Ισλαμικό ΚράτοςΙσραήλ
Αίθουσα Σύνταξης
Τμήμα ειδήσεων tribune.gr

Β/Α Συρία: Ένας «στρατός του ISIS υπό κράτηση» σε φυλακές και προσφυγικά στρατόπεδα – Χιλιάδες ξένοι τζιχαντιστές που δεν τους θέλει κανένας

Β/Α Συρία: Ένας «στρατός του ISIS υπό κράτηση» σε φυλακές και προσφυγικά στρατόπεδα – Χιλιάδες ξένοι τζιχαντιστές που δεν τους θέλει κανένας
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS
Διαβάστε σχετικά για ISIL, ISIS, Αιχμάλωτοι Πολέμου, Αλ Χολ Προσφυγικός Καταυλισμός (Συρία), Αυτόνομη Διοίκηση Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES), Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ), Ισλαμικό Κράτος, Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε, Ισλαμιστές, Κουρδιστάν, Κούρδοι, Συρία, Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), Τζιχαντιστές, Χασάκα,

Οι ευρωπαϊκές χώρες ισχυρίζονται ότι υπάρχουν εμπόδια και πολλές ανησυχίες για τον επαναπατρισμό των υπηκόων τους που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) από τα στρατόπεδα κράτησης Χολ και Ροτζ στη βορειοανατολική Συρία, παρά τις διεθνείς συνθήκες που απαιτούν από τις χώρες να εκπληρώσουν την ευθύνη τους επαναπατρίζοντας τους δικούς τους πολίτες.

Αυτές οι υποτιθέμενες ανησυχίες περιλαμβάνουν κινδύνους ασφαλείας που συνδέονται με τη ριζοσπαστικοποίηση και την τρομοκρατία, πολιτικές ευαισθησίες που προκαλούν δημόσια αντίδραση, νομικές προκλήσεις για την εύρεση αποδεικτικών στοιχείων δίωξης, καθώς και αποκλίνουσες εθνικές προοπτικές για την ευθύνη.

Το στρατόπεδο Χολ, που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της πόλης Χασάκα, στη βορειοανατολική Συρία, φιλοξενεί περίπου 55.000 άτομα ξένων εθνικοτήτων, συμπεριλαμβανομένων 2.423 οικογενειών που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) από περίπου 60 χώρες σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία της διοίκησης του στρατοπέδου.

Ο καταυλισμός Ροτζ, στην ύπαιθρο του Ντερίκ (Αλ Μακίγια) στην μακρινή βορειοανατολική Συρία, φιλοξενεί περίπου 3.000 αλλοδαπούς υπηκόους που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος (ISIS), σύμφωνα με τον ΟΗΕ, και 65% του πληθυσμού του καταυλισμού αποτελείται από παιδιά.

ευρωπαϊκές ανησυχίες για την ασφάλεια

Η παρουσία Ευρωπαίων υπηκόων που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) στους καταυλισμούς Χολ και Ροτζ θέτει προκλήσεις ασφαλείας τόσο για τα στρατόπεδα όσο και για τις χώρες προέλευσης των «φιλοξενούμενων» σε αυτά.

Υπάρχουν ανησυχίες ότι αυτά τα άτομα, κυρίως γυναικόπαιδα, εάν απελευθερωθούν ή μπορέσουν να δραπετεύσουν, ενδέχεται να αποτελέσουν απειλές για την ασφάλεια και για την επιστροφή τους στην Ευρώπη, καθώς έχουν εκτεθεί σε εξτρεμιστικές ιδεολογίες και είναι δυνητικά εκπαιδευμένοι σε τρομοκρατικές δραστηριότητες.

«Ο δισταγμός των ευρωπαϊκών χωρών να επαναπατρίσουν τους πολίτες τους, ιδιαίτερα γυναίκες και παιδιά από οικογένειες του Ισλαμικού Κράτους (ISIS), έχει τις ρίζες του κατά κύριο λόγο σε μεγάλες ανησυχίες για την ασφάλεια.

»Ο φόβος πηγάζει από την πιθανή εκμετάλλευση αυτών των ατόμων από την τζιχαντιστική οργάνωση για την πραγματοποίηση τρομοκρατικών δραστηριοτήτων κατά την επιστροφή τους στις χώρες προέλευσής τους», δήλωσε στην ιστοσελίδα North Press η Ζάνα Ομάρ, δημοσιογράφος και ειδικός σε θέματα τρομοκρατίας με έδρα τη συροκουρδική πόλη Καμισλί.

Ο επαναπατρισμός ατόμων που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) είναι ένα πολιτικά ευαίσθητο θέμα.

Οι κυβερνήσεις συχνά αντιμετωπίζουν την πρόκληση να επιτύχουν μια ισορροπία μεταξύ της κοινής γνώμης και της πιθανής αντίδρασης που μπορεί να αντιμετωπίσουν.

Ο επαναπατρισμός τέτοιων ατόμων μπορεί να εκληφθεί ως κίνδυνος για την ασφάλεια, ο οποίος θα μπορούσε να έχει δυσμενείς επιπτώσεις για τις κυβερνήσεις.

«Υπάρχουν αρκετοί πολιτικοί λόγοι πίσω από την απροθυμία των ευρωπαϊκών χωρών να επαναπατρίσουν τους πολίτες τους από τη βορειοανατολική Συρία.

»Ένας από αυτούς τους λόγους είναι ότι δεν θέλουν να επηρεαστεί η εκλογική τους αριθμητική στις χώρες τους», υποστηρίζει η Ομάρ.

Οι ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν προκλήσεις όσον αφορά την αποκατάσταση αυτών των παιδιών και των γυναικών.

Ωστόσο, ο επαναπατρισμός αυτών των ατόμων ενέχει τελικά πολύ μικρότερο κίνδυνο από την εγκατάλειψή τους στη βορειοανατολική Συρία.

Το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) συνεχίζει να αναζητά νέες ευκαιρίες για να αναπληρώσει τις γραμμές του προσπαθώντας να απελευθερώσει τους κρατούμενους μουτζαχεντίν.

Εάν διαφύγουν, θα αποτελέσουν απειλή όχι μόνο για τη βορειοανατολική Συρία και την περιοχή, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο.

Τον Μάρτιο, ο Μάικλ Κουρίλα, Διοικητής της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ (CENTCOM), προειδοποίησε για τον κίνδυνο που θέτουν οι κρατούμενοι μέλη ή επιρροές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στη Συρία και το Ιράκ, δηλώνοντας ότι «μεταξύ αυτών που κρατούνται στη Συρία και το Ιράκ είναι ένας πραγματικός “στρατός του ISIS υπό κράτηση”.

»Εάν απελευθερωθεί, αυτή η ομάδα θα αποτελούσε μεγάλη απειλή σε περιφερειακό και ευρύτερο επίπεδο».

Ο Κουρίλα τόνισε ότι «δεν υπάρχουν στρατιωτικές λύσεις στο ζήτημα αυτών των ατόμων».

Ανάληψη ευθύνης

Ο Χαλέντ Ιμπραήμ, υπάλληλος στο Τμήμα Εξωτερικών Σχέσεων της Αυτόνομης Διοίκησης της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES), εξήγησε ότι υπάρχουν δισταγμοί από πολλές χώρες, καθώς ορισμένες χώρες αρνούνται να επαναπατρίσουν τους υπηκόους τους, ενώ άλλες ζητούν την επιστροφή των παιδιών χωρίς τις μητέρες τους.

Σε μια δήλωση στην ιστοσελίδα North Press, ο Ιμπραήμ εξέφρασε την πεποίθησή του ότι αυτή η απροθυμία «έχει μια πτυχή ασφάλειας και ανησυχίες για τις συνέπειες του επαναπατρισμού τους, τη δίωξή τους και την έρευνα.

»Κατά συνέπεια, αυτές οι χώρες μπορεί να μην έχουν την ικανότητα να υποστούν αυτές τις συνέπειες και εγείρει ερωτήματα σχετικά με την αποδοχή των τοπικών κοινοτήτων προς αυτά τα άτομα που επιστρέφουν και έχουν εξτρεμιστικές ιδέες».

Ο ΟΗΕ είχε δηλώσει προηγουμένως ότι οι χώρες θα πρέπει να πάρουν πίσω τους πολίτες τους εκτός εάν έχουν διωχθεί στη Συρία σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.

Πολλές χώρες, ωστόσο, διστάζουν λόγω ανησυχιών για την κοινή γνώμη και νομικές προκλήσεις σχετικά με τους πολίτες τους που εντάχθηκαν στην τζιχαντιστική οργάνωση.

Ο Ιμπραήμ πρόσθεσε ότι ο δισταγμός των χωρών επηρεάζεται από πολιτικούς, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και νομικούς παράγοντες, ιδίως όσον αφορά τον επαναπατρισμό των παιδιών, την καταγωγή τους, τις εθνικότητες και τις διακρατικές διαφορές.

Η αντιμετώπιση του ζητήματος απαιτεί μια συνολική προσέγγιση που να εξισορροπεί τις ανησυχίες για την ασφάλεια με τις νομικές και ανθρωπιστικές υποχρεώσεις έναντι αυτών των ατόμων.

Απαιτείται ταχεία δράση, συνεργασία και συντονισμένες προσπάθειες για τον μετριασμό των πιθανών απειλών, διασφαλίζοντας παράλληλα την ασφάλεια και την ασφάλεια όλων των εμπλεκόμενων μερών.

«Για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, απαιτούνται ολοκληρωμένες λύσεις και στρατηγικός σχεδιασμός, με κοινή ευθύνη αντί να αφήνεται το βάρος αποκλειστικά στην AANES», κατέληξε ο αξιωματούχος.

Διεθνής νομική Αρχή

Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις και προειδοποιήσεις του ΟΗΕ από διεθνείς οργανισμούς σχετικά με τις καταστροφικές συνθήκες στο στρατόπεδο Χολ, η πλειονότητα των χωρών επιμένει να αρνούνται να επαναπατρίσουν τους υπηκόους τους και δεν ανταποκρίθηκαν στην έκκληση της AANES να ιδρύσει ένα διεθνές δικαστήριο για τη δίωξη των μουτζαχεντίν (πολεμιστών) του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) που κρατούνται στο φυλακές.

Μόνο λίγες χώρες έχουν αποδεχτεί και επαναπατρίσει οικογένειες μελών του Ισλαμικού Κράτους, ενώ ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες επέλεξαν να επαναπατρίσουν μόνο έναν περιορισμένο αριθμό γυναικών και παιδιών, καθώς και άλλες επέλεξαν να μην το κάνουν και αντ’ αυτού υποστήριξαν τη δίωξη των πολιτών τους στις χώρες όπου συνελήφθησαν.

Οι Αρχές της AANES και των ΗΠΑ προέτρεψαν τα κράτη μέλη του Διεθνούς Συνασπισμού και τις δυτικές και αραβικές κυβερνήσεις να επαναπατρίσουν τους πολίτες τους.

Ωστόσο, η πλειονότητα των χωρών αρνήθηκε να το κάνει, επικαλούμενη λόγους ασφαλείας ή προσπαθώντας να αφαιρέσουν από τους κρατούμενες την υπηκοότητά τους.

Ο Μουσταφά Μουσλίμ, δικηγόρος, δήλωσε ότι έπρεπε ο Διεθνής Συνασπισμός υπό τις ΗΠΑ και οι εμπλεκόμενες χώρες να σχηματίσουν ένα διεθνές δικαστήριο στη βορειοανατολική Συρία επειδή «τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εδώ εμπίπτουν στην αρχή της εδαφικής δικαιοδοσίας, η οποία είναι νομική αρχή».

«Οι προσπάθειες επαναπατρισμού πρέπει να προσανατολίζονται σε περίπλοκα νομικά πλαίσια.

»Το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η εσωτερική νομοθεσία και οι διμερείς συμφωνίες μεταξύ χωρών θα πρέπει να καθοδηγούν τη διαδικασία», κατέληξε ο Μουσλίμ.

Σχετικά άρθρα