ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Με ένα εκτενές άρθρο του για τον σουλτάνο Ερντογάν και τις γεωπολιτικές συνθήκες που διαμορφώνονται με αφορμή την κυπριακή ΑΟΖ ο Φαήλος Κρανιδιώτης αποδίδει με εξαιρετικά εύστοχο τρόπο το πραγματικό διακύβευμα για την Ελλάδα, συναρτήσει όλων των διεθνών οικονομικών και πολιτικών παραγόντων.
Το ρόλο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Ισλαμικό Κράτος, τις συμμαχίες και τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται για να στριμώξουν στα σχοινιά την Τουρκία, αλλά και πόσο εύκολα μπορούν να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας από τυχόν λανθασμένες κινήσεις γύρω από τους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου.
Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη στο antinews.gr
Ο αληθινός χαλίφης του ISIS, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού εγκαινίασε το αυθαίρετο Λευκό Σαράϊ του με τα 1000 δωμάτια, προχωράει ακάθεκτος σε βάρος του Ελληνισμού.
Πολύ σωστά ανέλυε πρόσφατα ο Σάββας Καλεντερίδης στην αρθρογραφία του την μεθόδευση, επιβεβαιωνόμενος από τα γεγονότα κι από όποιον παρακολουθεί τι κάνουν οι Τούρκοι όλα αυτά τα χρόνια.
Ενώ ναυπηγούν μεγάλο ερευνητικό πλοίο πήγαν και έσκασαν ζεστό χρήμα κι αγόρασαν το Μπαρμπαρός. Ο λόγος ήταν πως θα ήταν απίθανο να βρουν ιδιωτική εταιρεία, που θα δεχόταν να τους νοικιάσει σκάφος για παράνομες έρευνες και με κίνδυνο θερμού επεισοδίου.
Το κίνητρο τους είναι να ανεβάσουν την θερμοκρασία στο σημείο βρασμού, και ή να μας υποχρεώσουν σε άκαπνη ταπεινωτική υποχώρηση και συμβιβασμό ή να προκαλέσουν πολεμικό επεισόδιο κι έτσι, με την παρέμβαση των ΗΠΑ, να μπλοκάρουν κάθε εξέλιξη στην προσπάθεια της Κύπρου για εκμετάλλευση της ΑΟΖ της και οικοδόμησης συμμαχιών και πάλι να υποχωρήσουμε.
Έτσι το ΠΑΙΧΝΙΔΙ θα έρθει στο γνωστό κι αγαπημένο πεδίο των Τούρκων, αυτό του τσαμπουκά και της άμεσης απειλής αφανισμού και το ταχύ επόμενο βήμα θα είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας κι η αντικατάσταση της, ελέω ενός Σχεδίου τύπου Ανάν, από ένα αφελληνισμένο τουρκικό προτεκτοράτο κι η υφαρπαγή όλου του ενεργειακού πλούτου της Κύπρου από την Τουρκία, που αυτή πια θα κάνει τις συμφωνίες με τις εταιρείες.
Έτσι, αφού Κύπρος δεν θα υπάρχει αλλά στη θέση της θα είναι μια Σιγκαπούρη οδαλίσκη της Άγκυρας, θα πάει περίπατο ο άξονας Αθήνα, Λευκωσία, Τελ Αβίβ, θα πάει περίπατο η τετραμερής Αθήνας, Καΐρου, Τελ Αβίβ, Λευκωσίας κι ενώ οι φωνές στις ΗΠΑ για αλλαγή πολιτικής κι απομόνωση της Τουρκίας όλο δυναμώνουν, πολύ απλά θα μείνουν στον αέρα. Δεν θα προλάβουμε και τα ψοφίμια των αλόγων της Ιστορίας θα πλέουν τουμπανιασμένα νοτίως της Κύπρου.
Έχουμε ξαναπεί, πως η ανακάλυψη των ενεργειακών αποθεμάτων της Κύπρου, οι συμφωνίες της με ξένες εταιρείες και χώρες για την εκμετάλλευση τους, η πολιτική που ξεκίνησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος και συνέχισαν οι επίγοπμοι του, δημιούργησαν άλλα δεδομένα στην συμμορία της Άγκυρας, που είχε επαναπαυτεί, θεωρώντας, πως με την κατοχή του 40% της Κύπρου και την ισχυρή παρουσία του ισλαμικού στρατού κατοχής, κρατάει εκείνη το γκάζι και το φρένο στις διαδικασίες του Κυπριακού. Έπρεπε λοιπόν να το φέρουν ξανά στο πεδίο της βίας και της ανομίας, της απειλής του ολέθρου για να «ισιώσει».
Η Άγκυρα δεν πρόκειται ποτέ να υποχωρήσει στους σχεδιασμούς της με ρηματικές διακοινώσεις, διαβήματα, δηλώσεις κυβερνήσεων, αποφάσεις διεθνών οργάνων. Η Κύπρος είχε μαζέψει πολλά κωλόχαρτα από τον ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ασφαλείας και δυο φορτηγά δηλώσεις καταδίκης, συμπάθειας κι από την κουτσή Μαρία. Ο Ερντογάν το πολύ πολύ να τα χρησιμοποιήσει όλα αυτά για κωλόχαρτο στις πολυάριθμες τουαλέτες του Παλατιού του Ταμτάκου που έχτισε.
Με τις γενικότερες ενέργειες του, ο αληθινός Χαλίφης του ISIS, στην «δημοκρατικότητα» του οποίου διάφοροι δικοί μας ανόητοι κι ανόητες πόνταραν κι έχτιζαν κάστρα «φιλίας» στην άμμο, θίγει πολλά συμφέροντα. Όλοι όμως πια γνωρίζουν την πολλαπλή οικονομική, στρατιωτική και πολιτική στήριξη της Άγκυρας στους πλέον επικίνδυνους τρομοκράτες που αντίκρυσε ο κόσμος κι εμείς βιώνουμε πάλι την τυχοδιωκτική επιθετικότητα του.
Με την υποστήριξη στα ψυχοπαίδια του, τους ψυχάκηδες αποκεφαλιστές του ISIS και το διαλυμένο σωματείο του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) ο Ερντογάν επιδιώκει την ανατροπή του Άσαντ, θίγει τα συμφέροντα της Ρωσίας, που έχει ναυτική βάση στη Λατάκεια αλλά και σουνιτικούς πληθυσμούς μέσα και γύρω στην επικράτεια της, όπου ήδη εμφανίζονται διάφοροι κατσαπλιάδες να δηλώνουν θαυμασμό και στήριξη στο ISIS. Θυμίζω δε πως οι πλέον λυσσασμένες ανθρωποφάγες ύαινες σε όσα συμβαίνουν στην Συρία και στο Ιράκ είναι Τσετσένοι μισθοφόροι.
Με την υποστήριξη του στην τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς και στο ISIS, αγκαλιά με το Κατάρ κι άλλους συνεργούς, θίγει τα συμφέροντα κι απειλεί την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ.
Το Τελ Αβίβ επίσης δεν θέλει σε καμμία περίπτωση ο αγωγός των δικών του αποθεμάτων να περάσει μέσα από την εχθρική Τουρκία κι έτσι να εξαρτάται από τα κέφια του όποιου Ερντογάν. Έχει δε αντιληφθεί πλήρως, πως η στάση της τουρκικής κυβέρνησης έναντι των Παλαιστινίων, πέραν της ισλαμοφασιστικής αλληλεγγύης, είναι νεοοθωμανικός μεγαλοοϊδεατισμός. «Δικά μας εδάφη» χαρακτήρισε τις παλαιστινιακές περιοχές ο Νταβούτογλου.
Με την υποστήριξη στους Αδελφούς Μουσουλμάνους και την τρομοκρατική δράση τους στην Αίγυπτο θίγει την εθνική ασφάλεια της Αιγύπτου.
Ο Πρόεδρος Σίσι, που αποδεικνύεται μια στιβαρή και ιδιαίτερα ικανή ηγετική προσωπικότητα, επανειλημμένα κατήγγειλε ευθέως, ακόμη κι απ΄ το βήμα του ΟΗΕ, τον Ερντογάν για την υποστήριξη στους τρομοκράτες.
Ο αληθινός χαλίφης του ISIS όμως, ευθέως, πάση δυνάμει, αδιάλειπτα κι ολοφάνερα, αντιστρατεύεται επιπλέον την ασφάλεια και τα συμφέροντα των ΗΠΑ κι όλης της Δύσης. Στις ΗΠΑ οι φωνές και τα πρωτοσέλιδα σε κορυφαίες εφημερίδες του κατεστημένου, όπως οι New York Times, Wall Street Journal, Washington Times, στα πλέον σημαντικά περιοδικά, διαδικτυακούς τόπους, ινστιτούτα και δεξαμενές σκέψεις, όπως το Hudson Institute, δυναμώνουν για αυστηρή και δυναμική αντιμετώπιση της Τουρκίας.
Τίτλοι όπως «Η Τουρκία δεν είναι πια σύμμαχος μας», προτάσεις για την μεταφορά της βάσης του Ιντσιρλίκ στο Ερμπίλ του αυτόνομου Κουρδιστάν, πριν λίγα χρόνια θα ήταν επιστημονική φαντασία.
Ειδικά στον χώρο της Άμυνας, στις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις ακούγονται πλέον φωνές για αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ (!!), ενώ σύσσωμο το εβραϊκό λόμπυ πολεμάει τα τουρκικά συμφέροντα.
Ειδικά το Υπουργείο Άμυνας και το Γενικό Επιτελείο ποτέ δεν ξέχασαν το πούλημα που έφαγαν από τους Τούρκους στον Πόλεμο του Κόλπου και πως αναγκάστηκαν να αλλάξουν κι επεκτείνουν «μέσω Λαμίας» τις γραμμές εφοδιασμού και μεταφορών, κατόπιν της άρνησης της Τουρκίας να διαθέσει το έδαφος της.
Πλήθος πρώην υπουργών κι υφυπουργών Άμυνας, ηγετών των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά κι εν ενεργεία πολιτικοί πρώτης γραμμής, όπως ο Μενέντεζ, στρέφονται ευθέως κατά της Τουρκίας, ενώ επισημαίνεται η ανάγκη για στήριξη στην Κύπρο και την Ελλάδα.
Θεωρώ πολύ κοντινή την στιγμή που κάποιος σοβαρός αμερικανός πολιτικός ή στρατιωτικός θα σηκωθεί και θα πει «βομβαρδίστε την Τουρκία για να πάψει να υποστηρίζει τους τρομοκράτες».
Η κυβέρνηση Ομπάμα όμως τα έχει χαμένα. Η δράκα των ηλιθίων του «πνεύματος Κλίντον» στο State Department ακόμη κωλυσιεργεί κι επιτείνει την σύγχυση και το όλο και δυνατότερο μήνυμα παρακμής της αμερικανικής ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε αυτή η εξαγορασμένη από καταριανούς και σαουδάραβες κλίκα ευθύνεται για την παράδοση της Λιβύης και της Συρίας στο χάος, για τις περιπέτειες της Αιγύπτου και την γενοκτονία στο Ιράκ και τη Συρία.
Η αλλαγή όμως στην αμερικανική πολιτική έρχεται. Είναι τόσα τα πλήγματα στα αμερικανικά συμφέροντα, τόσο προφανής ο κίνδυνος από τα τέρατα που εξέθρεψαν οι αντιαμερικανικές πολιτικές της ίδιας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, που θα ‘ρθουν τα πάνω κάτω κι ο εξορθολογισμός της.
Η δε, Ε.Ε., με την σημαία αντιπροσωπείας αυτοκινήτων, χωρίς εγγυημένα σύνορα, χωρίς ευρωπαϊκό στρατό, όπου ο Βορράς κι ο Νότος σε λίγο θα παίζουν ξύλο, με μόνιμο ρουφιάνο, αντιευρωπαίο κι αντζέντη των Τούρκων ισλαμοφασιστών την δόλια Αλβιώνα, μέχρι να σηκώσει το ένα πόδι, έχει βρωμίσει το άλλο. Όπως πάντα.
Οι μεσογειακές ναυτικές δυνάμεις, όπως η Ιταλία κι η Γαλλία, έχουν λόγο και συμφέροντα στο να παραμείνουν ανοιχτές οι γραμμές μεταφοράς ενέργειας και ναυσιπλοΐας, να προστατευθούν αυτά που συνιστούν στην ουσία ενεργειακά αποθέματα κι εναλλακτικές της Ευρώπης.
Οι Τούρκοι όμως κινούνται αποφασισμένα και γρήγορα. Αδίστακτα.
Συμφώνησαν με τους Αζέρους να τους δώσουν εξέδρα, την οποία θέλουν να μεταφέρουν νοτίως της Κύπρου, μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ και ως τον Φεβρουάριο ν’ αρχίσουν εξορύξεις, με τα πολεμικά τους πλοία κι αεροπλάνα γύρω – γύρω.
Τί τεχνολογία χρησιμοποιούν οι Αζέροι στο θέμα, με ποιους έχουν κολλεγιά; British Petroleum. Να ‘τοι πάλι οι «φίλοι» μας, τα τσιμπούρια της υφηλίου. Πρώτη στην βρωμιά κατά της Σερβίας, στο Κόσσοβο, στη Συρία κι αλλού. Εμείς είμαστε βετεράνοι. Τους ξέρουμε από την δολοφονία του Καποδίστρια ως τα Φυλακισμένα Μνήματα στην Κύπρο και στην πρόσφατη προσπάθεια του Κάμερον να γλυκάνει την ανακοίνωση της Ε.Ε. κατά της Τουρκίας, που προκάλεσε την μετωπική κόντρα του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό .
Είναι λοιπόν χρέος του Αντώνη Σαμαρά, όλης της κυβέρνησης, να κινηθούμε γρήγορα, σε ένα ζήτημα στο οποίο δεν υπάρχει κανένα άλλοθι να μην βάλουν πλάτη όλοι. Αλλιώς κατά τον Φεβρουάριο θα μάθουμε άπαντες, πως όσα μας θύμωναν ως τώρα είναι απλές οδοντόκρεμες, πως υπάρχουν πολύ χειρότερα, πως η προεδρική εκλογή, οι ίδιες οι εκλογές θα είναι κάτι αδιάφορο.
Θα έχουμε μπροστά μας μια απειλή, μια ενδεχόμενη ταπείνωση, που αν περάσει, θα συνταράξει όλη την κοινωνία, θα απονομιμοποιήσει όλο το πολιτικό σύστημα αλλά πάνω απ’ όλα, κι αυτό έχει σημασία, θα χαθεί η Κύπρος, μετατρεπόμενη σε Ηγεμονία της Βλαχίας υπό την Υψηλή Πύλη. Θα χαθεί η μεγαλύτερη γεωπολιτική ευκαιρία που μας έδωσε μετά τον Β’ ΠΠ η Ιστορία κι ετοιμαστείτε γι’ άλλα στην Θράκη, στο Αιγαίο.
Ενώ λοιπόν τα συμφέροντα Ρώσων, Ισραηλινών, Αιγυπτίων, ΗΠΑ κι ΕΕ συναντώνται με τα δικά μας, είναι σφόδρα πιθανό, επειδή κανείς δεν θα πολεμήσει για μας, αν δεν κινηθούμε άμεσα και δυναμικά, να μην προλάβουμε και να μην μπορέσουμε να ανατρέψουμε τους τουρκικούς σχεδιασμούς.
Επί του πρακτέου:
Το πρώτιστο κι αυτονόητο. Να εκπέμψουμε σαφώς και παντοιοτρόπως το μήνυμα προς την Άγκυρα, πως παρ’ όλα τα οικονομικά μας προβλήματα, η Ελλάδα δεν θα επιτρέψει την επιβολή με τα όπλα μιας τέτοιας ληστρικής ενέργειας, πως η Κύπρος δεν θα μπορούσε να είναι πιο κοντά για τους σχεδιασμούς και την αποφασιστικότητα μας και πως το μέτωπο αντιπαράθεσης θα είναι από το τριεθνές στη Θράκη, ως όλη την Κυπριακή ΑΟΖ και δεν θα καταπιούμε «μεμονωμένο επεισόδιο».
Να δοθεί στους Αζέρους το σαφές κι αυστηρό μήνυμα πώς να ξεχάσουν τα συμφωνηθέντα, παγώνουν όλα, για ΤΑΡ, ΔΕΣΦΑ, αν συνεργήσουν, παρέχοντας εξέδρα, σε μια τέτοια εχθρική ενέργεια. Χωρίς εξέδρα, ας κόβουν βόλτες τα μεμέτια να καίνε πετρέλαιο από αυτό που αγοράζουν από το λαθρεμπόριο με τα ψυχοπαίδια τους του ISIS κι εμείς θα καταγγέλουμε, επιδιώκοντας οικονομικές κυρώσεις.
Να προχωρήσουμε με δικές μας επιταχυνόμενες πρωτοβουλίες την τετραμερή (Ελλάδα – Κύπρος – Αίγυπτος – Ισραήλ) συνάπτοντας ένα συνολικό πακέτο ενεργειακής, πολιτικής και στρατιωτικής συνεργασίας για τις ΑΟΖ μας και όχι μόνο.
Να ξυπνήσουμε την κοιμισμένη Ευρώπη, ιδιαίτερα τις ναυτικές μεσογειακές δυνάμεις Γαλλίας και Ιταλίας αλλά και την ατμομηχανή της Ευρώπης, την Γερμανία, απαιτώντας κοινή στάση στην προστασία των ευρωπαϊκών ενεργειακών πηγών και πρακτικά μέτρα, που να ανεβάζουν το κόστος στην Άγκυρα, μετρημένο όχι μόνο πολιτικά αλλά και σε χρήμα, επιδιώκοντας την στρατιωτική παρουσία τους στην περιοχή. Επίσης, από κοινού με την Κύπρο να θέσουμε θέμα απομάκρυνσης των αγγλικών βάσεων από την Κύπρο και αντικατάσταση τους από νατοϊκές βάσεις, με έντονη παρουσία των ευρωπαϊκών μεσογειακών ναυτικών δυνάμεων.
Να κάνουμε μια συντονισμένη και σε βάθος χρόνου εκστρατεία μέσα στις ΗΠΑ, αναδεικνύοντας αυτά που ήδη επισημαίνει το πλέον σοβαρό κομμάτι του αμερικανικού κατεστημένου και των ΜΜΕ, για την απειλή που συνιστά για τα αμερικανικά συμφέροντα κι όλη την Δύση η πολιτική της Τουρκίας στην όλη περιοχή.
Κι επειδή όλα αυτά, πλην του πρώτου που εξαρτάται μόνο από μας, μπορεί να καθυστερήσουν από την βούληση τρίτων, υπάρχει τέλος αυτό που ήταν και είναι το μεγάλο ισοδύναμο. Αυτό που πονάει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο την ληστρική συμμορία που κυβερνάει την Τουρκία.
Υπάρχει το ζήτημα, που σήμερα η σημαία του κυματίζει στο Μεσολόγγι του Κουρδικού Έθνους, στο ηρωϊκό Κομπάνι, ζήτημα για το οποίο η κυβέρνηση, το κόμμα μας, η νεολαία μας, δεν έχει κάνει αυτό που πρέπει.
Η κ. Νάντια Βαλαβάνη, η οποία ορθώς και άξια έπραξε, δεν έπρεπε να ήταν μόνη της εκεί. Στις αχανείς μάζες των Κούρδων πατριωτών, στα εκατομμύρια, περισσότερα από όλο το λεκανοπέδιο Αττικής, που ζουν μόνο στην Πόλη αλλά και στα πλήθη συνειδητοποιημένων Κούρδων σε όλες τις μητροπόλεις της Τουρκίας, μια ελληνική πολιτική και διπλωματική πρωτοβουλία θα είναι πολύ σημαντική.
Να προσκληθεί ο κ. Ντεμιρτάς, ο ηγέτης του κουρδικού HADEP στην Αθήνα και να τον υποδεχτεί ο πρωθυπουργός με τιμές ηγέτη και να συναντηθεί με όλες τις πολιτικές ηγεσίες. Κι αυτό να γίνει ΧΤΕΣ. Ο Πρωθυπουργός θα μιλήσει με εκπρόσωπο του Έθνους που είναι ο πιο αξιόπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή.
Θα μιλήσουν για ανθρώπινα δικαιώματα, για εθνικά δικαιώματα, για την ασφάλεια στην περιοχή, για πράγματα που είναι στο αξιακό πλαίσιο της Δύσης και υπέρ των συμφερόντων της. Θα μιλήσουν για τους λόγους που αμερικανικά και άλλα συμμαχικά βομβαρδιστικά χτυπούν ανελέητα τους τζιχαντιστές γύρω από το Κομπάνι και ποιοι τους υποστηρίζουν.
Κι εμείς να πάρουμε τον κ. Ντεμιρτάς από το χέρι και να τον πάμε στην Ευρώπη και παντού. Αφού οι ΗΠΑ μιλούν πλέον απευθείας με το ένοπλο ΡΚΚ, γιατί εμείς να μην μιλήσουμε με έναν δημοφιλή εκλεγμένο πολιτικό, που ήταν και υποψήφιος για πρόεδρος της Τουρκίας;
Εδώ φαίνεται πόσο υπονόμευσε σε βάθος χρόνου την εθνική ασφάλεια όλου του Ελληνισμού η κυβέρνηση Σημίτη με την άθλια στάση της στην παράδοση του Οτσαλάν στην Άγκυρα το 1999, όταν η Τουρκία ήταν στο χείλος του γκρεμού.
Ο «αστικός μύθος» λέει, πως οι Τούρκοι απείλησαν με κατάληψη ενός νησιού μας. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια. Ο ηγέτης πάντως μπορεί να έχει διάφορα ελαττώματα. Ένα απαγορεύεται να έχει: να τρέμουν τα γόνατα του.
Ο βασικός λόγος να μην υποκύψεις σε έναν εκβιασμό, είναι πως αν υποκύψεις, ο εκβιαστής θα ξανάρθει.
Να λοιπόν που ο εκβιαστής ξανάρθε και κόβει βόλτες νοτίως της Κύπρου. Να πως η Ιστορία δικαιώνει, όσους κρατήσαμε μια στάση υπέρ του εθνικού συμφέροντος, του εθνικού και διεθνούς δικαίου και να πως ξεβρακώνει όσους επέλεξαν ή υποστήριξαν δημοσιολογούντες την «ρουφιανιά», τους σκοτεινούς διαδρόμους, εκτός νομιμότητας κι εκ του αποτελέσματος αντίθετα στα εθνικά συμφέροντα.
