Μετά την απελευθέρωση από την αιχμαλωσία της Χαμάς στη Γάζα τον περασμένο Νοέμβριο, μετά από περισσότερες από 50 ημέρες αιχμαλωσίας, η Μία Σεμ έχει γίνει μια εξέχουσα προσωπικότητα στον αγώνα για την απελευθέρωση των υπόλοιπων ομήρων που εξακολουθούν να κρατούνται από τη Χαμάς.
Από την επιστροφή της, η ιστορία της Σεμ έχει βαθιά απήχηση σε ολόκληρη τη χώρα του Ισραήλ και έχει μοιραστεί τις ακραίες κακουχίες που υπέμεινε ενώ κρατήθηκε αιχμάλωτη από την τρομοκρατική οργάνωση.
Η Μία Σεμ μίλησε με τον φωτογράφο Ζιβ Κορέν, ο οποίος ήταν ο πρώτος που τη φωτογράφισε μετά την αποφυλάκισή της, για τις δυσκολίες που είχε αντιμετωπίσει.
Η μητέρα της Μία, με φωτογραφία της, σε τηλεοπτική εκπομπή, λίγες ημέρες μετά την αιχμαλωσία της από τους τζιχαντιστές της Χαμάς, όταν ζητούσε την επιστροφή της.
«Φτάσαμε σε κάποιο μέρος και με έβαλαν σε ένα δωμάτιο», θυμάται η Μία, περιγράφοντας τα σοβαρά τραύματα που υπέστη κατά την απαγωγή της.
«Με κάθισαν στη γωνία· το χέρι μου ήταν αδέσμευτο, και αιμορραγούσα.
»Υπήρχαν πολλοί Άραβες τριγύρω».
«Ένα κρεβάτι νοσοκομείου κάτω από ένα μικρό φως ήταν στη μέση του δωματίου — σαν κάτι από ταινία τρόμου».
Πρόσθεσε ότι το χέρι της ήταν δεμένο με πλαστικό για τρεις μέρες.
Η Μία περιέγραψε επίσης μια ιδιαίτερα οδυνηρή στιγμή στο σπίτι του απαγωγέα της.
«Είχα φτάσει εκεί την τελευταία μέρα της περιόδου μου και μετά βίας περπατούσα, οπότε έπρεπε να μου κρατήσουν το χέρι».
«Η γυναίκα του με ακολούθησε στο μπάνιο.
»Έκλαιγα, πονούσα, προσπαθούσα να βάλω ένα ταμπόν αλλά δεν τα κατάφερνα.
»Έκλαιγα και άρχισε να ουρλιάζει σε μένα ενώ εκείνος χτυπούσε την πόρτα.
»Λιποθύμησα από τον πόνο, έφυγα χωρίς εσώρουχα ή παντελόνια».
Περιέγραψε περαιτέρω τη σεξουαλική παρενόχληση που βίωσε από τον απαγωγέα της, ο οποίος «μου υπενθύμιζε συνεχώς ότι με είχε δει χωρίς εσώρουχο».
Αναλογιζόμενη το τραύμα, είπε:
«Σε όλη τη διάρκεια της αιχμαλωσίας μου, δεν είχα περίοδο λόγω του σοκ και του τραύματος που πέρασε το σώμα μου».