ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ο πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή και στέλεχος του American Enterprise Institute, Μάικλ Ρούμπιν, σε άρθρο του στο Middle East Forum, καταφέρεται κατά της ακραίας ρητορικής του Ερντογάν, που εποφθαλμιά την… Ιερουσαλήμ.
Μάλιστα, δεν διστάζει να κάνει λόγο για το ισχύον καθεστώς της Κωνσταντινούπολης!
Διατρέχοντας τις τουρκικές θηριωδίες, γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις εις βάρος του ελληνικού και του αρμενικού στοιχείου στην Πόλη και την Ανατολία, ο Μάικλ Ρούμπιν καταλήγει:
«Κάθε χώρα που αναζητά την ελευθερία θα πρέπει να αμφισβητήσει την τουρκική διαχείριση της Κωνσταντινούπολης και να μελετήσει ανοιχτά το καθεστώς της πόλης και την κυριαρχία της Τουρκίας»!
Αναλυτικά το άρθρο του:
Στις 22 Δεκεμβρίου 2024, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συγκέντρωσε πλήθος ισλαμιστών υποστηρικτών του στη Μαρντίν, όχι μακριά από τα σύνορα με τη Συρία.
Καθώς οι οπαδοί του φώναζαν: «Κύριε Πρόεδρε, πάρτε μας στην Ιερουσαλήμ», ο Ερντογάν έκανε μια παύση και στη συνέχεια υποσχέθηκε:
«Η υπομονή φέρνει τη νίκη».
Τα σχόλιά του ήρθαν λιγότερο από πέντε μήνες αφότου εμφανίστηκε να απειλεί με πόλεμο το Ισραήλ.
Οι τελευταίες απειλές του δεν ήταν αυθόρμητες.
Την 1η Οκτωβρίου 2020, ο Ερντογάν δήλωσε: «Η Ιερουσαλήμ είναι η πόλη μας».
Η Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας έχει θέσει την κατάκτηση της Ιερουσαλήμ ψηλά στην ατζέντα της.
«Η Τουρκική Δημοκρατία στέκεται στο πλευρό της Παλαιστινιακής υπόθεσης, με όλους τους θεσμούς της, την κυβέρνηση, τη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκικής Δημοκρατίας και, το σημαντικότερο, με το έθνος της.
»Πιστεύω ολόψυχα ότι, την επόμενη περίοδο, η Παλαιστίνη θα απελευθερωθεί», δήλωσε ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου Numan Kurtulmuş στις 16 Οκτωβρίου 2024.
Για να μην προσπαθήσουν οι συνήθεις απολογητές της Τουρκίας να διαστρεβλώσουν ή να συσκοτίσουν την πρόθεση των δηλώσεών του, τόσο ο σύμμαχος του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) του Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, όσο και ο γιος του Ερντογάν, Μπιλάλ, υποσχέθηκαν να μεταφέρουν τον αγώνα στην Ιερουσαλήμ.
Κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι ο Ερντογάν το εννοεί.
Όπως και ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν Αλί Χαμενεΐ, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει όλο και περισσότερες προκλήσεις για την υγεία του, γεγονός που ίσως τον οδηγεί στο να σκεφτεί τη θνησιμότητά του και την κληρονομιά του.
Ο Ερντογάν έχει εμμονή με τη δική του φανταστική δόξα.
Ιδιωτικά, περιφρονεί τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, επειδή έχτισε ένα νέο και σαφώς επηρεασμένο από τη Δύση κράτος για να αντικαταστήσει την παρακμάζουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Ανατολία.
Ενώ ο Ερντογάν δεν θα επικρίνει ευθέως τον Ατατούρκ, τηλεγραφεί την περιφρόνησή του για τον αλκοολικό ιδρυτή της Τουρκίας με συμβολισμούς.
Τον Ιούνιο του 2005, ο Ερντογάν άλλαξε το σκηνικό για το μηνιαίο τηλεοπτικό του διάγγελμα.
Το πορτρέτο του Ατατούρκ και η τουρκική σημαία εξαφανίστηκαν- στη θέση τους εμφανίστηκαν το Ανιτκαμπίρ -το μαυσωλείο του Ατατούρκ- και ένα τζαμί.
Το μήνυμα που ο Ερντογάν επεδίωκε να προβάλει στους Τούρκους ήταν σαφές: Ο Ατατούρκ είναι νεκρός, αλλά το Ισλάμ ζει.
Όσο φιλόδοξος και πολιτικά ικανός κι αν είναι ο Ερντογάν, δεν είναι έξυπνος.
Η αποτυχία του να κερδίσει την εισαγωγή στις κορυφαίες σχολές της Τουρκίας τον τριβελίζει.
Ως ναρκισσιστής, ο Ερντογάν κατηγορεί τους πάντες εκτός από τον εαυτό του, και ως απολυταρχικός, περιβάλλεται από συκοφάντες που επιβεβαιώνουν οτιδήποτε μπορεί να προτείνει ο Ερντογάν.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Τούρκος δικτάτορας σκοντάφτει συνεχώς πάνω στο προηγούμενο.
Όταν ο Ερντογάν πρότεινε την ακύρωση της Συνθήκης της Λωζάνης για να αλλάξει τα σύνορα της Τουρκίας, για παράδειγμα, δεν σκέφτηκε ποτέ ότι οι αλλαγές δεν χρειάζεται να είναι προς την κατεύθυνση της Τουρκίας.
Αν ο Ερντογάν θέλει να διορθώσει ιστορικά λάθη, γιατί να μην επιστρέψει η Σμύρνη στη Σμύρνη, για παράδειγμα;
Εξάλλου, η κατοχή της Σμύρνης από την Τουρκία οφείλεται αποκλειστικά στην εθνοκάθαρση που έκανε.
Ενώ οι Ισραηλινοί εγγυώνται τη θρησκευτική ελευθερία στην Ιερουσαλήμ και προστατεύουν την ιερότητα των πολλών εβραϊκών, χριστιανικών και ισλαμικών ιερών τόπων της, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τη διαχείριση της Κωνσταντινούπολης από τον Ερντογάν.
Άλλωστε, ενώ οι Ισραηλινοί εγγυώνται τη θρησκευτική ελευθερία στην Ιερουσαλήμ και προστατεύουν την ιερότητα των πολλών εβραϊκών, χριστιανικών και ισλαμικών ιερών τόπων της, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τη διαχείριση της Κωνσταντινούπολης από τον Ερντογάν.
Το ζήτημα δεν είναι μόνο η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε ενεργό τζαμί.
Μόλις φέτος, το καθεστώς του Ερντογάν βεβήλωσε τη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Σωτήρος στη Χώρα, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, μετατρέποντάς την σε τζαμί.
Οι ενέργειες του Ερντογάν απλώς συνεχίζουν την τακτική του «σαλαμοποιού», καταστρέφοντας την ελληνορθόδοξη κληρονομιά και διαψεύδοντας τις δηλώσεις των ίδιων των διπλωματών του ότι η Τουρκία σέβεται και προστατεύει τη χριστιανική και εβραϊκή κληρονομιά της.
Οι Αρμένιοι, φυσικά, είχαν ακόμη χειρότερη τύχη.
Ορισμένοι από τους πλουσιότερους άνδρες της Τουρκίας έχτισαν την ευημερία τους με δημευμένη και κλεμμένη αρμενική περιουσία.
Μεγάλο μέρος της αεροπορικής βάσης του Ιντσιρλίκ, στην οποία η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών σταθμεύει περισσότερους από 1.800 ανθρώπους, είναι χτισμένο σε κατασχεμένη αρμενική γη.
Το 2012, το Ίδρυμα Hrant Dink δημοσίευσε ένα βιβλίο που περιγράφει περισσότερες από 600 ιδιοκτησίες μόνο στην Κωνσταντινούπολη που κατασχέθηκαν από την τουρκική κυβέρνηση.
Η Τουρκία έχει τις ρίζες της άρνησης της Γενοκτονίας των Αρμενίων όχι μόνο στο θρησκευτικό μίσος και τον ρατσισμό, αλλά και στην επιθυμία να καλύψει την κλοπή ενός αιώνα.
Ίσως, λοιπόν, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και οι Ευρωπαίοι εταίροι του θα πρέπει να καταστήσουν τα προξενεία τους στην Κωνσταντινούπολη ανεξάρτητες οντότητες για να αναγνωρίσουν τον αμφισβητούμενο χαρακτήρα της μεγαλύτερης πόλης της Τουρκίας.
Η κυβέρνηση Τραμπ δεν φοβάται να σπάσει τη διπλωματική πορσελάνη.
Για χρόνια, μέχρι την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπολόγιζε την Ιερουσαλήμ ως ένα προξενείο που δεν συνδέεται με καμία χώρα.
Πριν από μια δεκαετία, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ εξέτασε ακόμη και την απαίτηση οι Αμερικανοί πολίτες που γεννήθηκαν στην Ιερουσαλήμ να αναγράφεται ως τόπος τους το Ισραήλ και όχι η Ιερουσαλήμ, όπως απαίτησε ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι.
Επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αναγνωρίζουν την κατάληψη του Χονγκ Κονγκ από την κομμουνιστική Κίνα, το προξενείο των ΗΠΑ στο Χονγκ Κονγκ εξακολουθεί να απολαμβάνει ανεξάρτητο καθεστώς και όχι επίσημη υπαγωγή στην πρεσβεία των ΗΠΑ στο Πεκίνο.
Ίσως, λοιπόν, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και οι Ευρωπαίοι εταίροι του θα πρέπει να καταστήσουν τα προξενεία τους στην Κωνσταντινούπολη ανεξάρτητες οντότητες για να αναγνωρίσουν τον αμφισβητούμενο χαρακτήρα της μεγαλύτερης πόλης της Τουρκίας.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσει το μοναδικό καθεστώς της Κωνσταντινούπολης με τον επίσημο επαναπροσδιορισμό του προξενείου της ως Προξενείο των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη/Κωνσταντινούπολη.
Η Τουρκία έχει αποτύχει να υποστηρίξει τη θρησκευτική ελευθερία- μάλιστα, ο Ερντογάν έχει επιδείξει περιφρόνηση και βία προς την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και την Αρμενική Αποστολική και Καθολική Εκκλησία.
Τα μέλη της συρρικνούμενης εβραϊκής κοινότητας της Τουρκίας είναι de facto όμηροι του τουρκικού κράτους, ζώντας κάθε μέρα με τον φόβο ότι οι εξτρεμιστές που εκπαιδεύει η Τουρκία θα στρέψουν τα όπλα τους εναντίον τους.
Καθώς ο Ερντογάν προσπαθεί να θέσει ζητήματα κυριαρχίας στην Ιερουσαλήμ, δημιουργεί ένα προηγούμενο που κάθε χώρα που αναζητά την ελευθερία θα πρέπει να εκμεταλλευτεί για να αμφισβητήσει την τουρκική διαχείριση της Κωνσταντινούπολης και να μελετήσει ανοιχτά το καθεστώς της πόλης και την κυριαρχία της Τουρκίας.
