ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ο τέως βασιλιάς της Ρουμανίας Μιχαήλ πέθανε στην Ελβετία σε ηλικία 96 ετών, ανέφερε ο βασιλικός οίκος, σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο Digi 24.
Ο τέως βασιλιάς της Ρουμανίας είχε αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή λόγω ασθενείας το 2016.
Εξάδελφος της βασίλισσας της Βρετανίας Ελισάβετ, ο Μιχαήλ αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τον θρόνο το 1947 μετά την επικράτηση των κομμουνιστών στην Ρουμανία, λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έζησε εξόριστος στη Δύση για δεκαετίες.
Είχε υποβληθεί σε εγχείρηση για λευχαιμία και καρκίνο.
Ο Μιχαήλ Α΄ (25 Οκτωβρίου 1921 – 5 Δεκεμβρίου 2017) ήταν βασιλιάς της Ρουμανίας από τις 20 Ιουλίου 1927 έως τις 8 Ιουνίου 1930 και πάλι από τις 6 Σεπτεμβρίου 1940 έως την παραίτησή του στις 30 Δεκεμβρίου 1947.
Το 1947 αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την κυβέρνηση που ελεγχόταν από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρουμανίας.
Λίγο μετά τη γέννησή του, ο πατέρας του Μιχαήλ Πρίγκιπας Κάρολος είχε εμπλακεί σε μια αμφιλεγόμενη σχέση με τη Μάγκντα Λουπέσκου.
Το 1925 ο Κάρολος τελικά πιέστηκε να παραιτηθεί από τα δικαιώματά του στο θρόνο και αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι με τη Λουπέσκου.
Το 1927 ο Μιχαήλ ανέβηκε στο θρόνο μετά τον θάνατο του παππού του, Φερδινάνδου Α΄.
Καθώς ήταν ακόμα ανήλικος, δημιουργήθηκε ένα συμβούλιο αντιβασιλείας που απαρτιζόταν από το θείο του Πρίγκιπα Νικόλαο, τον Πατριάρχη Μίρον Κρίστεα και τον πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Γκεόργκε Μπουζντουγκάν.
Το συμβούλιο αποδείχθηκε αναποτελεσματικό και το 1930 ο Κάρολος επέστρεψε στη Ρουμανία και αντικατέστησε ως βασιλιάς το γιο του.
Έτσι ο Μιχαήλ ξαναέγινε διάδοχος του θρόνου και του δόθηκε ο πρόσθετος τίτλος του Μεγάλου Βοεβόδα της Άλμπα Ιούλια.
Ο Κάρολος Β΄ εκθρονίστηκε το 1940 και ο Μιχαήλ έγινε και πάλι βασιλιάς.
Υπό την κυβέρνηση του στρατιωτικού δικτάτορα Ιόν Αντονέσκου η Ρουμανία ευθυγραμμίστηκε με τη Ναζιστική Γερμανία.
Το 1944 ο Μιχαήλ συμμετείχε σε πραξικόπημα εναντίον του Αντονέσκου, διόρισε τον Κονσταντίν Σανατέσκου ως αντικαταστάτη του και στη συνέχεια διακήρυξε τη συμμαχία του με τους Συμμάχους.
Το Μάρτιο του 1945 πολιτικές πιέσεις ανάγκασαν το Μιχαήλ να διορίσει μια φιλοσοβιετική κυβέρνηση με επικεφαλής τον Πέτρου Γκρόζα.
Από τον Αύγουστο του 1945 έως τον Ιανουάριο του 1946 ο Μιχαήλ έκανε «βασιλική απεργία» και προσπάθησε ανεπιτυχώς να αντιταχθεί στην ελεγχόμενη από τους Κομμουνιστές κυβέρνηση του Γκρόζα, αρνούμενος να υπογράψει και να εγκρίνει τα διατάγματά της.
Τον Νοέμβριο ο Μιχαήλ παρέστη στον γάμο των εξαδέλφων του, της μελλοντικής Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και του Πρίγκιπα Φίλιππου της Ελλάδας στο Λονδίνο.
Λίγο αργότερα, το πρωί της 30ής Δεκεμβρίου 1947, ο Γκρόζα ζήτησε συνάντηση με το Μιχαήλ, τον οποίο ανάγκασε να παραιτηθεί.
Ο Μιχαήλ αναγκάστηκε να εξοριστεί, δημεύτηκε η περιουσία του και του αφαιρέθηκε η ιθαγένεια.
Παντρεύτηκε την Πριγκίπισσα Άννα των Βουρβόνων-Πάρμας το 1948, με την οποία απέκτησε πέντε κόρες, και τελικά εγκαταστάθηκε στην Ελβετία.
Η κομμουνιστική δικτατορία του Νικολάε Τσαουσέσκου κατέρρευσε το 1989 και τον επόμενο χρόνο ο Μιχαήλ επιχείρησε να επιστρέψει στη Ρουμανία αλλά συνελήφθη και αναγκάστηκε να φύγει κατά την άφιξή του.
Το 1992 του επετράπη να επισκεφθεί τη Ρουμανία για το Πάσχα, οπότε τον υποδέχτηκαν τεράστια πλήθη.
Μια ομιλία που έδωσε από το παράθυρο του ξενοδοχείου του συγκέντρωσε περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους στο Βουκουρέστι.
Ενοχλημένη από τη δημοτικότητα του Μιχαήλ η κυβέρνηση αρνήθηκε να του επιτρέψει περαιτέρω επισκέψεις.
Το 1997, μετά την ήττα του Ιλιέσκου από τον Εμίλ Κονσταντινέσκου, επαναχορηγήθηκε στο Μιχαήλ η ιθαγένεια και του επετράπη να επισκεφθεί και πάλι τη Ρουμανία.
Μεγάλο μέρος της περιουσίας του, όπως το Ανάκτορο της Ελισάβετ, επεστράφη τελικά στην οικογένειά του.
