ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Χυδαία σχόλια, άσεμνες χειρονομίες και πιεστικές προσκλήσεις για «δείπνο»: ορισμένοι πολιτικοί άνδρες επιδεικνύουν έναν «λάγνο πατερναλισμό» απέναντι στις γυναίκες δημοσιογράφους, όπως καταγγέλλουν 40 από αυτές σε ένα κείμενο που δημοσιεύεται στo εξώφυλλο της Liberation.
«Κάτω τα ξερά σας!» τιτλοφορείται η καταγγελία που υπογράφουν οι γυναίκες δημοσιογράφοι οι οποίες καλύπτουν θέματα του πολιτικού ρεπορτάζ για λογαριασμό μεγάλων μέσων ενημέρωσης, όπως οι εφημερίδες Le Monde και Liberation, το Γαλλικό Πρακτορείο και το τηλεοπτικό κανάλι TF1.
Οι καταγγέλλουσες δεν διστάζουν να αναφέρουν σωρεία παραδειγμάτων της φαλλοκρατικής συμπεριφοράς που αντιμετωπίζουν κατά την άσκηση του λειτουργήματός τους.
Μεταξύ άλλων, κάνουν λόγο για έναν κοινοβουλευτικό που «τις χαϊδεύει στα μαλλιά», έναν άλλον ο οποίος «διαμαρτύρεται θορυβωδώς επειδή φοράμε μπλούζες ζιβάγκο και όχι με ντεκολτέ» αλλά και για «το ανερχόμενο αστέρι ενός κόμματος που επιμένει να βρεθούμε το βράδυ».
Μολονότι υπογραμμίζουν ότι στη μεγάλη τους πλειονότητα οι πολιτικοί αποφεύγουν τα «ολισθήματα», γράφουν επίσης για «έναν βουλευτή οι προκλήσεις του οποίου σταμάτησαν μόνο με την απειλή μιας μήνυσης για σεξουαλική παρενόχληση», έναν υπουργό που «χουφτώνει» και ένα υψηλόβαθμο στέλεχος που τις ρωτάει: «Κι εσείς, με ονειρεύεστε τη νύχτα;».
Το 2011, με αφορμή τη σύλληψη του τότε διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν με την κατηγορία του βιασμού στη Νέα Υόρκη, άνοιξαν τα στόματα πολλών για τις πρακτικές σεξουαλικής παρενόχλησης ορισμένων πολιτικών ανδρών.
Αν και η κατηγορία σε βάρος του Στρος-Καν μπήκε τελικά στο αρχείο από τις αμερικανικές αρχές, πολλές γυναίκες κατήγγειλαν τη συμπεριφορά του ανδρός ο οποίος στις δημοσκοπήσεις ήταν το φαβορί για τις προεδρικές εκλογές του 2012.
«Νομίζαμε ότι η υπόθεση Στρος-Καν είχε ταράξει τα νερά και ότι οι σοβινιστικές πρακτικές έτειναν προς την εξαφάνιση. Αλίμονο…» σημειώνουν οι υπογράφουσες.
«Οσο η πολιτική θα βρίσκεται κατά κύριο λόγο στα χέρια ετεροφυλόφιλων, εξηντάρηδων ανδρών, τίποτα δεν θα αλλάξει», συμπληρώνουν.
Οι δημοσιογράφοι παραδέχονται ότι «το επάγγελμα συνεπάγεται την οικοδόμηση μιας εγγύτητας και δεσμών εμπιστοσύνης» με τις πηγές τους, όμως οι ίδιες αισθάνονται υποχρεωμένες να επιβάλουν περιορισμούς στη διάχυτη φαλλοκρατική συμπεριφορά: να μην έχουν συναντήσεις τετ-α-τετ (ή να τις περιορίζουν στις ελάχιστες δυνατές), να ντύνονται σεμνά και «να είναι συνεχώς σε επαγρύπνηση για να διατηρήσουν τον πληθυντικό ευγενείας» στις επαφές τους.
Αρκετοί πολιτικοί υποστήριξαν με θέρμη τις γυναίκες δημοσιογράφους και μάλιστα ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών στο κοινοβούλιο τις κάλεσε να αποκαλύψουν τα ονόματα των ανθρώπων που τις παρενοχλούν.
«Πρέπει να πούμε από πού προέρχονται όλα αυτά, ώστε να φροντίσουμε να σταματήσουν», τόνισε ο Μπρουνό Λε Ρου.
«Ο σεξισμός βρίσκεται πάντα εδώ και έχουμε την τάση να το ξεχνάμε», είπε από την πλευρά της η Μαρισόλ Τουρέν, η υπουργός που είναι αρμόδια για τα γυναικεία δικαιώματα, υπογραμμίζοντας ότι η καταγγελία των δημοσιογράφων είναι «μια ευκαιρία να θυμηθούμε τον σεξισμό τον οποίο αντιμετωπίζουν χιλιάδες γυναίκες στην καθημερινότητά τους, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στους χώρους εργασίας, στον δρόμο».
