ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Την ανάγκη διαλόγου με τη Μόσχα και την εξέταση στρατηγικών εξόδου από τον πόλεμο στην Ουκρανία επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα TAZ σε άρθρο του πρώην ταξιάρχου Μπερντ Γκλάζερ, ο οποίος διετέλεσε αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος στρατιωτικής πολιτικής στο γερμανικό υπουργείο Άμυνας, με τίτλο «Απίστευτη αδιαφορία».
«Κάποιοι πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να γίνουν ανεκτά ρωσικά πυρηνικά χτυπήματα περιορισμένης ισχύος, αγνοώντας εντελώς το γεγονός ότι αν σπάσει το πυρηνικό ταμπού, θα βρεθούμε από τη μια στιγμή στην άλλη σε έναν διαφορετικό κόσμο από στρατηγικής πλευράς.
»Οι περισσότεροι ειδικοί στα πυρηνικά δεν πιστεύουν σε έναν περιορισμένο πυρηνικό πόλεμο αν μια φορά ανοίξει ο ασκός του Αιόλου», σημειώνει η εφημερίδα του Βερολίνου.
Και επισημαίνει: «Αντί να παρακολουθούμε τον πόλεμο να επεκτείνεται και να κλιμακώνεται, είναι επείγουσα η ανάγκη να αναλυθούν στρατηγικές εξόδου που θα σταματήσουν κατ΄ αρχήν τη σφαγή στα μέτωπα του πολέμου.
»Το κλειδί βρίσκεται στη Μόσχα και την Ουάσιγκτον, οι οποίες προφανώς συνεχίζουν να διατηρούν διαύλους επικοινωνίας.
»Ζητούμενο είναι να σταθμιστούν οι εντεινόμενοι κίνδυνοι μιας πυρηνικής κλιμάκωσης, οι κίνδυνοι, οι προϋποθέσεις και οι συνέπειες μιας κατάπαυσης των εχθροπραξιών».
Ένα νέο «σιδερούν παραπέτασμα» είναι γεγονός
Δεν αποκλείεται στο άμεσο μέλλον να παρουσιαστεί μια ευκαιρία με αφορμή την αναποτελεσματικότητα των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στο πεδίο υπό την προϋπόθεση όμως ότι δεν θα υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση.
Θα υποκύψει η Δύση από φόβο στον εκβιασμό του Πούτιν;
Όχι, διότι με αυτό τον τρόπο θα αποτραπούν πολύ χειρότερα.
Όσοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν την πλήρη ανακατάληψη των κατεχόμενων εδαφών στην Ουκρανία οφείλουν να παραδεχθούν ότι βρίσκονται στο δρόμο προς την πυρηνική κλιμάκωση με την Μόσχα.
Είναι ξεκάθαρο ότι τόσο η ουκρανική ηγεσία όσο και ανατολικοευρωπαϊκά κράτη δύσκολα θα αποδεχθούν στρατηγικές εξόδου.
Από την πλευρά του το Κίεβο, με γνώμονα το εθνικό του συμφέρον, θα πρέπει να φροντίσει έτσι ώστε ανθρώπινες απώλειες και καταστροφές να μην αποδειχθούν μοιραίες για την επιβίωση της Ουκρανίας.
Για το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι για στρατηγικούς λόγους, αναγκαίο να εξετάσουν το πλαίσιο για την ευρωπαϊκή ασφάλεια τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια.
Ποια σχέση θέλουν να έχουν μακροπρόθεσμα ΝΑΤΟ και ΕΕ με τη Ρωσία;
Μια συντονισμένη εξωτερική πολιτική οφείλει να απαντήσει πως θα διαχειριστεί την επικίνδυνη στρατηγική αστάθεια τα επόμενα χρόνια.
Και για αυτό θα τεθούν τώρα τα θεμέλια.
Ένα νέο «σιδερούν παραπέτασμα» είναι ήδη γεγονός.
Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητη μια έστω και προβληματική συνύπαρξη με τη Ρωσία προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα για την Ευρώπη.
