύπτει την πρόσθετη αμοιβή των εκπαιδευτικών και του διοικητικού προσωπικού των ΔΗΜ.Ω.Σ. για την επιπλέον απασχόλησή τους πέραν του ωραρίου τους, αλλά και τις δαπάνες για τη λειτουργία των Ομίλων και των Συνόλων».
Τα «Σύνολα» και οι «Όμιλοι» λοιπόν που με την «ευγενική χορηγία» του Ιδρύματος Ωνάση θα φέρουν την Άνοιξη στην εκπαίδευση που δεν ήταν ικανή να προσφέρει η Πολιτεία!
Για τα 12 κατ’ αρχήν σχολεία η ετήσια δαπάνη του Ωνασείου θα είναι »έως 6.000.000» την ώρα που η δαπάνη της Πολιτείας για την Δευτεροβάθμια είναι κάποια δισ..
Στην ανακοίνωση του Ιδρύματος αναφέρεται μεν ότι «Το 2018, η “Κύρωση Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Κοινωφελούς Ιδρύματος “ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Σ. ΩΝΑΣΗΣ”, του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου (Ω.Κ.Κ.) και του Ελληνικού Δημοσίου” ψηφίστηκε (27 Σεπτεμβρίου 2018) με ευρεία πλειοψηφία και τη στήριξη των κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι» αλλά «Η σύμβαση ισχύει από τη δημοσίευσή της στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, στις 30 Ιανουαρίου 2025. Πρόκειται για μια σύμπραξη μεταξύ του Ιδρύματος Ωνάση και του Ελληνικού Δημοσίου, κατά το επιτυχημένο πρότυπο του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου».
Απαιτήθηκαν 6,5 χρόνια! για να μετατραπεί η Σύμβαση Δωρεάς, την οποία ψήφισε η Βουλή, στη Λεόντειο σύμπραξη, την οποία υλοποίησε το Υπουργείο, υπέρ του Ωνασείου.
Ο παραλληλισμός με το Ωνάσειο Καρδιολογικό Κέντρο είναι παραπλανητικός αφού η ανοικοδόμησή και ο εξοπλισμός του υπήρξε αποκλειστικά δωρεά του Ωνάση, ενώ όπως αναλύθηκε προηγουμένως η δαπάνη για τα ΔΗΜ.Ω.Σ. είναι κυρίως της Πολιτείας.
Για να αποφύγουν τις αντιδράσεις, το Ίδρυμα και το Υπουργείο, μοίρασαν «δώρα» σε εκπαιδευτικούς και γονείς.
Για τους πρώτους: «Οι εκπαιδευτικοί που ήδη διδάσκουν στα συγκεκριμένα σχολεία τα οποία θα αποτελέσουν το δίκτυο των ΔΗΜ.Ω.Σ. παραμένουν στις θέσεις τους για δύο χρόνια» ύστερα βλέπουμε «θα λαμβάνουν επιπλέον αμοιβή ύψους 320 € για 6 ώρες την εβδομάδα» για την συμμετοχή τους στην, εκτός βασικού ωραρίου, απογευματινή λειτουργία των Ομίλων.
Για τους μαθητές και τις τοπικές κοινωνίες ο «μπαξές» έχει «τα πάντα όλα». Από τα αυτονόητα, «δωρεάν φοίτηση», μέχρι φροντιστήρια δωρεάν για κάθε χρήση (αδιευκρίνιστο ποιος θα τα κάνει και ποιος θα τα πληρώνει), προσβασιμότητα σε όλη την τοπική κοινωνία στους Ομίλους και τα Σύνολα των οποίων «η παρουσία θα συμβάλει στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στις περιοχές όπου λειτουργούν», και άλλα πολλά τα οποία με γλαφυρή περιγραφικότητα παραθέτει η ανακοίνωση/«έκθεση ιδεών» του Ιδρύματος τα οποία μπορείτε να αναζητήσετε στην προαναφερθείσα «έκθεση ιδεών».
«Το δίκτυο των ΔΗΜ.Ω.Σ. θα διοικείται από εννιαμελή Επιτροπή, στην οποία πέντε μέλη θα ορίζονται από το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού. Τα υπόλοιπα τέσσερα μέλη υποδεικνύονται από το Ίδρυμα Ωνάση» αναφέρει το Ίδρυμα στην ανακοίνωση του.
Δεν πρέπει να υπάρχουν αμφιβολίες ότι την πραγματική διοίκηση θα την ασκεί το Ίδρυμα αφού στους 5, που υποτίθεται ότι διορίζει το Υπουργείο, κάποιος(ή κάποιοι) θα βρεθεί(ή θα διοριστεί) που θα κατανοεί απόλυτα τις προτεραιότητες και τους στόχους του Ιδρύματος. Εδώ ολόκληρο Δίκτυο δημιουργήθηκε, στην Διοίκηση θα κολλήσουμε.
Όπως ανέφερα ήδη ήμουν πάντα υπέρ των καθαρά Δημόσιων Πρότυπων Σχολείων.
Πίστευα ότι ένας πολύ περιορισμένος αριθμός παιδιών με ικανότητες και διάθεση 20+ είχαν το δικαίωμα να έχουν διαφορετική αντιμετώπιση από την Πολιτεία.
Σε αυτό το πλαίσιο έπρεπε να λειτουργούν τα Πρότυπα, όχι για το 25% των καλύτερων μαθητών, αλλά για τους μαθητές που ξεπερνούν τα όρια της τυπικής(και φθηνής στις μέρες μας) αριστείας.
Όταν όμως σε μια πόλη το ένα από τα τέσσερα σχολεία μετατρέπεται σε «Πρότυπο» αυτό σημαίνει «κορφολόγημα» του μαθητικού δυναμικού.
Πιο απλά οι μαθητές 17,5-20 στο Πρότυπο, και οι καλοί και οι μέτριοι στον «κατιμά».
Εκτός από το «κορφολόγημα» των μαθητών θα ακολουθήσει και γενικό «κορφολόγημα» των εκπαιδευτικών αφού, πέρα από τις προσωρινές διευθετήσεις, εκεί θα καταλήξει το 25% των εκπαιδευτικών με μεταπτυχιακά και ιδιαίτερες παιδαγωγικές δεξιότητες.
Επομένως και στο επίπεδο των εκπαιδευτικών ο «αφρός» θα οδηγηθεί στα Πρότυπα και οι υπόλοιποι στον «κατιμά».
Στις μεγαλουπόλεις αυτές οι διαφοροποιήσεις πνίγονται στο ανώνυμο πλήθος αλλά στις μικρότερες επαρχιακές πόλεις θα προκαλέσουν ταξινομήσεις, διαχωρισμούς και προβλήματα τα οποία θα εμφανιστούν σύντομα.
Όλα αυτά έναντι μιας ασήμαντης οικονομικής συμμετοχής και της ανύπαρκτης εκπαιδευτικής «αυθεντίας» που προσφέρει το Ωνάσειο. Εκτός αν οι άδηλοι σκοποί των «Δικτύων» υπερβαίνουν λογικούς και ηθικούς κανόνες.
