«Για ελάχιστο χρόνο κάποιοι δεν διασώθηκαν». Αυτό λέει ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου που έμελλε να γίνει ομαδικός τάφος στο Κόκκινο Λιμανάκι θυμάται με δάκρυα στα μάτια τις τραγικές εκείνες στιγμές.
Τα 25 άτομα αναζητούσαν διαφυγή και η μόνη διέξοδος στη θάλασσα ήταν μια πόρτα που οδηγεί σε σκαλάκια.
«Μπλόκαρε η Δημοκρατίας και στο ένα ρεύμα και στο άλλο. Τα αυτοκίνητα που είχαν πρόσβαση σε αυτό τον δρόμο μπήκαν για να σωθούν εδώ πέρα.
»Η φωτιά ερχόταν, ήταν αισθητή από τον καπνό αλλά φαινόντουσαν και οι φλόγες.
»Η μόνη διέξοδος γι’ αυτούς τους ανθρώπους ήταν αυτές οι δύο πόρτες, τις οποίες είχα ανοίξει -πριν είχα ανοίξει την πόρτα την κάτω. Εκεί υπήρχαν δύο επιλογές.
»Κάποιες παλιές σκάλες από όπου κατέβασα τους ανθρώπους και κάποιες σκάλες που έπρεπε να περπατήσεις 50-60 μέτρα και να κατέβεις από κάποια άλλα σκαλοπάτια τα οποία μπορούσες να τα κατέβεις. Τους πήγα από τα πρώτα γιατί δεν είχαμε χρόνο.
»Ο τελευταίος που είχε σωθεί μου είπε: «Βασίλη εγώ είμαι ο τελευταίος και πίσω μου άκουγα τους ανθρώπους που τους είχε προφτάσει η φωτιά, άκουγα τα ουρλιαχτά τους. Για ελάχιστο χρόνο κάποιοι άνθρωποι δεν διεσώθησαν».