


Έτσι είναι η ζωή στο Ισραήλ αυτές τις μέρες. Οργή για την απελευθέρωση των τζιχαντιστών τεράτων από τη μια πλευρά, και χαρά για την επιστροφή των πολύτιμων ομήρων, από την άλλη.
Σε μια εξέλιξη που ανοίγει ξανά βαθιές πληγές για πολλές ισραηλινές οικογένειες, ο Μοχάμεντ Αμπού Ουάρντα, ένας από τους πιο διαβόητους πράκτορες της Χαμάς τη δεκαετία του 1990, απελευθερώθηκε στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης συμφωνίας ανταλλαγής ομήρων.
Ο Αμπού Ουάρντα, το όνομα του οποίου έχει γίνει συνώνυμο με μια από τις πιο αιματηρές εβδομάδες στην ιστορία του Ισραήλ, εξέτιε 48 φορές ισόβια κάθειρξη για τη ενορχήστρωση τριών καταστροφικών επιθέσεων που στοίχισαν τη ζωή σε 45 Ισραηλινούς.
Γεννημένος στον προσφυγικό καταυλισμό Αλ-Φαουάρ κοντά στη Χεβρώνα, η πορεία του Αμπού Ουάρντα προς την τρομοκρατία ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της Πρώτης Ιντιφάντας.
Παρά το ακαδημαϊκό του υπόβαθρο στη φυσική και την εκπαίδευση σε αναγνωρισμένα παλαιστινιακά πανεπιστήμια, επέλεξε να γίνει βασικό πρόσωπο στη στρατιωτική πτέρυγα της Χαμάς, τις Ταξιαρχίες Εζζ ελ-Ντιν αλ-Κασάμ.
Η σειρά επιθέσεων που χάρισαν στον Αμπού Ουάρντα τη διαβόητη φήμη του περιελάμβανε τη καταστροφική διπλή βομβιστική επίθεση στη Λεωφορείο 18 της Ιερουσαλήμ το 1996, ένα χτύπημα που συντάραξε τη ρουτίνα μιας συνηθισμένης μέρας στην πρωτεύουσα.
Η εκστρατεία τρομοκρατίας του έφτασε σε ένα προσωπικό επίπεδο με τη στοχευμένη δολοφονία της στρατιωτίνας των IDF Χοφίτ Αγιάς στην Ασκελόν, προσθέτοντας έναν ακόμη φόνο στη βάναυση κληρονομιά του.
Ο Αμπού Ουάρντα συνελήφθη το 2002 κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Ιντιφάντας κι έλαβε 48 φορές ισόβια κάθειρξη – μια από τις πιο αυστηρές ποινές στη δικαστική ιστορία του Ισραήλ, που εξισώνεται μόνο με τον συντζιχαντιστή του οπλαρχηγό της Χαμάς Χασάν Σαλάμεχ.
Πίσω από τα κάγκελα, παρέμεινε ενεργός στο παλαιστινιακό κίνημα κρατουμένων, ηγούμενος απεργιών πείνας, συμπεριλαμβανομένης της διαμαρτυρίας Καράμεχ το 2012.
Η απελευθέρωσή του και μεταφορά του σε χώρα του εξωτερικού, Τουρκία ή Κατάρ, έγινε ως μέρος της συμφωνίας ανταλλαγής κρατουμένων.
Η απελευθέρωσή του στο εξωτερικό, μετά από δεκαετίες πίσω από τα ισραηλινά κάγκελα, αποτελεί μια έντονη αντίθεση με τη μόνιμη απουσία των θυμάτων του από τη ζωή των οικογενειών τους.
Η απόφαση να συμπεριληφθεί ένας τόσο υψηλού προφίλ κρατούμενος στη συμφωνία ανταλλαγής υπογραμμίζει τις οδυνηρές παραχωρήσεις που αντιμετωπίζει το Ισραήλ στις προσπάθειές του να φέρει πίσω ομήρους που κρατούνται στη Γάζα.
Για τις οικογένειες των θυμάτων του Αμπού Ουάρντα, η απελευθέρωση του σηματοδοτεί ένα ακόμη δύσκολο ορόσημο στο ταξίδι τους για την απώλεια και τη μνήμη.
Ενώ κάποιες οικογένειες ομήρων θα αγκαλιάσουν τους αγαπημένους τους, οι οικογένειες των θυμάτων του αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα ότι ο άνθρωπος που είναι υπεύθυνος για τη διαρκή τους θλίψη θα κυκλοφορεί ελεύθερος.
Οι όροι της απελευθέρωσής του καθορίζουν την εξορία στο εξωτερικό, μια προϋπόθεση που αντικατοπτρίζει τη λεπτή ισορροπία μεταξύ της επιταγής για εξασφάλιση απελευθερώσεων ομήρων και της ανάγκης για ελαχιστοποίηση μελλοντικών κινδύνων ασφαλείας για τους Ισραηλινούς πολίτες.