ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ενώ Ευρωπαίοι πολιτικοί σπεύδουν να αναγνωρίσουν το Κράτος της Παλαιστίνης, αγνοούν την κατάσταση στο Θιβέτ, όπου η κινεζική κατοχή συνεχίζεται.
Σκάνδαλα διαφθοράς που συνδέονται με την Κίνα και το Κατάρ, σε συνδυασμό με την ξένη επιρροή, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την επιλεκτική υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προκατειλημμένη διεθνή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η «στροφή» της Ευρώπης στο Παλαιστινιακό Ζήτημα
Σύμφωνα με το JNS στις 26 Νοεμβρίου 2025, «Η Ευρώπη έχει αλλάξει στάση απέναντι στο Ισραήλ.
»Μετά την 7η Οκτωβρίου, 12 ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Ισπανίας, έχουν αναγνωρίσει ένα παλαιστινιακό κράτος και πλέον ψηφίζουν συστηματικά εναντίον του εβραϊκού κράτους στα Ηνωμένα Έθνη…».
Εάν η αλλαγή στάσης της Ευρώπης οφείλεται αποκλειστικά στην αντίθεση της ΕΕ στην “κατοχή”, τίθεται το ερώτημα γιατί δεν επιδεικνύεται ανάλογο ενδιαφέρον για την κατοχή του Θιβέτ από την Κίνα.
Ο ρόλος των σκανδάλων διαφθοράς
Η εξήγηση για την υιοθέτηση φιλο-παλαιστινιακής πολιτικής από την ΕΕ, αγνοώντας το Θιβέτ, φέρεται να βρίσκεται στα σκάνδαλα διαφθοράς και την ξένη επιρροή.
Επιρροή της Κίνας: Όπως ανέφερε ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς (Robert Williams) στο Gatestone Institute στις 10 Αυγούστου 2025, ο οργανισμός της ΕΕ βρίσκεται «για άλλη μια φορά – στο επίκεντρο ενός νέου σκανδάλου διαφθοράς».
Ενώ η εταιρεία Huawei έχει ουσιαστικά απαγορευτεί στις ΗΠΑ και έχει κλείσει τις επίσημες δραστηριότητες λόμπι της στην Ουάσιγκτον στις αρχές του 2024, «η εταιρεία είναι ελεύθερη να ασκεί την επιρροή της στην ΕΕ, όπου δεν έχει απαγορευτεί».
Η επιρροή της Κίνας στην Ευρώπη σε πολλούς τομείς είναι ήδη «ιδιαίτερα έντονη».
«Qatargate»: Η βελγική έφοδος ήρθε περίπου δύο χρόνια μετά το αποκαλούμενο «Qatargate».
Τον Δεκέμβριο του 2022, οι βελγικές Αρχές αποκάλυψαν τη δωροδοκία Ευρωβουλευτών από το Κατάρ.
Το Politico τον Δεκέμβριο του 2023 ανέφερε σχετικά με τα διαρρεύσαντα αρχεία, τα οποία ονομάστηκαν «τα αρχεία του Qatargate», ότι «οι ενέργειες που καταγράφονται στα έγγραφα περιλαμβάνουν ορισμένες με σημαντικό αντίκτυπο στις εργασίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης — όπως ο σχεδιασμός για την κατάργηση έξι κοινοβουλευτικών αποφάσεων που καταδίκαζαν το ιστορικό ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Κατάρ…».
Η καταστολή στο Θιβέτ αγνοείται
Την ίδια στιγμή που η ΕΕ επικεντρώνεται στο παλαιστινιακό ζήτημα, στο Θιβέτ η κινεζική πολιτική «Σινικοποίησης» και η καταστολή συνεχίζονται με αμείωτη ένταση, σύμφωνα με αναφορές διεθνών οργανισμών:
Εκτοπισμός και απομόνωση: Ο οργανισμός Freetibet.org αναφέρει ότι η κινεζική κυβέρνηση έχει εκτοπίσει πάνω από δύο εκατομμύρια Θιβετιανούς νομάδες από τις γαίες τους, στέλνοντάς τους να ζήσουν σε άθλιες συνθήκες σε αστικούς οικισμούς.
Έτσι, «αποκομμένοι από τα μέσα διαβίωσής τους, δεν έχουν τρόπο να βγάλουν χρήματα και αφήνονται να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια, την ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό».
Όσοι Θιβετιανοί εκφράζουν ειρηνικά τις ανησυχίες τους «μπορεί να συλληφθούν, να φυλακιστούν, ακόμη και να σκοτωθούν από δυνάμεις ασφαλείας – όπως ο Νόρπα Γιόντεν (Norpa Yonten), ένας 49χρονος βοσκός που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μαζικών πυροβολισμών τον Ιανουάριο του 2012».
Πολιτισμική αφομοίωση: Το Tibet.net ανέφερε στις 13 Ιανουαρίου 2024 ότι η εκστρατεία «Σινικοποίησης» της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στο Θιβέτ συνεχίζει να εντείνεται, κάτι που αποδεικνύεται από τη λειτουργία κρατικών αποικιακών οικοτροφείων στα οποία στεγάζονται σχεδόν 1 εκατομμύριο Θιβετιανά παιδιά, ενώ Θιβετιανά σχολεία κλείνουν συστηματικά.
Θρησκευτική καταστολή και αφομοίωση: Η Επιτροπή των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία (USCIRF) στην ετήσια έκθεσή της για το 2024, όπως αναφέρθηκε από το SaveTibet.org, υπογραμμίζει την επιδείνωση της θρησκευτικής ελευθερίας στο Θιβέτ λόγω της εντατικοποιημένης καταστολής και της «Σινικοποίησης» του Θιβετιανού Βουδισμού από την κινεζική κυβέρνηση.
Η Επιτροπή τονίζει τον βίαιο χωρισμό πάνω από 1 εκατομμυρίου Θιβετιανών παιδιών από τις οικογένειές τους σε κρατικά οικοτροφεία για να αφομοιωθούν βίαια, καθώς και μέτρα της κυβέρνησης για να εμποδίσουν τους Θιβετιανούς να ασκούν ελεύθερα τη βουδιστική τους πίστη.
Ορισμένες τοπικές Αρχές απαγόρευσαν στους γονείς να διδάσκουν τη θρησκεία στα Θιβετιανά παιδιά.
Δημογραφική αλλοίωση: Ο Δαλάι Λάμα (Dalai Lama), στο ειρηνευτικό του σχέδιο 5 σημείων, αναφέρει ότι η μαζική μεταφορά Κινέζων πολιτών στο Θιβέτ, κατά παράβαση της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης (1949), «απειλεί την ύπαρξη των Θιβετιανών ως ξεχωριστού λαού».
Σήμερα, σε ολόκληρο το Θιβέτ έχουν σταλεί ήδη 7,5 εκατομμύρια Κινέζοι άποικοι, οι οποίοι υπερτερούν του Θιβετιανού πληθυσμού των 6 εκατομμυρίων.
Στην κεντρική και δυτική περιοχή, την οποία οι Κινέζοι αναφέρουν ως «Αυτόνομη Περιφέρεια του Θιβέτ», οι κινεζικές πηγές παραδέχονται ότι οι 1,9 εκατομμύρια Θιβετιανοί αποτελούν ήδη μειονότητα του πληθυσμού της περιοχής.
Αυτοί οι αριθμοί δεν λαμβάνουν υπόψη τους περίπου 300.000 έως 500.000 στρατιώτες στο Θιβέτ – εκ των οποίων 250.000 βρίσκονται στην «Αυτόνομη Περιφέρεια του Θιβέτ».
Ο Δαλάι Λάμα εκτιμά ότι πάνω από ένα εκατομμύριο Θιβετιανοί – το ένα έκτο του πληθυσμού – έχασαν τη ζωή τους κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
Συστηματική αφομοίωση παιδιών: Τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) ανέφεραν στις 6 Φεβρουαρίου 2023 ότι περίπου ένα εκατομμύριο παιδιά της Θιβετιανής μειονότητας επηρεάζονται από κυβερνητικές πολιτικές που στοχεύουν στην πολιτιστική, θρησκευτική και γλωσσική αφομοίωση των Θιβετιανών μέσω ενός συστήματος οικοτροφείων.
Οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ εξέφρασαν την ανησυχία τους ότι το σύστημα «φαίνεται να λειτουργεί ως ένα υποχρεωτικό πρόγραμμα μεγάλης κλίμακας που αποσκοπεί στην αφομοίωση των Θιβετιανών στην κουλτούρα της πλειονότητας των Χαν».
Συμπέρασμα: Τα σκάνδαλα διαφθοράς της ΕΕ με την Κίνα και το Κατάρ εγείρουν ισχυρές υπόνοιες ότι η επιλεκτική αναγνώριση της Παλαιστίνης από ορισμένους Ευρωπαίους πολιτικούς, σε συνδυασμό με την αδιαφορία για την καταστροφική κατοχή του Θιβέτ, μπορεί να εξηγηθεί από οικονομικά συμφέροντα και ξένη επιρροή, παρά από μία συνεπή προσήλωση στις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου.
