Τον Αύγουστο του 2014 οι υποστηριζόμενοι από την Τουρκία τζιχαντιστές της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ISIS) κατάσφαξαν τους Κούρδους Γιαζίντι και έφεραν τον πόλεμο και την καταστροφή στη γη τους, στο Σιντζάρ του βορειοδυτικού Ιράκ.
Τώρα, αρχές 2017, οι Τούρκοι εργολάβοι φιλοδοξούν να αναλάβουν το έργο της ανοικοδόμησης της πόλης Σιντζάρ.
Πώς σας φαίνεται; Δεν είναι… καταπληκτικό; Οι ίδιοι που γκρέμισαν το Σιντζάρ, οι ίδιοι θα το χτίσουν. Έτσι “ανοίγουν” δουλειές.
Το ενδιαφέρον είναι ότι τις τουρκικές κατασκευαστικές για να ανοικοδομήσουν το Σιντζάρ κάλεσε ο ίδιος ο αυτοανακηρυγμένος Κούρδος δήμαρχος της μαρτυρικής πόλης, ο Μάχμα Χαλίλ.
Ο ίδιος Μάχμα Χαλίλ συνεχώς υβρίζει το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) και τους Κούρδους πατριώτες που τον Αύγουστο του 2014 έσωσαν τους Γιαζίντι από τις σφαγές των τζιχαντιστών.
Προφανώς και καταφέρεται ενάντια στο Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) και ζητά να φύγουν οι αντάρτες του από το Σιντζάρ για να ξεκινήσει τις δουλειές με τους Τούρκους.
Πώς θα πάνε οι Τούρκοι εργολάβοι να ανοικοδομήσουν την πόλη, με τις ευχές του αυτοανακηρυγμένου δημάρχου, εάν στην περιοχή υπάρχουν αντάρτες του PKK;
“Με τη συμφωνία [Τούρκων-Ιρακινών] δεν θα υπάρχουν απειλές ενάντια στους πολίτες του Σιντζάρ και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι εκτοπισμένοι να επιστρέψουν στα σπίτια τους, ιδιαίτερα αφού η Βαγδάτη σταματήσει να υποστηρίζει το PKK”, είπε ο Χαλίλ μιλώντας στο BasNews, ο οποίος δεν κρατιέται για να αρχίσει την ανοικοδόμηση παρέα με τους Τούρκους.
Ο Τούρκος πρωθυποργός Γιλντιρίμ συναντήθηκε το Σάββατο στη Βαγδάτη με τον Ιρακινό πρωθυπουργό και μεταξύ άλλων που συμφωνήθηκαν είναι το PKK να εκδιωχθεί από το Σιντζάρ.
Σε αντίθετη περίπτωση η Τουρκία απειλεί να εισβάλει στο Ιράκ και να επιτεθεί εκείνη στο PKK.
Προφανώς και τώρα αποκαλύπτονται οι λόγοι που δεν θέλουν το PKK. Οι άνθρωποι στήνουν “δουλίτσες” πάνω στα ερείπια του τζιχαντιστικού πολέμου και το PKK στέκεται εμπόδιο,
Εκτός από τους Τούρκους και η φιλοτουρκική περιφερειακή κυβέρνηση του ιρακινού Κουρδιστάν, δηλαδή οι Μπαρζανίδες, θέλουν επίσης το PKK να φύγει από το Σιντζάρ.
Η περίπτωση αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πώς γίνονται δουλειές μετά από έναν πόλεμο.
Και μάλιστα πώς οι δουλειές είναι ενταγμένες στην εξωτερική πολιτική μιας χώρας.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα τα έχουμε λίγο… ανάποδα. Οι Έλληνες επιχειρηματίες που επένδυσαν στα Βαλκάνια (ιδίως επί εποχής Σημίτη) αντί να αποτελούν μοχλούς πίεσης της Ελλάδας προς τους “ατίθασους” γείτονές μας έχουν καταντήσει να εκπροσωπούν τα αλβανικά ή τα σκοπιανά συμφέροντα μέσα στην Ελλάδα.
Και γνωρίζουμε άριστα τι λέμε.
Όταν τα ανεξάρτητα ειδησεογραφικά Μέσα καταγγέλλουμε ότι η Ελλάδα υποφέρει από μια παρασιτική ολιγαρχία, αυτή η κατηγορία δεν έχει να κάνει μόνο με τα μνημόνια και τις αντιλαϊκές πολιτικές, έχει να κάνει και με τα εθνικά μας συμφέροντα.
Σε κάθε περίπτωση καλό θα ήταν η ελληνική κυβέρνηση να δει πώς μπορεί να ανοίξουν δουλειές και για ελληνικές εταιρείες στη Μέση Ανατολή.
Εταιρείες όμως που θα ακολουθούν εθνικές πολιτικές και αυτό σημαίνει ότι οι παρασιτικοί μεγαλοεργολάβοι της χώρας δεν είναι οι κατάλληλοι.