ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Από την ανάληψη της εξουσίας στη Συρία από τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), 751 γυναίκες έχουν σκοτωθεί, απαχθεί ή εξαφανιστεί. Κάθε χρόνο, στις 25 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, η προσοχή στρέφεται στην αυξανόμενη βία κατά των γυναικών. Ωστόσο, ο κόσμος απλώς παρακολουθεί αυτή τη βία.
Μια πρόσφατη έκθεση καταγράφει το τίμημα της βίας κατά των γυναικών στη Συρία, βασιζόμενη σε δεδομένα από το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SOHR), τη Διεθνή Αμνηστία (Amnesty International) και την Πλατφόρμα «Σταματήστε τη Δολοφονία των Σύρων Γυναικών» (Stop Killing Syrian Women Platform).
Αύξηση των γυναικοκτονιών
Από την ημέρα που η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) ανέλαβε την εξουσία στη Συρία έως την ημερομηνία δημοσίευσης της έκθεσης, 650 άνθρωποι -δηλαδή δύο άτομα την ημέρα- σκοτώθηκαν σε περιοχές υπό τον έλεγχο της HTS.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του SOHR, μεταξύ αυτών των θυμάτων ήταν 127 γυναίκες που δολοφονήθηκαν από ένοπλες ομάδες συνδεδεμένες με το Υπουργείο Εσωτερικών της Μεταβατικής Κυβέρνησης.
Μόνο στη Σουέιντα (Suwayda), 130 γυναίκες έχασαν τη ζωή τους.
Οι περισσότερες από τις 520 δολοφονίες που προκλήθηκαν από εκρήξεις πολεμικών καταλοίπων, τυχαία πυρά, εκδίκηση ή θρησκευτικές συγκρούσεις, έλαβαν χώρα στις περιοχές της Δαμασκού, της Χάμα (Hama), της Χομς (Homs), της Λαττάκειας (Latakia), της Ταρτούς (Tartus), του Ιντλίμπ (Idlib) και του Χαλεπίου (Aleppo).
Παρά την ανησυχητική κατάσταση, καμία οργάνωση δεν καταγράφει τις παραβιάσεις κατά των γυναικών στην περιοχή, ενώ και η μεταβατική κυβέρνηση εμποδίζει την πρόσβαση σε πληροφορίες.
Πάνω από 100 γυναίκες απήχθησαν ή εξαφανίστηκαν
Δεκάδες γυναίκες έχουν απαχθεί σε διάφορες πόλεις της Συρίας. Δεν έχει διενεργηθεί καμία έρευνα ούτε έχει ξεκινήσει καμία ανάκριση για να διαπιστωθεί η τύχη των απαχθεισών γυναικών.
Σύμφωνα με δεδομένα της Διεθνούς Αμνηστίας και της Πλατφόρμας «Σταματήστε τη Δολοφονία των Σύρων Γυναικών», τουλάχιστον 36 γυναίκες Αλεβιτών, ηλικίας μεταξύ 3 και 40 ετών, έχουν απαχθεί στη Λαττάκεια, την Ταρτούς, τη Χομς και τη Χάμα από τον Φεβρουάριο του 2025.
Οκτώ από αυτές τις απαγωγές έχουν τεκμηριωθεί με σαφήνεια, και αφορούσαν πέντε γυναίκες και τρία παιδιά.
Ωστόσο, οι [τζιχαντιστικές] δυνάμεις Ασφαλείας δεν έχουν ξεκινήσει καμία έρευνα.
Σύμφωνα με αναφορές από τη Σουέιντα, 65 γυναίκες έχουν εξαφανιστεί στη νότια Συρία από την αρχή του τρέχοντος έτους.
Ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχει τεκμηριώσει 97 απαχθέντες ή αγνοούμενους από τον Ιανουάριο.
Πολιτική παραμέληση
Εκτός από τη σωματική βία, οι Σύρες γυναίκες αντιμετωπίζουν διαρκώς την πολιτική παραμέληση.
Παρά τον ιστορικό τους ρόλο σε όλους τους τομείς της ζωής, οι γυναίκες, που είχαν αντιμετωπίσει ατελείωτους περιορισμούς κατά την εποχή του κόμματος Μπάαθ, μπορούσαν να κατέχουν μόνο συμβολικές θέσεις στους θεσμούς του καθεστώτος.
Μετά την ανατροπή του καθεστώτος, οι γυναίκες αποκλείστηκαν πλήρως από την πολιτική διαδικασία κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου.
Στις γυναίκες στη Συρία χορηγήθηκε το δικαίωμα ψήφου το 1949 και εξελέγησαν για πρώτη φορά στο κοινοβούλιο το 1958.
Ωστόσο, η εκπροσώπηση των γυναικών στο κοινοβούλιο παρέμεινε πολύ αδύναμη, με τη γυναικεία εκπροσώπηση κατά την εποχή του Μπάαθ να κυμαίνεται μεταξύ 6% και 13%.
Στις πρώτες εκλογές που διεξήχθησαν για τα λεγόμενα «Λαϊκά Συμβούλια» της συριακής μεταβατικής κυβέρνησης, οι γυναίκες υποψήφιοι κέρδισαν μόλις 6 από τις 119 έδρες, παρά τη συμμετοχή των γυναικών που έφτασε το 14%.
